Ταινίες μας

[Bazoomba]

SpoilerShow

Γεια σας φίλοι μου. βάζω την πρώτη σκηνή (τους διαλόγους) της ταινίας μου.

Ο δικηγόρος δεμένος τρέχει κουτσαίνοντας και φωνάζει βοήθεια. Σε λίγα μέτρα πέφτει στο έδαφος.

Δρομέας – πάντως για χοντρός και με ζούφιο αστράγαλο είσαι γρήγορος

Βοηθάει τον δικηγόρο να σηκωθεί

- Βοήθεια βοήθεια (εξασθενημένα)
Σηκώνεται και προχωρούν μαζί. Κάθεται σε ένα βραχάκι.
- Άκου. Άκου με. Αν με αφήσεις να φύγω, δεν σε έχω δει, αν με αφήσεις να φύγω δεν πρόκειται να γίνει τίποτα, ούτε σε είδα, ούτε σε ξέρω. Έχω οικογένεια. Έχω παιδιά.
- Λυπάμαι, φίλε μου, αυτό δεν γίνεται.
- Άκου. Άκου. (πιο συγκροτημένος) αν με αφήσεις τώρα να φύγω, αν με λύσεις, θα γυρίσω στο σπίτι μου και… ούτε σε είδα ούτε σε ξέρω… τίποτα… ειδάλλως…
- Ειδάλλως, ωραία λέξη, να μια λέξη από βιβλίο. Ειδάλλως.
Του δίνει να πιει λίγο νερό.
- Θα με αφήσεις να φύγω, γιατί έκανες μεγάλο λάθος. Καταρχάς, ξέρεις ποιος είμαι;
- Μμμ
- Ξέρεις ποιος είμαι; (θυμωμένος χοροπηδάει σχεδόν εκεί που κάθεται)
- Ναι.
- Αφού ξέρεις ποιος είμαι θα ξέρεις και τι μπορώ να κάνω. Ξέρεις τι μπορεί να σου συμβεί (μαλακά).
- Από ποιον; Από την αστυνομία;
- Λύσε με τώρα μαλακισμένε, λύσε με γαμώ το σπίτι σου.
- Δεν με κατάλαβες. Δεν είναι στο χέρι μου. Δεν αποφασίζω εγώ.
- Τι θες; Λεφτά. Έχω λεφτά στο σπίτι μου. Σε μισή ώρα από τώρα θα έχεις 100000 μετρητά κι ούτε γάτα ούτε ζημιά. Πάρε τηλέφωνο τα αφεντικά σου. Πάρε τηλέφωνο τα αφεντικά σου τώρα.
- Λες να μοιραστούν τα 100.000;
- Άκου. Άκου με καλά. Πάψε να με δουλεύεις. Πάψε τα αστεία. Μην συνεχίζεις αυτό που κάνεις γιατί όσο περνάει η ώρα τόσο χειρότερα είναι για εσένα.
- Ποτέ δεν είχα φίλους. Δηλαδή είχα φίλους, εχω φίλους αλλά ποτέ κάτι πραγματικό. Μια φιλία αληθινή. Όλοι λένε αυτό που ο άλλος θέλει να ακούσει σήμερα. Δεν υπάρχει ειλικρίνεια στις σχέσεις. Όλα είναι τόσο επιφανειακά. Όλοι είναι στα κινητά τους όλοι την ώρα. Ξέρεις. Αυτοδιαφημίζονται. Μα να τώρα είμαστε οι δύο μας και τα λέμε σαν δυο καλοί φίλοι, χωρίς ψέματα. Χωρίς κινητά. Και τι είναι η φιλία αν όχι σύγκρουση; Λέμε ακριβώς αυτό που έχουμε στο νου μας. Νιώθω ότι για πρώτη φορά στη ζωή μου έχω μια πραγματική συζήτηση. Και πέρα από αυτό, νιώθω νιώθω σαν, δεν ξέρω, ποιητής, ποτέ πριν δεν έχω μιλήσει έτσι με άνθρωπο. Μιλώντας με σένα νιώθω… πως το λένε;
- Έμπνευση;
- Όχι όχι… το άλλο
- Οίστρο;
- Ναι. Αυτό είναι. Να ακόμα μια λέξη από βιβλίο. Είσαι… τι να πω; Οίστρος. (παύση) την έχεις χρησιμοποιήσει στο δικαστήριο αυτή τη λέξη; Είναι μια λέξη για σοβαρό ακροατήριο. Σαν το θέατρο πρέπει να είναι η βαριά δικηγορία ε; Σαν την όπερα.
- Ναι ναι
- Και ξέρεις κι από βαριά μουσική ε;
- Τι;
- Ξες από μουσική λέω. Από βαριά μουσική δηλαδή. Το γράφει στην Wikipedia.
- Ναι ναι ξέρω
- Μπορείς να μου τραγουδήσεις κάτι τώρα.
- Να τραγουδήσω; Να τραγουδήσω; Θα με αφήσεις να φύγω αν τραγουδήσω;
- Όχι αλλά θα με ευχαριστήσει. Μπορείς να πεις κάτι από αυτές τις όπερες; Όχι πολύ μεγάλο, ξες.
Ο δικηγόρος αρχίζει να τραγουδάει ντον τζιοβάνι



