How i met your mother vs Friends.

[Isildur]

Δεν είναι ψεύτικο γέλιο, αληθινό είναι. Ζωντανό κοινό είχαν τα περισσότερα απ' αυτά. Στα Φιλαράκια το κοινό ήταν 300 άτομα:




Αν αφαιρέσεις το γέλιο φυσικά και φαίνεται κρίντζι, όπως αν αφαιρέσεις το γέλιο από μια ζωντανή θεατρική παράσταση. Ο λόγος είναι ότι δημιουργούνται αμήχανα κενά μεταξύ σκηνών. Αυτά δεν είναι αληθινά κενά, είναι στιγμές που το γύρισμα και οι ηθοποιοί στην ουσία παγώνουν μέχρι να σταματήσει το γέλιο.

Λολ ρε

Πάντα νόμιζα ότι απλά είναι ένα γέλιο playback που πατάει ο sound engineer κάθε φορά που παίζεται κριντζ ατάκα ώστε να γελάσει κ το τηλεοπτικό κοινό monkey see monkey do φάση

Βέβαια δεν έχω ιδέα από σειρές tbh (ισχύει για μένα ό,τι κ για τον GoBzi)

Και ζωντανό κοινό να ήταν, σίγουρα χρησιμοποιούσαν applause/laughter επιγραφές. Σιγά μην είχαν σειρές που φέρνανε εκατομμύρια ανά επεισόδιο και βασίζονταν στον αυθορμητισμό του κοινού.

Φαντάζομαι πως εννοείται αυτό με τις επιγραφές. Ακόμα και το καλύτερο αστείο να ακουγόταν σε κάποια σκηνή, και μόνο που αρκετές απ' αυτές θα έπρεπε να γυριστούν 2 και 3 και 5 φορές, οποιοδήποτε αυθόρμητο γέλιο θα έσβηνε σιγά-σιγά.

[Isildur]

Η πραγματική ερώτηση είναι Friends vs Seinfeld, όπως σωστά είπε ο ισίλντουρας. Ίδια πόλη, ίδια εποχή, σχετικά ίδιο premise και setting, με το Seinfeld να πατάει λίγο περισσότερο στην κριτική των ανθρώπινων συμπεριφορών με απίθανους σουρεάλ χαρακτηρες, ενώ το Friends είναι περισσότερο realistic but dumb fun.

Δεν εχω δει ποτε το Seinfield αλλα come on το how i met your mother ειναι εντελως κοπια των Friends(καλυτερη κοπια αλλα κοπια).

Υπάρχει στο Νέτφλιξ, ρίξε του ένα βλέφαρο διότι το αξίζει. Προειδοποίηση, μετά την δεύτερη σεζόν γίνεται πραγματικά καλό, οι χαρακτήρες είναι λίγο αντικοινωνικοί μαλάκες και αχώνευτοι ως μέρος του σεναρίου αλλά με τον καιρό τους συμπαθείς και το τέλος έρχεται τόσο μα τόσο φυσικά.

Έτσι ακριβώς. Και όχι μόνο επηρέασε και Friends και HIMYM (που επίσης το θεωρώ πολύ καλό, τεχνικά μάλιστα και σε κάποια θέματα "συνέπειας" καλύτερο από το Friends), αλλά τα δυο αυτά έχουν κάποιες σκηνές εντελώς copy-paste από το Seinfeld. Το οποίο, να πω εδώ, είχε και το καλύτερο finale που έχω δει σε τέτοια σειρά. Δηλαδή... τι να πω; Δεν υπάρχει, εντελώς σουρεάλ κατάσταση, αν σκεφτεί κανείς ότι ήταν ένα κλασικό sitcom.

[hellegennes]

Δεν είναι ψεύτικο γέλιο, αληθινό είναι. Ζωντανό κοινό είχαν τα περισσότερα απ' αυτά. Στα Φιλαράκια το κοινό ήταν 300 άτομα:




Αν αφαιρέσεις το γέλιο φυσικά και φαίνεται κρίντζι, όπως αν αφαιρέσεις το γέλιο από μια ζωντανή θεατρική παράσταση. Ο λόγος είναι ότι δημιουργούνται αμήχανα κενά μεταξύ σκηνών. Αυτά δεν είναι αληθινά κενά, είναι στιγμές που το γύρισμα και οι ηθοποιοί στην ουσία παγώνουν μέχρι να σταματήσει το γέλιο.

