All about music

[κουλούρι Θεσσαλονίκης]

Μουσική

Ως μουσική ορίζεται η τέχνη που βασίζεται στην οργάνωση ήχων με σκοπό τη σύνθεση, εκτέλεση και ακρόαση/λήψη ενός έργου. Με τον όρο εννοείται επίσης και το σύνολο ήχων από το οποίο απαρτίζεται ένα μουσικό κομμάτι.

Γνωστή και ως Απολλώνια Τέχνη, η μουσική παίρνει το όνομά της από τις εννέα Μούσες της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας. Καθ' αυτή την έννοια, η μουσική διέφερε σημασιολογικά της σημερινής χρήσης του όρου, και περιελάμβανε το σύνολο των τεχνών που βρίσκονταν υπό την προστασία των Μουσών. Στην Αρχαία Ελλάδα, ο όρος μουσικη εννοούσε την Ποίηση, το Μέλος και τον Χορό ως μια αδιάσπαστη ενότητα τεχνών η οποία καλλιεργήθηκε ιδιαίτερα στο Θέατρο, ενώ τη θεωρία της Μουσικής εξέφραζε ο κλάδος της Αρμονικής. Ο διαχωρισμός αυτός υιοθετήθηκε και αναπτύχθηκε από τον δυτικοευρωπαϊκό πολιτισμό. Έτσι σήμερα μπορούμε να πούμε ότι η μουσική ως τέχνη, έρχεται να καλύψει την ανάγκη του ανθρώπου να εκφράσει με τους ήχους, τις σκέψεις, τα συναισθήματα και τις ψυχικές του καταστάσεις.

Τόσο ο ορισμός της μουσικής, όσο και σχετικά με τη μουσική θέματα όπως η εκτέλεση, η σύνθεση και η σπουδαιότητά της, διαφέρουν από πολιτισμό σε πολιτισμό και ανάλογα με το κοινωνικό πλαίσιο. Η ερώτηση 'τι είναι μουσική;' έχει γίνει θέμα συζητήσεων - μεταξύ λογίων και μη -, έχει δεχτεί πληθώρα απαντήσεων, όμως καμία δεν ερμηνεύει το φαινόμενο της εν λόγω τέχνης σε καθολικό, διαπολιτιστικό επίπεδο. Μεταξύ άλλων, λεξικοί ορισμοί ορίζουν τη μουσική ως 'τέχνη και επιστήμη των ήχων' ενώ το Βρετανικό Λεξικό της Οξφόρδης εξηγεί πως πρόκειται για "μια από τις καλές τέχνες που ασχολείται με το συνδυασμό ήχων με σκοπό την ομορφιά ως προς τη φόρμα και την έκφραση των σκέψεων και συναισθημάτων." Ένας συχνόχρηστος ορισμός προέρχεται από τον μουσικοσυνθέτη Έντγκαρ Βαρές (Edgar Varese), ο οποίος χαρακτηρίζει τη μουσική ως 'οργανωμένο ήχο'. Ωστόσο, ο αμερικανός εθνομουσικολόγος Μπρούνο Νετλ αναφέρει πως "πολύ λίγοι λαοί έχουν έννοιες
(κι επομένως λέξεις) αντίστοιχες με αυτή της Ευρωπαϊκής 'μουσικής'.


Ιστορία
Η μουσική χρονολογεί και εξελίσσει την ιστορία της ως παράλληλη μ' εκείνη της Γλώσσας, κατ' ουσίαν ως παράλληλη με την ανθρώπινη εξέλιξη. Καθώς ο έναρθρος λόγος ως ηχητικό μέσο δεν δύναται να αποδώσει το φάσμα των αποχρώσεων των κειμενικών, προσωπικών ανθρώπινων σκέψεων και συναισθημάτων ο άνθρωπος ανέπτυξε ένα νέο ηχητικό μέσο έκφρασης: τον Μουσικό Λόγο. Καθώς η Γλώσσα χρησιμοποιείται στην έκφραση παραστάσεων και εννοιών, στην ονομασία των πραγμάτων, έτσι, και η Μουσική, αποδεικνύεται ως απαραίτητη ανάγκη της ζωής στη διερμηνεία της ανθρώπινης ύπαρξης στο σύνολο των εκφάνσεών της.


Προϊστορική εποχή
Εικασίες για τη μουσική αυτής της εποχής βασίζονται σε ευρήματα που προέρχονται από διάφορους παλαιολιθικούς αρχαιολογικούς χώρους, όπως οστά με επιμήκεις τρύπες - αυτά έχουν θεωρηθεί ως αυλοί που παίζονται με τρόπο παρόμοιο με αυτό του Ιαπωνικού οργάνου shakuhachi. Μουσικά όργανα, όπως αυλοί με επτά τρύπες και έγχορδα όργανα έχουν βρεθεί σε αρχαιολογικούς χώρους του πολιτισμού της κοιλάδας Ίντους. Η Ινδία έχει μία από τις παλαιότερες μουσικές παραδόσεις του κόσμου - αναφορές στην ινδική κλασσική μουσική (μάργκα) μπορούν να βρεθούν σε αρχαίες ιερές γραφές της Ινδουιστικής παράδοσης. Οι αρχαιότερες συλλογές προϊστορικών μουσικών οργάνων έχουν βρεθεί στην Κίνα και χρονολογούνται μεταξύ των 7000 και 6600 π.Χ.


