Το αγαπημένο κοκτέιλ του Κου Σμιθ - και μία οφειλόμενη ετεροχρονισμένη απάντηση στην Ν

Νέες κυκλοφορίες, προτάσεις για νέα ακούσματα, κριτικές
Κανόνες Δ. Συζήτησης
Στα νήματα της ενότητας που βάζετε μουσικά βίντεο, παρακαλούμε να περιοριστείτε σε 1 ή το πολύ 2 βίντεο ανά ποστ, για να μην υπερφορτώνονται οι browsers.
neon imposter
Δημοσιεύσεις: 2826
Εγγραφή: 05 Αύγ 2022, 11:16
Phorum.gr user: neon imposter

Το αγαπημένο κοκτέιλ του Κου Σμιθ - και μία οφειλόμενη ετεροχρονισμένη απάντηση στην Ν

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από neon imposter » 14 Ιούλ 2023, 12:35

[Ο καύσωνας για κάποιους είναι μια ακραία κατάσταση και για να αντιμετωπιστεί απαιτεί ακραία μέτρα, και για να πέσει η θερμοκρασία δεν υπάρχει τίποτε καλύτερο από το Pornography των Cure, και αν και τα ακόλουθα είναι φανταστικά η Ν μπορεί να είναι κ πραγματική ]

Σε είχα ρωτήσει τότε τι όνομα να βάλω στο email, "like_strawberries_and_cream 7," σου είχα πει, "πώς σου φαίνεται;" (είχα κατά νου έναν στίχο του Κυρίου Σμιθ)

Κ εσύ είχες γελάσει με ένα απαίσιο γέλιο - κ φαντάσου, ακούστηκε μέσα από το mirc (ενώ δεν υπήρχε τέτοια δυνατότητα), έφτασε ως το δωμάτιο, κ είχες πει "ακούγεται σαν τσόντα"

Κ έπρεπε να κτλβω ότι εσύ απλώς έλεγες ότι ακούς Cure, ότι ποτέ δεν άκουσες Cure

Στη σκηνή του Κοκτέιλ, που χάζευα και που δείχνει τον Μπράιαν Φλάναγκαν, δλδ τον Τομ Κρουζ, να φτιάχνει κοκτέιλ ενώ ακούγεται το Addicted to love κάποιου αδιάφορου, κ μια να τον γδύνει με τα μάτια της, αλλά να μη γίνεται εν τέλει τίποτε, αισθάνεσαι ότι υπάρχει κάτι ανολοκλήρωτο



Κ εκεί ακριβώς έγκειται το οξύμωρο, στο ότι η συγκεκριμένη σκηνή θα έπρεπε να θεωρείται ολοκληρωμένη επειδή ακριβώς πολλές φορές το ανολοκλήρωτο εμπεριέχει το τέλος του με την αριστοτελική έννοια

Όμως, κάτι λείπει από τη σκηνή - ή, ίσως σωστότερα, η σκηνή μοιάζει περιττή στη ροή της ταινίας

Είναι όμως;

Καθώς έβλεπα τη σκηνή αυτή λοιπόν μου ήλθε στο μυαλό ότι το addicted to love θα μπορούσε να αντικατασταθεί με το 100 years του Ρόμπερτ Σμιθ, το πρώτο κομμάτι του Pornography

Κ έτσι, αντί οι (γιάπηδες και ανθυπογιάπηδες) θαμώνες του μπαρ να τραγουδούν, όταν ο Φλάναγκαν κατεβάζει την ένταση του ήχου, You re addicted to love, να τραγουδούν, με τον Κύριο Σμιθ αυτή τη φορά να κατεβάζει την ένταση, It Doesn't matter if we all die

Α ναι, αυτό είναι μια καλή σκέψη σκέφτηκα κ θυμήθηκα μια συζήτηση που είχα κάποτε με έναν κιουρα κ εργαλείο της ΝΔ στα ΜΚΔ (well, this is the way the world moves)

Τον είχα ρωτήσει, κάποια στιγμή, ποιο από τα "δίδυμα" προτιμά, το Siamese Twins που ακολουθείται από το Figurehead (αμφότερα στο Pornography), ή το Prayers for rain κ το The same deep water as you, που βρίσκονται στο Disintegration

Ο παίκτης μου έδωσε μια απάντηση που μου έκανε εντύπωση αλλά κ που καταλάβαινα πλήρως

Μου είπε

"Δεν μπορώ να ακούσω πλέον το siamese twins... απλώς δεν μπορώ"



Βλέπεις, το καταλάβαινα (όπως εσύ δεν θα μπορούσες να το καταλάβεις) διότι κ αυτός, όπως κ εγώ (όπως κ τόσοι άλλοι - αλλά όχι εσύ), είχε καταλάβει πώς λειτουργεί το Pornography στο σκοτάδι κ στο φως κ στο κενό

"Γελάει με τραύματα οποίος δεν πληγώθηκε ποτέ" που λέει κ ο Σ, κ η αλήθεια είναι ότι όσο κ αν δεν μπορούσα να ακούσω το γέλιο του (όπως είχα ακούσει το δικό σου που ήταν γεμάτο πληγές), μπορούσα όμως να ακούσω την πληγή του - πληγή που κάποτε άνοιξε ο Κύριος Σμιθ με δούρειο ίππο ίσως κάποια ψυχή - υποθέσεις κάνω - κ πού ανοιχτή από τότε τον εμποδίζει να ακούσει το συγκεκριμένο κομμάτι

