Είδα σε DVD

[Tarkovsky]

Θυμίζεις τον μακαρίτη τον κριτικό Μπακογιαννόπουλο ή τους γέρους στο Μάπετ σώου.

κοπλιμέντα, δεν ξέρω ποιο εκ των δύο να διαλέξω ως μεγαλύτερο

ο Μπακογιαννό ήταν ο άνθρωπος που με έκανε να θέλω να βλέπω σινεμά

μαθητής/φοιτητής δεκαετία '80, Παρασκευή βράδυ πάντα πίσω πριν τις 12 για την Κινηματογραφική Λέσχη της ΕΡΤ2 - έτσι συνήθισα να βλέπω ταινίες μόνος και συγκεντρωμένος, κάτι που έκτοτε δεν μπορώ να αλλάξω, με παρέα αποσπώμαι και δεν το 'φχαριστιέμαι

[Στύγιος]

Θυμίζεις τον μακαρίτη τον κριτικό Μπακογιαννόπουλο ή τους γέρους στο Μάπετ σώου.

κοπλιμέντα, δεν ξέρω ποιο εκ των δύο να διαλέξω ως μεγαλύτερο

ο Μπακογιαννό ήταν ο άνθρωπος που με έκανε να θέλω να βλέπω σινεμά

μαθητής/φοιτητής δεκαετία '80, Παρασκευή βράδυ πάντα πίσω πριν τις 12 για την Κινηματογραφική Λέσχη της ΕΡΤ2 - έτσι συνήθισα να βλέπω ταινίες μόνος και συγκεντρωμένος, κάτι που έκτοτε δεν μπορώ να αλλάξω, με παρέα αποσπώμαι και δεν το 'φχαριστιέμαι

Mλκ η μισή ώρα πρόλογος του Μπακό ήταν το καλύτερο υπνωτικό

[Tarkovsky]

Θυμίζεις τον μακαρίτη τον κριτικό Μπακογιαννόπουλο ή τους γέρους στο Μάπετ σώου.

κοπλιμέντα, δεν ξέρω ποιο εκ των δύο να διαλέξω ως μεγαλύτερο

ο Μπακογιαννό ήταν ο άνθρωπος που με έκανε να θέλω να βλέπω σινεμά

μαθητής/φοιτητής δεκαετία '80, Παρασκευή βράδυ πάντα πίσω πριν τις 12 για την Κινηματογραφική Λέσχη της ΕΡΤ2 - έτσι συνήθισα να βλέπω ταινίες μόνος και συγκεντρωμένος, κάτι που έκτοτε δεν μπορώ να αλλάξω, με παρέα αποσπώμαι και δεν το 'φχαριστιέμαι

Mλκ η μισή ώρα πρόλογος του Μπακό ήταν το καλύτερο υπνωτικό

ΟΚ, σωστό

αλλά πάντα ανώμαλος ήμανε

[Στύγιος]

κοπλιμέντα, δεν ξέρω ποιο εκ των δύο να διαλέξω ως μεγαλύτερο

ο Μπακογιαννό ήταν ο άνθρωπος που με έκανε να θέλω να βλέπω σινεμά

μαθητής/φοιτητής δεκαετία '80, Παρασκευή βράδυ πάντα πίσω πριν τις 12 για την Κινηματογραφική Λέσχη της ΕΡΤ2 - έτσι συνήθισα να βλέπω ταινίες μόνος και συγκεντρωμένος, κάτι που έκτοτε δεν μπορώ να αλλάξω, με παρέα αποσπώμαι και δεν το 'φχαριστιέμαι

Mλκ η μισή ώρα πρόλογος του Μπακό ήταν το καλύτερο υπνωτικό

ΟΚ, σωστό

αλλά πάντα ανώμαλος ήμανε

Οφείλω να ομολογήσω ότι κοιμήθηκα στα "Φτερά του Έρωτα" του Βέντερς και με σκούντηξε η γκόμενα για να φύγουμε

[Tarkovsky]

Οφείλω να ομολογήσω ότι κοιμήθηκα στα "Φτερά του Έρωτα" του Βέντερς και με σκούντηξε η γκόμενα για να φύγουμε

να μην πηγαίνεις κινηματογράφο με παρέα, χάνεται όλη η μαγεία

[Στύγιος]

Ντροπή μου Τον έκανα μακαρίτη τον άνθρωπο. ΖΕΙ!

