Αγαπημένες ταινίες

[Who is The 4th man]

Το μυθιστόρημα τού Sciascia σκιαγράφησε τη σχέση μεταξύ πολιτικής, οικονομικής και θρησκευτικής δύναμης. Αποδείχθηκε όχι μόνο να είναι σε εξαιρετική αρμονία με την εποχή του, αλλά και δυστυχώς προφητικό.

"Todo modo ... para buscar y ballar la voluntad divina": η Primera των πνευματικών ασκήσεων του Αγίου Ιγνατίου του Loyola δίνει στον Leonardo Sciascia τον τίτλο για ένα από τα πιο διφορούμενα βιβλία του.
Το Todo Modo δημοσιεύθηκε το 1974. Φαίνεται ότι η ιδέα της ιστορίας ήρθε στον Sciascia μετά από μια διαμονή στο ξενοδοχείο Salesian στην Zafferana Etnea, ένα μέρος που στο βιβλίο θα μετατραπεί σε Zafer.
Η σύνταξη του Todo modo ξεκινά το καλοκαίρι του 1973. Κατά τη διάρκεια της παραμονής του στο Chianti, ο Sciascia βλέπει ένα έργο του Rutilio Manetti στο οποίο ο Άγιος Αντώνιος πειραματίζεται από τον διάβολο με γυαλιά: τα γυαλιά προορίζονται για τον Άγιο, που έχει πληγεί από την όραση, αλλά Έχουν την ιδιαιτερότητα να τον κάνουν να διαβάσει το Κοράνι, να τον πείσει ότι είναι η Βίβλος. Η εντύπωση είναι ισχυρή, τόσο ώστε η Sciascia να χρησιμοποιήσει ζωγραφική για να εντοπίσει την αμφιλεγόμενη φιγούρα του Don Gaetano.
Αυτή είναι η ιστορία. Σε ένα απροσδιόριστο μέρος στην ιταλική ύπαιθρο, ένας διάσημος ζωγράφος σαράντα ετών (του οποίου οι ιστορίες λέγονται στο πρώτο άτομο) συναντά μια ένδειξη: Eremo di Zafer. Κουρασμένος από την επιτυχία, από την αυθεντική ζωή που ζει, από την ανεμοστρόβιλο εκθέσεων, ιδιοκτήτες γκαλερί, κριτικούς τέχνης, αυτός ο περίεργος και σκεπτικιστικός χαρακτήρας αποφασίζει να κάνει ένα διάλειμμα ανάμεσα στα σιωπηλά και οικεία τείχη του ερημητηρίου. Τον περιμένει όμως μια έκπληξη: το ερημητήριο είναι στην πραγματικότητα ένας άμορφος και γκρίζος στρατώνας, όπου κάθε καλοκαίρι συγκεντρώνονται πολιτικοί, τραπεζιτες και άλλοι ισχυροί άνθρωποι διαφόρων ειδών για να αφιερωθούν στις πνευματικές τους ασκήσεις. Η καθοδήγησή τους είναι ένας ισχυρός και έξυπνος ιερέας: ο Don Gaetano, μια φιγούρα που ό Sciascia εντοπίζει με εξαιρετικό πνεύμα. Θα μπορούσε να τον κάνει φανατισμένο, θα μπορούσε να του δώσει τα άμεσα αναγνωρίσιμα χαρακτηριστικά της διαφθοράς, και αντ 'αυτού τον έκανε έναν απίστευτα έξυπνο χαρακτήρα, με αυτή την παράδοξη και απορητική νοημοσύνη που τον κάνει τόσο κοντά στον διάβολο του Μανέτι. Ο Don Gaetano φέρνει το δικό του μοντέλο pince-nez: σαν να σημαίνει ότι η τεράστια σοφία του έχει την αντιφατική ικανότητα να τον φέρει τόσο στο καλό όσο και στο κακό. Ο πρωταγωνιστής είναι γοητευμένος και αηδιασμένος από αυτό: η περιφρόνηση του Don Gaetano για τους διάφορους αξιότιμους και ισχυρους που ζουν στο ερημητήριό του, αλλά την ίδια στιγμή η εξάρτησή του από
τη δύναμή τους και τις αμαρτίες τους, τον καθιστούν οριακό χαρακτήρα, ποτέ προβλέψιμο, πάντα πριν από τις προθέσεις και τις σκέψεις των άλλων. Η κοσμικότητα του ζωγράφου τον οδηγεί να εμπλακεί σε έναν λεπτό και σεβαστο πόλεμο με τους θρησκευτικούς κυκλους τού ιερατείου.
Όμως, ξαφνικά, πραγματοποιείται η πρώτη δολοφονία: αυτή ενός αξιότιμου μέλους, που αξιολογείται ως μελος και ταυτόχρονα εκτιμάται για τις γενναιόδωρες δωροδοκίες που στο παρελθόν έδωσε στους παρόντες. Σκοτώνεται κατά τη διάρκεια ενός γοητευτικού συλλογικού ροζαριο. Ποιος το έκανε? Και γιατί? Φαίνεται ότι όλοι το γνωρίζουν, συμπεριλαμβανομένου του Don Gaetano, και κανείς δεν θέλει να μάθει τίποτα γι 'αυτό. Θα ακολουθήσουν δύο ακόμη δολοφονίες, αλλά δεν θα βρεθεί λύση.