Μουσική στην Αρχαιότητα
Στην Αρχαία Ελλάδα
Κατά την αρχαϊκή και κλασική εποχή, ο όρος μουσική εννοούσε τον μουσικά προκαθορισμένο στίχο, όπως εμφανιζόταν στα διάφορα ποιητικά είδη και κυρίως στη λυρική ποίηση. Με τη σημερινή σημασία του όρου, η ενότητα μουσικής και λόγου άρχισε να κλονίζεται κατά το δεύτερο μισό του 5ου αιώνα π.Χ. και σε αυτό συνέτειναν διάφοροι παράγοντες όπως η εισαγωγή καινοτομιών στη σύνθεση του μέλους, η εκτεταμένη ανάπτυξη της δεξιοτεχνικής οργανικής εκτέλεσης, οι μεταβολές στον τρόπο εκφοράς της γλώσσας και η μετέπειτα απώλεια της προσωδίας της.[4]

Η μουσική της Αρχαίας Ελλάδας ήταν ένα μείζον κομμάτι του αρχαιοελληνικού θεάτρου - μεικτές χορωδίες τραγουδούσαν για διασκεδαστικά, εορταστικά και πνευματικά δρώμενα. Χρησιμοποιούνταν μουσικά όργανα όπως, μεταξύ άλλων, ο αυλός, η λύρα, και ιδιαίτερα η κιθάρα. Η μουσική ήταν σημαντικό μέρος της αρχαιοελληνικής παιδείας, όπου τα αγόρια ξεκινούσαν μουσικές σπουδές από έξι χρονών. Η αρχαιοελληνική μουσική θεωρία περιελάμβανε τους τρόπους, οι οποίοι αποτέλεσαν βάση για τη δυτική θρησκευτική και κλασσική μουσική, κι επίσης χρησιμοποιούνται εκτενώς στη τζαζ. Αργότερα, η αρχαιοελληνική μουσική δέχτηκε επιρροές από τη Ρωμαϊκή και Βυζαντινή αυτοκρατορία, καθώς και από τη μουσική της ανατολικής Ευρώπης.

Σε άλλους αρχαίους πολιτισμούς
Η Ινδική κλασσική μουσική είναι μια από τις παλαιότερες μουσικές παραδόσεις του κόσμου. Από τον πολιτισμό της κοιλάδας Ίντους (Indus) έχουν διασωθεί γλυπτά που αναδεικνύουν χορευτικές δραστηριότητες, καθώς και μουσικά όργανα όπως το φλάουτο με επτά τρύπες. Διαφόρων ειδών έγχορδα όργανα και τύμπανα έχουν βρεθεί σε ανασκαφές που έχουν γίνει στα Harrapa και Mohenjo Daro από τον Μόρτιμερ Ουίλερ. Το ιερό κείμενο Rigveda περιέχει στοιχεία που βρίσκονται στη σημερινή Ινδική μουσική, με μουσική σημειογραφία που υποδηλώνει το μέτρο και τον τρόπο της ψαλμωδίας. Η Ινδική κλασσική μουσική (ή μάργκα) είναι μονοφωνική και βασίζεται σε μια μελωδική γραμμή - ή ράγκα - που οργανώνεται ρυθμικά μέσω των τάλα. Η ινδουιστική μουσική επηρεάστηκε από περσικές πρακτικές εκτέλεσης των Αφγανών Mughal.

Η Κινέζικη κλασσική μουσική - η παραδοσιακή τέχνη ή αλλιώς αυλική μουσική της Κίνας - έχει ιστορία με εύρος περίπου τριών χιλιάδων χρόνων. Περιλαμβάνει αυτούσια συστήματα μουσικής σημειογραφίας, μουσικές τονικότητες και τονικά ύψη, όργανα, μουσικά είδη και στυλ. Η κινέζικη μουσική είναι πεντατονική-διατονική και έχει κλίμακες με δώδεκα φθόγγους, όπως οι αντίστοιχες του δυτικοευρωπαϊκού συστήματος.

Μεσαίωνας
Κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα (500 – 1400), το μοναδικό ευρωπαϊκό ρεπερτόριο που διασώζεται και χρονολογείται πριν τις αρχές του 8ου αιώνα είναι το μονοφωνικό λειτουργικό τραγούδι της Ρωμαϊκής Καθολικής Εκκλησίας, της οποίας η κύρια παράδοση ονομάζεται Γρηγοριανό Μέλος. Παράλληλα με τις εκκλησιαστικές και ιερές παραδόσεις, υπήρχε μια ζωντανή παράδοση λαϊκών τραγουδιών με μη-θρησκευτικού χαρακτήρα (αγγλ., secular song).

