Η ταινία ξεκινάει (ουσιαστικά στο 0:43 αν την έχετε δει κανονικά και όχι από το βίντεο που παρέθεσα) με ένα θωλό, ασπρόμαυρο πολύ κακό πλάνο με χιόνια (έχοντας όλα τα στραβά της μάνας του, σαν να λέμε)σε μια προσπάθεια του σκηνοθέτη να δείξει ότι (και καλά) η αρχική σκηνή είναι τραβηγμένη από αληθινό βίντεο του 1973. Ξέρετε, για να δημιουργήσει ατμόσφαιρα!
Αλήθεια, γιατί πάντοτε σε κάθε ταινία, είτε παλιά είτε καινούργια, όταν είναι να δούμε ένα άλλο φιλμ "μέσα στην ταινία" πρέπει να είναι επίτηδες θωλό, ασπρόμαυρο, κακογυρισμένο κλπ; Εδώ ταινίες και στιγμιότυπα του 1940 βλέπουμε και είχαν μόλις αρχίσει να είναι έγχρωμα και πολύ καλύτερης ποιότητας...
Ήδη από την αρχή του 1ου λεπτού ακούμε μια φωνή αφηγητή, σαν μόλίς στο λάπτοπ μας να βάλαμε να δούμε ένα ασπρόμαυρο ντοκιμαντέρ για την αναπαραγωγική ζωή του πράσινου βατράχου, να μας διηγείται κάποια γεγονότα δίνοντας σχεδόν όρκο ότι όλα όσα θα δούμε βασίζονται σε αληθινά γεγονότα (dude, όποτε ακούω αυτό το based on a true story ανάβει μέσα μου το λαμπάκι της αμφισβήτησης -κάτι σαν αυτό το λαμπάκι που άναβε δίπλα στο κεφάλι του Κύρου Γρανάζη-
και πάντοτε έχω δίκιο γιατί αν εξαιρέσεις τα ντοκιμαντέρ επιβίωσης καμία ταινία θρίλερ που γυρίζεται δεν βασίζεται έστω και κατά 50% σε αληθινή ιστορία - ρε παιδιά, είχα δει αμερικάνικο θρίλερ που είχε σαν θέμα του δύο χαζογκόμενες που υποτίθεται παγιδεύτηκαν μέσα σε μία πισίνα! Δεν παγιδεύτηκαν στα αποδυτήρια ή στο κτίριο όπου βρισκόταν η πισίνα... Παγιδεύτηκαν μέσα στην ίδια την πισίνα! Η ταινία λεγόταν 12 feet deep και βασιζόταν σε "αληθινή ιστορία"
)
Συνεχίζουμε στα αμέσως επόμενα δευτερόλεπτα όπου ο αφηγητής μας λέει ότι "η τραγωδία που συνέβη στους πέντε νέους είναι ακόμη χειρότερη αν αναλογιστεί κανείς ότι ήταν νέοι που είχαν όλη την ζωή μπροστά τους". Κοίτα, να διατυπώσω ένα μικρό σχόλιο εδώ: Η αξία μιας τραγωδίας δεν εξαρτάται από την ηλικία του θύματος (εκτός αν μιλάμε βέβαια για τίποτα βρέφη ή παιδιά). Εξαρτάται από πολλά πράγματα όπως το αν το θύμα είχε όντως ζωή μπροστά του και πράγματα να προσφέρει στην κοινωνία (ένας εικοσάρης ναρκομανής που παίρνει κόκα -όχι κόλα- και ηρωίνη και είναι ένα βήμα πριν την καρδιακή προσβολή λόγω της πρέζας σαφώς και δεν είναι μεγαλύτερη τραγωδία ο θάνατος του από έναν εξηντάρη γιατρό ή εφευρέτη ή... -προσθέστε ό,τι άλλο θέλετε- μόνο και μόνο επειδή είναι νεότερος) ή εξαρτάται από το πώς ήταν ο θάνατος του (άλλο να πεθάνεις από πυροβολισμό ή επειδή έπεσες από ένα ψηλό κτίριο και άλλο να πεθάνεις επειδή βυθίστηκες επί ώρες ολόκληρες σε μία γούρνα γεμάτη με σκατά χωρίς κανείς να σε βοηθάει ή επειδή έκανες απόπειρα αυτοκτονίας με αντισυλληπτικά χάπια (πραγματική ιστορία
) - όπως και να το κάνουμε τα τελευταία θα είναι και αφορμή να γραφτούν δυσάρεστα και άκρως αμήχανα σχόλια για εσάς μετά θάνατον όπως "veni vidi wc = ήρθα, είδα, σκατά" ή "ασύλληπτος θάνατος", αντίστοιχα
).