Λολ ρε

Πάντα νόμιζα ότι απλά είναι ένα γέλιο playback που πατάει ο sound engineer κάθε φορά που παίζεται κριντζ ατάκα ώστε να γελάσει κ το τηλεοπτικό κοινό monkey see monkey do φάση

Βέβαια δεν έχω ιδέα από σειρές tbh (ισχύει για μένα ό,τι κ για τον GoBzi)

Και ζωντανό κοινό να ήταν, σίγουρα χρησιμοποιούσαν applause/laughter επιγραφές. Σιγά μην είχαν σειρές που φέρνανε εκατομμύρια ανά επεισόδιο και βασίζονταν στον αυθορμητισμό του κοινού.

Είδες το βίντεο; Όχι μόνο βασίζονταν στον αυθορμητισμό του κοινού αλλά κάθονταν και συζητούσαν αν το κοινό γέλασε αρκετά με το αστείο, αν το έπιασε, αν πρέπει να το αλλάξουν, κτλ. Το τελικό προϊόν ήταν άμεσα επηρεασμένο από την ζωντανή αντίδραση του κοινού, πολλές φορές άλλαζαν ολόκληρες σκηνές, ατάκες ή τα αφαιρούσαν τελείως. Κάποιες φορές ρωτούσαν απευθείας το κοινό, άλλες έκριναν από την αντίδρασή τους μόνο.

[hellegennes]

Φαντάζομαι πως εννοείται αυτό με τις επιγραφές. Ακόμα και το καλύτερο αστείο να ακουγόταν σε κάποια σκηνή, και μόνο που αρκετές απ' αυτές θα έπρεπε να γυριστούν 2 και 3 και 5 φορές, οποιοδήποτε αυθόρμητο γέλιο θα έσβηνε σιγά-σιγά.

Εσύ όταν το ξαναβλέπεις δεν ξαναγελάς; Σκέψου τώρα ότι αυτοί το έβλεπαν ζωντανά. Όσες φορές κι αν έπρεπε να γυριστεί η σκηνή, ο κόσμος γελούσε. Σε πολλές περιπτώσεις έκοβαν μάλιστα το γέλιο στο μοντάζ γιατί οι σκηνές έβγαιναν πολύ μεγάλες.

Δείτε στο 11:10 που συμβαίνει ακριβώς αυτό. Προβληματίστηκαν από το αν γέλασε αρκετά το κοινό.

[vantono]

Ποιό Σάινφελντ βρε μπούμερς, πόσο χρονων ειστε εδω μεσα?
Ουτε που το ειχα ακουσει, το γκουγκλαρα. Και οντως, θυμίζει φρεντζ μονο και μονο απο το στησιμο και τα σκηνικά. Το λες και φτυστό. Απο διαλόγους/ατάκες και τετοια δεν ξερω, δεν ειδα.

[Dwarven Blacksmith]

Ποιό Σάινφελντ βρε μπούμερς, πόσο χρονων ειστε εδω μεσα?
Ουτε που το ειχα ακουσει, το γκουγκλαρα. Και οντως, θυμίζει φρεντζ μονο και μονο απο το στησιμο και τα σκηνικά. Το λες και φτυστό. Απο διαλόγους/ατάκες και τετοια δεν ξερω, δεν ειδα.

Κι εγώ πέρυσι το είδα. Είναι πολύ καλό όμως.

[paotaris]

Η πραγματική ερώτηση είναι Friends vs Seinfeld, όπως σωστά είπε ο ισίλντουρας. Ίδια πόλη, ίδια εποχή, σχετικά ίδιο premise και setting, με το Seinfeld να πατάει λίγο περισσότερο στην κριτική των ανθρώπινων συμπεριφορών με απίθανους σουρεάλ χαρακτηρες, ενώ το Friends είναι περισσότερο realistic but dumb fun.

Δεν εχω δει ποτε το Seinfield αλλα come on το how i met your mother ειναι εντελως κοπια των Friends(καλυτερη κοπια αλλα κοπια).