Κατά την Αναγεννησιακή περίοδο (1400 - 1600), ένα μεγάλο μέρος της διασωθείσας μουσικής της Ευρώπης του 14ου αιώνα είναι λαϊκά τραγούδια. Από τα μέσα του 15ου αιώνα, η πολυφωνία χρησιμοποιούταν από συνθέτες και τραγουδιστές σε θρησκευτικές συνθέσεις. Διακεκριμένοι συνθέτες της περιόδου θεωρούνται οι Παλεστρίνα, Τόμας Μόρλεϋ (Thomas Morley) και Ορλάντο ντι Λάσσο.

Τον ενδέκατο αιώνα, ο Βενεδικτίνος μοναχός Γκουίντο ντ' Αρέτσο,(Guido d'Arezzo,(995 - 1050) καθιέρωσε ένα σύστημα καταγραφής της μουσικής, βασιζόμενο σε οριζόντιες γραμμές και τετράγωνα σύμβολα τα οποία σημείωναν τη σχέση της εκάστοτε νότας με μια κεντρική. Το σύστημα αυτό θεωρείται ως ο πρόδρομος του πενταγράμμου που επικρατεί στη Δυτική μουσική σημειογραφία μέχρι σήμερα.


Κλασική μουσική
Στη δυτική Ευρώπη, η μουσική εξελίχθηκε από τη μονοφωνία ως την πολυφωνία και την ομοφωνία, από την εξάρτησή της στο ποιητικό - κυρίως θρησκευτικού αρχικά περιεχομένου - κείμενο, έως την ανεξαρτητοποίηση της από τη γλώσσα μέσω της ενόργανης μουσικής, από τις πρώτες προσπάθειες για δημιουργία ενός ορθολογικού συστήματος σημειογραφίας από τον Βοήθιο κατά τον 5ο αιώνα, μέχρι την τονική μουσική και από εκεί στην ατονικότητα στις αρχές του 20ου αιώνα. Στον δυτικοευρωπαϊκό χώρο επινοήθηκε επίσης και τελειοποιήθηκε σειρά από συστήματα Μουσικής Σύνθεσης, όπως η Αντίστιξη ή Κοντραπούντο, η Φούγκα, η Αρμονία, ο Δωδεκαφθογγισμός ή Σειραϊσμός.



Παραγωγή
Μουσικά όργανα
Τα μουσικά όργανα είναι μηχανικές κατασκευές που αποσκοπούν πρωτίστως στη δημιουργία ήχων. Τα μουσικά όργανα κατηγοριοποιούνται με διάφορους τρόπους, όπως ανάλογα με τη μέθοδο παραγωγής ήχου (χορδόφωνα, μεμβρανόφωνα, αερόφωνα), είτε με τον τρόπο παιξίματος (κρουστά, πνευστά, νυκτά) είτε βάσει του υλικού κατασκευής (ξύλινα, χάλκινα κλπ). Υπάρχουν πολλές μέθοδοι κατηγοριοποίησης, με πιο διαδεδομένη αυτή των Χόρνμποστελ και Σακς (en:Hornbostel-Sachs) [5]. Κριτήρια της κατηγοριοποίησης των οργάνων με αυτή την μέθοδο, είναι, πρωτίστως, ο τρόπος παραγωγής του ήχου και, δευτερευόντως, ο τρόπος παιξίματος και η κατασκευή του οργάνου.

Οι πέντε βασικές κατηγορίες οργάνων κατά Χόρνμποστελ και Σακς, είναι οι εξής:

Ιδιόφωνα
Στα ιδιόφωνα (αυτόφωνα) (ομάδα κρουστών) ο ήχος παράγεται μέσω της δόνησης του ίδιου του σώματός τους λ.χ. μεταλλόφωνο

Μεμβρανόφωνα
Τα μεμβρανόφωνα (ομάδα κρουστών) φέρουν στρογγυλές μεμβράνες προς κρούση λ.χ. τύμπανο

Χορδόφωνα
Στα χορδόφωνα ο ήχος δημιουργείται θέτοντας τεντωμένες χορδές σε ταλάντωση, λ.χ. βιολοντσέλο Xωρίζονται σε τέσσερις επιμέρους κατηγορίες, βάση του τρόπου παιξίματός τους:

Mε τσίμπημα (νύξη)
Με χτύπημα με ραβδάκια ή σφυράκια
Με τρίψιμο με δοξάρι ή τροχό
Με συνήχηση ελεύθερων χορδών


Αερόφωνα
Στα αερόφωνα ο ήχος δημιουργείται από αέρα που ταξιδεύει μέσα σε όργανο με σωληνοειδές σχήμα, π.χ. κλαρινέτο.

Ηλεκτρόφωνα
Τα ηλεκτρόφωνα παράγουν ήχο μέσω ηλεκτρονικού κυκλώματος λ.χ. συνθετητές.

