pylothess έγραψε: ↑19 Απρ 2024, 20:17
Οργισμένος έγραψε: ↑18 Απρ 2024, 21:36
pylothess έγραψε: ↑31 Αύγ 2023, 21:40
Το χειρότερο επάγγελμα είναι του λογιστή.
Οικονομικά αξίζει να ασχοληθεί κανείς αλλά σαν οικονομολόγος και όχι σαν λογιστής.
Einai tromera enδιαφερον το αντικειμενο της Οικονομικης Επιστημης. Το απολαυσα 6 χρονια. ΑΠο την αλλη το φαηνανς ειναι βαρετο αλλα προσφερει καλυτερες επαγγελματικες ευκαιριες.
Ναι είναι ενδιαφέρον αρκεί να υπάρχει και το κατάλληλο υπόβαθρο στην μαθηματική επιστήμη. Χωρίς τα μαθηματικά δεν μπορείς να πας πουθενά.
Για το finance δεν γνωρίζω και πολλά να σου πω. Δεν έχω άποψη. Για την λογιστική μπορώ να έχω κάποια άποψη γιατί έχω μια μικρή εμπειρία.
Λογιστής μπορείς να γίνεις από πολλές διαφορετικές σχολές. Παλαιά υπήρχαν τα Τ.Ε.Ι. Δεν ξέρω αν υπάρχουν ακόμη γιατί τα είχαν καταργήσει σε κάποια φάση και τα συγχώνευσαν με τα Α.Ε.Ι. Στην Κοζάνη υπήρχε στο Τ.Ε.Ι. Χρηματοοικονομικών εφαρμογών , το Τ.Ε.Ι. διοίκησης επιχειρήσεων και το Τ.Ε.Ι. Λογιστικής. Στην Θεσσαλονίκη λογιστής υπάρχει το Α.Π.Θ. υπάρχει και το ΠΑ.ΜΑ.Κ. Στο Α.Π.Θ. υπάρχει σχολή οικονομολόγων και στο ΠΑ.ΜΑ.Κ. υπάρχει σχολή Λογιστικής και Χρηματοοικονομικής ,σχολή Οικονομολόγων , σχολή Βαλκανιολόγων και Διεθνολόγων όπου και αυτοί μπορούν να επιλέξουν να ακολουθήσουν τον κλάδο των οικονομικών . Χώρια τους λογιστές από τα πρώην Τ.Ε.Ι. Αν θελήσουμε να το συνεχίσουμε υπάρχουν και τα Ι.Ε.Κ. υπάρχουν και τα κέντρα μεταλυκειακής εκπαίδευσης. Πόσοι λογιστές βγαίνουν κάθε χρόνο; Μπορούν όλοι αυτοί να απορροφηθούν από την αγορά εργασίας;
Το χειρότερο απ'όλα είναι ότι έχω συναντήσει ανθρώπους που δεν είχαν καμιά σχέση με το αντικείμενο να δουλεύουν ως λογιστές απλά και μόνο επειδή έτσι το έφεραν οι συγκυρίες και άλλους που έχουν τελειώσει ΤΕΙ και ΑΕΙ να κάνουν άσχετες δουλειές. Έχω συναντήσει γεωολόγο που έκανε μαθήματα φυσικής στο σχολείο να δουλεύει σε λογιστικό γραφείο. Έχω συναντήσει και φυσιοθεραπεύτρια που δούλευε σε λογιστικό γραφείο απλά και μόνο επειδή η αδερφή της είχε λογιστικό γραφείο. Υπάρχει μια βιομηχανία παραγωγής πτυχίων λογιστικής . Μακάρι να ιδρύονταν κάθε χρόνο και τόσες νέες καινούριες επιχειρήσεις για να υπάρχει αντικείμενο εργασίας. Σε κάθε γωνία , σε κάθε δρόμο σε κάθε γειτονιά υπάρχει και από ένα λογιστικό γραφείο 1*1 τ.μ. με δυο τρεις πελάτες που φυτοζωεί μόνο από τις φορολογικές δηλώσεις . Ειδικά τώρα που θα αλλάξει ο τρόπος της υποβολής των φορολογικών δηλώσεων και θα συμπληρώνονται αυτόματα από την Δ.Ο.Υ. οι μισοί λογιστές θα πρέπει να αλλάξουν δουλειά.