[Πορφύριος Εξαρχίδης]

Είδα το smile. Ωραία ταινία.

[Πορφύριος Εξαρχίδης]

προσπάθησα να δω το the woman king. Προσέξτε. Όχι the queen. The woman king. Το δούλεμα που πέφτει σε τούτη την παρόλα ξεκινά από τα πρώτα 10 λεπτά όπου και το παράτησα. Είμαι σίγουρος ότι ούτε η μαύροι δεν δίνουν λεφτά για να δούνε τέτοιες μαλακίες.

[Stalker]

είδα αυτή τη μαλακία του Νέτφλιξ Ουδέν νεώτερον από το Δυτικό Μέτωπο που μόλις έκανε πρεμιέρα

Τζάμπα το ξενύχτι, μόνο η παραγωγή των πολεμικών σκηνών αξίζει κι αυτό όχι ένεκα Νέτφλιξ, αλλά επειδή οι Γερμανοί είναι ψυχαναγκαστικοί ή το 'χουν τάμα να μην κάνουν μέτριες δουλειές.

Τελείως χαλαρή η σύνδεση του σεναρίου με το αντιπολεμικό έπος του Ρεμάρκ, αδυνατεί να αποδώσει τη φρίκη του μετώπου στα χαρακώματα και τη ματαιότητα του Α΄ ΠΠ που στο βιβλίο συγκλονίζουν. Έχουν φάει πλήρως τον χαρακτήρα του στρατόκαβλου λοχία Χίμελστος που ήταν η μισή πλοκή και έχουν προσθέσει μισή ώρα με την γερμανική συνθηκολόγηση στο τρένο στην Κομπιέν χωρίς ίχνος αληθοφάνειας, ενώ πρέπει να υπάρχουν και ιστορικές ανακρίβειες (μάλιστα οι Φρίτσηδες μυξοκλαίνε και λίγο για έμμεση προπαγάνδα: είδατε τι άκαρδα μας είχαν φερθεί οι Σύμμαχοι; μετά δεν έφταιγε μόνον ο θείος Αδόλφος...).

Το τελευταίο μέρος της ταινίας όχι απλώς είναι σεναριακό εφεύρημα, αλλά και τελείως για τον μπέο: όλοι έχουν ενημερωθεί ότι για τις 11:00 είναι προγραμματισμένη η κατάπαυση του πυρός, αλλά στις 10:45 ο Πρώσος επικεφαλής στέλνει τους 15χρονους νεοσύλλεκτους να επιτεθούν στους Γάλλους που γιορτάζουν με κονιάκ, ώστε η χώρα να κλείσει τον πόλεμο με νίκη. Εκείνοι πάνε χωρίς καμία διαμαρτυρία ή άγχος, γαζώνονται οι περισσότεροι και ακριβώς στις 11:00 οι πρώην εχθροί κατεβάζουν τα όπλα και αρχίζουν να βολτάρουν παρέα στα χαρακώματα για να μαζέψουν ο καθένας τις ταυτότητες των νεκρών τους - ΕΛΕΟC!!!

Κακή και ανέμπνευστη σκηνοθεσία, συχνά οι ηθοποιοί κάνουν διάλογο χωρίς να κοιτάζονται, είναι στημένοι λες και τους παίρνουν συνέντευξη ανά δύο - ευτυχώς που τη σήμερον ημέραν οι υπολογιστές κάνουν θαύματα στις σκηνές μεγάλων πλάνων.

