Alfred Hitchcock

[Tarkovsky]

παραγνωρισμένο διαμάντι το Spellbound

[Dr Socrates]

παραγνωρισμένο διαμάντι το Spellbound

Απο τις καλυτερες ταινιες του.












«Νύχτα αγωνίας» από τον Αλφρεντ Χίτσκοκ

Η συνεργασία με τον Νταλί

Ενα από τα χαρακτηριστικότερα σημεία της ταινίας είναι η ακόμη και σήμερα εντυπωσιακή σκηνή του ονείρου, που σχεδίασε για τον Αλφρεντ Χίτσκοκ ο Σαλβαδόρ Νταλί. Είναι μία από τις λίγες κινηματογραφικές δουλειές του Νταλί, ο οποίος συνεργάστηκε με τον Λουίς Μπουνιουέλ στον «Ανδαλουσιανό σκύλο» και στην «Εποχή του χρυσού», αλλά και με τον Γουόλτ Ντίσνεϊ στο μικρού μήκους κινούμενο σχέδιο «Destino», που μόλις την περασμένη χρονιά ολοκληρώθηκε. Αρχική πρόθεση του Χίτσκοκ και του Νταλί ήταν η σκηνή του σουρεαλιστικά σχεδιασμένου ονείρου να διαρκέσει για είκοσι λεπτά. Τελικά, όμως, γυρίστηκε ένα μικρότερο τμήμα της, ενώ με τις παρεμβάσεις του στούντιο, στην τελική βερσιόν η διάρκεια είναι ακόμη μικρότερη. Ανεξάρτητα από τη συνεργασία του με τον Νταλί, πάντως, ο ίδιος ο Χίτσκοκ έχει δώσει μια ιδιαίτερα «εικαστική» πινελιά στην ασπρόμαυρη ταινία, «βάφοντας» κόκκινα μερικά καρέ του φιλμ, όταν εκπυρσοκροτεί ένα όπλο.

Πηγη https://www.kathimerini.gr/culture/1835 ... -chitskok/

[Dr Socrates]

Notorious (1946) ORIGINAL TRAILER
Cary Grant, Ingrid Bergman, Claude Rains
https://www.youtube.com/watch?v=v3kV4EY_2Ng


Υπόθεση Νοτόριους: Το αριστούργημα του Χίτσκοκ επιστρέφει στα θερινά
Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος

Όσο για τη συμμετοχή του Αλέξη Μινωτή στην ταινία, λέγεται πως ο Έλληνας ηθοποιός είχε μάθει από αγγελία πως ο Χίτσκοκ ζητούσε έναν ηθοποιό με ξενική προφορά για τον μικρό ρόλο του μπάτλερ του Σεμπάστιαν, απάντησε και προσελήφθη, ενώ όταν ο σκηνοθέτης ζήτησε να τον δει στο γραφείο του, χάρηκε όταν έμαθε πως ήταν Έλληνας και του ανέφερε πως του είχε μείνει στη μνήμη μια παράσταση του Άμλετ που είχε δει στο Λονδίνο πριν από τον πόλεμο.

«Είχα παίξει σε εκείνη την παράσταση», του είπε ο Μινωτής. «Ποιον ρόλο;» ρώτησε ο Χίτσκοκ, για να λάβει την απάντηση: «Του Άμλετ!». Ο Βρετανός σηκώθηκε από την καρέκλα, τον ασπάστηκε και του προσέφερε ένα τρίμηνο συμβόλαιο ‒ αντίθετα με την Παξινού, η οποία είχε κερδίσει Όσκαρ λίγα χρόνια νωρίτερα για το Για ποιον χτυπά η καμπάνα, η καριέρα του Μινωτή στο Χόλιγουντ δεν είχε συνέχεια, έπαιξε μόνο έναν ρόλο δίπλα στη Μισέλ Μοργκάν, μέχρι την επιστροφή στην Ελλάδα και μια μακρά θητεία σε κλασικούς κυρίως ρόλους στο θέατρο ως τα βαθιά του γεράματα καθώς και στον θώκο του διευθυντή του Εθνικού στη Μεταπολίτευση.

Πηγη https://www.lifo.gr/culture/cinema/ypot ... ina-sinema

[Dr Socrates]

Jamaica Inn
Charles Laughton ,Maureen O'Hara



Η Ταβέρνα της Τζαμάικα
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

Σε μια απόκρημνη και βραχώδη ακτή της Κορνουάλης γύρω στα 1800, μια συμμορία κακοποιών ληστεύει πλοία που ναυαγούν και δολοφονεί όσους ναυαγούς επιβιώνουν, ώστε να μην μπορούν να τους καταδώσουν. Μόνο που τα ναυάγια είναι προσχεδιασμένα από τον μυστηριώδη αρχηγό της σπείρας. Εκεί φτάνει μια όμορφη Αγγλίδα για να επισκεφτεί το θείο της, αγνοώντας ότι είναι το στέκι συμμορίας και ο θείος της μέλος αυτής.