Αλλά πέρα από την αδυναμία της επαγγελματικής αποκατάστασης των πτυχιούχων λογιστικής υπάρχουν και άλλα προβλήματα. Παλαιότερα χρειαζόταν τα λογιστικά γραφεία άτομα που θα εκτελούσαν χρέη κλητήρα ,να τρέχουν με το μηχανάκι να μαζεύουν τα χαρτιά από τους πελάτες και να πηγαίνουν στις εφορίες .Τώρα που οι διαδικασίες έχουν απλοποιηθεί δεν υπάρχει ανάγκη για κάτι τέτοιο. Στα βιβλία Β' κατηγορίας που περνιόταν τα έσοδα χειρόγραφα , τώρα γίνεται αυτόματα η υποβολή των εσόδων στο myDATA.
Και στο γνωστικό κομμάτι, υπάρχουν κάποια κεφάλαια, κάποια κομμάτια που τα διδαχτήκαμε στην σχολή αλλά έχουν καταργηθεί. Δεν θα είχε νόημα να τα αναλύσω περαιτέρω.
ΤΟ γνωστικό αντικείμενο αλλάζει. Οι διαδικασίες και οι τεχνικές αλλάζουν. Η φορολογική νομοθεσία αλλάζει.
Οι περισσότεροι λογιστές τον έχουν ρίξει στα μεσιτικά και τις ασφάλειες για να ζήσουν. Ο κλάδος μας είναι για το ανάθεμα. Ίσως θα ήταν καλύτερα να είχα ξαναδώσει Πανελλήνιες εξετάσεις η να ακολουθούσα το επάγγελμα του πατέρα μου. Αν κάποιος νέος μου ζητούσε να του δώσω μια συμβουλη ,θα του έλεγα πως θα προτιμούσα να πήγαινε να γίνει χορευτής, ηθοποιός ,μουσικός ,ποδοσφαιριστής ,μπασκεμπολίστας, να ασχοληθεί επαγγελματικά με πολεμικές τέχνες παρά να γίνει λογιστής. Μόνο το επάγγελμα του σεκιουριτά θεωρώ ότι είναι χειρότερο από αυτό του λογιστή.
Φίλε μου στο ξαναλέω: άλλο πράγμα ο λογιστής και άλλο ο φοροτεχνικός. Στην Ελλάδα όταν λένε το πρώτο εννοούνε το δεύτερο. Εσύ μιλάς για φορολογικές νομοθεσίες αλλά η φορολογία είναι εξειδικευμένο αντικείμενο που δεν έχει καμμία σχέση με λογιστές.
Κανονικός λογιστής όπως εννοείται σε χώρες με ανεπτυγμένες οικονομίες είναι αυτός στον οποίο θα πάει ένας επιχειρηματίας ή ένας μάνατζερ και θα τον ρωτήσει από πού χάνει λεφτά, τι πήγε στραβά σε σχέση με το πλάνο ή το μπάτζετ, αν μια ιδέα που έχει έχει νόημα από οικονομική άποψη, ποιός πελάτης είναι κερδοφόρος και ποιός ζημιογόνος, τι τιμή να δώσει στον πελάτη, ποιό κομμάτι της επιχείρησης να κρατήσει και ποιό να κλείσει, ποιά ανταγωνιστική εταιρία να εξαγοράσε κοκ. Δηλαδή ο λογιστής σαν τζούνιορ ξεκινάει από εγγραφές σε λογιστικά βιβλία και κλείσιμο μήνα για να καταλάβει πώς κινούνται τα νούμερα σε μία εταιρία, αλλά μεγαλώνοντας γίνεται σιγά σιγά εσωτερικός οικονομικός σύμβουλος σε επιχειρηματικά θέματα. Από τη δική μου εμπειρία οι Ελληνικές εταιρίες δε λειτουργούν έτσι καθόλου, αυτές τις αποφάσεις τις παίρνει κατά κανόνα οποιοσδήποτε θεωρεί τον εαυτό του αφεντικό μαζί με τον κολλητό του. Άντε το πολύ να ακούσουν τον οικονομικό διευθυντή, αλλα συνήθως τον γράφουν στ'αρχίδια τους γιατί τον θεωρούν κι αυτόν... φοροτεχνικό
