Πέθανε το "Παιδι του Λαου"

[George_V]

Πέθανε ο Νίκος Ξανθόπουλος σε ηλικία 89 ετών

Πέθανε ο Νίκος Ξανθόπουλος σε ηλικία 89 ετών. Το «παιδί του λαού» νοσηλευόταν για πολύ καιρό με προβλήματα υγείας και άφησε την τελευταία του πνοή σε ιδιωτική κλινική του Αιγάλεω. Θλίψη σκορπά η είδηση του θανάτου του αγαπημένου ηθοποιού.

Παιδί Ποντίων προσφύγων, ο Νίκος Ξανθόπουλος γεννήθηκε στην Νέα Ιωνία της Αθήνας στις 14 Μαρτίου του 1934 και έγινε ένας πολύ αγαπημένος ηθοποιός και τραγουδιστής. Όμως, λάτρευε και τον αθλητισμό, αφού ήταν αθλητής της ΑΕΚ στα εφηβικά του χρόνια, αλλά και το διάβασμα.


Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, ξεκίνησε την πολύχρονη και επιτυχημένη καριέρα του ως ηθοποιός το 1957 στο θέατρο. Από το 1963 και μετά, αφοσιώθηκε στον κινηματογράφο και το τραγούδι, με την τελευταία του κινηματογραφική παρουσία να γίνεται το 1995 – μετά από απουσία 24 ετών – στην ταινία του Γιώργου Ζερβουλάκου «Με τον Ορφέα τον Αύγουστο».

Στα τέλη του 2005 εξέδωσε σε βιβλίο την αυτοβιογραφία του «Όσα θυμάμαι και όσα αγάπησα». Παντρεύτηκε δύο φορές. Αφήνει πίσω 4 παιδιά και 5 εγγόνια.


Το θέατρο και ο κινηματογράφος
Η πρώτη του επαγγελματική εμφάνιση στο θέατρο έγινε με τον θίασο Κατερίνας στην κομεντί Βιργινία. Συνέχισε στο ελεύθερο θέατρο με διάφορους ρόλους: «Η κυρία δε με μέλει», «Λα μάμα», «Ηλέκτρα» (θίασος Ροντήρη, όπου έπαιξε τον ρόλο του Ορέστη), «Είσοδος υπηρεσίας», «Σκάνδαλα στην εξοχή» και το «Τραγούδι του νεκρού αδερφού» (θίασος Κατράκη). Συμμετείχε σε 24 θεατρικές παραγωγές και έπαιξε όλα τα είδη του θεάτρου.

Η πρώτη του εμφάνιση στον κινηματογράφο έγινε το 1958 στην κωμωδία του Φίλιππα Φυλακτού «Το εισπρακτοράκι», στο πλευρό του Βασίλη Αυλωνίτη και του Νίκου Ρίζου.

Ως κινηματογραφικός πρωταγωνιστής καθιερώθηκε από τον σκηνοθέτη-παραγωγό Απόστολο Τεγόπουλο (Κλακ Φιλμ), με τον οποίο είχε αποκλειστική συνεργασία από το 1964 μέχρι το 1971, σε μουσικές δραματικές ταινίες.

Εκκίνηση στις ταινίες της νεοσύστατης Κλακ Φιλμ έκανε το 1963 στην ταινία «Πληγωμένες καρδιές», στον ρόλο του κακού κουνιάδου. Η αρχή της τυποποίησης των ρόλων του Ξανθόπουλου έγινε έναν χρόνο αργότερα στην ταινία «Αγάπησα και πόνεσα», όπου παρουσιάζονται όλα τα στοιχεία που καθιέρωσαν τον Νίκο Ξανθόπουλο στη συνείδηση του κόσμου σαν «παιδί του λαού».

Η τηλεόραση και η εποχή των βιντεοκασετών
Στην τηλεόραση πρωτοεμφανίστηκε το 1973 στη σειρά «Αγρίμια» και 8 χρόνια μετά έπαιξε στο σίριαλ του Ερρίκου Θαλασσινού «Το ημερολόγιο ενός θυρωρού», στον ρόλο ενός καπετάνιου που θέλει να μπαρκάρει και δεν μπορεί να βρει κάπου να αφήσει τον γιο του. Ο ρόλος ήταν αφορμή να ξαναρχίσει το κάπνισμα.

