Ποτέ δεν κατάλαβα από πού κι ως πού το Bone Tomahawk θεωρείται σκηνοθετική επιτυχία. Τόση πολλή βία για μένα είναι φάουλ και κόκκινη κάρτα γιατί καταντάει απλά αηδία.
Είναι σα να λες τους τάϊσα ψάρι με σαντυγί και ξεράσανε όλοι, άρα η παρουσία μου ήταν έντονη και αισθητή και είμαι μεγάλος σεφ.
Ποτέ δεν κατάλαβα από πού κι ως πού το Bone Tomahawk θεωρείται σκηνοθετική επιτυχία. Τόση πολλή βία για μένα είναι φάουλ και κόκκινη κάρτα γιατί καταντάει απλά αηδία.
Είναι σα να λες τους τάϊσα ψάρι με σαντυγί και ξεράσανε όλοι, άρα η παρουσία μου ήταν έντονη και αισθητή και είμαι μεγάλος σεφ.
Το Bone Tomahawk δεν έχει ιδιαίτερη βία εν συγκρίσει π.χ. με το Army of the Dead που είναι πιο σπλάτερ από σπλάτερ και είναι στα τοπ-10 most watched του netflix αυτές τις μέρες στην ελλάδα και υποθέτω αλλού.
Η βία που έχει όμως είναι γειωμένη και συμβαίνει σε κανονικούς χαρακτήρες αντί για b-movie ανδρείκελα που υπάρχουν μόνο για να πεθάνουν με πρωτότυπους τρόπους, οπότε σε χτυπάει αλλιώς.
Δεν είναι η υπερβολική βία το θέμα δηλαδή, είναι ότι είναι βαρύ γενικότερα.
If reality is the sum of our perceptions, to acquire more varying points of view is to acquire, literally, more reality
το τόμαχωκ είναι σπουδαίο γιατί δεν έχει γραμμική βία όπως οι στάνταρ ταινίες αλλά εκθετική κλιμάκωση. κάπως έτσι είναι και το έτερο έπος βαλχάλα ρέιζινγκ
Έλα ρε μλκ, δεν προσθέτει κάτι να το δω λάιβ που τον σχίζουν τον άλλον στα δύο, υπάρχουν χίλιοι τρόποι να μου δώσεις να καταλάβω ότι αυτό έγινε. Αηδία.
Αν είναι κάθομαι να βλέπω κι εγχειρήσεις
Έλα ρε μλκ, δεν προσθέτει κάτι να το δω λάιβ που τον σχίζουν τον άλλον στα δύο, υπάρχουν χίλιοι τρόποι να μου δώσεις να καταλάβω ότι αυτό έγινε. Αηδία.
Αν είναι κάθομαι να βλέπω κι εγχειρήσεις
Καλά εσύ Μόρταλ Κόμπατ μικρός δεν έπαιζες;
Αν δεις το Army of the Dead που είναι εκατόνεικοσιπέντε φορές πιο βίαιο κατά πάσα πιθανότητα δεν θα παίξει ούτε το βλέφαρό σου. Αν το Bone Tomahawk κάνει τον σημερινό θεατή να μην αισθάνεται άνετα με το στοχευμένο gore του αυτό είναι κατόρθωμα διόλου ευκαταφρόνητο. Δεν είναι φτηνή η βία του με άλλα λόγια.
Από κει και πέρα, περί ορέξεως. Απλά λέω ότι για horror δεν είναι gratuitous.
If reality is the sum of our perceptions, to acquire more varying points of view is to acquire, literally, more reality
Είδα το Wrath of Man του Guy Ritchie. Μια χαρά περιπέτεια δράσης, σαν το payback με τον gibson στο πιο αμερικανιά. Κανένα ουσιαστικό παράπονο. Δεν νομίζω πια κανείς να περιμένει το νέο Lock Stock ή Snatch, απλά εύχεσαι να μην είναι Βασιλιάς Αρθούρος φάση.
Λίγο χαλαρό δομικά, π.χ. κάποια εκτενή φλασμπακ πιστεύω ο μόνος λόγος ύπαρξης είναι συμβόλαιο που λέει ότι ο τάδε ηθοποιός πρέπει να είναι τουλάχιστον τόσα λεπτά στην ταινία και να πει τόσες λέξεις.
Θα μου άρεζε περισσότερο αν ακουμπούσε πιο πολύ στα έντονα High Plains Drifter στοιχεία που έχει στην αρχή, και τα φλάσμπακ ας τα έβαζε για επίλογο μετά τον πανικό της τρίτης πράξης, να μαθαίνεις στο τέλος τι έφταιξαν και μετά τίτλοι.
If reality is the sum of our perceptions, to acquire more varying points of view is to acquire, literally, more reality
Είδα το καινούριο Conjuring, μια χαρά, καλύτερο από το προηγούμενο και αφήνει πίσω με μεγάλη διαφορά τα διάφορα άναμπελ και σατανικές καλόγριες. Από τον σκηνοθέτη της επίσης conjurverse ταινίες το The Llorona, το όποιο από όσο θυμάμαι ήταν μια μπούρδα και μισή. Εδώ πάντως έχει γίνει καλή δουλειά, μέχρι και η φωτογραφία λέει.