Κ βέβαια, μου ήταν εύκολο να ακούσω αυτή την πληγή τη δική του που λέει I chose an eternity of this επειδή είναι ίδιου τύπου με τη δική μου - αν κ η δική μου είναι της μορφής του να μη μπορώ να ακούσω το 100 years και να θυμάμαι στίχους του

(Πάλι γελάς - διότι ίδια είσαι κ ίδια ήσουν κ ίδια θα μείνεις)

Βλέπεις, κάτι, κάποτε, μου απαγόρευσε να ακούσω το 100 years πάλι - υποθέτω ότι μόλις συμπληρωθούν η πληγή θα κλείσει (λησμόνησα να τον ρωτήσω πότε θα κλείσει η δική του ώστε να μπορέσει να ακούσει τα δίδυμα πάλι)

Αυτό που δεν γνωρίζεις, όμως, επίσης, είναι πως το Pornography είναι ένα έργο του Κυρίου Σμιθ που δημιουργήθηκε για να ανοίγει πληγές (στην πραγματικότητα δημιουργήθηκε από έναν δολοφόνο που βρήκε το κατάλληλο κοινό, είναι ένα έργο που στέγνωσε στον αέρα του εγκλήματος)

Εσύ, βεβαίως, επέμενες να μη βλέπεις την πορνογραφική του διάσταση αλλά μόνο εκείνη της τσόντας

Για αυτό κ σου είπα πως ποτέ δεν άκουσες Cure αλλά έλεγες μόνο ότι ακούς

Κ πάνω σ αυτό, θα ήθελα να προσθέσω, ότι ο Κύριος Σμιθ, αντίθετα με τον Κέρτις, κατόρθωσε να στρέψει το έργο του πάνω στους ακροατές του - ο Ίαν μας άφησε πίσω απλώς να προσευχόμαστε για αυτόν

Είχαν όμως μια γέφυρα επικοινωνίας

Να σου την αποκαλύψω κ αυτή - όχι ότι θα το εκτιμήσεις (κ ούτε κ με πολυενδιαφερει πλέον, έχω φτάσει στα συμπεράσματά μου άλλωστε)

Όταν ο Ίαν έλεγε touching from a distance εννοούσε μία μέθοδο της οποίας δεν κατάφερε να βρει τον τρόπο - όμως σε καμία περίπτωση δεν έλεγε ψέματα, το έδειχναν τα χέρια του στη σκηνή



Τον τρόπο ωστόσο βρήκε ο κύριος Σμιθ

Βλέπεις, όταν στο The Figurehead επαναλαμβάνει touched her eyes pressed my stained face I will never be clean again in sequence



μάντεψε - δεν εννοεί εσένα (το her κάλλιστα γίνεται και his) - εννοεί τον ακροατή κ το άγγιγμα από απόσταση, δλδ την Τέχνη, που είναι το αδιαμεσολάβητο κάποιου στον οποίον δεν ήλθες ποτέ κοντά (όπως, ας πούμε, εσύ στον Κύριο Σμιθ)

[Κ ας μην αναφερθούμε στην Τέχνη etcetera, in the midst of life, απλώς έχε κατά νου ότι in medias res (and even if u have to go to work)
Well, if I were you I wouldn't bother
For there are brighter sides to Art
And I should know because I've seen them
But not very often


]

Ο Ίαν δεν πρόλαβε να το καταλάβει - ίσως να ήταν κ touched by His hand - ο κύριος Σμιθ όμως το κατάλαβε ακουμπώντας ως ακρόπρωρο πάνω στον πάγο

Διότι αυτή είναι η μοίρα των ακρόπρωρων πολύ συχνά, να σπάνε τον πάγο - κ όσο πιο ανθρώπινος ο πάγος τόσο πιο οδυνηρός (your name like ice into my heart)



Στη σκηνή του Κοκτέιλ συμμετέχεις κ εσύ - απλώς περιμένεις τη σειρά σου να γδύσεις με τα μάτια σου έναν ακόμη μπάρμαν που θα αγγίξει αντί για εσένα το ποτήρι σου

Όμως η σκηνή του πραγματικού Κοκτέιλ ολοκληρώνεται με τον κύριο Σμιθ να φτιάχνει το αγαπημένο του, με strawberries and cream, ενόσω εσύ χάνεις το μοναδικό άγγιγμα που έχει σημασία, αυτό από απόσταση

[Βλέπεις, ανάμεσα σ αλλά, η Τέχνη, που είναι αυτό που άφησαν οι Αρχαίοι Έλληνες στην ανθρωπότητα (και μόνο αυτό), απεχθανόταν τους ψυχολογισμούς

Για οτιδήποτε αισθανόταν ο άνθρωπος υπήρχε μια αντίστοιχη κατάσταση στον Μύθο (για τον καύσωνα λ.χ. υπήρχε η πορνογραφία) - κ η αλήθεια είναι ότι ο Μύθος του αγγίγματος, a tale told by a Figurehead to an idiot, full of sound and fury, signifying almost everything, αποτελεί πολύ πιο ολοκληρωμένο ανολοκλήρωτο από την πόρτα του ψυχολόγου που ανοίγεις για τις pill sessions σου]

Απάντηση


  • Παραπλήσια Θέματα
    Απαντήσεις
    Προβολές
    Τελευταία δημοσίευση

Επιστροφή στο “Μουσική”

Phorum.com.gr : Αποποίηση Ευθυνών