Το 1994 έπαιξε στην τηλεοπτική δραματική σειρά «Στην κόψη του ξυραφιού».



Το 1989 συνεργάστηκε με τον Απόστολο Τεγόπουλο και τον Πάνο Κοντέλλη στο «Μινόρε μιας καρδιάς» που κυκλοφόρησε σε 3 κασέτες και κατόπιν παίχτηκε στην ΕΡΤ σε 16 επεισόδια. Κατόπιν προέκυψε το «Η αγάπη που δε γνώρισε σύνορα» της οποίας τα γυρίσματα έγιναν στην Αθήνα, την Κωνσταντινούπολη και το Παρίσι. Κυκλοφόρησε σε δύο κασέτες ενώ αργότερα προβλήθηκε σε 8 επεισόδια στο MEGA.

Ακολούθησαν άλλες δύο βιντεοπαραγωγές, «Η καρδιά του πατέρα» και «Έρωτας στο περιθώριο», που παίχτηκε και στην τηλεόραση στο κανάλι ΑΝΤ1, το 1992.

Το τραγούδι στη ζωή του
Για τις ανάγκες των ταινιών έγινε τραγουδιστής υπό την καθοδήγηση του Απόστολου Καλδάρα και της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου.



Μετά το 1971 σταμάτησε τις εμφανίσεις του στον κινηματογράφο και μεταπήδησε σε νέα καριέρα στο λαϊκό τραγούδι. Συνολικά έχει κυκλοφορήσει 9 άλμπουμ και 55 singles. Η δισκογραφία του περιλαμβάνει γύρω στα 300 τραγούδια. Τα τραγούδια του υπογράφουν μεταξύ άλλων οι Άκης Πάνου, Χρήστος Νικολόπουλος, Σταύρος Ξαρχάκος και άλλοι.



Στην μακρά αποχή του από κινηματογράφο και τηλεόραση είχε την ευκαιρία να επισκεφθεί και περιοδεύσει σε ΗΠΑ, Αυστραλία και σχεδόν όλη την Ευρώπη, γνωρίζοντας πάντα την αποδοχή και την αποθέωση από την ελληνική ομογένεια.

Πηγη: https://www.newsit.gr/ellada/pethane-o- ... n/3688185/

RIP

Kαποιες ταινιες του μου αρεσαν.

[Ερμής]

Ωραίος τύπος από ότι έχω μάθει και σερνικος.
Συλλυπητήρια στους οικείους του.

[nemo]

Ωραίος τύπος από ότι έχω μάθει και σερνικος.
Συλλυπητήρια στους οικείους του.

γιατι συλλυπητηρια και οχι ευχαριστηρια; το λεω γιατι μου κανει εντυπωση οτι ηταν μεγαλος και ηταν καιρο στην εντατικη
οπως και καθε μεγαλος που δεν μπορει να εξυπηρετηθεί απο μονος του --ειναι χαζο να λεμε συλλυπητηρια δλδ υποκριτικο

[George_V]

Ωραίος τύπος από ότι έχω μάθει και σερνικος.
Συλλυπητήρια στους οικείους του.

γιατι συλλυπητηρια και οχι ευχαριστηρια; το λεω γιατι μου κανει εντυπωση οτι ηταν μεγαλος και ηταν καιρο στην εντατικη
οπως και καθε μεγαλος που δεν μπορει να εξυπηρετηθεί απο μονος του --ειναι χαζο να λεμε συλλυπητηρια δλδ υποκριτικο

Ε κατσε ρε συ. Η οικογένεια εχει τον πονο της που εχασε τον ανθρωπο της (ειτε 80 ειτε 90 ειτε 100 και σε οποια κατασταση να ειναι ακομα και φυτο να ειναι ειναι σπαρακτικος ο χωρισμος του θανατου) και θα πας εσυ να τους πεις "τι καλα που πεθανε" ?