Αντίθετα όταν άρχισα να δουλεύω σε εισηγμένες εταιρίες στο εξωτερικό είδα ότι ακόμα και σε μεσαία και χαμηλά επίπεδα οι μάνατζερ σε κάθε σημαντική απόφαση παίρνουν και τον λογιστή κολλητά και δεν κάνουν τίποτα χωρίς αυτόν. Πχ κλασικό παράδειγμα, είσαι πωλητής σε πολυεθνική εταιρία και είσαι υπεύθυνος για μία πόλη πες με χίλιους πελάτες, και θές να βγάλεις τις ετήσιες αυξήσεις σε τιμές για να τις ανακοινώσεις στους πελάτες σου. Θα πάρεις τον λογιστή από κοντά να δει τα κόστη και να σου βγάλει ποιός πελάτης είναι πολύ κερδοφόρος να του δώσεις μικρή ή καθόλου αύξηση, και ποιός πελάτης είναι ζημιογόνος να τον χτυπήσεις πιό πολύ, και μετά να τα βάλει όλα μαζί να πειραματιστείς με σενάρια και να δεις συνολικά ποιός είναι ο ιδανικός συνδιασμός τιμών που σου δίνει συνολικά την κερδοφορία που έχεις σαν στόχο χωρίς να κινδυνέψεις να πιέσεις πολύ και να χάσεις τους καλύτερους πελάτες σου. Είναι ολόκληρη μελέτη/μοντέλο που παίρνει συνήθως μέρες, γιατί πρέπει να λαμβάνει υπόψη και τι οικονομικό αποτέλεσμα είχαν παρόμοιες αποφάσεις στο παρελθόν, και ο ιδανικός άνθρωπος να σε βοηθήσει είναι ο λογιστής γιατί και είναι καλός με μαθηματικά μοντέλα και εξελάκια αλλά και καταλαβαίνει πώς και πού να βρει τα πραγματικα κόστη και τις πραγματικές τιμές (μετά από εκπτώσεις και διάφορες συμφωνίες) καλύτερα από οποιονδήποτε. Και όταν τελειώσει με σένα, ο λογιστής θα πάει στη συνέχεια να κάνει άλλο οικονομικό μοντέλο πχ να βρούμε τον ιδανικό χρονικό ορίζοντα για κλείσιμο κάποιου συγκεκριμένο εργοστασίου που υπολειτουργεί, ή να βρούμε την ιδανική τιμή για ένα νέο προϊόν που θα λανσαριστεί, κλπ κλπ. Πάει δηλαδή απο μοντέλο σε μοντέλο, αυτή είναι η δουλειά του, και αν είναι καλός στη δουλειά του καταλήγει σε τμήμα στρατηγικής που ασχολείται με μεγαλύτερα θέματα πχ σε ποιά χώρα να επεκταθούμε. Και υπάρχουν και ολόκληροι κλάδη πχ utilities (ρεύμα/γκάζι/ηλεκτρικό) που η ακρίβεια των οικονομικών μοντέλων είναι τόσο σημαντική που συχνά βλέπεις το μισό ΔΣ και ο Γενικός να είναι πρώην λογιστές.
Στην Ελλάδα είδα με τα μάτια μου μηχανικό να κάνει κοστολόγηση φωτοβολταϊκού πάρκου 100+εκ και να δώσει τιμή στον πελάτη, και την έκανε μόνος του γιατί "τον εμπιστεύεται τ'αφεντικό", και εννοείται ότι 2 χρόνια μετά ανακάλυψαν ότι μπήκανε μέσα με τα μπούνια γιατί υπολόγισε λάθος τα μισά κόστη, ειδικά αυτά που δεν καταλαβαίνει ένας μη λογιστής όπως πχ αποσβέσεις, χειρισμό συναλλαγματικών ισοτιμιών με hedges, χρηματοοικονομικά κόστη, προβλέψεις κλπ. Και ο μαλάκας ο Γενικός προσπαθούσε να πείσει όλο τον κόσμο ότι δεν μπορεί, ο Ισολογισμός είναι λάθος, αποκλείεται να χάσαμε λεφτά, μέχρι που τον απολύσανε και βάλαν έναν άλλον ο οποίος έκανε τα ίδια. Μαλάκες. Ο σωστός τρόπος ήταν να κάτσουν στο ίδιο γραφείο και να συνεργαστούνε από την αρχή, μέχρι να καταλάβει ο ένας τι λέει ο άλλος, αλλά στην ελλάδα σπάνια θα το δεις αυτό γιατί στο μυαλό τους ο λογιστής είναι φοροτεχνικός και άρα τι δουλειά έχει με τις μπίζνες μου. Και αυτός είναι ένας ακόμα βασικός λόγος γιατί οι περισσότερες ελληνικές επιχειρήσεις είναι σκατά και 100 χρόνια πίσω σε σχέση με τον ανταγωνισμό, γιατί τις βασικές αναλύσεις στο εξωτερικό τις κάνουν ειδικευμένοι λογιστές σε SQL και DΑX και στην Ελλάδα τις κάνει το αφεντικό στη χαρτοπετσέτα που σκουπίστηκε όταν έφαγε τα παϊδάκια του.