Ένα διφορούμενο μυθιστόρημα, ειπώθηκε στην αρχή και από διάφορες απόψεις. Καταρχάς, η ιστορία του ντετέκτιβ που δημιούργησε η Sciascia χάνει την παραδοσιακή της αποτελεσματικότητα (η αφαιρετική αποτελεσματικότητα του Poe, για να το πούμε, όπου οι ενδείξεις χρησιμοποιούνται εκφραστικά για να φτάσουν στη λύση) μέχρι να γίνει μια ιστορία εγκλήματος πολιτικής καταγγελίας: αν και δεν γνωρίζουμε ποιος έχει πραγματοποιήσει ουσιαστικά τις δολοφονίες του Ζάφερ, γνωρίζουμε ωστόσο ότι συνέβησαν λόγω ενός διεισδυτικού, μιμητικού κλίματος διαφθοράς, που
γεννήθηκε στο γενικό μείγμα πολιτικής, οικονομικής και θρησκευτικής εξουσίας.
Δεύτερον, η κοσμικότητα του Sciascia βρίσκει μια αποδυνάμωση σε αυτό που έβαλε προσωπικά στον Don Gaetano: ο συγγραφέας βρίσκει τον εαυτό του να χωρίζεται μεταξύ της σκιαγραφημενης φιγούρας του ιερέα και μεταξύ της μυστικιστικής ώθησης και του ορθολογισμού του Διαφωτισμού.
Ο Πασολίνι είπε για το μυθιστόρημα: «Αυτό το μεταφυσικό θρίλερ είναι επίσης, πιστεύω, μια λεπτή μεταφορά των τελευταίων τριάντα χρόνων της Χριστιανοδημοκρατικής δύναμης, βαθιά μυστηριώδης, σαν να ανασυσταθεί σε ένα σύμπαν που επεξεργάζεται τα δεδομένα της πραγματικότητας μέχρι το σημείο της τρέλας. Τα τρία εγκλήματα είναι κρατικές σφαγές, αλλά περιορίζονται σε σύμβολικους ιδιοκτητες ακίνητης περιουσίας ".
Το μυστήριο, το εσωτερικό και το συμβολικό quid που κατάφερε να προκύψει η Power, βρήκε μια απτή εικόνα στην ομώνυμη ταινία του Elio Petri, όπου ο εξπρεσιονισμός των εικόνων και των περιβαλλόντων, όπου ο Aldo Moro ερμηνεύεται αριστοτεχνικά από τον Volonté (και όχι στο βιβλίο), έκανε την ουσία του μυθιστορήματος ακόμα πιο αποτελεσματική. Και όταν, λίγα χρόνια αργότερα, ο ίδιος ο Moro σκοτώθηκε - όπως ο αξιότιμος γεννημένος από τη φαντασία του Sciascia - αυτή η ουσία πήρε τα χαρακτηριστικά της προφητείας.

[Who is The 4th man]

με αγγλ.υποτιτλ



όλη ή ταινία σ'αυτο τό σάιτ χωρίς όμως υποτιτλ.

https://www.taxidrivers.it/137877/film- ... sione.html

κλικαρουμε την οθονη 2 , 3φορες γιατι σε πεταει αλλού

[Who is The 4th man]

αγγλ.υποτιτλ.

[Sothan]

To Pacific Rim το 2 αξίζει ή μπα;

[Who is The 4th man]

ό Ναντιόνωφ οδηγός Τανκ Τ-34 μετά από εγκαύματα 90% επιβιώνει αλλά
χάνει τή μνήμη του ώς αποτέλεσμα τού φοβερού σοκ καί επίσης αποκτά
ένα είδος τρέλας πού τού προσδίδει κάποιες εξαιρετικές ιδιότητες
όπως διαίσθησης.
ένα φιλμ όπου συνυπάρχουν τό μεταφυσικό μέ τό ρεαλιστικό μέσα από
συμβολισμούς σέ μια εξαιρετική ισσοροπία καθώς τό βαθύτερο νόημα
πού μάς δίνει είναι ότι τό σκότος πού πραγματώνεται σε μιά ιστορική
περίοδο αδρανεί γιά κάποιο διάστημα γιά νά επανέλθει καί νά εμφανιστεί
πάλι,ενεδρεύει επίσης καί μέσα στόν άνθρωπο,άλλωστε αυτό δείχνει
ή τελευταία σουρεαλιστική σκηνή τού διαλόγου τού χίτλερ με κάποια
προσωποποίηση τού σκότους
The White Tiger (with subtitles) Director: Karen Shakhnazarov , 2012