Ο δρομέας κάνει ότι διευθύνει ορχήστρα

Ο δικηγόρος μετά από λίγο ξεσπά σε ουρλιαχτά, βοήθεια βοήθεια

Ο δρομέας ουρλιάζει κι αυτός.

Μακρινό πλάνο

Περπατούν μέσα στο δάσος, δεν έχει ξημερώσει ακόμα, πυγολαμπίδες.

- Να σου πω εμένα αυτό που είπες μου κάθεται λίγο βαρύ. Αυτός ο Μότσαρτ δεν έχει γράψει κάτι πιο ελαφρύ να τραγουδήσεις.
- Η οικογένεια μου θα με ψάχνει, θα έχουν καλέσει την αστυνομία.
- Την αστυνομία ε; Καλή τύχη να τους πούμε. Γιατί με δουλεύεις; Οι φίλοι πρέπει να είναι ειλικρινείς μεταξύ τους. Δεν το είπαμε;
Ο δικηγόρος σταματάει.
- Οι φίλοι είναι ειλικρινείς, άκου μαλακισμένε, μαλακισμένε, πες μου ποιος εισαι μαλακισμένο και θα σου δείξω εγώ ειλικρίνεια.
- Α εγώ είμαι ο Γιάννης.
- Πιστεύεις ότι θα την βγάλεις καθαρή; Νομίζεις ότι θα γλιτώσεις. Άσε με εμένα. Εσύ πιστεύεις πραγματικά ότι θα γλυτώσεις;
- Από ποιον; Από την αστυνομία;
- Από την αστυνομία ναι ναι ναι.
- Οκ. Μπορείς τώρα να τραγουδήσεις κάτι πιο ελαφρύ από αυτόν τον Μότσαρτ; Έχει γράψει κάτι έτσι πιο ανάλαφρο.
- Ναι ναι ναι.
- Ε πες το τι με κρατάς σε αγωνία.
- …
- Πες.

Ο δικηγόρος ξεκινά να τραγουδά από τον μαγικό αυλό. Μακρινό πλάνο.

Μην τον κάνεις τόσο εμφανώς σκατιά τον δικηγόρο. Στην αρχή θα πρέπει ο δρομέας να φανεί ως ψυχάκι. Μέσω του διαλόγου θα πρέπει να αφήσεις τον βόρβορο του κυρ Δικηγόρου να διαχυθεί, σταδιακά όμως, ούτως ώστε ο θεατής να μαλακώνει καθ'όλη την διάρκεια του έργου, μέχρι στο τέλος να επιζητεί ο ίδιος την τελειωτική λύση του δράματος , πιο βίαια από τον ίδιο τον δρομέα.

[Πορφύριος Εξαρχίδης]

SpoilerShow

Γεια σας φίλοι μου. βάζω την πρώτη σκηνή (τους διαλόγους) της ταινίας μου.

Ο δικηγόρος δεμένος τρέχει κουτσαίνοντας και φωνάζει βοήθεια. Σε λίγα μέτρα πέφτει στο έδαφος.