Κατά τα άλλα τι έγινε, μόνο εγώ έμεινα να βλέπω και ταινίες που δεν έχει το netflix; Ή βλέπουν όλοι τον vintage τίτλο του νήματος και το προσπερνάνε;
If reality is the sum of our perceptions, to acquire more varying points of view is to acquire, literally, more reality
Είδα το The Empty Man. Ως τρόμου πλασάρεται αλλά είναι περισσότερο θρίλερ συνωμοσίας που σε κρατάει σε αγωνία.
Αργό σε στιγμές και σε άλλες ακατανόητο, αλλά όλα δένουν στο τέλος.
Κατά κάποιο τρόπο παρόμοιο με το Hereditary.
Παρακολούθησα κι εγώ το Κάλεσμα 3: Ο Διάβολος με Έκανε να το Κάνω (όχι να δω την ταινία, αυτός είναι ο τίτλος της) μετά τα καλά λόγια που διάβασα εδώ.
Γενικά δεν είμαι οπαδός της τριλογίας κι όλων των παράγωγων της. Μόνο το Κάλεσμα 1 μου είχε προξενήσει εντύπωση γιατί ξεχώριζε από το τότε νέο κύμα ταινιών που αφορούσε στοιχειωμένα σπίτια και πνεύματα.
Στη πορεία αγνόησα το είδος μέχρι που ήρθε ο καιρός να έρθω σε επαφή με το 3.
Στηρίζεται λιγότερο σε jumpscares κι εισήγαγε περισσότερα στοιχεία περιπέτειας και δράσης.
Διαρκεί περίπου δυο ώρες αλλά δεν καταντάει βαρετό. Περνάει ευχάριστα και σε αυτό βοηθούν οι ερμηνείες του πρωταγωνιστικού αντρόγυνου αλλά και της ανταγωνίστριας.
Η πλοκή είναι προβλέψιμη και μέχρι τα μισά ήδη είχα μαντέψει τί παίζεται αλλά αυτό δεν έκανε την ταινία λιγότερο διασκεδαστική.
Παρωδία ταινιών δράσης που ξέχασαν να πουν στους συντελεστές ότι είναι παρωδία. Με την ευφυΐα που διακρίνει τον μέσο χαρακτήρα σε αυτή την ταινία διόλου παράξενο που στο μελλοντικό τάιμλαϊν κατάφεραν να χάσουν πόλεμο ενάντια σε εξωγήινες κατσαρίδες που η βασική τους αδυναμία είναι το ξύλο και οι σφαίρες. Δηλαδή νταξ και στο Quiet Place το πρώτο τα υπερζωντόβολα που εξαφάνισαν τον αμερικανικό στρατό τελικά αποδείχθηκε ότι αρκεί μια κουτσή λεχώνα με καραμπίνα για να τα κάνει καλά, αλλά εδώ ούτε τα προσχήματα, η ανθρωπότητα ατομικά και ως σύνολο είναι αυτοκτονικά χαζοί και ολόκληρη η ταινία είναι ένα συνεχόμενο plot hole επειδή this is not how any of this works.
τλδρ Καλογυρισμένη κλισεδιάρικη παπαριά που η επιθετική ηλιθιότητα της πλοκής σε συνδυασμό με αδυσώπητη σοβαροφάνεια δεν σε αφήνει να χαλαρώσεις να το χαρείς. Καμία ανάγκη να το δει κανείς, καλύτερα κάντε υπομονή να βγάλει βίντεο που το κοροϊδεύει ο αγαπημένος σας γιουτουμπάς.
Οι χαρακτήρες του Prometheus είναι νομπελίστες σε σχέση με το τί γίνεται σε αυτή την ταινία.
If reality is the sum of our perceptions, to acquire more varying points of view is to acquire, literally, more reality
People blow their minds ,They choose to resign
This deformed society is part of a design
It'll never go away , It's in the cards that way
The masses of humanity have always had to suffer
Οι απόψεις και τα σχόλια που δημοσιεύονται σε αυτό το Φόρουμ είναι προσωπικά και δεν αντιπροσωπεύουν αυτές της Διαχείρισης του Phorum.com.gr
Το κάθε μέλος, σύμφωνα με τους όρους χρήσης που αποδέχτηκε κατά την εγγραφή του, φέρει την αποκλειστική ευθύνη των δημοσιεύσεών του, των απόψεων / θέσεων που εκφράζονται
μέσω αυτής, καθώς και την επιλογή συνδέσμων που τυχόν συμπεριλαμβάνονται.
Η Διαχείριση του Phorum.com.gr σε καμία περίπτωση δεν αποδέχεται οποιαδήποτε ευθύνη, για οποιαδήποτε συμβουλή ή συστάσεις που κάνει ή υπονοεί κάποιο μέλος ή επισκέπτης του Phorum.com.gr
η οποία έχει ως αποτέλεσμα οποιαδήποτε απώλεια / ζημία, με οποιονδήποτε τρόπο, για μέλος του Phorum.com.gr, ή για οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο.
Επιπλέον, η Διαχείριση του Phorum.com.gr δεν είναι και δεν μπορεί να είναι υπεύθυνη, για το περιεχόμενο οποιουδήποτε άλλου ιστοτόπου στο Διαδίκτυο,
που έχει συνδεθεί με σύνδεσμο (link) από το Phorum.com.gr
Για άμεση επικοινωνία με τη Διαχείριση του Phorum.com.gr μπορείτε να συμπληρώνετε τη φόρμα της σελίδας Επικοινωνίας του Phorum.com.gr παρακάτω.
