JOKER

[Χόρχε ντελ Σάλτο]

Ρε μπαγλαμά αφού είναι πασιφανές ότι δεν γνωρίζεις από κινηματογράφο πόσω μάλλον από υποκριτική, τι το παλεύεις;

Εδω γνωριζει απο ψυχιατρική, στον κινηματογραφο θα κολλησει;
Γράφει :" ο τύπος έχει ένα σύμπτωμα - άγνωστο στην ψυχιατρική μέχρι σήμερα - να γελάει νευρικά αλλά να έχει την επίγνωση ότι δεν μπορεί να το σταματήσει "

Στο site της mayo clinic γράφει για τον ορισμό της Ψευδοπρομηκικής Παράλυσης (PBA) :"Pseudobulbar affect (PBA) is a condition that's characterized by episodes of sudden uncontrollable and inappropriate laughing or crying. Pseudobulbar affect typically occurs in people with certain neurological conditions or injuries, which might affect the way the brain controls emotion."

Ο κλασικός μαλάκας ξερόλας ΕΛ.

Ρε βλάκα ξέρεις τι δουλειά κάνω; Θα πρέπει να σου έχει ξαχειλώσει πολύ και να πονάς έτσι;

Για άεργο σε κόβω. Σου χει δώσει ένα τριάρι η μάνα σου και εισπράττεις ενοικια;

[Χαοτικός]

Δεν έχει την επίγνωση ότι δεν μπορεί να σταματήσει ώστε να σπρώχνει σημειωματάκια η διαταραχή που περιγράφεται.

[Χαοτικός]

Εδω γνωριζει απο ψυχιατρική, στον κινηματογραφο θα κολλησει;
Γράφει :" ο τύπος έχει ένα σύμπτωμα - άγνωστο στην ψυχιατρική μέχρι σήμερα - να γελάει νευρικά αλλά να έχει την επίγνωση ότι δεν μπορεί να το σταματήσει "

Στο site της mayo clinic γράφει για τον ορισμό της Ψευδοπρομηκικής Παράλυσης (PBA) :"Pseudobulbar affect (PBA) is a condition that's characterized by episodes of sudden uncontrollable and inappropriate laughing or crying. Pseudobulbar affect typically occurs in people with certain neurological conditions or injuries, which might affect the way the brain controls emotion."

Ο κλασικός μαλάκας ξερόλας ΕΛ.

Ρε βλάκα ξέρεις τι δουλειά κάνω; Θα πρέπει να σου έχει ξαχειλώσει πολύ και να πονάς έτσι;

Για άεργο σε κόβω. Σου χει δώσει ένα τριάρι η μάνα σου και εισπράττεις ενοικια;

Είσαι μεγάλη κομπλεξάρα. Με ζηλεύεις ρε μαλάκα γιατί σου χτυπάω το νευρωτικά σου κλειδώματα;

[Πορφύριος Εξαρχίδης]

Δεν με γρατζούνισε πουθενά γιατί έχω γρατζουνιστεί πολλάκις περισσότερο άλλες φορές. Αφού ρε δεν υπάρχει αντικειμενικό κριτήριο για το είναι γλώσσα σώματος, καλή κίνηση, και στάση όπως αυτά που περιέγραψες παραπάνω. Τι μου τσαμπουνάς;
Επειδή εσένα σου άρεσε έτσι είναι; Μουσική καλή πάλι τι είναι; Εγώ ούτε που την θυμάμαι κι έχω μουσικό αυτό να ξέρεις και πολύ καλή ακουστική μνήμη.
Δεν είχε ποιότητα η ταινία. Το ξαναλέω και δεν μου έχει αναθεωρηθεί η άποψη ούτε στο ελάχιστο.

Υπάρχει αντικειμενικό κριτήριο αλλά δεν μιλάμε πια για κάτι τέτοιο. Εδώ μιλάμε για υπέρβαση που φτάνει στα όρια της μετουσίωσης. Μιλάμε για κάτι που δεν μπορεί να είναι λάθος ή να ξενίσει αφού προέρχεται από ένα μέρος τόσο βαθύ κι αληθινό που αναρωτιέσαι πραγματικά αν ο ηθοποιός έχει στα αλήθεια σαλέψει. Κινησιολογικά ήταν ένα ποίημα, στο χορό στα σκαλοπάτια ή στη σκηνή στο δωμάτιο (με την πανέμορφη μουσική). Ερμηνευτικά, ήταν από άλλο κόσμο εναλλάσσοντας μαεστρικά την θηλυπρεπή αναποφάσιστη υστερία με την μπάσα δολοφονική ματιά, πράξη και θέωση.
Πάρε και λίγη φανταστική μουσικούλα που δεν πρόλαβε να πιάσει το αυτί σου και πέρνα από δευτέρα με τον κηδεμόνα σου.