Δρομέας – πάντως για χοντρός και με ζούφιο αστράγαλο είσαι γρήγορος

Βοηθάει τον δικηγόρο να σηκωθεί

- Βοήθεια βοήθεια (εξασθενημένα)
Σηκώνεται και προχωρούν μαζί. Κάθεται σε ένα βραχάκι.
- Άκου. Άκου με. Αν με αφήσεις να φύγω, δεν σε έχω δει, αν με αφήσεις να φύγω δεν πρόκειται να γίνει τίποτα, ούτε σε είδα, ούτε σε ξέρω. Έχω οικογένεια. Έχω παιδιά.
- Λυπάμαι, φίλε μου, αυτό δεν γίνεται.
- Άκου. Άκου. (πιο συγκροτημένος) αν με αφήσεις τώρα να φύγω, αν με λύσεις, θα γυρίσω στο σπίτι μου και… ούτε σε είδα ούτε σε ξέρω… τίποτα… ειδάλλως…
- Ειδάλλως, ωραία λέξη, να μια λέξη από βιβλίο. Ειδάλλως.
Του δίνει να πιει λίγο νερό.
- Θα με αφήσεις να φύγω, γιατί έκανες μεγάλο λάθος. Καταρχάς, ξέρεις ποιος είμαι;
- Μμμ
- Ξέρεις ποιος είμαι; (θυμωμένος χοροπηδάει σχεδόν εκεί που κάθεται)
- Ναι.
- Αφού ξέρεις ποιος είμαι θα ξέρεις και τι μπορώ να κάνω. Ξέρεις τι μπορεί να σου συμβεί (μαλακά).
- Από ποιον; Από την αστυνομία;
- Λύσε με τώρα μαλακισμένε, λύσε με γαμώ το σπίτι σου.
- Δεν με κατάλαβες. Δεν είναι στο χέρι μου. Δεν αποφασίζω εγώ.
- Τι θες; Λεφτά. Έχω λεφτά στο σπίτι μου. Σε μισή ώρα από τώρα θα έχεις 100000 μετρητά κι ούτε γάτα ούτε ζημιά. Πάρε τηλέφωνο τα αφεντικά σου. Πάρε τηλέφωνο τα αφεντικά σου τώρα.
- Λες να μοιραστούν τα 100.000;
- Άκου. Άκου με καλά. Πάψε να με δουλεύεις. Πάψε τα αστεία. Μην συνεχίζεις αυτό που κάνεις γιατί όσο περνάει η ώρα τόσο χειρότερα είναι για εσένα.
- Ποτέ δεν είχα φίλους. Δηλαδή είχα φίλους, εχω φίλους αλλά ποτέ κάτι πραγματικό. Μια φιλία αληθινή. Όλοι λένε αυτό που ο άλλος θέλει να ακούσει σήμερα. Δεν υπάρχει ειλικρίνεια στις σχέσεις. Όλα είναι τόσο επιφανειακά. Όλοι είναι στα κινητά τους όλοι την ώρα. Ξέρεις. Αυτοδιαφημίζονται. Μα να τώρα είμαστε οι δύο μας και τα λέμε σαν δυο καλοί φίλοι, χωρίς ψέματα. Χωρίς κινητά. Και τι είναι η φιλία αν όχι σύγκρουση; Λέμε ακριβώς αυτό που έχουμε στο νου μας. Νιώθω ότι για πρώτη φορά στη ζωή μου έχω μια πραγματική συζήτηση. Και πέρα από αυτό, νιώθω νιώθω σαν, δεν ξέρω, ποιητής, ποτέ πριν δεν έχω μιλήσει έτσι με άνθρωπο. Μιλώντας με σένα νιώθω… πως το λένε;
- Έμπνευση;
- Όχι όχι… το άλλο
- Οίστρο;
- Ναι. Αυτό είναι. Να ακόμα μια λέξη από βιβλίο. Είσαι… τι να πω; Οίστρος. (παύση) την έχεις χρησιμοποιήσει στο δικαστήριο αυτή τη λέξη; Είναι μια λέξη για σοβαρό ακροατήριο. Σαν το θέατρο πρέπει να είναι η βαριά δικηγορία ε; Σαν την όπερα.
- Ναι ναι
- Και ξέρεις κι από βαριά μουσική ε;
- Τι;
- Ξες από μουσική λέω. Από βαριά μουσική δηλαδή. Το γράφει στην Wikipedia.
- Ναι ναι ξέρω
- Μπορείς να μου τραγουδήσεις κάτι τώρα.
- Να τραγουδήσω; Να τραγουδήσω; Θα με αφήσεις να φύγω αν τραγουδήσω;
- Όχι αλλά θα με ευχαριστήσει. Μπορείς να πεις κάτι από αυτές τις όπερες; Όχι πολύ μεγάλο, ξες.
Ο δικηγόρος αρχίζει να τραγουδάει ντον τζιοβάνι