Ο κλάδος της μουσικής επιστήμης που ασχολείται με τη μελέτη των μουσικών οργάνων ονομάζεται οργανολογία.

Σύνθεση μουσικής
Υπό τις ως άνω θεωρήσεις, τα ηχητικά στοιχεία γίνονται μουσική μόνον χάρη στην οργάνωσή τους από κάποιον άνθρωπο να αποφασίσει ως προς την οργάνωση κάποιων συγκεκριμένων ή μη ήχων που θα επιλέξει, μέσα σε ένα δεδομένο χρονικό διάστημα.

Ο τρόπος με τον οποίον οργανώνει ο άνθρωπος το ηχητικό υλικό ούτως ώστε να παράξει μουσική, εξαρτάται από την αλληλεπίδρασή του με το φυσικό, κοινωνικό και πολιτισμικό περιβάλλον, από φυσικούς νόμους όπως η συμμετρία, η περιοδικότητα, η επανάληψη, η ταλάντευση, η ηχώ, και πιθανόν από ποικίλους άλλους αστάθμητους παράγοντες.



Λήψη
Ακοή
Η μουσική γίνεται αντιληπτή μέσω της ακοής, η οποία εκτείνεται στον άνθρωπο από τα 20 εως και 20.000 (Hertz). Αυτό σημαίνει πως ένας συνθέτης έχει στη διάθεσή του για τη σύνθεση ενός κομματιού, ήχους που ταλαντώνονται σε συχνότητες εντός αυτού του φάσματος.

Δεν λείπουν, ωστόσο, και κομμάτια μουσικής που χρησιμοποιούν υπέρηχους (άνω των 20 KHz) αλλά και υπόηχους (κάτω των 20 Hz) - ειδικά οι δε γίνονται αισθητοί με το σώμα του ακροατή και χρησιμοποιούνται πολύ συχνά σε σύγχρονα κομμάτια ηλεκτρονικής χορευτικής μουσικής.



Κοινωνική Λειτουργία
Η στενή σχέση που είχε και διατηρεί ο άνθρωπος με τη μουσική επιβεβαιώνεται από το πλήθος καταγεγραμμένων ιστορικά συνθέσεων που εκφράζουν την κάθε περίσταση της ζωής: θρησκευτικοί ύμνοι, χοροί, τραγούδια φυσιολατρικού περιεχομένου, μοιρολόγια, νανουρίσματα, εμβατήρια, πολιτικά τραγούδια, τραγούδια της τάβλας, του γλεντιού, αναφερόμενα στις χαρές και στις λύπες από τη γέννηση ως το θάνατο του ανθρώπου, έως μνημειώδη παγκόσμια έργα υψηλής διανοητικής σύλληψης. Την αξία της Μουσικής αντελήφθησαν και εξύμνησαν μεγαλοφυΐες του πνεύματος όπως ο Σωκράτης, ο Πλάτωνας, ο Πυθαγόρας, ο Ρομαίν Ρολάν, ο Καρτέσιος, ο Γκαίτε, ο Μπετόβεν, ο Βάγκνερ, ο Στραβίνσκι κ.α., καθώς φυσικά και οι λαοί μέσω της παραδοσιακής τους τραγουδοποιίας. Ενώ προαπαιτείται η κατάκτηση ειδικών γνώσεων προκειμένου να μελετηθεί, να αναλυθεί και, κατ' επέκταση, να κατανοηθεί ένα μουσικό έργο, εντούτοις, το μόνο που χρειάζεται για την αισθητική απόλαυσή της είναι η διάθεση για ακρόασή του. Η τέρψη αυτή που εξάγει ο ακροατής από το μουσικό έργο εξαρτάται, σε μεγάλο βαθμό, από τον μουσικό και ευρύτερο καλλιτεχνικό πολιτισμό της ιδιαίτερης καταγωγής και διαμονής του καθώς και από τα μουσικά ύφη και είδη με τα οποία είναι προσωπικά εξοικειωμένος. Δύο ακροατές με διαφορετικό μουσικό και πολιτισμικό υπόβαθρο, επί παραδείγματι ένας Γερμανός και ένας Ινδός, θεωρείται δύσκολο να εξάγουν τα ίδια αισθητικά συμπεράσματα ακούγοντας την 9η Συμφωνία του Μπετόβεν ή μια ινδική ράγκα.

Ως τέχνη, η μουσική δεν ανήκει πλέον μόνο σε υψηλά κοινωνικά στρώματα. Κάθε άνθρωπος μπορεί και δικαιούται να αναπτύξει το μουσικό του αισθητήριο αρκεί, να στρέψει το ενδιαφέρον του και να αφιερώσει τον απαιτούμενο χρόνο και διάθεση να ακούσει συγκεντρωμένος μια απ' τις σπουδαιότερες κατακτήσεις της ανθρώπινης εξέλιξης, τη Μουσική.