αγγλ.υπότιτλοι

[Κόκκορας]

εμενα αγαπημενη μου ειναι το Συρανο με ζεραρ ντεπαρντιε,το εχω αναφερει

αλλα σημερα ειδα τον τελευταιο αυτοκρατορα,δεν ξερω πως αν και αγαπημενος σκηνοθετης ο μπερτολουτσι(με καποιες εξαιρεσεις π.χ το υπερτιμημενο ταγκο στο παρισι) δεν εκατσα αυτο να το δω ποτε.
Πραγματικα αριστουργηματικη,απο φωτογραφια,σκηνοθεσια,διαλογους,ρολους τι να πουμε!ειναι ντροπη και να κρινουμε τετοιες ταινιες,αν ημουν κριτικος θα αρνιομουν να γραψω το οτιδηποτε απλα θα της εδινα 5 αστερια.
αλλα επειδη το εχουμε στο αιμα μας,ισως στο τελος επρεπε να δωσει λιγα δευτερολεπτα παραπανω στην ξεναγηση ή να σταματησει την ταινια εκει με τον γρυλο...θα φορτιζε ακομα περισσοτερο συναισθηματικα το τελος
ειμαι βεβαιος πως η επιλογη του τελους αυτου αφορουσε ειτε το μονταζ(πιθανολογω πως ειχαν δυο fin,το ενα με τον γρυλο,το αλλο με την ξεναγηση και ειπαν να τα βαλουν και τα δυο δινοντας εμφαση κυριως στο πρωτο) ειτε κατι ιδεολογικο(π.χ απλουστατα να μην ηθελε να φορτιστει περαιτερω το φιναλε,ενα σωρο φιλοσοφικα ρευματα περνανε κατα καιρους και επηρεαζουν τις τεχνες)
τελος παντων ησσονος σημασιας ζητημα
αριστουργημα!

βλεπω καποιες επικες ταινιες πολυ της μοδας την επομενη γενια,φαντασιας βεβαια,κατι αρχοντες των δαχτυλιδιων κ.λπ καλες μεν,αλλα τελικα μοιαζουν με ανεκδοτα μπροστα σε δημιουργιες οπως αυτη του ιταλου
την ιδια χρονια κατεβαινει και μια αμερικανικη εκδοχη παρομοιας ιστοριας(μυθιστοριας πιο σωστα)η αυτοκρατορια του ηλιου,μια απο τις αγαπημενες μου ταινιες,του σπηλμπεργκ βεβαια.Λιγοτερο καλλιτεχνικη φυσικα,αλλα παντως δημιουργια με τα ολα της,σε αυτην την ταινια λαμπει και το αστρο του κριστιαν μπειλι,παραμενει ο καλυτερος ρολος του!τοσο νεος.

[Who is The 4th man]

εδώ ονομάστηκε "Ό Φανφαρόνος"


σκην ντίνο ρίζι
πρωταγωνιστούν:
βιτόριο γκάσμαν,ζαν λουί τερτινιάν,κάθριν σπάακ

αυτό το αριστούργημα των Μάριο Μονιτσέλι-Ντίνο Ρίζι συζητήθηκε εδώ και
καιρό σέ αμερκάνικα-αγγλικα-γαλλικά φόρουμς σαν από τις πιό
αριστουργηματικές πικρές σάτυρες που γυρίστηκαν.
τελικά την ανεβασε καποιο κανάλι στο ΥΤ



αγγλ.υποτιτλοι απλοί

[OANNHSEA]

Ω θεοί και δαίμονες!!! Τι σκουπίδια είναι αυτά!!!

Πάρτε ρε πραγματικές ταινίες: μία από τις αγαπημένες μου...



.

[OANNHSEA]

Και ακόμα μία ταινία την οποία λατρεύω:
(Ο Milos έκανε τρομερή δουλειά εδώ...)



.

[OANNHSEA]

Και εδώ μία ακόμα αγαπημένη μου ταινία:
1916 - D. W. Griffith - Intolerance
Δεν μπορεί καν να γυριστεί σήμερα μία τέτοια ταινία!!!




.

[Καραμελίτσα]

[Ερασιστρατος]

Ίσως η καλύτερη στο είδος της...

