Παντελώς άγνωστες ΕΡΓΑΡΕΣ

[Tarkovsky]

ΟΚ, μερσί! (αν και φοβάμαι ότι θα αναστατωθώ με Τζέιν Μπέρκιν )


Κουλούρι και για όποιον άλλον ενδιαφέρεται, ον λάιν:

ΟρφέαςShow

ελληνικοί υπότιτλοι

Μην ψαρώνετε με τον τίτλο. Η διαθήκη του Ορφέα είναι το κύκνειο άσμα του Κοκτώ ως σκηνοθέτη μία δεκαετία μετά και το 3ο μέρος της ορφικής του τριλογίας. Καλύτερα που έκαναν λάθος, έτσι δεν έχεις και μες τη μούρη σου την περιγραφή της ταινίας για spoiler.

Ζήτημα ζωής και θανάτουShow

ελληνικοί υπότιτλοι

Με δική σας ευθύνη, εγώ καταπάτησα τις αρχές μου μόνο και μόνο επειδή είναι ταινίες 70ετίας και βάλε. Και επειδή σας αγαπώ.

[Tarkovsky]

Δυστυχώς δεν γυρίζονται πλέον τόσο ιδιαίτερες ταινίες και για τον λόγο αυτό έχω πάψει να παρακολουθώ κινηματογράφο (τελευταία φορά σε αίθουσα ήταν το 2008 !)

Πραγματική κατρακύλα σε βαθμό που σκέφτομαι καμία φορά πως ο κινηματογράφος πέθανε κι εχει δώσει ήδη ο,τι ήταν να δώσει

και στατιστικά να το δούμε, ο κινηματογραφικός πλούτος είναι πίσω, όχι μπροστά


όρεξη να έχουμε να ψάχνουμε - και φυσικά να παίρνουμε συστάσεις από άλλους που επίσης ψάχνουν

[Fanfaron]

Παντελώς άγνωστες ΕΡΓΑΡΕΣ

είναι αυτές που δεν είδαμε ακόμα

[Saliveros]

Living in oblivion
https://www.imdb.com/title/tt0113677/
Παιζει ο στιβ μπουσέμι (τυπάκος τρελλός ) και η καθριν κινερ (γκομεναρα).
Σκηνοθετης ο τομ ντι τσίλο που μετα απο αυτό είδα 3-4 ακόμα. πολύ καλός

Από τις αγαπημένες μου ταινίες, την έχω δει 3-4 φορές!


Κάποιες όχι άγνωστες, αλλά πολλοί νεότεροι δεν τις γνωρίζουν (και χάνουν!):

Being there
Η τελευταία (και καλύτερη) ταινία του Peter Sellers

Funny games
Κωμικοτραγικός Haneke σε γαλήνιο αστικό περιβάλλον

I soliti ignoti (Ο κλέψας του κλέψαντος)
Ότι πιο αστείο έδωσε ο Ιταλικός νεορεαλισμός (μαζί με το "Διαζύγιο α-λα-ιταλικά")

Jules et Jim
Εικαστικό αριστούργημα του Truffaud

Mon oncle
Κορυφαίος Jack Tati

[πήζον bot]

μονο του τριφο δεν εχω δει, θα το δω, μοιαζουν τα γουστα μας

[Tarkovsky]

Άνετα η καλλίτερη ταινία που έχω δει - αν και δεν είναι τόσο άγνωστη.
Αποκρυφισμός,μαγεία,φιλοσοφία σε ισόποσες δόσεις και με -μάλλον- θετική ματιά.
Την είχε προβάλλει η ΕΤ3 κάποια χρόνια πριν.

Ζήτημα ζωής και θανάτου

Μου αρέσει ακόμη ο κινηματογράφος του 1930-1940,νομίζω πως τότε γυρίστηκαν μερικά από τα μεγαλύτερα αριστουργήματα

Κάτσε τώρα που το θυμήθηκα και θα σε φτιάξω.

Κάποτε παρακάλεσα φίλο γηραιό Έλληνα σκηνοθέτη να μου προτείνει 5 ξένες ταινίες που κατά την κρίση του θα μου άρεσαν. Μου λέει θέλω λίγο χρόνο. Σε μερικές μέρες μου χαρίζει 10+1 dvd με τις κορυφαίες ταινίες σύμφωνα με τον ίδιον (χρονολογική σειρά):

Μισαλλοδοξία (ΗΠΑ, 1916)
Ξαναπαντρεύομαι τη γυναίκα μου (ΗΠΑ, 1940)
Ο κλέφτης της Βαγδάτης (Αγγλία, 1940)
Τα παιδιά του παραδείσου (Γαλλία, 1945)
Ζήτημα ζωής και θανάτου (Αγγλία, 1946)
Ημέρα γιορτής (Γαλλία, 1949)
Μοιραία συνάντηση (Αγγλία, 1950)
Ορφέας (Γαλλία, 1950)
Κάρμεν Τζόουνς (ΗΠΑ, 1954)
Ο πόλεμος για τη φωτιά (Γαλλία, 1981)...

[Tarkovsky]

... και η μικρού μήκους

Το κόκκινο μπαλόνι (Γαλλία, 1956).


Προφανώς, είναι ταινίες (πλην του 1981 του Ζαν-Ζακ Ανό) που τον σημάδεψαν όταν σπούδαζε κινηματογράφο στο Παρίσι την δεκαετία του '50 (τελείωσε πριν εμφανιστεί το γαλλικό Νέο Κύμα).

