Τζακ Νίκολσον

[BigChiefWahoo]

Ναι ωραίο το δέντρο του Crosby, φτωχόπαιδο

Βασικά, όλοι τρομερές σκατόφατσες, η φυσιογνωμική τα λέει όλα

Για Νταλί ποιου βιβλίο το γράφει; Μεγάλος ζωγράφος καμία σχέση με τον άλλον που μας τα έχουν κάνει ζέππελιν

Μ άρεσε ο τίτλος Weird Scenes inside the Canyon, μέσα από το βιβλίο έμαθα ότι παίζει με τίτλο άλμπουμ των ατάλαντων

Γενικά, για Μαύρη Ντάλια έχεις υπόψη κανά βιβλίο; Τρομερή υπόθεση, δεν είχα ιδέα - είχα ακούσει τον τίτλο του βιβλίου του Ελρόυ αλλά μέχρι εκεί

-David Crosby απευθείας απόγονος της βασιλικής οικογένειας της Ολλανδίας.Σήμερα στην ηλικία των 80 (κάπου εκεί είναι) πουλάει το σπέρμα του σε κύκλους της ελίτ για γονιμοποίηση
-για ποιους λες ; (τρομερές σκατόφατσες)
-καλά,τι με ρωτάς τώρα ; Εσύ δεν ανέφερες τον Mc Gowan σε προηγούμενο ποστ ; Ε,στο βιβλίο του γράφει όλα αυτά,για Νταλί-Μαύρη Ντάλια,που έχει τίτλο Weird Scenes Inside The Canyon !
-και ερχόμαστε στους ατάλαντους.Τους Doors εννοείς ; Θα σε βαρέσω !
-βιβλίο για Μαύρη Ντάλια δεν υπάρχει περίπτωση να μην έχει εκδοθεί.Δεν το έχω ψάξει για να είμαι ειλικρινής.Μόνο ιντερνετικά έχω διαβάσει πολύ πράμα σε σάιτς και μπλογκς.Κάτι μου διαφεύγει αυτή τη στιγμή,ότι ένας αστυνομικός-turned private investigator,κάπου στα '80ς και τα '90ς,ίσως και λίγο αργότερα,στο ΛΑ,που ασχολήθηκε με την υπόθεση εκτενώς μέχρι που σχεδόν την εξιχνίασε,ήταν γιος του...; Αυτό δεν μπορώ να θυμηθώ,θα σκάσω τώρα.Πρέπει να ασχοληθώ κάποια στιγμή με την ιστορία αυτή.


Αφού σε ενδιαφέρει και σου κινεί το ενδιαφέρον αυτή η υπόθεση,διάβασε και για την άλλη πολύκροτη μαζική δολοφονία,γνωστή ως Four on the Floor.Και αυτή στο Χόλυγουντ,αρχές '80ς.Ξανά όπως και πριν και αυτή η ιστορία είχε γίνει ταινία.

[ΛΑΘΕ ΒΙΩΣΑΣ]

Κάτι μου διαφεύγει αυτή τη στιγμή,ότι ένας αστυνομικός-turned private investigator,κάπου στα '80ς και τα '90ς,ίσως και λίγο αργότερα,στο ΛΑ,που ασχολήθηκε με την υπόθεση εκτενώς μέχρι που σχεδόν την εξιχνίασε,ήταν γιος του...; Αυτό δεν μπορώ να θυμηθώ,θα σκάσω τώρα.Πρέπει να ασχοληθώ κάποια στιγμή με την ιστορία αυτή.

https://en.wikipedia.org/wiki/George_Hodel

https://en.wikipedia.org/wiki/Black_Dahlia_suspects

[BigChiefWahoo]

Κάτι μου διαφεύγει αυτή τη στιγμή,ότι ένας αστυνομικός-turned private investigator,κάπου στα '80ς και τα '90ς,ίσως και λίγο αργότερα,στο ΛΑ,που ασχολήθηκε με την υπόθεση εκτενώς μέχρι που σχεδόν την εξιχνίασε,ήταν γιος του...; Αυτό δεν μπορώ να θυμηθώ,θα σκάσω τώρα.Πρέπει να ασχοληθώ κάποια στιγμή με την ιστορία αυτή.

https://en.wikipedia.org/wiki/George_Hodel

https://en.wikipedia.org/wiki/Black_Dahlia_suspects

Ω,ναι ρε φίλε !
Εντωμεταξύ είναι και όλα μαζεμένα για τον φίλο μας τον neon imposter
Εδώ neon,ρίξε μια ματιά στα λινκς και θα δεις ότι ειδικά ο Steve Hodel..."has written many books on the subject (εννοεί για την Black Dahlia)".
Το πιο ενδιαφέρον όμως είναι να βρεις λινκς για τη σχέση Dali-Man Ray και τον τρόπο τεμαχισμού της άτυχης γυναίκας,που θύμιζε ένα έργο που λέγεται Μινώταυρος και που (νομίζω πως) είναι του Dali.

[neon imposter]

Σωστά αυτά που παραθέτει ο ΛΑΘΕ, τα είχα δει, αλλά η βαθμολογία των βιβλίων του στο Goodreads δεν με προδιαθέτει να τα διαβάσω, χωρίς να το αποκλείω

Φοβάμαι ότι ο τύπος μπορεί να ήθελε να βρει αυτό ακριβώς που πίστευε ότι έχει συμβεί (όχι βέβαια ότι είναι απίθανο να το έκανε ο εθισμένος στον Ντε Σαντ πατέρας της)

Ο McGowan δεν ασχολείται πολύ με το θέμα, δεν αναφέρει καν τον Νταλί, αναφέρει όμως πράγματι τον ΜανΡεη, άλλωστε η άτυχη κοπέλα βρέθηκε σε σχήμα που έμοιαζε με έργο του Ρεη (από την άλλη, αυτό ακριβώς δεν είναι το καλύτερο άλλοθι για τον ένοχο;). Μάλιστα, εν τάχει ο McGowan πετά κ το όνομα του Orson Welles.