[Χαοτικός]

Δεν με γρατζούνισε πουθενά γιατί έχω γρατζουνιστεί πολλάκις περισσότερο άλλες φορές. Αφού ρε δεν υπάρχει αντικειμενικό κριτήριο για το είναι γλώσσα σώματος, καλή κίνηση, και στάση όπως αυτά που περιέγραψες παραπάνω. Τι μου τσαμπουνάς;
Επειδή εσένα σου άρεσε έτσι είναι; Μουσική καλή πάλι τι είναι; Εγώ ούτε που την θυμάμαι κι έχω μουσικό αυτό να ξέρεις και πολύ καλή ακουστική μνήμη.
Δεν είχε ποιότητα η ταινία. Το ξαναλέω και δεν μου έχει αναθεωρηθεί η άποψη ούτε στο ελάχιστο.

Υπάρχει αντικειμενικό κριτήριο αλλά δεν μιλάμε πια για κάτι τέτοιο. Εδώ μιλάμε για υπέρβαση που φτάνει στα όρια της μετουσίωσης. Μιλάμε για κάτι που δεν μπορεί να είναι λάθος ή να ξενίσει αφού προέρχεται από ένα μέρος τόσο βαθύ κι αληθινό που αναρωτιέσαι πραγματικά αν ο ηθοποιός έχει στα αλήθεια σαλέψει. Κινησιολογικά ήταν ένα ποίημα, στο χορό στα σκαλοπάτια ή στη σκηνή στο δωμάτιο (με την πανέμορφη μουσική). Ερμηνευτικά, ήταν από άλλο κόσμο εναλλάσσοντας μαεστρικά την θηλυπρεπή αναποφάσιστη υστερία με την μπάσα δολοφονική ματιά, πράξη και θέωση.
Πάρε και λίγη φανταστική μουσικούλα που δεν πρόλαβε να πιάσει το αυτί σου και πέρνα από δευτέρα με τον κηδεμόνα σου.

Συμφωνώ ρε σου λέω με το παίξιμο. Κι εμένα με ικανοποιεί η κίνηση και όλα αυτά. όχι όμως πολύ γιατί δεν μου αρέσει το περιεχόμενο. Αλλά τώρα απαντάω στον συγκαμένο μην μου μπλέκεις τα θέματα. νιώθει προφανώς λίγο ξεφτίλα για την κουλτούρα του που βλέπει σαρβάιβορ (αυτό με τις μοντέλες) και προσπαθεί να καταπιαστεί από κάτι εξιδανικευμένο που θα φανεί στον ορίζοντα του και το βρήκε στη παπαροταινία όπως κι εσύ (αλλά εσύ για πιο απλούς και πιο αληθινούς λόγους). Του εμποδίζει η παρουσία όλον αυτόν τον κυκεώνα να προσπαθεί να νιώσει καλά.
Τη θυμήθηκα λίγο τη μουσική, καλή είναι. Αλλά εντάξει κι εσύ ρε μαλάκα μην τρελαίνεσαι. Το είδες με γκόμενα το έργο που γνωριστήκατε τελευταία κι ερωτευτήκατε;

[Bazoomba]

Η κοινωνία τον έκανε και καλά να γίνει ο τζόκερ, αλλά ήταν και ψυχάκι καταγόμενο από ψυχάκι. Έτσι να πάει παράδοση πρώτον και δεύτερον, μην αποδώσουμε την όποια κοινωνική αντίδραση σε κάποιον φυσιολογικό! Μην πάρουν και θάρρος οι φυσιολογικοί. Μόνο στο θαμμένο πλαισιωμένο συναισθηματικό τους κουτάκι να απευθυνθούμε να γαργαληθεί λίγο και να νιώσει ότι προβληματίστηκε κοινωνικά. Να φάει μετά το κεμπάπ πιο προβληματισμένα και να τον κατακλύζει αυτό το συναρπαστικό βίωμα πως είναι μία ανεβασμένη προσωπικότητα που μπορεί να επεξεργαστεί ψηλά νοήματα.

Δεν είναι άραγε, ο καλύτερος τρόπος να κανονικοποησεις ένα φαινόμενο, η ανάδειξη του (συνοδευόμενη πάντα από μια παθητική συγκατάβαση)?

Αλλιώς τι σταδιαλα, το σύστημα σκάβει τον ίδιο του τον λάκκο?

[Χόρχε ντελ Σάλτο]

Είσαι μεγάλη κομπλεξάρα. Με ζηλεύεις ρε μαλάκα γιατί σου χτυπάω το νευρωτικά σου κλειδώματα;

Το πρόβλημα με το ιντερνέτ είναι πως δε βλέπεις τα μούτρα του συνομιλητή σου.
Όταν στην πραγματική ζωή κόβω βλακόφατσα δεν αφιερώνω χρόνο. Εδώ την πατάω.