Όλες οι ερμηνείες άνευρες και χωρίς συναίσθημα, ο δε πρωταγωνιστής δεν πείθει, παίζει διεκπεραιωτικά, παραμένει μονίμως ανέκφραστος και με ουδεμία εσωτερικότητα - ας είχε τουλάχιστον ένα απ' τα δύο.

Παντελής έλλειψη μουσικής υπόκρουσης, πλην κάτι τζεντζερέδια που βαράνε ενοχλητικά όταν είναι να κορυφωθεί το δράμα έκαστης σκηνής, μπας και σου ξεφύγει - αισθάνεσαι όπως σε παράσταση ερασιτεχνικού θιάσου.

Πέραν από τα αυστηρώς πολεμικά της ταινίας, μοναδικό άλλο φωτεινό της σημείο είναι η σεκάνς στη λακούβα που ο ήρωας παρακολουθεί τον Γάλλο που μαχαίρωσε να πεθαίνει. Εκεί όντως την ακούς και δαγκώνεσαι, πρόκειται για τη μόνη στιγμή που η ταινία έχει πιάσει γερά τον παλμό και το ύφος του βιβλίου. Στο οποίο όμως το ψυχορράγημα διαρκεί μιαν ολόκληρη νύχτα, όχι 5 λεπτά και μέρα-μεσημέρι.

1,5 στα 5 και στα πολεμικά φιλμ να μην εμπιστεύεστε την IMDb, εμένα ν' ακούτε

Ωραία κριτική, λείπει από το νήμα αυτό το στυλ σχολιασμού. Έχοντας διαβάσει το βιβλίο σε κλασικό εικονογραφημένο όταν ήμουν 8 και χωρίς επαφή με τα υπόλοιπα adaptations δεν με ξένισε τόσο, θα έλεγα ότι βλέπεται αλλά στερείται χαρακτήρα, είναι κυρίως ενδιαφέρον επειδή γενικά κρατάει ένα υψηλό επίπεδο σαν παραγωγή και επειδή μάλλον είναι το state of the art για τέτοιες σκηνές μάχης αυτή τη στιγμή.

Το τελευταίο μέρος της ταινίας όχι απλώς είναι σεναριακό εφεύρημα, αλλά και τελείως για τον μπέο: όλοι έχουν ενημερωθεί ότι για τις 11:00 είναι προγραμματισμένη η κατάπαυση του πυρός, αλλά στις 10:45 ο Πρώσος επικεφαλής στέλνει τους 15χρονους νεοσύλλεκτους να επιτεθούν στους Γάλλους που γιορτάζουν με κονιάκ, ώστε η χώρα να κλείσει τον πόλεμο με νίκη. Εκείνοι πάνε χωρίς καμία διαμαρτυρία ή άγχος, γαζώνονται οι περισσότεροι και ακριβώς στις 11:00 οι πρώην εχθροί κατεβάζουν τα όπλα και αρχίζουν να βολτάρουν παρέα στα χαρακώματα για να μαζέψουν ο καθένας τις ταυτότητες των νεκρών τους - ΕΛΕΟC!!!

Είναι τόσο χαζό που θεώρησα ότι σίγουρα βασίζεται σε αληθινή ιστορία. Τελικά διαβάζω ότι από την στιγμή που υπογράφτηκε η εκεχειρία μέχρι την λήξη των εχθροπραξιών σκοτώθηκαν ~3Κ στρατιώτες (συνολικά 11Κ απώλειες) σε περιστατικά που ποικίλουν από στρατηγούς όντως να θέλουν μια τελευταία νίκη μέχρι το πυροβολικό να στέλνει μαζικά μπαράζ επειδή οι φαντάροι δεν ήθελαν να πρέπει να φορτώσουν τις αχρησιμοποίητες οβίδες στα φορτηγά του γυρισμού. Επίσης ένας αμερικανός διοικητής εμπόδισε την μετάδοση της είδησης της εκεχειρίας και άφησε τους δικούς του να πολεμάνε μέχρι την τελευταία στιγμή για την αγάπη του αθλήματος, ιστορία που έφτασε μέχρι το κογκρέσο, χωρίς τετλικά να του επιβληθούν κυρώσεις.