[Who is The 4th man]

Κατά τον 19ο αιώνα, ο Τούλιο Ερμίλ είναι ένας νέος και όμορφος αριστοκράτης, που γεύεται τις χαρές μιας πλούσιας, κοσμικής ζωής στη Ρώμη. Είναι παντρεμένος με την όμορφη Τζουλιάνα, την οποία όμως αγνοεί, για να βρίσκεται όσο το δυνατόν πιο κοντά στην πανέξυπνη και επίσης πανέμορφη ερωμένη του, την χήρα κόμισσα, Τερέζα Ράφφο. Η Τερέζα Ράφφο είναι μια απαιτητική και κτητική γυναίκα, που δεν ανέχεται να μοιράζεται τους άνδρες της με άλλες γυναίκες, ακόμα κι αν εκείνες είναι οι νόμιμες σύζυγοι τους. Έτσι με την απροκάλυπτη συμπεριφορά της καταφέρνει να σέρνει τον Τούλιο συνέχεια κοντά της. Εκείνος, την ακολουθεί πάντα, και με εξίσου απροκάλυπτο τρόπο εγκαταλείπει κάθε φορά, την όμορφη Τζουλιάνα. Συγχρόνως, προσπαθεί να εξηγήσει στη σύζυγο του, ότι την βλέπει σαν μια καλή φίλη, σαν μια πιστή και αγαπημένη αδελφή του, από την οποία ελπίζει, αλλά και –υπογείως- απαιτεί, να δείξει κάθε συναίνεση και ανοχή στο πάθος, που εκείνος τρέφει για την ερωμένη του. Και όπως είναι αναμενόμενο σε τέτοιες περιπτώσεις, αδιαφορεί πλήρως για το αν εκείνη αντέχει πραγματικά το ρόλο που της επιβάλλει. Η Τζουλιάνα απελπισμένη καθώς είναι από τη συμπεριφορά του άνδρα της και της ερωμένης του, βρίσκει στιγμιαία καταφύγιο στην αγκαλιά του συγγραφέα Ντ’ Αρμπόριο. Το γεγονός αυτό πέφτει στην αντίληψη του Τούλιο, ο οποίος νιώθει ξαφνικά μια πλήρη μεταστροφή των συναισθημάτων του για τη σύζυγο του. Έτσι, αντιλαμβάνεται ότι τρέφει ένα διακαή πόθο για εκείνην, επικεντρώνει το ενδιαφέρον του ξανά επάνω της και προσπαθεί να την κατακτήσει. Η κατάσταση περιπλέκεται όταν μαθαίνει ότι η Τζουλιάνα είναι έγκυος από τον Ντ’Αρμπόριο. Το γεγονός αυτό του προκαλεί έντονες και ψυχωτικές αντιδράσεις, που τελικά αποβαίνουν μοιραίες…για τον αθώο.

[Who is The 4th man]

βασισμένο σε μυθιστόρημα τού Αλμπέρτο Μοράβια

πώς γυρίστηκε ή ταινία,
συν/ξη τού Γκοντάρντ επίσης καί οί φριτς λάνγκ,Μισέλ Πικολί κι'αλλοι παράγοντες

στό βιντ είναι ενσωματομένο και τό Σάουντρακ,


επίσης μια εκπληκτική προσέγγιση για τη μαγική κίνηση τού φακού καί πώς αποτυπώνει τίς εκφράσεις ό Λυκ Γκοντάρντ
στό βιντ στό Vimeo εδώ
https://mubi.com/notebook/posts/video-e ... s-contempt


Μπριζίτ Μπαρντό,Μισελ Πικολί,Τζακ Πάλανς,Φριτς Λάνγκ

[Who is The 4th man]

σε συνέχεια σ'αυτο το masterpiece του ζαν λυκ γκοντάρ κι'εφοσον έχουμε δεί το vimeo εδώ
https://mubi.com/notebook/posts/video-e ... s-contempt

να σταθούμε σε3 βασικά μέρη...
εδώ "απαγωγή" με τη συναίνεση τού πωλ


εδώ "μια πάλη με υποβόσκουσες ανασφάλειες καί εμμονές στό σπίτι" φαίνεται να βαραίνουν τόν πώλ αλλά
όχι μόνο


εδώ....ή ολική ρήξη.....μόνο ό πώλ φάνηκε "μικρός" ή καί ή βαριεστημάρα-ανία υπονόμευσε τή σχέση;


τί διάολο θελει να πεί ό λυκ Γκοντάρντ....οί αρχαίες ζήλιες-απιστίες-απαγωγές-φθόνοι τών Θεών δρούν τώρα αδιόρατα απ' τό
ασύνειδο (κατι πού είναι πολύ πιό επικίνδυνο διότι τώρα ό ορθολογιστής ισχυρίζεται ότι έχει απαλαγεί απ'τίς
δεισιδαιμονίες τού παρελθόντος), δηλ δεν έχουν γινει συνειδητές,τού επιτίθενται απ'τα νότα καί τον συντρίβουν;;
μα αυτό δείχνει και ό Κ.Γιούνγκ