[Daje]

Eγω οταν κοβω ΜΟΥΝΑΡΟΦΑΤΣΑ, αφιερωνω παρα μα παρα πολυ χρονο!
ΖΗΤΩ ΟΙ ΜΟΥΝΑΡΕΣ !!!!!

[Χαοτικός]

Η κοινωνία τον έκανε και καλά να γίνει ο τζόκερ, αλλά ήταν και ψυχάκι καταγόμενο από ψυχάκι. Έτσι να πάει παράδοση πρώτον και δεύτερον, μην αποδώσουμε την όποια κοινωνική αντίδραση σε κάποιον φυσιολογικό! Μην πάρουν και θάρρος οι φυσιολογικοί. Μόνο στο θαμμένο πλαισιωμένο συναισθηματικό τους κουτάκι να απευθυνθούμε να γαργαληθεί λίγο και να νιώσει ότι προβληματίστηκε κοινωνικά. Να φάει μετά το κεμπάπ πιο προβληματισμένα και να τον κατακλύζει αυτό το συναρπαστικό βίωμα πως είναι μία ανεβασμένη προσωπικότητα που μπορεί να επεξεργαστεί ψηλά νοήματα.

Δεν είναι άραγε, ο καλύτερος τρόπος να κανονικοποησεις ένα φαινόμενο, η ανάδειξη του (συνοδευόμενη πάντα από μια παθητική συγκατάβαση)?

Αλλιώς τι σταδιαλα, το σύστημα σκάβει τον ίδιο του τον λάκκο?

Πολύ σημαντικό έπιασες.
Πιστεύω ότι το σύστημα αποδυναμώνει αυτές τις αντιδράσεις κι ακριβώς αυτό λέω στο κομμάτι αυτό που παραθέτεις.
ξεσπάς τις όποιες τάσεις σου με την ταύτισή σου με τον κάθε πρωταγωνιστή. Το κάθε τέτοιο έργο παίρνει εργολαβία όλες σου τις αντιθεσεις, σε καπελώνει κι εσύ συνεχίζεις ευνουχισμένος από όραμα. Το έχουν ήδη ομογενοποιήσει με ένα σωρό άλλα και σε έχουν ματαιώσει.
Εν προκειμένω το κάνουν με αριστοτεχνικό τρόπο κοτσάροντας την κοινωνική αυτή αντίθεση στο ψυχάκι. Έχουν λόγους να μην το βάλουν σε φυσιολογικό. Σε καμία περίπτωση δεν ήθελε το έργο να προκαλέσει ενσυναίσθηση για τους ψυχικά πάσχοντες. Είναι άλλη η συνταγή για μένα και έχει παιχτεί σε αρκετά άλλα εγα πολύ καλά.

[Λεγεών]

Τελικά δεν την σκοτώνει την γειτόνισσα, είχαν γυρίσει σκηνή που την δείχνει στο τέλος να βλέπει στην τηλεόραση την εκπομπή αλλά αποφάσισαν να μην την συμπεριλάβουν για να μην αποσπαστεί ο θεατής.

https://www.google.com/amp/s/www.gamesp ... 0-6471245/

Ρε μλκ τώρα το λες ; Είχα να κοιμηθώ πόσα βράδυα,τη σκότωσε τη γειτόνισσα,δεν τη σκότωσε,μιλάμε για ατέλειωτες ώρες αγωνίας.

Να ευχαριστήσεις τον Σατανά που υπάρχω, και καλό ύπνο αποψε.

[Χαοτικός]

Α ήρθε κι ο μαλάκας. Κάντε λίγο ησυχία ρε να ακούσουμε

[Bazoomba]

Η κοινωνία τον έκανε και καλά να γίνει ο τζόκερ, αλλά ήταν και ψυχάκι καταγόμενο από ψυχάκι. Έτσι να πάει παράδοση πρώτον και δεύτερον, μην αποδώσουμε την όποια κοινωνική αντίδραση σε κάποιον φυσιολογικό! Μην πάρουν και θάρρος οι φυσιολογικοί. Μόνο στο θαμμένο πλαισιωμένο συναισθηματικό τους κουτάκι να απευθυνθούμε να γαργαληθεί λίγο και να νιώσει ότι προβληματίστηκε κοινωνικά. Να φάει μετά το κεμπάπ πιο προβληματισμένα και να τον κατακλύζει αυτό το συναρπαστικό βίωμα πως είναι μία ανεβασμένη προσωπικότητα που μπορεί να επεξεργαστεί ψηλά νοήματα.

Δεν είναι άραγε, ο καλύτερος τρόπος να κανονικοποησεις ένα φαινόμενο, η ανάδειξη του (συνοδευόμενη πάντα από μια παθητική συγκατάβαση)?