Πολύ περίεργη υπόθεση που φοβάμαι ότι ο Hodel δεν είχε την απαραίτητη φαντασία για να προσεγγίσει. Ίσως αυτός αναφέρει τον Νταλί στα βιβλια του

Το περίεργο είναι ότι οι πρώτοι που θα σε κατηγορήσουν ότι σκέφτεσαι πολύ κάτι είναι οι φιλόσοφοι

[BigChiefWahoo]

......................................

Σωστά,πολύ σωστά.Το έργο όντως ήταν του Man Ray.Ο Mc Gowan δεν αναφέρει όντως τον Dali (αν και πρέπει να διαβάσω ξανά το βιβλίο για να βεβαιωθώ),όμως κάπου υπάρχει στο διαδίκτυο ένα καταπληκτικό μπλογκ που παραθέτει τις φωτογραφίες από το τεμαχισμένο κορμί σε σύγκριση με το έργο που λέμε.Επίσης εκεί αναφέρεται πως ο Μan Ray τη περίοδο εκείνη έκανε παρέα με τον Dali και μάλιστα αν θυμάμαι καλά,παίζει κάτι με ένα έργο του ζωγράφου που επίσης κάποιοι το συσχέτισαν με την υπόθεση.
Ξέρεις τι διαπίστωσα με το νήμα αυτό ; (το έδειξα και στη γυναίκα μου) - ότι όταν διάβασα για πρώτη φορά τις αναρτήσεις που έκανε ο Mc Gowan κατά ριπάς στο διαδίκτυο σχετικά με το Laurel Canyon (και οι οποίες μετά συγκεντρώθηκαν και έγιναν το βιβλίο για το οποίο συζητάμε - και οι οποίες είχαν προκαλέσει μεγάλη αίσθηση στους κύκλους των μουσικόφιλων κυρίως),ήταν πριν 11-12 χρόνια ! Πως περνάνε τα άτιμα !

Πιστεύω να γνωρίζεις πως μας άφησε χρόνους σε τραγικά "νέα" ηλικία.Έχω την εντύπωση πως το βιβλίο εκδόθηκε μετά το θάνατό του,αλλά δεν βάζω και το χέρι μου στη φωτιά.Και ότι ακόμα ήταν γέννημα θρέμμα του ΛΑ και σύχναζε στο Hollyweird ως teenager.Νομίζω πως υπήρξε πολύ καλή και fist hand εναλλακτική πηγή πληροφόρησης και τον ευχαριστώ πολύ γι'αυτό - κατά κάποιο τρόπο μου άνοιξε τα μάτια.

Αλλά πρέπει να τον ξαναδιαβάσω.

[BigChiefWahoo]

Κάτι που θυμήθηκα σχετικά με την ταινία Cruising που συζητούσαμε πριν,είναι πως την έχει σκηνοθετήσει ο Friedkin ο οποίος συν τοις άλλοις έχει κάνει τον Εξορκιστή.
Ο Ταραντίνο που ανέφερες πιο πριν έδωσε πρόσφατα μία συνέντευξη όπου απάντησε στην ερώτηση "ποιες ταινίες πιστεύει πως είναι τέλειες" και ο Εξορκιστής ήταν μία από τις λίγες επιλογές του.
Εάν δε,με ρωτάς τη γνώμη μου για τον Ταραντίνο σου απαντώ ειλικρινά ότι έχω δει μόνο δύο φορές το Pulp Fiction,αλλά και τις δύο φορές ποτέ ολόκληρο.Δεν ξέρω πως τελειώνει δηλαδή (μου έχουν πει).Καμμία άλλη ταινία του.

[neon imposter]

Δεν χάνεις τπτ με Ταραντίνο. Η μοναδική ενδιαφέρουσα ιδέα του είναι στο Άδοξοι Μπάσταρδοι, όπου υπονοεί πως πέρα από τον Παγκόσμιο γίνεται και ένας αγώνας δρόμου ανάμεσα στα δύο στρατόπεδα για το ποιο θα επικρατήσει κινηματογραφικά. Δλδ στην ουσία πάει πίσω από την επικράτηση του χόλιγουντ και βάζει τους Γερμανούς να τρέχουν και αυτοί να δημιουργήσουν τη δική τους βιομηχανία προπαγάνδας.

(Περίεργο είναι κ το τελευταίο του, μία ελεύθερη απόδοση των εγκλημάτων του Μάνσον)

Το δε γεγονός ότι μπορεί κανείς να δει μια ταινία του ανά περιόδους δείχνει πως δεν έχει καμία αφήγηση, αφού είναι μεμονωμένα σκετσάκια. Επίσης, στο Pulp Fiction, μετά την ανάγνωση του McGowan, μπορεί κανείς να διαπιστώσει ότι ο ρόλος του Χάρβεϊ Καϊτέλ μόνο φανταστικός δεν είναι.

Από τη σκηνή αυτή, μόνο Ζάππα έχω ακούσει και το άλλο των the Mamas and the Papas που σαμπλάρει και κομμάτι του Tibet στο περίεργο άλμπουμ του Dawn.

Βέβαια, για τον Tibet είναι άλλη συζήτηση, κεφάλαιο από μόνος του