Ο δρομέας κάνει ότι διευθύνει ορχήστρα

Ο δικηγόρος μετά από λίγο ξεσπά σε ουρλιαχτά, βοήθεια βοήθεια

Ο δρομέας ουρλιάζει κι αυτός.

Μακρινό πλάνο

Περπατούν μέσα στο δάσος, δεν έχει ξημερώσει ακόμα, πυγολαμπίδες.

- Να σου πω εμένα αυτό που είπες μου κάθεται λίγο βαρύ. Αυτός ο Μότσαρτ δεν έχει γράψει κάτι πιο ελαφρύ να τραγουδήσεις.
- Η οικογένεια μου θα με ψάχνει, θα έχουν καλέσει την αστυνομία.
- Την αστυνομία ε; Καλή τύχη να τους πούμε. Γιατί με δουλεύεις; Οι φίλοι πρέπει να είναι ειλικρινείς μεταξύ τους. Δεν το είπαμε;
Ο δικηγόρος σταματάει.
- Οι φίλοι είναι ειλικρινείς, άκου μαλακισμένε, μαλακισμένε, πες μου ποιος εισαι μαλακισμένο και θα σου δείξω εγώ ειλικρίνεια.
- Α εγώ είμαι ο Γιάννης.
- Πιστεύεις ότι θα την βγάλεις καθαρή; Νομίζεις ότι θα γλιτώσεις. Άσε με εμένα. Εσύ πιστεύεις πραγματικά ότι θα γλυτώσεις;
- Από ποιον; Από την αστυνομία;
- Από την αστυνομία ναι ναι ναι.
- Οκ. Μπορείς τώρα να τραγουδήσεις κάτι πιο ελαφρύ από αυτόν τον Μότσαρτ; Έχει γράψει κάτι έτσι πιο ανάλαφρο.
- Ναι ναι ναι.
- Ε πες το τι με κρατάς σε αγωνία.
- …
- Πες.

Ο δικηγόρος ξεκινά να τραγουδά από τον μαγικό αυλό. Μακρινό πλάνο.

Μην τον κάνεις τόσο εμφανώς σκατιά τον δικηγόρο. Στην αρχή θα πρέπει ο δρομέας να φανεί ως ψυχάκι. Μέσω του διαλόγου θα πρέπει να αφήσεις τον βόρβορο του κυρ Δικηγόρου να διαχυθεί, σταδιακά όμως, ούτως ώστε ο θεατής να μαλακώνει καθ'όλη την διάρκεια του έργου, μέχρι στο τέλος να επιζητεί ο ίδιος την τελειωτική λύση του δράματος , πιο βίαια από τον ίδιο τον δρομέα.

Φιλε μπαζούμπα. Είσαι καλό παιδί και σε αγαπώ μα αν δεν έχεις κάτι πρακτικό να προσφέρεις, κάτι από αυτά που ζητάω στα πρώτα ποστ. Να χειριστείς μια κάμερα ή να κρατήσεις ένα μικρόφωνο ή ακόμα και να παίξεις τον δικηγόρο (τον δρομέα τον έχω), σε παρακαλώ, μην γράφεις σε τούτο το νήμα. Φυσικά μπορείς να συνεχίσεις να γράφεις ότι θέλεις μα σε παρακαλώ, μην το κάνεις. για μένα.