Αλλιώς τι σταδιαλα, το σύστημα σκάβει τον ίδιο του τον λάκκο?

Πολύ σημαντικό έπιασες.
Πιστεύω ότι το σύστημα αποδυναμώνει αυτές τις αντιδράσεις κι ακριβώς αυτό λέω στο κομμάτι αυτό που παραθέτεις.
ξεσπάς τις όποιες τάσεις σου με την ταύτισή σου με τον κάθε πρωταγωνιστή. Το κάθε τέτοιο έργο παίρνει εργολαβία όλες σου τις αντιθεσεις, σε καπελώνει κι εσύ συνεχίζεις ευνουχισμένος από όραμα. Το έχουν ήδη ομογενοποιήσει με ένα σωρό άλλα και σε έχουν ματαιώσει.
Εν προκειμένω το κάνουν με αριστοτεχνικό τρόπο κοτσάροντας την κοινωνική αυτή αντίθεση στο ψυχάκι. Έχουν λόγους να μην το βάλουν σε φυσιολογικό. Σε καμία περίπτωση δεν ήθελε το έργο να προκαλέσει ενσυναίσθηση για τους ψυχικά πάσχοντες. Είναι άλλη η συνταγή για μένα και έχει παιχτεί σε αρκετά άλλα εγα πολύ καλά.

[the comet the course the tail]

Σε καμία περίπτωση δεν ήθελε το έργο να προκαλέσει ενσυναίσθηση για τους ψυχικά πάσχοντες. Είναι άλλη η συνταγή για μένα και έχει παιχτεί σε αρκετά άλλα έργα πολύ καλά.

σωστό αυτό.

Η κοινωνία τον έκανε και καλά να γίνει ο τζόκερ, αλλά ήταν και ψυχάκι καταγόμενο από ψυχάκι. Έτσι να πάει παράδοση πρώτον και δεύτερον, μην αποδώσουμε την όποια κοινωνική αντίδραση σε κάποιον φυσιολογικό! Μην πάρουν και θάρρος οι φυσιολογικοί. Μόνο στο θαμμένο πλαισιωμένο συναισθηματικό τους κουτάκι να απευθυνθούμε να γαργαληθεί λίγο και να νιώσει ότι προβληματίστηκε κοινωνικά. Να φάει μετά το κεμπάπ πιο προβληματισμένα και να τον κατακλύζει αυτό το συναρπαστικό βίωμα πως είναι μία ανεβασμένη προσωπικότητα που μπορεί να επεξεργαστεί ψηλά νοήματα.

Δεν είναι άραγε, ο καλύτερος τρόπος να κανονικοποιησεις ένα φαινόμενο, η ανάδειξη του (συνοδευόμενη πάντα από μια παθητική συγκατάβαση)?

Αλλιώς τι σταδιαλα, το σύστημα σκάβει τον ίδιο του τον λάκκο?

σωστό.

[Ορέστης 35]

Το odeon λεει σαν κινηματογραφος; Θελω να παω καπου κοντα.

[zteo]

Την ειδα την ταινια.Αυτη η ταινια δεν ειναι Τζοκερ και ο Χοακιμ Φοινιξ δεν παιζει τον Τζοκερ.
Πρωτα απο ολα πιστευω οτι ειναι μια αρκετα καλη ταινια ακομα και εαν δεν ειχε συνδεθει με τον Τζοκερ και λεγοταν απλα Αρθουρ.Ειναι ενα ωραιο ταξιδι ενος ψυχικα αρρωστου που οι κοινωνικες συνθηκες τον απασφαλιζουν μετατρεπωντας τον σε εγκληματια.Η συνδεση με τον Τζοκερ ειναι που την κανει να εχει επιτυχια αλλα η ποιοτητας δεν θα μειωνοταν ακομα και εαν δεν ειχε συνδεθει.
Παιρνει στοιχεια απο κομικς(βλεπε The Killing Joke) αλλα δεν ακολουθει το μοντελο της μαρβελοποιημενης βιομηχανικης ταινιας κομικς.
Ο Χοακιμ Φοινιξ δινει μια αρκετα καλη ερμηνεια του αξιζει το Οσκαρ αλλα δεν παιζει τον Τζοκερ.Παιζει τον Αρθουρ που γινεται Τζοκερ.
Οσο για το περιεχομενο της ταινιας απλα θα δανειστω μια ατακα του Λεντζερ σαν Τζοκερ.
((Η τρελα ειναι σαν την βαρυτητα αρκει ενα σμπρωξιμο και να πεσεις στον πατο))
Αυτο κανει η κοινωνια στον ((τρελο)) Αρθουρ.Του δινει ενα σμπρωξιμο και η τρελα του λειτουργει σαν βαρυτητα και τον πηγαινει κατω.

Υ.Γ.Ωραια ιδεα να δουμε origin stories των κακων των κομικς.