Εκπαίδευση
Η μουσική εκπαίδευση, τόσο στο περιεχόμενό της όσο και στον τρόπο διδασκαλίας, ποικίλει ευρέως σε μορφή - από ιδιαίτερα μαθήματα, βιβλία και μεθόδους, μέχρι πανεπιστημιακές σπουδές και διαδικτυακά σεμινάρια, ο ενδιαφερόμενος έχει στη διάθεσή του μια πληθώρα επιλογών.

Ενδεικτικά, ορισμένοι πανεπιστημιακοί κλάδοι της μουσικής επιστήμης είναι οι:

Μουσικολογία,
Εθνομουσικολογία,
Μουσική Παιδαγωγική,
Ιστορία της μουσικής,
Μουσική και τεχνολογία (λ.χ., ηχοληψία, παραγωγή, ανάπτυξη μουσικών εφαρμογών, προγραμματισμός ψηφιακών επεξεργαστών DSP, κ.α.),
Σύνθεση,
Οργανοπαιξία,




Τεχνολογία
Αναφέρεται στη σχέση που έχει η μουσική με ορισμένους τομείς της τεχνολογίας. Η πιο συνηθισμένη σχέση όταν μιλάμε για μουσική τεχνολογία είναι η χρήση των υπολογιστών. Από τις πολλές εφαρμογές των ηλεκτρονικών υπολογιστών στη μουσική ξεχωρίζουν οι παρακάτω: σύνθεση έργων, δημιουργία καινούριων ηχοχρωμάτων, επεξεργασία πληροφοριών, επεξεργασία ηχητικού υλικού, επεξεργασία γραφών και εκτύπωση.

Ενδεικτικά, ορισμένες υπολογιστικές εφαρμογές παρατίθενται παρακάτω με βάση τη λειτουργία τους:

Εργοσταθμοί Ψηφιακού Ήχου: Cubase, Sonar, Cakewalk, Pro Tools, SADiE και πολλά άλλα
Επεξεργαστές Ψηφιακού Ήχου: Metasynth, Atmogen, Wavelab, Spear
Γραφικά Περιβάλλοντα Προγραμματισμού: Pure Data, Max/MSP, Pluggo, AudioMulch
Γλώσσες προγραμματισμού: SuperCollider, CSound, Chuck
Σύνθεση μουσικής σε μορφή παρτιτούρας: Sibelius, Finale, Aria Maestosa

πηγή

[κουλούρι Θεσσαλονίκης]

Η επίδραση της μουσικής στον άνθρωπο





Η μουσική από τα πανάρχαια χρόνια ήταν ύψιστης συναισθηματικής σημασίας για τους ανθρώπους, επηρέαζε και μέχρι σήμερα επηρεάζει τον χαρακτήρα, τον τρόπο σκέψης και την προσωπικότητα μας. Η μουσική κατά γενική ομολογία ενισχύει κοινωνικές ή άλλες δεξιότητες όπως για παράδειγμα την επικοινωνία και την αυτοεκτίμηση.

Συγκεκριμένα άνθρωποι που μελετούν μουσική ή εξασκούν κάποιο μουσικό όργανο, το μυαλό και η σκέψη τους έχει επηρεαστεί σε μεγάλο βαθμό. Μπορούν να εκφράζονται συναισθηματικά πιο εύκολα και άνετα όπως και σε επίπεδο ιδεών.


Τομείς τις κοινωνικοποίησης και τις διαπαιδαγώγησης βασίζουν σήμερα πολλές δραστηριότητες τους στη μουσική. Η ενασχόληση του ανθρώπου με τη μουσική έχει ευεργετικό αντίκτυπο στις εκφάνσεις της ζωής του. Ο ίδιος ο Αϊνστάιν δήλωσε πως αν δε γινόταν επιστήμονας θα γινόταν σίγουρα μουσικός. Τα λεγόμενα του βραβευμένου με νόμπελ φυσικής Αϊνστάιν, προκάλεσαν το θαυμασμό των μουσικών ανά τον κόσμο. Συγκεκριμένα είπε «Δε θα μπορούσα να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς να παίζω μουσική. Ζω τα όνειρα μου μέσα από τη μουσική. Παρατηρώ τη ζωή μου μέσα από τη μουσική.. γνωρίζω ότι η μεγαλύτερη απόλαυση στη ζωή μου, την έδωσε το βιολί μου». Ο ίδιος πίστευε πως η ενασχόληση του με το βιολί ήταν ο λόγος που έγινε τόσο έξυπνος.