[Dr Socrates]

Ένα απόγευμα με τον Νίκο Ξανθόπουλο
https://www.youtube.com/watch?v=TPl3PDYBY6E

[ΓΑΛΗ]

Συμπαθέστατος, αξιοπρεπής και χαμηλών τόνων.

Ειδικώς στην επαρχία την περίοδο του '70 ήταν το αντίστοιχο της Βουγιουκλάκη.

[hellegennes]

Ωραίος τύπος από ότι έχω μάθει και σερνικος.
Συλλυπητήρια στους οικείους του.

γιατι συλλυπητηρια και οχι ευχαριστηρια; το λεω γιατι μου κανει εντυπωση οτι ηταν μεγαλος και ηταν καιρο στην εντατικη
οπως και καθε μεγαλος που δεν μπορει να εξυπηρετηθεί απο μονος του --ειναι χαζο να λεμε συλλυπητηρια δλδ υποκριτικο

Ε κατσε ρε συ. Η οικογένεια εχει τον πονο της που εχασε τον ανθρωπο της (ειτε 80 ειτε 90 ειτε 100 και σε οποια κατασταση να ειναι ακομα και φυτο να ειναι ειναι σπαρακτικος ο χωρισμος του θανατου) και θα πας εσυ να τους πεις "τι καλα που πεθανε" ?

Ναι, είναι ένα βήμα προς την υπερβολή. Να πεις "καλό γι' αυτόν που αναπαύτηκε και σταμάτησε να ταλαιπωρείται", ναι, "ευτυχώς πέθανε"... ε, όχι.

[Ένοπλος σοσιαλμπαχαλάκης]

θυμάμαι πιτσιρίκας έριχνα πολύ γέλιο με τις ταινίες του, είχε κάτι σκηνές θεϊκές, όπως με την αρκούδα, η την άλλη με τον κακό που σκόνταψε σε κάτι αλυσίδες και πέθανε, η κάτι τρομερά υποβρύχια πλάνα. έφυγε και πλήρης ημερών, μια χαρά

[Dr Socrates]

Συμπαθέστατος, αξιοπρεπής και χαμηλών τόνων.

Ειδικώς στην επαρχία την περίοδο του '70 ήταν το αντίστοιχο της Βουγιουκλάκη.

[ΓΑΛΗ]

θυμάμαι πιτσιρίκας έριχνα πολύ γέλιο με τις ταινίες του, είχε κάτι σκηνές θεϊκές, όπως με την αρκούδα, η την άλλη με τον κακό που σκόνταψε σε κάτι αλυσίδες και πέθανε, η κάτι τρομερά υποβρύχια πλάνα. έφυγε και πλήρης ημερών, μια χαρά

Υπάρχουν ταινίες που να μη γέλαγες αλλά σε επηρέαζαν όταν ήσουν πιτσιρικάς;

Αν ναι, ποιες είναι αυτές;

[Ένοπλος σοσιαλμπαχαλάκης]

θυμάμαι πιτσιρίκας έριχνα πολύ γέλιο με τις ταινίες του, είχε κάτι σκηνές θεϊκές, όπως με την αρκούδα, η την άλλη με τον κακό που σκόνταψε σε κάτι αλυσίδες και πέθανε, η κάτι τρομερά υποβρύχια πλάνα. έφυγε και πλήρης ημερών, μια χαρά

Υπάρχουν ταινίες που να μη γέλαγες αλλά σε επηρέαζαν όταν ήσουν πιτσιρικάς;

Αν ναι, ποιες είναι αυτές;

αν έβλεπες κάνα σοβαρό δράμα, όπως ο άνθρωπος ελέφαντας πχ. του ξανθοπουλου ήταν so bad it's good, μόνο έτσι βλεποντουσαν. αν και την οδύσσεια ενός ξεριζωμενου ποτέ δεν έκατσα να τη δω ολόκληρη ήμαρτον. απλά αν έπεφτε σε καμιά καλή σκηνή τη θυμοσουν. θυμάμαι και μια άλλη που ο ίδιος ο ξανθοπουλος έπαιζε τον αδερφό του, ως κακό εισαγγελέα, και κάνεις στο δικαστήριο δεν είχε πάρει χαμπάρι πως ήταν ίδιοι.