Είχε ζητήσει χρόνο όχι για να αποφασίσει, αλλά για να μου τις αντιγράψει. Με special features, αυτοκόλλητα και τα πάντα όλα ο μπαγάσας. Μέχρι τότε είχα δει μόνο τα Παιδιά του παραδείσου (στην τιβί από τον Μπακογιαννόπουλο) και τον Πόλεμο για τη φωτιά (στο σινεμά).

[Saliveros]

Κάποτε παρακάλεσα φίλο γηραιό Έλληνα σκηνοθέτη να μου προτείνει 5 ξένες ταινίες που κατά την κρίση του θα μου άρεσαν. Μου λέει θέλω λίγο χρόνο. Σε μερικές μέρες μου χαρίζει 10+1 dvd με τις κορυφαίες ταινίες σύμφωνα με τον ίδιον (χρονολογική σειρά)

Εντάξει, σχεδόν όλες τελείως ξεπερασμένες, ιδίως ερμηνευτικά.
Κι εγώ πιάνω τον εαυτό μου να θυμάται κάποιες των 50's - 60's ως αριστουργήματα, αλλά κατά κανόνα δεν βλέπονται πια εκτός από κάποια στοιχεία τους.

Θυμάμαι τον μακαρίτη τον γαμπρό μου (10 χρόνια μεγαλύτερό μου) που θεωρούσε το μεγαλύτερο αριστούργημα όλων των εποχών το "Ο ήσυχος άνθρωπος" του John Ford με τον John Wayne (όχι γουέστερν).

Του το "νοίκιασα" και, έκτοτε, μας είχε κάτσει με το ζόρι, εμένα και την αδελφή μου, να το δούμε καμιά δεκαριά φορές

... και η μικρού μήκους
Το κόκκινο μπαλόνι (Γαλλία, 1956).

Πολύ καλό, κι εξίσου καλό το "L'histoire d'un poisson rouge" του '59.
Έχει και μια γλυκύτατη μουσική επένδυση, που μου έχει κολλήσει από τότε.

[Cavaliere]

Το Έβδομο σημάδι με την Ντεμυ μούρ.

Παλιά αλλά τα σπάει.

Δεν την είχα δει, και με έβαλε η γυναίκα μου ναν τη δούμε πριν κανά δυο μήνες. Έπαθα πλάκα, παλιά αισθητική της νιότης μας, αριστούργημα cult.

[brb και tyt]

Δεν την είχα δει, και με έβαλε η γυναίκα μου ναν τη δούμε πριν κανά δυο μήνες. Έπαθα πλάκα, παλιά αισθητική της νιότης μας, αριστούργημα cult.

Δες και το Wag the dog με τον Ρόμπερτ ντε Νίρο και τον Ντάστιν Χόφμαν και θα με θυμηθείς.

[Cavaliere]

Δες και το Wag the dog με τον Ρόμπερτ ντε Νίρο και τον Ντάστιν Χόφμαν και θα με θυμηθείς.

Tην είχα δει. Τότε που βγήκε. Δεν μου έκανε φοβερή εντύπωση, αν εξαιρέσεις το ότι παίζουν δύο κολοσσοί της υποκριτικής του σινεμά.

[brb και tyt]

Δες και το Wag the dog με τον Ρόμπερτ ντε Νίρο και τον Ντάστιν Χόφμαν και θα με θυμηθείς.

Tην είχα δει. Τότε που βγήκε. Δεν μου έκανε φοβερή εντύπωση, αν εξαιρέσεις το ότι παίζουν δύο κολοσσοί της υποκριτικής του σινεμά.

Γράψε λάθος τότε.

Εμένα με εντυπωσίασε η κατασκευή του fake news αλλά και το ότι αναφερόταν σε πόλεμο μεταξύ Αλβανών και Σέρβων πριν γίνει το Κόσοβο και οι βομβαρδισμοί από τους Αμερικανούς.

[Cavaliere]

Γράψε λάθος τότε.

Εμένα με εντυπωσίασε η κατασκευή του fake news αλλά και το ότι αναφερόταν σε πόλεμο μεταξύ Αλβανών και Σέρβων πριν γίνει το Κόσοβο και οι βομβαρδισμοί από τους Αμερικανούς.

Ξέρεις ποιά ταινία μου είχε αρέσει; τρομερά. Το Mad City του Γαβρά με τον Τραβόλτα και τον Χόφμαν. Την είδες; Είναι νομίζω, του 1996.

[Beria]

https://www.imdb.com/title/tt0085852/
Του Σλάβα Τσούκερμαν με την Αν Καρλάιλ

Εξωγήινοι που προσγειώνονται στη Νέα Υόρκη γιατί ψάχνουν για ηρωίνη και οργασμούς
Όλο το νιου γουέβ κοινό της Αθήνας γέμισε την αίθουσα

[brb και tyt]

Γράψε λάθος τότε.

Εμένα με εντυπωσίασε η κατασκευή του fake news αλλά και το ότι αναφερόταν σε πόλεμο μεταξύ Αλβανών και Σέρβων πριν γίνει το Κόσοβο και οι βομβαρδισμοί από τους Αμερικανούς.

Ξέρεις ποιά ταινία μου είχε αρέσει; τρομερά. Το Mad City του Γαβρά με τον Τραβόλτα και τον Χόφμαν. Την είδες; Είναι νομίζω, του 1996.

Δεν την έχω δει, θα ψάξω να την βρω.