Anyway, κρατάμε ότι τα άτυχα θύματα ήταν όλα νεαρής ηλικίας (κλισέ), προφανώς για να μπορέσουν να ταυτιστούν ευκολότερα μαζί τους τα νεαρά αμερικανάκια στα οποία απευθύνεται η ταινία.
Παρεπιμπτόντως, ο ήχος που κάνει στην αρχή της ταινίας η κάμερα όταν απαθανατίζει κάτι, αυτό το διαπεραστικό ηχητικό "ιιιιιιινγκκκκκκ" είναι αρκετά ανατριχιαστικό. Το ίδιο χρησιμοποιείται και στο πρίκουελ του 2006.
Στο 1:05 βλέπουμε ένα πτώμα δίπλα σε μία λίμνη, μόνο που όλα τα πτώματα η οικογένεια Χιούιτ (οι υποτιθέμενοι μανιακοί δολοφόνοι) τα έκρυβαν στο υπόγειο του σπιτιού τους και τα διαμέλιζαν και τα έτρωγαν ως κανίβαλοι, άρα έχουμε αυτομάτως μια σκηνή (λεπτομέρεια) που δεν συνάδει λογικά με την πλοκή της ταινίας. Τέσπα, συνεχίζουμε ρουφώντας μια πρώτη γουλιά από το αναψυκτικό μας...
Στο 1:30 και έπειτα βλέπουμε μερικά αποδεικτικά στοιχεία που οδήγησαν προφανώς στην εξιχνίαση της υπόθεσης. Ωραία, λοιπόν, δολοφόνος με το πριόνι, φαντάζεσαι ότι θα δεις όπλα, τουφέκια, καραμπίνες (Τέξας γαρ
), πριόνια, τσεκούρια, ολόκληρο οπλοστάσιο σαν να βρισκόσουν στα άδυτα της 17Ν... Και στο 1:37 βλέπουμε μερικά διακοσμητικά ψαράκια με αγκίστρια
...
Στο 1:43 βλέπουμε μια εφημερίδα που το περιεχόμενο της είναι διαφορετικό από τον τίτλο της
. Συγκεκριμένα ο τίτλος μιλάει για το "σπίτι του τρόμου όπου έγιναν σφαγές" (το σπίτι των Χιούιτ) και κάτω οι παράγραφοι (από όσο μου επιτρέπουν τα γυαλιά μου και η πολύ κακή ποιότητα του φιλμ να διαβάσω) λένε ότι "πολλοί άνθρωποι αισθάνονται την ανάγκη μιας νομικής ενέργειας" και "ένας υπαινιγμός ότι οι δημόσιες ακροάσεις θα είναι περιορισμένες" κλπ. Τώρα ένα άρθρο με τίτλο "House of Horror" που υποτίθεται θα μιλάει για badass θέματα όπως σφαγές με αλυσοπρίονο στο Τέξας από οικογένεια κανίβαλων δεν νομίζω ότι θα ξεκινούσε ακριβώς έτσι την πρώτη του παράγραφο...