Μέσα από μελέτες αποδείχτηκε ότι η μουσική έχει πολλαπλές αντιδράσεις στον οργανισμό του ανθρώπου. Οι σωματικές κινήσεις οργανώνονται από το ρυθμό της μουσικής. Στις περιπτώσεις εργασιών που απαιτούν επαναλαμβανόμενες κινήσεις-δραστηριότητες και συνοδεύονται με ρυθμικά τραγούδια (χωρίς συνοδεία μουσικού οργάνου όμως), αποδείχτηκε ότι αυξήθηκε η παραγωγικότητα και μειωνόταν το αίσθημα της κούρασης και της ανίας. Έρευνα έδειξε ότι τα παιδιά ηλικίας 9-12 ετών τα οποία ασχολούνται με την εξάσκηση κάποιου μουσικού οργάνου, επικεντρώνουν την προσοχή τους πολύ πιο εύκολα σε οτιδήποτε είναι σχετικό με τη μάθηση και την αφομοίωση στοιχείων και μαθημάτων, σε χώρο εντός ή εκτός σχολείου. Παρατηρήθηκε επίσης ότι τα παιδιά αυτά αναπτύσσουν κριτική σκέψη, ανάλυση και σύνθεση πληροφοριών. Στις περιπτώσεις που τα παιδιά ήταν απλοί ακροατές της μουσικής, υπάρχουν είδη μουσικής που διεγείρουν την ενεργητικότητα του εγκεφάλου σε πολλούς τομείς της διανόησης. Τα παιδιά αυτά επίσης έχουν μειωμένο απαιτούμενο χρόνο μάθησης. Η μουσική συνδέεται επίσης με την οργάνωση του εγκεφάλου την τάξη, τις αναλογίες και τις αλληλουχίες και όλα τα στοιχεία που έχουν σχέση με τη σχέση με την απλή μαθηματική λογική. Στις περιπτώσεις ασθενών αποδείχτηκε ότι η μουσική επιταχύνει την περίοδο ανάρρωσης από ασθένειες και ατυχήματα.


Από τη βιολογία είναι γνωστό ότι η μουσική είναι μέσα μας. Ο καρδιακός παλμός , ο ρυθμός του βαδίσματος, του αναπνευστικού ρυθμού κ.ά. Μέσα από έρευνες και πειράματα έχουμε δει ότι η μουσική μπορεί να ερεθίσει τα πεπτίδια στον εγκέφαλο και σε συνάρτηση με άλλες οργανικές λειτουργίες να προκαλέσει συναισθήματα ευφορίας. Μπορεί να βοηθά τα δύο στοιχεία της ανθρώπινης προσωπικότητας δηλαδή το αριστερό με το δεξί ημισφαίριο του εγκεφάλου να λειτουργούν αρμονικά (το αριστερό είναι συνδεδεμένο με τη νόηση και το δεξί με το συναίσθημα).


Η γνωστή σε όλους μουσικοθεραπεία στοχεύει σε θεραπευτικούς και παιδαγωγικούς τρόπους που θα πλησιάσουν και θα θεραπεύσουν τον άνθρωπο. Ο συναισθηματικός προσανατολισμός της μουσικής επηρεάζει την υγεία με θετικό τρόπο και βοηθά την καταπολέμηση του άγχους. Αυτό έχει γίνει αποδεκτό από πολλούς πλέον η προσφορά της μουσικής απευθύνεται σε ψυχικές και σωματικές παθήσεις. Η μουσικοθεραπεία επίσης μελετά τα προβλήματα των παιδιών και τα κατατάσσει σε δύο κατηγορίες α) την παθολογία του πνεύματος και β) την παθολογία του σώματος. Στο χώρο της εκπαίδευσης στοχεύει να βοηθήσει τα παιδιά που αντιμετωπίζουν ψυχικές ή σωματικές παθήσεις να αναπτύξουν τις ικανότητες τους.


πηγή

[κουλούρι Θεσσαλονίκης]

Η σημασία της Μουσικής




Θα μπορούσαμε άραγε να φανταστούμε μια ημέρα στην καθημερινότητά μας χωρίς έστω και τον τυχαίο ήχο ενός τραγουδιού, χωρίς έστω και τις φευγαλέες νότες από το ράδιο στο αυτοκίνητο ή από την τηλεόραση; Πώς θα ήταν άραγε οι σχέσεις των ανθρώπων εάν δεν υπήρχε ένα τραγούδι να τις εκφράσει, τον έρωτα για παράδειγμα, ή την απογοήτευση;

Η μουσική λοιπόν είναι μια γλώσσα, ένας σημαντικός τρόπος έκφρασης των ανθρωπίνων σκέψεων και συναισθημάτων. Μια γλώσσα τόσο πλούσια ώστε να καλύπτει όλο το φάσμα αυτών των σκέψεων και συναισθημάτων. Είναι μια γλώσσα για όλους τους ανθρώπους. Είναι μια γλώσσα που είναι εκεί και μπορεί να λειτουργήσει ακόμη και όταν η κανονική γλώσσα, ο λόγος αποδεικνύεται να είναι μικρής χρησιμότητας και αποτελεσματικότητας ως προς την έκφραση κάποιον καταστάσεων ή σκέψεων ή συναισθημάτων.