[Πορφύριος Εξαρχίδης]

Θυμίζει λίγο Τολστοϊέφσκι με νότες Μπαχόβεν.
Θέλει λίγο δούλεμα ακόμα.

Δεν σε ξέρω αρκετά για να σε αγαπώ ή να σε μισώ μα σε παρακαλώ μπορείς να ανοίξεις ένα άλλο νήμα και να τα πεις αυτά. Όχι εδώ. Οκ;

[Πορφύριος Εξαρχίδης]

.

[Saliveros]

Θυμίζει λίγο Τολστοϊέφσκι με νότες Μπαχόβεν.
Θέλει λίγο δούλεμα ακόμα.

Δεν σε ξέρω αρκετά για να σε αγαπώ ή να σε μισώ μα σε παρακαλώ μπορείς να ανοίξεις ένα άλλο νήμα και να τα πεις αυτά. Όχι εδώ. Οκ;

Μα να βοηθήσω προσπαθώ.
Από την εισαγωγή:

Το σενάριο έχει ως εξής χοντρικά.
κάποιος δρομέας ένα πρωί πρωί που τρέχει βρίσκει στον δρόμο του πεσμένο με σπασμένο πόδι έναν τύπο. Τον αναγνωρίζει αμέσως. Είναι ένας μεγαλοδικηγόρος που έχει αθωώσει πληθώρα κακοποιών (εφοπλιστών)

κατάλαβα ότι είναι ένα δυνατό, ρεαλιστικό, πανανθρώπινο κατηγορώ ενάντια στο Εφοπλιστικομεγαλοδικηγορικό Κατεστημένο που λυμαίνεται τη χώρα πνίγοντας καθημερινά χιλιάδες φτωχούς πλην τίμιους ηλιοκαμένους ναυτικούς που το μπρούτζινο δέρμα τους γυαλίζει πάνω στα σφιχτά μούσκουλα, ενώ η χαροκαμένη μάνα...

Η συνέχεια επί της οθόνης

[Πορφύριος Εξαρχίδης]

Θυμίζει λίγο Τολστοϊέφσκι με νότες Μπαχόβεν.
Θέλει λίγο δούλεμα ακόμα.

Δεν σε ξέρω αρκετά για να σε αγαπώ ή να σε μισώ μα σε παρακαλώ μπορείς να ανοίξεις ένα άλλο νήμα και να τα πεις αυτά. Όχι εδώ. Οκ;

Μα να βοηθήσω προσπαθώ.
Από την εισαγωγή:

Το σενάριο έχει ως εξής χοντρικά.
κάποιος δρομέας ένα πρωί πρωί που τρέχει βρίσκει στον δρόμο του πεσμένο με σπασμένο πόδι έναν τύπο. Τον αναγνωρίζει αμέσως. Είναι ένας μεγαλοδικηγόρος που έχει αθωώσει πληθώρα κακοποιών (εφοπλιστών)

κατάλαβα ότι είναι ένα δυνατό, ρεαλιστικό, πανανθρώπινο κατηγορώ ενάντια στο Εφοπλιστικομεγαλοδικηγορικό Κατεστημένο που λυμαίνεται τη χώρα πνίγοντας καθημερινά χιλιάδες φτωχούς πλην τίμιους ηλιοκαμένους ναυτικούς που το μπρούτζινο δέρμα τους γυαλίζει πάνω στα σφιχτά μούσκουλα, ενώ η χαροκαμένη μάνα...