Μπορεί ο κορυφαίος Άλφρεντ Χίτσκοκ στην τελευταία ταινία της βρετανικής περιόδου του, πριν μετακομίσει οριστικά στις ΗΠΑ την αμέσως επόμενη χρονιά, να επιχειρεί εύστοχες κοινωνικο-πολιτικές αναφορές στο τέλος της γεωργιανής περιόδου με την επισήμανση της εξουσίας και της ανομίας, αλλά η όποια ουσία στην Ταβέρνα της Τζαμάικα, που εκδόθηκε το 1936 και μεταφέρθηκε στην οθόνη τρία χρόνια αργότερα, ανήκει ολοκληρωτικά στη συγγραφέα Ντάφνι ντι Μοριέ: ο εναγκαλισμός του αθεράπευτου, άκρατου ρομαντισμού με τις ψυχολογικές διακυμάνσεις των χαρακτήρων και ο συνδυασμός μιας πολύπλοκης αφήγησης με το γοτθικό σκηνικό.



Η Ντι Μοριέ ήταν τόσο έξαλλη με τη διασκευή του Χίτσκοκ, που απείλησε να πάρει πίσω τα δικαιώματα που του είχε ήδη παραχωρήσει για τη Ρεμπέκα, αλλά προφανώς παρηγορήθηκε από την τεράστια εμπορική επιτυχία της ταινίας και, ευτυχώς, άλλαξε γνώμη. Κι ενώ το δράμα ερωτικών φαντασμάτων με τον Λόρενς Ολίβιε και την Τζόαν Φοντέν ήταν απόλυτα ισορροπημένο, μεγαλόπνοο και εμπνευσμένο, από την Ταβέρνα απουσιάζει αισθητά το οπτικό σασπένς για χάρη μιας κουραστικής, επιτηδευμένα διαλογικής περιπέτειας και μονοπωλούν το ενδιαφέρον ο Τσαρλς Λότον και τα υπερτονισμένα, ανεξέλεγκτα φρύδια του.

Πηγη https://www.lifo.gr/guide/cinema/movies ... s-tzamaika

[Tarkovsky]

«Νύχτα αγωνίας» από τον Αλφρεντ Χίτσκοκ
Η συνεργασία με τον Νταλί

Ενα από τα χαρακτηριστικότερα σημεία της ταινίας είναι η ακόμη και σήμερα εντυπωσιακή σκηνή του ονείρου, που σχεδίασε για τον Αλφρεντ Χίτσκοκ ο Σαλβαδόρ Νταλί. Είναι μία από τις λίγες κινηματογραφικές δουλειές του Νταλί, ο οποίος συνεργάστηκε με τον Λουίς Μπουνιουέλ στον «Ανδαλουσιανό σκύλο» και στην «Εποχή του χρυσού», αλλά και με τον Γουόλτ Ντίσνεϊ στο μικρού μήκους κινούμενο σχέδιο «Destino», που μόλις την περασμένη χρονιά ολοκληρώθηκε. Αρχική πρόθεση του Χίτσκοκ και του Νταλί ήταν η σκηνή του σουρεαλιστικά σχεδιασμένου ονείρου να διαρκέσει για είκοσι λεπτά. Τελικά, όμως, γυρίστηκε ένα μικρότερο τμήμα της, ενώ με τις παρεμβάσεις του στούντιο, στην τελική βερσιόν η διάρκεια είναι ακόμη μικρότερη. Ανεξάρτητα από τη συνεργασία του με τον Νταλί, πάντως, ο ίδιος ο Χίτσκοκ έχει δώσει μια ιδιαίτερα «εικαστική» πινελιά στην ασπρόμαυρη ταινία, «βάφοντας» κόκκινα μερικά καρέ του φιλμ, όταν εκπυρσοκροτεί ένα όπλο.
Πηγη https://www.kathimerini.gr/culture/1835 ... -chitskok/

η δεδομένη σκηνή αποτελεί homage στον Ανδαλουσιανό Σκύλο και στη συνέχεια επηρέασε δύο σκηνοθέτες ακόμη μεγαλύτερου διαμετρήματος από τον Α.Χ:

1) τον Μπέργκμαν στις Άγριες Φράουλες (1957)

2) τον Ταρκόφσκι στα Παιδικά Χρόνια του Ιβάν (1962)