The spanish princess

[aljawn]

Είπα να ρίξω μια ματιά στην συνέχεια της μεταφοράς των βιβλίων της Γκρέγκορι στην μικρή τηλεόραση (είχα δει και τα προηγούμενα, The White Queen και The White Princess). Η θεματική αυστηρά ο πόλεμος των ρόδων και η δυναστεία των Τυδώρ, εν προκειμένω, η ζωή της Αικατερίνης της Αραγωνίας, τελευταίας κόρης των καθολικών βασιλιάδων και πρώτης συζύγου του Ερρίκου του Όγδοου. Για το διαζύγιο της δημιουργήθηκε η αγγλικανική εκκλησία.

Τελικά, έπαιξε μπίντζ και είδα και τα οκτώ επεισόδια. Μερικές παρατηρήσεις:

- όσοι έχουν δει το Tudors έχει την καλύτερη ποιότητα από τις συναφείς σειρές. Η παραγωγή εδώ δεν είναι κακή (δεν είναι τα μεγαλεία των Tudors), αλλά πολύ χαμηλότερο μπάτζετ. Η ηθοποιία κατά διαστήματα άθλια. Γενικά, οι Tudors έχουν καλό κάστ και καλό σετάρισμα, ενώ η πλοκή είναι γραμμική και εύπεπτη. Εδώ καλύτερο των τριών ήταν το The White Princess, ενώ στο τωρινό παίζει μέχρι και sjwιλίκι. Χειρότερο όλων το Wolfhall, μιλάμε για εξαιρετικούς ηθοποιούς αλλά σκηνοθεσία μακαρίτη αγγελόπουλου σε σήριαλ, πολύ κουλτούρα.

- η αναπαράσταση της αγγλικής αυλής εδώ είναι πολύ περιορισμένη, και ως εκ τούτου χάνει πολύ και η σειρά. Ο προφανής κακός είναι η Beaufort, κάτι το οποίο την αδικεί. Επίσης είναι και ο πιο ισχυρός χαρακτήρας. Ειδάλλως είναι μια απλή περιγραφή των συσχετισμών στην οικογένεια του Ερρίκου του Έβδομου και των καθολικών βασιλιάδων. Τα προηγούμενα δύο σήριαλ και ιδίως το White Princess (η ιστορία της Elizabeth of York), είχαν πολύ περισσότερους ισχυρούς χαρακτήρες, τους οποίους μπορούσες να συμπαθείς ή να μισείς, αλλά σίγουρα καταλάβαινες: από τις πρωταγωνίστριες Beaufort, Woodville και Neville, στους Ριχάρδο τον Τρίτο και τα αδέλφια του. Η Ελισάβετ, μπορεί να ήταν η πρωταγωνίστρια, αλλά ήταν στην ουσία ένας πλανήτης ανάμεσα τους.

- παρεμφερώς, το υπόβαθρο δεν είναι η ταραχώδης εποχή του πολέμου των ρόδων, καθότι ο Ερρίκος ο έβδομος είναι ήδη βασιλιάς και η μόνη έννοια των Τυδώρ είναι οι επαναστάσεις των Poole. Υπενθυμίζω ότι το The White Princess τελειώνει με την καρατόμηση του τελευταίου πλαταγενέτη κληρονόμου.

- περισσότερο ενδιαφέρουσα είναι η αναπαράσταση των καθολικών βασιλιάδων και των απογόνων τους (ισπανική αυλή). Δεν αναφέρομαι στην βλακεία που η Ισαβέλλα κυνηγάει έφιππη τους μαυριτανους με σπαθί και πανοπλία (η ίδια σίγουρα επιθεωρούσε καθημερινά την πολιορκία της Γρανάδας, αλλά δεν πολεμούσε η ίδια), αλλά ιδίως στο σημείο που εμβαθύνει στην ιστορίας της Ιωάννας της Τρελής, μακράν της πιο πολύφερνης νύφης (και τραγικής) στην παγκόσμια ιστορία. Στα τρία επεισόδια που εμφανίζεται η Ιωάννα, η Gregory παρουσιάζει διάφορες σύγχρονες απόψεις για το τι συνιστούσε την "τρέλα" της: το πιο πιθανό ήταν όντως να ήταν ιδιαίτερα βλάσφημη για τα γούστα της μανούλας, η οποία για να μην την ρίξει στην ιερά εξέταση προτίμησε να την τρελάνει στην αγιαστούρα. Στην τελική δεν ήταν και ο επίσημος διάδοχος, άσχετα αν τα έφερε η τύχη έτσι....

- επίσης ωραία γκομενάκια. Αρχής γενομένης από την Αικατερίνη (Charlotte Hope - η Miranda του GOT) στην Galocha που παίζει την Ιωάννα (με χαρά να την τρελάνεις στα φουτσοσκάμπιλα), ακόμα και στην μανούλα Ισαβέλλα της Καστίλλης (μελανούρι μιλφέτο με σπαθάρα), όλες μια και μία. Πάλι έριξαν την Beaufort που έβαλαν το ξερακιανό γιαγιόνι (στο προηγούμενο είχαν την Catelyn Stark).

Υποψιάζομαι ότι ο δεύτερος κύκλος θα είναι πιο ενδιαφέρων, ιδίως όταν λογικά θα έχει μια γιγαντιαία μάχη που η Αικατερίνη μοίρασε πόνο στους σκωτσέζους και φυσικά την Μπολέιν.

[Μπίστης]

Πολύ ενδιαφέρον.

Μακάρι να μπορούσα κι εγώ ...