Καλώς ήρθατε στο Phorum.com.gr Είμαστε εδώ πολλά ενεργά μέλη της διαδικτυακής κοινότητας του Phorum.gr που έκλεισε. Σας περιμένουμε όλους!
https://www.phorum.com.gr/
Το στόρυ είναι κορυφή, δεν το συζητάμε αυτό. Για την απόδοσή του στην οθόνη μιλάμε.nik_killthemall έγραψε: ↑16 Μαρ 2024, 10:39Δεν ειμαι φαν της σαηφαη μεσαιωνικης μυθολογίας τυπου σταργουορς, αλλα σε σχέση με τα σταργουορς, ηταν παρα πολυ καλο ! Σχεδόν με έπεισε ότι πρέπει να μπει στην ίδια κλίμακα με το ιερό blade runner (το αυθεντικο πάντα), δηλ. επιστημονική φαντασία με φιλοσοφικες και πολιτικες προεκτάσεις.
https://x.com/vagrantwires/status/1769894044581130248My Dune 2 Review:
What's so funny to me about Dune 2 is that the aesthetics of the film completely undermine this at every turn. People would simply rather have a purposeful life, believing in someone great and in some purpose bigger than themselves. It's also just cooler and way more fun. Who doesn't want to go on a holy war across the universe with their mates, to free their people from ancient foes?
Stilgar is happy to follow Paul, willing to give his life to something greater. And he's having a blast the whole time. Meanwhile, Chani just scowls the whole time. She's miserable, angry, petulant, and unsatisfied. She's empty. It's just more fun to ride with Lisan al Gaib and his merry band of destiny-believers.
The northern Fremen (with their narcissistic atheism and judgemental belief system) have waged a futile resistance for years. It isn't until Paul gets there and inspires belief that they actually begin to have real success and turn the tide. How is that not destiny? It proves the faith of the southern Fremen, who are judged and looked down upon by the northern brothers and sisters. It proves that belief is simply... better. It proves that purpose matters. While Stilgar is mocked at the start of the film, by the end you can't help but cheer and believe alongside him. The momentum gathers around the believers, not the faithless, who are quickly pushed into a supporting role.
The best part is, by the end of the film, you simply stop caring about Chani. She's reduced to a mere speed bump on the crescendo of the plot and the greatness of Paul's prophetic rise and acceptance of fate. She doesn't even matter by the climax. We're watching brilliant atomic blasts, skyscraper sized sand worms, and epid duels for the future of the universe, and we're supposed to care about her pouting? She believes only in herself. How timid and miniscule. Paul has grown beyond her perspective and her small mind. So have we, by the beautiful accident of Villeneuve's cinematic aesthetics, which prove there are things far greater than ourselves out there.
The momentum of aesthetics leaves the stand-in for modernity's narcissistic smallness, Chani, lagging far behind. The audience, like everyone else in the film, is caught up in the magnetic appeal of Paul's promised destiny. We cheer for the vengeance of the Atreides. We are thrilled by the downfall of the corrupt emperor. We are joyous of the victory over petty administrative narcissism. We are swept away by the glory of the coming holy war, and the implications of fulfilling a prophecy centuries in the making. What's more human than that?
Answer: absolutely nothing. That's why it's fun. There are no modern values, no judgmental superiority, no "progress" to be made that will ever top man's innate desire for adventure, greatness and purpose. And I think that it's pretty awesome that the film bears this out, even if it's unintentional.
Ρε ρεζίλη
Isildur έγραψε: ↑16 Μαρ 2024, 10:54κλπ.SpoilerShowΤο στόρυ είναι κορυφή, δεν το συζητάμε αυτό. Για την απόδοσή του στην οθόνη μιλάμε.nik_killthemall έγραψε: ↑16 Μαρ 2024, 10:39Δεν ειμαι φαν της σαηφαη μεσαιωνικης μυθολογίας τυπου σταργουορς, αλλα σε σχέση με τα σταργουορς, ηταν παρα πολυ καλο ! Σχεδόν με έπεισε ότι πρέπει να μπει στην ίδια κλίμακα με το ιερό blade runner (το αυθεντικο πάντα), δηλ. επιστημονική φαντασία με φιλοσοφικες και πολιτικες προεκτάσεις.
Επίσης, Dune με StarWars είναι άδικη σύγκριση (για το δεύτερο) σε ό,τι αφορά στην υπόθεση πάντα, λόγω προέλευσης του σεναρίου για το καθένα. Το πρώτο είναι η μεταφορά ενός πασίγνωστου και κορυφαίου βιβλίου (για τον χώρο πάντα και από τους περισσότερους φαν του είδους), ενώ το δεύτερο ό,τι κατέβασε η γκλάβα τού Λούκας πριν 40+ χρόνια "κλέβοντας" ιδέες από εδώ κι από εκεί, παραμύθια, θρύλους, Κάμπελ
ΠΗΞΕ Παπαρι
Καλά ρε... μη τσαντίζεσαιΜαδουραίος έγραψε: ↑12 Απρ 2024, 19:54ΠΗΞΕ Παπαρι
https://www.villagecinemas.gr/el/tainie ... /?c=105865
Ναι, σωστά, κι αυτό μεταξύ άλλων.Orion22 έγραψε: ↑12 Απρ 2024, 19:48Isildur έγραψε: ↑16 Μαρ 2024, 10:54κλπ.SpoilerShowΤο στόρυ είναι κορυφή, δεν το συζητάμε αυτό. Για την απόδοσή του στην οθόνη μιλάμε.nik_killthemall έγραψε: ↑16 Μαρ 2024, 10:39Δεν ειμαι φαν της σαηφαη μεσαιωνικης μυθολογίας τυπου σταργουορς, αλλα σε σχέση με τα σταργουορς, ηταν παρα πολυ καλο ! Σχεδόν με έπεισε ότι πρέπει να μπει στην ίδια κλίμακα με το ιερό blade runner (το αυθεντικο πάντα), δηλ. επιστημονική φαντασία με φιλοσοφικες και πολιτικες προεκτάσεις.
Επίσης, Dune με StarWars είναι άδικη σύγκριση (για το δεύτερο) σε ό,τι αφορά στην υπόθεση πάντα, λόγω προέλευσης του σεναρίου για το καθένα. Το πρώτο είναι η μεταφορά ενός πασίγνωστου και κορυφαίου βιβλίου (για τον χώρο πάντα και από τους περισσότερους φαν του είδους), ενώ το δεύτερο ό,τι κατέβασε η γκλάβα τού Λούκας πριν 40+ χρόνια "κλέβοντας" ιδέες από εδώ κι από εκεί, παραμύθια, θρύλους, Κάμπελ
Σας οικτίρω αμφότερουςΜαδουραίος έγραψε: ↑12 Απρ 2024, 19:54ΠΗΞΕ Παπαρι
https://www.villagecinemas.gr/el/tainie ... /?c=105865