[ΦΙΛΕΛΕ ΚΑΙ ΤΡΟΛΕΛΕ]

Σα δημόσιο πρόσωπο ο μακαρίτης κράτησε χαμηλό προφίλ, οι ταινίες του ήταν η μία χειρότερη από
την άλλη.

[ΓΑΛΗ]

θυμάμαι πιτσιρίκας έριχνα πολύ γέλιο με τις ταινίες του, είχε κάτι σκηνές θεϊκές, όπως με την αρκούδα, η την άλλη με τον κακό που σκόνταψε σε κάτι αλυσίδες και πέθανε, η κάτι τρομερά υποβρύχια πλάνα. έφυγε και πλήρης ημερών, μια χαρά

Υπάρχουν ταινίες που να μη γέλαγες αλλά σε επηρέαζαν όταν ήσουν πιτσιρικάς;

Αν ναι, ποιες είναι αυτές;

αν έβλεπες κάνα σοβαρό δράμα, όπως ο άνθρωπος ελέφαντας πχ. του ξανθοπουλου ήταν so bad it's good, μόνο έτσι βλεποντουσαν. αν και την οδύσσεια ενός ξεριζωμενου ποτέ δεν έκατσα να τη δω ολόκληρη ήμαρτον. απλά αν έπεφτε σε καμιά καλή σκηνή τη θυμοσουν. θυμάμαι και μια άλλη που ο ίδιος ο ξανθοπουλος έπαιζε τον αδερφό του, ως κακό εισαγγελέα, και κάνεις στο δικαστήριο δεν είχε πάρει χαμπάρι πως ήταν ίδιοι.

Ο άνθρωπος ελέφαντας δεν ήταν ελληνική παραγωγή, καλό μου. Ξεκόλλα.

Οι ταινίες που πρωταγωνιστούσε ο Λογοθετίδης πχ, ήταν ηθογραφικά διαμάντια από όλες τις απόψεις. Και υπάρχουν κι άλλες.

Εσένα σε κόβω για φαν των ροδοκοπανατζίδικων επών των έιτις.

[Yochanan]

Να αναπαυθεί εν ειρήνη.

[Ένοπλος σοσιαλμπαχαλάκης]

Υπάρχουν ταινίες που να μη γέλαγες αλλά σε επηρέαζαν όταν ήσουν πιτσιρικάς;

Αν ναι, ποιες είναι αυτές;

αν έβλεπες κάνα σοβαρό δράμα, όπως ο άνθρωπος ελέφαντας πχ. του ξανθοπουλου ήταν so bad it's good, μόνο έτσι βλεποντουσαν. αν και την οδύσσεια ενός ξεριζωμενου ποτέ δεν έκατσα να τη δω ολόκληρη ήμαρτον. απλά αν έπεφτε σε καμιά καλή σκηνή τη θυμοσουν. θυμάμαι και μια άλλη που ο ίδιος ο ξανθοπουλος έπαιζε τον αδερφό του, ως κακό εισαγγελέα, και κάνεις στο δικαστήριο δεν είχε πάρει χαμπάρι πως ήταν ίδιοι.

Ο άνθρωπος ελέφαντας δεν ήταν ελληνική παραγωγή, καλό μου. Ξεκόλλα.

Οι ταινίες που πρωταγωνιστούσε ο Λογοθετίδης πχ, ήταν ηθογραφικά διαμάντια από όλες τις απόψεις. Και υπάρχουν κι άλλες.

Εσένα σε κόβω για φαν των ροδοκοπανατζίδικων επών των έιτις.

αυτά ήταν κωμωδίες. από αυτά ειμασταν καλοί. από δράματα/κοινωνικα συνήθως έπεφτε γέλιο, και στα 80ς. την ταινια του Αλεξανδράκη θυμάμαι πως μου άρεσε. και κάτι καταθλιπτικές σειρές της ερτ με αυτήν την γκριτι μίζερη 16mm εικόνα με συγκινουσαν.