Η συνέχεια επί της οθόνης

οκ φίλε μου. Μα αυτό είναι ένα μικρό νήμα. Αυτό που έγραψα σε σένα το έχω ήδη πει σε άλλους 3-4. Δεν μπορει να μην το έχεις πάρει χαμπάρι ότι το έχω πει και ξαναπεί. Η βοήθεια που ζητάω είναι συγκεκριμένη. Αν ζεις κάπου κοντά σε θεσσαλονίκη λοιπόν θα χαρώ να σε γνωρίσω, να κουβεντιάσουμε και να συνδράμεις αν θέλεις και μπορείς. Πέρα από αυτά, γιατί να χαραμίζεις τον χρόνο σου για να με βοηθήσεις επάνω σε κάτι που ήδη ξεκαθάρισα σε πάνω από 5 ποστ ότι δεν χρειάζομαι βοήθεια; Θα μου πεις, εγώ το κάνω για την πλάκα μου ρε Εξαρχίδη. Οκ. Δεκτό κι αυτό. Μπορείς όμως να ανοίξεις ένα δικό σου νήμα που θα έχει τίτλο ξερωγω "κοιτάξτε τι μαλακίες θέλει να κάνει ο Εξαρχίδης" κι εκεί να σπάσουμε πλάκα όλοι μαζί, γύρω από μια εικονική φωτιά ξερωγω. Όχι εδώ όμως. Οκ; Αντίο τώρα.

[Saliveros]

Ok. Sorry

[Πορφύριος Εξαρχίδης]

Γειά σας φίλοι μου. Η αλήθεια πονάει κι η αλήθεια είναι πως δεν κατάφερα να βρω ακόμα ικανούς συνεργάτες για τούτη τη μικρή ταινία. Σας βάζω όμως τη συνέχεια του σεναρίου μου.

ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ

ΦΩΤΙΑ

Σ- θα μου απαντήσεις σε κάτι;
Δ- ότι θες
Σ- που βρισκόμαστε;
Δ- κάπου μεταξύ δράμας και ξάνθης. Σε ακτίνα χιλιομέτρων όλα είναι δάση ή βοσκοτόπια. Έχω περάσει όλη τη ζωή μου εδώ.
Σ- εξαιρετικός τόπος. Πανέμορφος. Άγρια όμορφος.
Δ- ικανός να σε τρελάνει.
ΚΑΜΕΡΑ ΣΤΟΝ Σ
Δ- Έχω περάσει την μισή ζωή μου εδώ, τρέχοντας, μαλώνοντας με τουρίστες για τα σκουπίδια. Κάποια στιγμή επιχείρησα να αγοράσω και κάποια βοσκοτόπια γιώργο. Δεν τα κατάφερα. Ξέρεις γιατί δεν τα κατάφερα; Δεν είχα τον κατάλληλο τρόπο. Όλα εδώ έχουν να κάνουν με σωστούς τρόπους Γιώργο. Ακόμα και οι πραγματικές προθέσεις πρέπει να παρουσιάζονται με τρόπο.

ΚΑΜΕΡΑ ΣΤΟΝ Δ

Σ- Σε καταλαβαίνω πολύ καλά. Σε καταλαβαίνω απόλυτα. Αυτό που έχεις εσύ εδώ σε μένα δεν προσφέρθηκε ποτέ. Να ζεις ξέγνοιαστος στην φύση.
ΚΑΜΕΡΑ ΣΤΟΝ Σ
Σ- δεν μου δόθηκε σαν παιδί η παραμικρή ελευθερία.

Δ- είχες αυστηρούς γονείς;

Σ- «Αυστηρούς» είναι ευφημισμός

Δ- ευφημιτι;

Ο Σ ΜΕΝΕΙ ΓΙΑ ΛΙΓΟ ΣΙΩΠΗΛΟΣ

Σ- οι γονείς μου ήταν αδυσώπητοι και οι δυό Με τις απαιτήσεις τους. Για την μητέρα μαθήματα πιάνου και φωνής, για τον πατέρα η νομική. Μεγάλωσα σε ένα ασφυκτικό περιβάλλον.

ΚΑΜΕΡΑ ΣΤΟΝ Δ

Δ- Δεν σου έλειψε κάτι όμως.
Σ- όχι όχι. Ποτέ δεν μου έλειψε τίποτα. Κι οι γονείς μου με αγαπούσαν. Με το τρόπο τους.
Δ- δεν σου έλειψε τίποτα.

ΚΑΜΕΡΑ ΣΤΟΝ Σ

Δ- ξες τι γίνεται; Έχω καταλάβει, αργά μα το κατάλαβα, πως εδώ που ζούμε δεν υπάρχουν πολλά περιθώρια επικοινωνίας. Δεν έχω εγώ κανένα ενδιαφέρον για σένα. Ποιος είσαι ή τι κάνεις. Δεν έχω και καμία εμπιστοσύνη.