Στο 1:49 ο αφηγητής του ντοκιμαντέ... εχμ της ταινίας τρόμου μας λέει ότι "ακόμη κανένα από τα στοιχεία δεν ήταν ενοχοποιητικό". What? Προηγουμένως μας έδειξες δόντια και ανθρώπινα μέλη και πτώματα και ένα αλυσοπρίονο γεμάτο με αίματα και ΑΚΟΜΗ δεν υπήρχαν ενοχοποιητικά στοιχεία; Δηλαδή τι ακόμη θα έπρεπε να βρείτε για να έχετε ενοχοποιητικό στοιχείο, να πάρετε έναν πίνακα Ουίτζα και να επικοινωνήσετε με τις ψυχές των νεκρών για να σας επιβεβαιώσουν ότι όντως δολοφονήθηκαν από τους Χιούιτ; (στάνταρ θα πρέπει να υπάρχει ταινία θρίλερ με τέτοια πλοκή)
Αμέσως μετά ο αφηγητής μας αναφέρει ότι έγινε και αναβίωση στον τόπο του εγκλήματος. Και ότι εκεί υπήρξε το απόλυτα ενοχοποιητικό στοιχείο. Και εκεί που ετοιμαζόμαστε με αγωνία να μάθουμε ποιο ήταν το ενοχοποιητικό στοιχείο...
...ακούμε στο 2:45 την τσιρίδα μιας γκόμενας που μάλλον είδε έναν αρουραίο ή ένα φίδι να βγαίνει μέσα από την λεκάνη της τουαλέτας της και να αρχίζει να κινείται στο μπάνιο της...
Αα και για να διαλύσουμε κάθε αμφιβολία, ΟΧΙ όσο και αν ψάξετε στα αστυνομικά αρχεία του Τέξας δεν υπήρξε καμία "Σφαγή του Τέξας" τον Αύγουστο του 1973 ή όποια άλλη εποχή... Δεν υπήρξε δολοφόνος με το πριόνι, στην πραγματικότητα η ταινία Texas Chainsaw Massacre βασίζεται στην ιστορία ενός νεκρόφιλου δολοφόνου ονόματι Εντ Γκιν (ο οποίος δεν κυκλοφορούσε με αλυσοπρίονο) ο οποίος παραβίαζε τάφους σε νεκροταφεία, έπαιρνε τα πτώματα στο σπίτι του και έφτιαχνε "μάσκες" από τα πρόσωπα τους. Στην ουσία ο Εντ Γκιν δεν έμεινε γνωστός στην ιστορία των δολοφόνων για τους ανθρώπους που σκότωσε (μόλις έναν πρόλαβε να σκοτώσει) αλλά για τα πράγματα που είχε στο σπίτι του... Οπότε, παιδιά, να φροντίζετε να έχετε καθαρό το σπίτι σας...
Οι ταινίες Ψυχώ και η Σιωπή των Αμνών βασίζονται επίσης στον Εντ Γκιν. Τώρα γιατί το Texas Chainsaw Massacre έχει αλυσοπρίονο είναι πολύ απλό... Ο σκηνοθέτης μια μέρα βρισκόταν έξω από ένα κατάστημα που είχε στην βιτρίνα του ένα αλυσοπρίονο και τότε σκέφτηκε αυθόρμητα "πώς θα ήταν αν κάποιος έπαιρνε το αλυσοπρίονο και άρχιζε να κυνηγάει τον κόσμο τριγύρω του;"... Και κάπως έτσι γεννήθηκε ο δολοφόνος με το πριόνι...
). 
). Τέλος πάντων, προχωράμε: "Μία παρέα τεσσάρων νεαρών, που διασχίζουν την επαρχία του Τέξας το καλοκαίρι του 1973, πέφτουν θύματα μιας οικογένειας παραφρόνων και ιδιαίτερα του μανιακού δολοφόνου με το αλυσοπρίονο, που έμεινε γνωστός ως Λιδερφέις ("Δερματοπρόσωπος")". 
). Πάρτε πόπ κορν (ή πατλάκια ή κουκουφρίκες ή σιταροπούλες ή 'όπως τέλος πάντων λέγονται στην περιοχή σας - με την ευκαιρία, αν θέλετε, γράψτε πώς λέγονται τα ποπ κορν στην περιοχή σας) ή πατατάκια και κανένα αναψυκτικό (όχι διαίτης, περιέχουν ασπαρτάμη) και πάμε να παρακολουθήσουμε μαζί την ταινία. 