Το be fair στην ταινία όσους δυσανασχέτησαν τους εκτέλεσαν στα τρία μέτρα χωρίς δεύτερη κουβέντα. Από μια άποψη σεβαστό που δεν επιχείρησαν να αντιγράψουν την εμβληματική τελευταία σκηνή του ασπρόμαυρου, παρόλο που το τελικό αποτέλεσμα είναι αισθητά πιο καγκούρικο, παρά το επιχειρούμενο gravitas των ερμηνειών.

[νύχτα]

είδα δύο στενοχώριες, η μία πιο στενοχώρια από την άλλη,
βασανίζονται και στις δύο, μα κατά τ άλλα ανόμοιες ως προς
την ατμόσφαιρα

η πρώτη ήταν Το άλογο του Τορίνο, του Μπέλα Ταρ


ουσιαστικά πρόκειται για μια σκηνή που επαναλαμβάνεται
επί έξι μέρες, με μικρές παραλλαγές, καθοριστικές για την ταινία ωστόσο

στενοχώρια η μουσική, στενοχώρια το ασπρόμαυρο, στενοχώρια
τα βασανισμένα πρόσωπα των πρωταγωνιστών, στενοχώρια
η δύσκολη ζωή τους, στενοχώρια οι λιγοστοί διάλογοι, στενοχώρια
ο παλιόκαιρος, στενοχώρια οι βραστές πατάτες, στενοχώρια το χέρι
του πατέρα, στενοχώρια η υπομονή της κόρης, στενοχώρια και το πανέμορφο ζώο

η τελευταία σκηνή αριστουργηματική, φέρνει στον νου κάτι από θέατρο

δείτε την



η άλλη ήταν Ο Πατέρας (2020), του Srdan Golubovic


άλλη στενοχώρια εδώ, ταλαιπωρία πιο δικιά μας, γνώριμη, βαλκανική

ένας πατέρας προσπαθεί να πάρει πίσω τα παιδιά του, που τα
έχει πάρει η Πρόνοια και περιπετειάζεται

ωμή, δίχως ίχνος ποιητικότητας νομίζω, με ωραία χρώματα σκουριάς
και σκόνης, και ο πατέρας πολύ καλός

καλή

[Ανέστης_35]

[Bazoomba]

[Γενιά της Αμαρτίας]

Ποιος βλέπει ταινίες εν έτει 2022;

[georgebi]

Ο Μπελα Ταρ



πάντως την κράτησε την υπόσχεση του και μετά το Άλογο του Τορίνο δεν ξαναέκανε ταινία....σταμάτησε στα 55 του....σε μια εποχή που για αυτόν θα ήταν πιο εύκολο από ποτέ να βρει χρηματοδότηση

Αν πετύχεις κάποια στιγμή να παίζεται το δικό του

https://en.wikipedia.org/wiki/S%C3%A1t%C3%A1ntang%C3%B3

γιατί αυτές τις ταινίες μόνο σε κινηματογράφο πρέπει τις βλέπουμε





μην διστάσεις να μπεις και να το απολαύσεις σε όλη την 7,5 ωρη μεγαλοπρέπεια του

[Feindflug]

Ο Μπελα Ταρ



πάντως την κράτησε την υπόσχεση του και μετά το Άλογο του Τορίνο δεν ξαναέκανε ταινία....σταμάτησε στα 55 του....σε μια εποχή που για αυτόν θα ήταν πιο εύκολο από ποτέ να βρει χρηματοδότηση

Αν πετύχεις κάποια στιγμή να παίζεται το δικό του

https://en.wikipedia.org/wiki/S%C3%A1t%C3%A1ntang%C3%B3

γιατί αυτές τις ταινίες μόνο σε κινηματογράφο πρέπει τις βλέπουμε





μην διστάσεις να μπεις και να το απολαύσεις σε όλη την 7,5 ωρη μεγαλοπρέπεια του

Σου κολλάνε και ένσημο, τύπε;