ΚΑΜΕΡΑ ΣΤΟΝ Δ

Δ- ή θα πας κοπαδιαστός ελπίζοντας να σε αρμέξουν λιγότερα από τους υπόλοιπους Ή θα είσαι μόνος σου.

ΚΑΜΕΡΑ ΣΤΟΝ Σ ΠΟΥ ΑΝΕΒΟΚΑΤΕΒΑΖΕΙ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΤΟΥ ΣΕ ΣΥΜΦΩΝΙΑ

Σ- Σαν ερημίτης.
Δ- σαν ερημίτης. Φωνή βοούσα εν τω…
Σ- φωνή βοώντος
Δ- τι πράμα; Φωνή βοούσα εν τω ερημο.
Σ- φωνή βοώντος εν τη ερημω. Η έκφραση είναι «φωνή βοώντος εν τη ερήμω.
Δ- κι εγώ τι είπα;
Σ- όλα τα άλλα εκτός από αυτό.

ΓΕΛΑΝΕ ΜΑΖΙ
ΠΕΡΝΑ ΛΙΓΗ ΩΡΑ
ΚΑΜΕΡΑ ΣΤΟΝ Δ

Δ- φωνή βοώντος εν τη ερήμω. Ναι. Μόνος σου όμως δεν μπορείς να κάνεις τίποτα. Δεν μπόρεσα μόνος μου να αγοράσω 5-10 βοσκοτόπια για δεκάρες. Χρειάζεσαι παρέα γι’ αυτό.

ΚΑΜΕΡΑ ΣΤΟΝ Σ

Δ- πρέπει να λαδώσεις τον έναν, να γαμήσεις τον άλλον. Πως αλλιώς να πάρεις τόσα βοσκοτόπια.

ΚΑΜΕΡΑ ΣΤΟΝ Δ

Δ- Άλλος μπορεί να θέλει να ψάξει, κάνας δημοτικός υπάλληλος, να ψάξει πως προέκυψα εγώ με τόση έκταση. Και μετά τι θα έκανα φίλε Γιώργο. Εγώ δεν μπορώ να πειράξω ούτε μύγα

ΚΑΜΕΡΑ ΣΤΟΝ Σ
Και θα σκοτώσω, ή θα βάλω άλλους να σκοτώσουν. Που να τα ξέρω όλα αυτά τα πράγματα Γιώργο.

Σ- καταλαβαίνω απόλυτα. Καταλαβαίνω περισσότερο απ’ όσο πιστεύεις τι μου λες. Και είναι έτσι. Δεν μπορεί να αλλάξει κάτι όμως. Εμένα που με μισείς, δεν είμαι κακός, δεν είμαι. Είναι η δουλειά μου αυτή. Έχω συνεταίρους. Έχω αφεντικά. Εγώ δεν είμαι τίποτα, ένα μικρό μέρος μόνο κι ίσως ίσως ούτε καν αυτό. κι εσύ στη δουλειά σου, όποια κι αν είναι, θα έχεις κάνει τα μικρά σου παραπτώματα, όπως όλοι οι έλληνες, δεν σε κατηγορώ. Μα δες. Κρατάς δεμένο έναν άνθρωπο επειδή έχει κάνει καλά την δουλειά του. Πρέπει να καταλάβεις ότι είσαι απόλυτος ενώ οι σχέσεις κι ο κόσμος δεν είναι. Ανάμεσα στο καλό και στο κακό υπάρχουν άπειρες διαβαθμίσεις. Εκεί βρίσκομαι κι εγώ. Στην γκρίζα περιοχή.

ΠΑΥΣΗ ΚΑΜΕΡΑ ΣΤΟΝ Δ


Δ- Εγώ προσπαθώ να μάθω στεντ απ κόμεντυ τον τελευταίο καιρό. οκ. Ώρα να σου κόψω τον δείκτη του αριστερού σου χεριού.

ΚΑΜΕΡΑ ΣΤΟΝ Σ

[Bazoomba]