Δεν είναι τυχαίο ότι ο κάθε πολιτισμός, ανεξάρτητα με το πόσο αναπτυγμένος, ή φωτεινός ήταν έχει παράξει και δημιουργήσει μουσική. Οι αρχαίοι Έλληνες, είχαν εντοπίσει σε τέτοιο βαθμό τη σημαντικότητα της μουσικής που στο δωδεκάθεο είχαν έναν θεό, τον Απόλλωνα, ως αποκλειστικό θεό της μουσικής. Μουσικά όργανα απαντώνται ως αρχαιολογικά ευρήματα σε όλους τους αρχαίους πολιτισμούς και είναι από τα παλαιότερα αντικείμενα που βρέθηκαν ποτέ.

Επιστημονικές μελέτες έχουν αποκαλύψει ότι η μουσική επηρεάζει πολλά μέρη του εγκεφάλου μας σε μεγάλος βάθος και δημιουργεί μνήμη. Ακόμη και τα μικρά παιδιά, που δεν έχουν μορφώσει ολοκληρωμένο λόγο, αντιδρούν θετικά στο άκουσμα μιας μελωδίας που έχουν ξανακούσει.

Η μουσική λοιπόν είναι σημαντική γιατί η μουσική δημιουργείται από τον άνθρωπο για τον άνθρωπο και γιατί υπάρχει για να εκφράσει όλα μας τα θέλω, τα πρέπει, τις σκέψεις, τα συναισθήματα και τις καταστάσεις που μας χαρακτηρίζουν. Είναι μια γλώσσα που τη μιλάμε όλοι και την μεταφράζουμε ανάλογα με τα βιώματά μας και την ψυχοσύνθεσή μας. Είναι συνάμα, μια γλώσσα τόσο πλούσια που έχει πληθώρα «διαλέκτων», τζαζ, ποπ, ροκ, σόουλ, φάνκυ, μπλουζ, παραδοσιακή, συρτάκι, κτλ. Όλες με τον ίδιο σκοπό, όλες να εκφράσουν εμάς και τις καταστάσεις που βιώνουμε.


πηγή

[sys3x]

1+
Μπράβο σου κουλουράκι, κουίζ, σε ποια από τις "σύγχρονες" κατηγορίες μουσικών οργάνων εντάσσεται το πιάνο;

[κουλούρι Θεσσαλονίκης]

Μουσική: Η σημασία της στη ζωή μας



Η μουσική δεν έχει ημερομηνία γέννησης, υπήρχε από πάντα και συγκεκριμένα από τότε που δημιουργήθηκε ο κόσμος και την ανακάλυψε ο άνθρωπος μέσα από διάφορους ήχους και ρυθμούς που επικρατούσαν γύρω του. Για τους ανθρώπους, η επαφή με τη μουσική ξεκινάει ήδη από την εμβρυική ύπαρξη, από την κοιλιά της μητέρας με τους ήχους της καρδιάς, το ρυθμό της αναπνοής, κλπ. Ακόμα και η μουσική που ακούει η μητέρα γίνεται αντιληπτή από το έμβρυο και σε πολλές περιπτώσεις (π.χ. κλασική μουσική) το ηρεμεί.

Το γεγονός ότι η μουσική σε σχέση με τις άλλες ανθρώπινες αισθήσεις αναπτύσσεται τόσο νωρίς, την κάνει να διαφέρει και ίσως αυτή είναι και η αιτία που παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στη ζωή μας, κυρίως με μία ψυχική και συναισθηματική επίδραση.

Συναισθηματικά, η μουσική μας επηρεάζει πολύ είτε γιατί τη συνδέουμε με περιόδου , καταστάσεις και πρόσωπα στη ζωή μας είτε γιατί τη χρησιμοποιούμε ως μέσο έκφρασης, καλλιτεχνικής δημιουργίας, ονειροπόλησης, αλλά και απελευθέρωσης από την υπάρχουσα κατάστασή μας.

Η διάθεσή μας πάρα πολλές φορές μπορεί να μεταλλαχθεί στο άκουσμα κάποιου ρυθμού ή στην ερμηνεία κάποιων στίχων, είτε προς το καλύτερο είτε προς το χειρότερο. Ενδεχομένως να ανεβούμε ψυχολογικά αλλά και να μελαγχολήσουμε ή να συγκινηθούμε. Από την άλλη, μπορεί να εκτονωθούμε ή να χαλαρώσουμε και να συλλογισθούμε.




Η μουσική όμως, πέρα από τη συναισθηματική και ψυχολογική επιρροή της, έχει και πολλές άλλες επιδράσεις πάνω μας αλλά και στη ζωή μας. Ας τις δούμε:

-Λειτουργεί ως θεραπευτικό μέσο (μουσικοθεραπεία): Μπορεί να χρησιμοποιηθεί για θεραπευτικούς και παιδαγωγικούς σκοπούς. Αυτό συμβαίνει διότι έχει τη δυνατότητα να ασκεί δράση στον άνθρωπο τόσο στην ψυχολογία του όσο και στη φυσιολογία του. Μπορεί να επηρεάσει την υγεία μας θετικά καθώς επίσης και να καταπολεμήσει άγχος, φοβίες, θυμό, κλπ.