Υπάρχει στο Νέτφλιξ, ρίξε του ένα βλέφαρο διότι το αξίζει. Προειδοποίηση, μετά την δεύτερη σεζόν γίνεται πραγματικά καλό, οι χαρακτήρες είναι λίγο αντικοινωνικοί μαλάκες και αχώνευτοι ως μέρος του σεναρίου αλλά με τον καιρό τους συμπαθείς και το τέλος έρχεται τόσο μα τόσο φυσικά.

Θα το ξεκινησω,ευχαριστω.

[paotaris]

Ποιό Σάινφελντ βρε μπούμερς, πόσο χρονων ειστε εδω μεσα?
Ουτε που το ειχα ακουσει, το γκουγκλαρα. Και οντως, θυμίζει φρεντζ μονο και μονο απο το στησιμο και τα σκηνικά. Το λες και φτυστό. Απο διαλόγους/ατάκες και τετοια δεν ξερω, δεν ειδα.

Εγω το εμαθα απο το βιντεο του Ατζαρακη για τον θανατο του Περρυ.

[Isildur]

Φαντάζομαι πως εννοείται αυτό με τις επιγραφές. Ακόμα και το καλύτερο αστείο να ακουγόταν σε κάποια σκηνή, και μόνο που αρκετές απ' αυτές θα έπρεπε να γυριστούν 2 και 3 και 5 φορές, οποιοδήποτε αυθόρμητο γέλιο θα έσβηνε σιγά-σιγά.

Εσύ όταν το ξαναβλέπεις δεν ξαναγελάς; Σκέψου τώρα ότι αυτοί το έβλεπαν ζωντανά. Όσες φορές κι αν έπρεπε να γυριστεί η σκηνή, ο κόσμος γελούσε. Σε πολλές περιπτώσεις έκοβαν μάλιστα το γέλιο στο μοντάζ γιατί οι σκηνές έβγαιναν πολύ μεγάλες.

Δείτε στο 11:10 που συμβαίνει ακριβώς αυτό. Προβληματίστηκαν από το αν γέλασε αρκετά το κοινό.

Ε, δεν είναι το ίδιο ρε συ, με μένα ή με σένα που το ξαναβλέπουμε μετά από μήνες ή χρόνια. Και την πιο ξεκαρδιστική σκηνή να δεις, στην 1η με την 2η φορά μπορεί να είναι κοντά οι αντιδράσεις σου. Την 5η ή την 10η συνεχόμενη όμως, με τίποτα.

Και το λέω εκ πείρας. Υπάρχουν κάποιες σκηνές από σειρές*, που τις βλέπω κάθε τόσο γιατί μού φτιάχνουν το κέφι. Και σχεδόν κάθε φορά, κάνω νέο συκώτι. Άμα τις δω όμως μερικές φορές απανωτά (για διάφορους λόγους), ε όσο και να το κάνεις η αντίδραση φθίνει. Αναγκαστικό και λογικό είναι, νομίζω.


* Συχνά, για διαφορετικούς λόγους η κάθε μια. Πχ, άλλο η σκηνή με τον Πίτερ και τον βάτραχο στο Family Guy, άλλο η σκηνή με τον Γάλλο του tech support στο IT Crowd κλπ...

[Isildur]

Ποιό Σάινφελντ βρε μπούμερς, πόσο χρονων ειστε εδω μεσα?
Ουτε που το ειχα ακουσει, το γκουγκλαρα. Και οντως, θυμίζει φρεντζ μονο και μονο απο το στησιμο και τα σκηνικά. Το λες και φτυστό. Απο διαλόγους/ατάκες και τετοια δεν ξερω, δεν ειδα.

Εγώ πρώτα είδα Friends (πολλές φορές), μετά HIMYM (μία φορά όλο μαζί, και μερικές φορές παραπάνω κάποια επεισόδια) και σχετικά πρόσφατα το Seinfeld. Το οποίο μάλιστα, όποτε βαριέμαι ξαναβάζω και βλέπω μερικά σερί, έτσι. Ε, όταν το μπίντζαρα κατάλαβα γιατί λέγανε πολλοί ότι είναι ο πρόγονος των άλλων δυο. Πέρα από τις γενικές ομοιότητες που ήδη αναφέρθηκαν, έχει επεισόδια, ή έστω κάποιες σαμπ-στόριζ σε κάποια επεισόδια, που είναι εντελώς copy-paste.