-Επηρεάζει τις αποδόσεις μας (π.χ. αθλητών): Έχει διαπιστωθεί μέσα από πειράματα και έρευνες, ότι η συμπεριφορά και η απόδοση των αθλητών κάποιου αγωνίσματος μπορεί να συσχετισθεί με τη μουσική που άκουσαν πριν ή και κατά τη διάρκεια του αγώνα. Το πάθος τους και η αυτοπεποίθησή τους όπως και η αυτοσυγκέντρωση μπορεί να μεταβληθεί ανάλογα με τη μουσική.

-Σχετίζεται με τον τρόπο που οδηγούμε: Σύμφωνα με έρευνες, η μουσική που ακούμε όταν οδηγούμε το αυτοκίνητό μας, μπορεί να μας επηρεάσει στον τρόπο οδήγησης και συμπεριφοράς μας στο τιμόνι και να συσχετισθεί με ατυχήματα. Μιλάμε για την ένταση της μουσικής αλλά και το είδος της. Δηλαδή, αν είναι δυνατής έντασης και γρήγορη μουσική, τότε συνήθως οδηγούμε πιο απότομα και ριψοκίνδυνα και έχουμε περισσότερες πιθανότητες να προκαλέσουμε ατύχημα από ότι αν δεν ακούμε καθόλου μουσική ή αν ακούμε κάτι ήρεμο και χαλαρωτικό σε χαμηλή ένταση.

-Επιδρά στη συμπεριφορά πελατών: Πράγματι η μουσική που ακούγεται σε ένα κατάστημα, ένα σουπερμάρκετ ή ένα εστιατόριο/καφέ έχει την ικανότητα να επηρεάσει τη συμπεριφορά των ανθρώπων που ψωνίζουν ή καταναλώνουν κάτι στους χώρους αυτούς. Για παράδειγμα, η γρήγορη μουσική με πιο έντονο τέμπο μπορεί να κάνει τους πελάτες ενός καταστήματος να μετακινούνται και να λειτουργούν στο χώρο πιο γρήγορα. Επίσης, μπορεί να επηρεάσει και την καταναλωτική μας συμπεριφορά (τι και πόσα θα αγοράσουμε, κλπ).





πηγή

[κουλούρι Θεσσαλονίκης]

1+
Μπράβο σου κουλουράκι, κουίζ, σε ποια από τις "σύγχρονες" κατηγορίες μουσικών οργάνων εντάσσεται το πιάνο;

πλήκτρα...
άλλοι το θεωρούν στα χορδόφωνα βέβαια.

[νύχτα]

κρουστό

+1 κι από μενα

[κουλούρι Θεσσαλονίκης]

Τι χρώμα είναι η Μουσική; (Μέρος 1ο)



Τι χρώμα είναι η Μουσική; (Μέρος 2ο)

[sys3x]

1+
Μπράβο σου κουλουράκι, κουίζ, σε ποια από τις "σύγχρονες" κατηγορίες μουσικών οργάνων εντάσσεται το πιάνο;

πλήκτρα...
άλλοι το θεωρούν στα χορδόφωνα βέβαια.

Λάθος.

[the comet the course the tail]

?

[vagabondo]

[κουλούρι Θεσσαλονίκης]

1+
Μπράβο σου κουλουράκι, κουίζ, σε ποια από τις "σύγχρονες" κατηγορίες μουσικών οργάνων εντάσσεται το πιάνο;

πλήκτρα...
άλλοι το θεωρούν στα χορδόφωνα βέβαια.

Λάθος.

[κουλούρι Θεσσαλονίκης]

Η Ιστορία της Μουσικής

[Bipsco]

Είναι ενδιαφέρον κανάλι το science behind music

[sys3x]

πλήκτρα...
άλλοι το θεωρούν στα χορδόφωνα βέβαια.

Λάθος.

Το πιάνο κατά βάση είναι περισσότερο κρουστό όργανο παρά οτιδήποτε άλλο, μπορεί να πέσει σε παραπάνω από μία κατηγορία από αυτές τις "σύγχρονες", αν αντιμετωπίσεις το τουσέ του σαν μια μεμβράνη μπορείς να το πεις και μεμβρανόφωνο άνετα (και ταιριάζει κ περισσότερο ως προς τον τρόπο παιξίματος), έχει χορδές βέβαια όπως μια άρπα πχ (βασικά δύο άρπες ) όμως δεν τις ψάβεις όπως στην άρπα αλλά ενεργοποιείς ένα μηχανισμό μέσω των πλήκτρων για να τις χτυπήσουν τα "σφυράκια" που έχει το πιάνο(φόρτε όπως είναι το πλήρες όνομά του), εντάσσεται επίσημα στα χορδόφωνα (αλλά πάλι φυσικά ένα μεγάλο μέρος του πλούτου του ήχου του οφείλεται στον συντονισμό των υλικών του, ακριβώς όπως τα ιδιόφωνα ).

.