[hellegennes]

Φαντάζομαι πως εννοείται αυτό με τις επιγραφές. Ακόμα και το καλύτερο αστείο να ακουγόταν σε κάποια σκηνή, και μόνο που αρκετές απ' αυτές θα έπρεπε να γυριστούν 2 και 3 και 5 φορές, οποιοδήποτε αυθόρμητο γέλιο θα έσβηνε σιγά-σιγά.

Εσύ όταν το ξαναβλέπεις δεν ξαναγελάς; Σκέψου τώρα ότι αυτοί το έβλεπαν ζωντανά. Όσες φορές κι αν έπρεπε να γυριστεί η σκηνή, ο κόσμος γελούσε. Σε πολλές περιπτώσεις έκοβαν μάλιστα το γέλιο στο μοντάζ γιατί οι σκηνές έβγαιναν πολύ μεγάλες.

Δείτε στο 11:10 που συμβαίνει ακριβώς αυτό. Προβληματίστηκαν από το αν γέλασε αρκετά το κοινό.

Ε, δεν είναι το ίδιο ρε συ, με μένα ή με σένα που το ξαναβλέπουμε μετά από μήνες ή χρόνια. Και την πιο ξεκαρδιστική σκηνή να δεις, στην 1η με την 2η φορά μπορεί να είναι κοντά οι αντιδράσεις σου. Την 5η ή την 10η συνεχόμενη όμως, με τίποτα.

Και το λέω εκ πείρας. Υπάρχουν κάποιες σκηνές από σειρές*, που τις βλέπω κάθε τόσο γιατί μού φτιάχνουν το κέφι. Και σχεδόν κάθε φορά, κάνω νέο συκώτι. Άμα τις δω όμως μερικές φορές απανωτά (για διάφορους λόγους), ε όσο και να το κάνεις η αντίδραση φθίνει. Αναγκαστικό και λογικό είναι, νομίζω.


* Συχνά, για διαφορετικούς λόγους η κάθε μια. Πχ, άλλο η σκηνή με τον Πίτερ και τον βάτραχο στο Family Guy, άλλο η σκηνή με τον Γάλλο του tech support στο IT Crowd κλπ...

Σίγουρα αλλά δεν βλέπεις την ίδια σκηνή ακριβώς όταν είσαι live, βλέπεις παραλλαγές και τις βλέπεις live. Αυτό είναι διασκεδαστικό, ιδιαίτερα αν είσαι φαν της σειράς και έχεις ταξιδέψει χιλιάδες χιλιόμετρα για να έρθεις στο γύρισμα. Η άλλη στο βίντεο λέει «ήρθα από το Κεντάκι», δηλαδή αυτό:





Βέβαια, επειδή το κοινό βρισκόταν σε κάποια απόσταση και μάλλον το ηχογραφούσαν ξεχωριστά, πιθανόν σε κάποια σκηνές που είχαν γυριστεί πολλές φορές να έκαναν overdub την αντίδραση από το πρώτο cut, άλλωστε γέλια πάνω σε γέλια δεν αλλοιώνουν το αποτέλεσμα. Δεν είμαι όμως σίγουρος ότι το έκαναν αυτό.

[Isildur]

Βέβαια, επειδή το κοινό βρισκόταν σε κάποια απόσταση και μάλλον το ηχογραφούσαν ξεχωριστά, πιθανόν σε κάποια σκηνές που είχαν γυριστεί πολλές φορές να έκαναν overdub την αντίδραση από το πρώτο cut, άλλωστε γέλια πάνω σε γέλια δεν αλλοιώνουν το αποτέλεσμα. Δεν είμαι όμως σίγουρος ότι το έκαναν αυτό.

Ναι, κάτι τέτοιο υπέθεσα κι εγώ. Και όχι αναγκαστικά από την πρώτη φορά, αλλά από την καλύτερη, εννοώ αυτήν που έβγαλε πιο ηχηρό γέλιο (μπορεί πχ την 2η ή την 3η να πέταξε καμμιά ατάκα εκτός σεναρίου κάποιος και να άρεσε περισσότερο, ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων).