Η φόνισσα

[Δημοκράτης]

Γενικά η ελληνική λογοτεχνία δεν έχει τίποτα ιδιαίτερο να σε κρατάει σε ταινία, μόνο η ζωή εν τάφω μου έρχεται να μπορούσε να γίνει ταινία αλλά έχουν κάνει αντίστοιχες οι αμερικανοι με 1000 φορές μεγαλυτερο μπατζετ

Νούμερο 31328 αλλά δεν πρόκειται να κάνουνε τέτοια ταινία για ευνόητους λόγους (μη τυχόν και στεναχωρήσουνε τον ταγίπ). Επισης η Πυραμιδα 67 του Ρένου, αλλά και τέτοια ταινια δεν προκεται ποτέ να κάνουνε για ευνόητους λόγους. Τα βιβλία που ενοχλούνε το κατεστημένο δεν γίνονται ταινιες, μόνο αυτά που το λίβανίζουνε.

Σχετικά με τη ταινια φόνισσα, δεν θα τη δω αν δε διαβάσω πρώτα το βιβλίο.

Π ς γίνεται να μη το έχεις διαβάσει; λύκειο δεν πήγες;

[Αλιόσα]

Γιατι υπήρχε στα βιβλία του Λυκείου; Ούτε θυμάμαι.

[hellegennes]

Όχι, υπήρχε σίγουρα ένα απόσπασμα στα κείμενα, αλλά ολόκληρο το έργο φυσικά δεν διδάσκεται στο σχολείο. Απλά ανάλυση γίνεται.

[Σενέκας]

Γιατι υπήρχε στα βιβλία του Λυκείου; Ούτε θυμάμαι.

όχι. Απο Παπαδιαμάντη έχουν εκείνο το μισογύνικο, το όνειρο στο κύμα

[Αλιόσα]

Τώρα θυμήθηκα πως την Πυραμίδα 67 ήθελε να την κάνει ταινία ο Κώστας Φέρρης, αλλά τελικά δεν έγινε τίποτα, δεν ξέρω το λόγο, ίσως να μην έβρισκε χρηματοδότηση. Επιπλέον η ταινία 1922 του Κούνδουρου βασίζεται πάνω στο Νούμερο 31328 του Βενέζη.

[ΓΑΛΗ]

Τώρα θυμήθηκα πως την Πυραμίδα 67 ήθελε να την κάνει ταινία ο Κώστας Φέρρης, αλλά τελικά δεν έγινε τίποτα, δεν ξέρω το λόγο, ίσως να μην έβρισκε χρηματοδότηση. Επιπλέον η ταινία 1922 του Κούνδουρου βασίζεται πάνω στο Νούμερο 31328 του Βενέζη.

Το 1922 είναι μια γενικότερη καταγραφή των ταγμάτων εξόντωσης των αιχμάλωτων Ελλήνων. Το 31328 του Βενέζη, έχει συγκεκριμένο πρωταγωνιστή.

Παρόμοια σκηνικά περιγράφονται και στο "Ματωμένα χώματα" της Σωτηρίου.

[nik_killthemall]

Την είδα, γενικά καλές εντυπώσεις απο την ταινία. Βαριά ταινία για τα εμπορικα Χριστουγεννα, αλλά βαρύ ειναι και το βιβλίο ετσι κι αλλιως, κατά τη γνώμη μου βγαζει αρκετη αληθοφανεια, και στις συνθηκες που ζουσαν οι ανθρωποι στα απομακρυσμενα μέρη, αλλά και των "κοινωνικών" συμβασεων της εποχής δείχνοντας την σκατίλα από την οποία ξεβραστήκαμε.
Η γλώσσα σε πολλά σημεία ειναι ακριβώς οι λέξεις του Παπαδιαμάντη και μου έκανε εντύπωση αυτό, ενώ η αγρια ομορφιά της Λακωνικής Μάνης στην οποία γυρίστηκε στο μεγαλύτερο μέρος της, δένει με την μαυρίλα της ιστορίας. Κούρασαν βέβαια λίγο αρκετές επαναλήψεις πλάνων που κατά τη γνώμη μου ήταν αχρείαστες. Καλές ερμηνείες κατά τη γνώμη και για τα ελ δεδομένα, η καραμπέτη στα γεράματά της πρέπει να ξεσκίστηκε στη πεζοπορια στα κατσάβραχα κατά τα γυρίσματα.

[Prince Imrahil]

Καλη ταινια σε γενικες γραμμες, η σκηνοθεσια ειχε ενδιαφερον, και θα συμφωνησω με τον Νικ απο πανω οτι σε βαζει πολυ καλα στο κλιμα της εποχης και η μεταφορα καποιων φρασεων ηταν verbatim, ωραια πινελια.

Ως ανθρωπος που δεν εχω διαβασει το βιβλιο, μονο ενα παραπονο εχω, ή μαλλον μια απορια. Το οποιο μπορει να εφαπτεται περισσοτερο σε ερωτηση για το βιβλιο παρα για την ταινια. οποιος μπορει/θελει, ας με διαφωτισει λιγο.

Ο Παπαδιαμαντης πώς παρουσιαζει τη Φονισσα; Διαβαζοντας το βιβλιο, θα πρεπει να καταλαβω οτι καλως τα εκανε ολα αυτα και οτι ειναι κατα βαση ενα αντι-κοινωνικο εργο, ή οτι πρεπει να νιωσω καποια συμπονοια μεν, να καταλαβω γιατι το κανει, αλλα να το καταδικασω εν τελει ολο αυτο;

Πχ, στην ταινια δεν μου φανηκε ποτε οτι "ψιλωσε ο νους της". Ηταν μια τερμα συμπαθητικη φιγουρα απο την αρχη μεχρι το τελος, που σχεδον σταθερα συμφωνεις με αυτα που κανει, οσο ακραια και να ηταν. Εστιαζει πολυ περισσοτερο στα κινητρα και τι την οδηγησε εκει, και παρουσιαζεται οριακα calm and collective οταν τα κανει, σαν να ειναι φυσιολογικη αντιδραση.

[Σενέκας]

Καλη ταινια σε γενικες γραμμες, η σκηνοθεσια ειχε ενδιαφερον, και θα συμφωνησω με τον Νικ απο πανω οτι σε βαζει πολυ καλα στο κλιμα της εποχης και η μεταφορα καποιων φρασεων ηταν verbatim, ωραια πινελια.

Ως ανθρωπος που δεν εχω διαβασει το βιβλιο, μονο ενα παραπονο εχω, ή μαλλον μια απορια. Το οποιο μπορει να εφαπτεται περισσοτερο σε ερωτηση για το βιβλιο παρα για την ταινια. οποιος μπορει/θελει, ας με διαφωτισει λιγο.

Ο Παπαδιαμαντης πώς παρουσιαζει τη Φονισσα; Διαβαζοντας το βιβλιο, θα πρεπει να καταλαβω οτι καλως τα εκανε ολα αυτα και οτι ειναι κατα βαση ενα αντι-κοινωνικο εργο, ή οτι πρεπει να νιωσω καποια συμπονοια μεν, να καταλαβω γιατι το κανει, αλλα να το καταδικασω εν τελει ολο αυτο;

Πχ, στην ταινια δεν μου φανηκε ποτε οτι "ψιλωσε ο νους της". Ηταν μια τερμα συμπαθητικη φιγουρα απο την αρχη μεχρι το τελος, που σχεδον σταθερα συμφωνεις με αυτα που κανει, οσο ακραια και να ηταν. Εστιαζει πολυ περισσοτερο στα κινητρα και τι την οδηγησε εκει, και παρουσιαζεται οριακα calm and collective οταν τα κανει, σαν να ειναι φυσιολογικη αντιδραση.

Αντι ήρωας είναι. Το διήγημα είναι γραμμένο απο την οπτική της. Είναι περίπου σαν το ημερολόγιο ενός τρελού του Γκογκόλ, που ξεκινάει σαν νορμάλ πρωτοπρόσωπη αφήγηση και προς το τέλος αρχίζεις και καταλαβαίνεις ότι ο πρωταγωνιστής είναι για τα σίδερα

[paul25]

Καλη ταινια σε γενικες γραμμες, η σκηνοθεσια ειχε ενδιαφερον, και θα συμφωνησω με τον Νικ απο πανω οτι σε βαζει πολυ καλα στο κλιμα της εποχης και η μεταφορα καποιων φρασεων ηταν verbatim, ωραια πινελια.

Ως ανθρωπος που δεν εχω διαβασει το βιβλιο, μονο ενα παραπονο εχω, ή μαλλον μια απορια. Το οποιο μπορει να εφαπτεται περισσοτερο σε ερωτηση για το βιβλιο παρα για την ταινια. οποιος μπορει/θελει, ας με διαφωτισει λιγο.

Ο Παπαδιαμαντης πώς παρουσιαζει τη Φονισσα; Διαβαζοντας το βιβλιο, θα πρεπει να καταλαβω οτι καλως τα εκανε ολα αυτα και οτι ειναι κατα βαση ενα αντι-κοινωνικο εργο, ή οτι πρεπει να νιωσω καποια συμπονοια μεν, να καταλαβω γιατι το κανει, αλλα να το καταδικασω εν τελει ολο αυτο;

Πχ, στην ταινια δεν μου φανηκε ποτε οτι "ψιλωσε ο νους της". Ηταν μια τερμα συμπαθητικη φιγουρα απο την αρχη μεχρι το τελος, που σχεδον σταθερα συμφωνεις με αυτα που κανει, οσο ακραια και να ηταν. Εστιαζει πολυ περισσοτερο στα κινητρα και τι την οδηγησε εκει, και παρουσιαζεται οριακα calm and collective οταν τα κανει, σαν να ειναι φυσιολογικη αντιδραση.

Μην συγκρίνεις την Γιάννου της ταινίας με την Γιάννου του βιβλίου, δεν έχουν πολύ σχέση. Η Γιαννού του βιβλίου είναι συμφεροντολογα και πανούργα, κάνει τα πάντα για να έχει οικονομικό όφελος, το φονικό ένστικτο της εμφανίζεται ξαφνικά, δεν σκότωνε ήδη γεννημένα παιδιά. Δηλαδή κάποια στιγμή παραλογιζεται "ψηλώνει ο νους" όπως λέει ο Παπαδιαμάντης. Δεν φαίνεται να είναι άμεσα καταπιεσμένη όπως στην ταινία ισα-ισα που έχει φτιάξει δύο σπίτια με την δουλειά της και μεταχειρίζεται τους άντρες δίπλα της που μοιάζουν σαν μπουνταλαδες. Λυπάται τα κορίτσια γιατί έχουν να επενδύσουν κοινωνικά μεγάλο μόχθο για να φτιάξουν τις οικογένειές τους.

Στην ταινία της δόθηκε μια πιο άβουλη και καταπιεσμένη θέση για να ευθυγραμμιζεται με το σημερινό αφήγημα της γυναικείας καταπίεσης. Εμφανίζονται πχ σκηνές ευθεία αναφορά στο σήμερα όπως η δολοφονία μιας γυναίκας από τον σύζυγό της που την κακοποιούσε που δεν υπάρχει στον Παπαδιαμάντη. Γενικά γίνεται μια προσπάθεια να φανεί πιο πολύ η γυναίκα αφού "σβήνει" όλους τους αντρικούς ρόλους και βλέπουμε μόνο γυναίκες όλη την ώρα. Μαλακώνει τις εικόνες τους πχ η γυναίκα που φυγάδευσε την Γιαννού στον Παπαδιαμάντη έμεινε έγκυος γιατί "γλέντησε" με κάποιο "ανώτερο" (αστός υπάλληλος του κρατους) από τον άντρα της και δεν την βίασε ο πατριός της όπως επέλεξε η σκηνοθέτης αυτό αναφέρεται σαν ανυπόστατη φήμη και όχι σαν γεγονός. Επίσης, δικαιολογεί την φόνισσα στην ταινία, ενώ στον Παπαδιαμάντη δεν δικαιολογείται, απλά παρουσιάζεται ως τέτοια. Στην ταινία τελικά εμφανίζεται πως κατάντησε έτσι γιατί μια άλλη γυναίκα δεν την φρόντισε με στοργή, η μάνα της, δίνοντας μια ψυχολογική εξήγηση των αιτιών και όχι μια κοινωνική. Πάλι δηλαδή μια ευθυγραμμιζεται με το σήμερα της ατομοκεντρικης κοινωνίας της οποίας όλα τα φαινόμενα έχουν ψυχολογική διάσταση με επίκεντρο το άτομο και έτσι η ψυχολογία έχει ιδιαίτερη βαρύτητα στην εποχή μας.

Όπως και να έχει όμως, έμενε μου άρεσε αυτη η ανανέωση με το σήμερα και το φεμινιστικό μήνυμα που ενισχύθηκε μέσα από την διασκευή του εργου. Άλλωστε αυτό δεν απασχολούσε τότε τον Παπαδιαμάντη και τόσο όσο μας απασχολεί εμάς σήμερα. Αυτόν τον απασχολούσε η φτώχεια, η έλλειψη παιδείας κλπ που κάνουν αγροικούς τους ανθρώπους, τα προτάγματα δηλαδή της αριστεράς της εποχής του.

[Σέλευκας]

Εγώ το έχω διαβάσει αλλά δεν είδα την ταινία. Ο Παπαδιαμάντης χαρακτηρίζεται ως κοσμοκαλόγερος, δεν καταλαβαίνω πως θα ευθυγραμμιστεί ο Παπαδιαμάντης με τις επιταγές των συντελεστών που όπως ακούω από το τρέιλερ προσπαθούν να κάνουν μια ταινία για την ανδροκρατία. Αλήθεια δεν υπάρχει πνευματικός κόσμος που να μπορεί να ξεφύγει από τη μόδα και τις παρακουλτούρες, να ξεφύγει περισσότερο από ένα παιδί οκτώ χρόνων που επαναλαμβάνει ότι του λένε οι γονείς του χωρίς να έχει καμιά απολύτως κρίση;

[Prince Imrahil]

Πολ, σε ευχαριστω πολυ για την απαντηση!

Οπως ειπα, δεν εχω διαβασει το βιβλιο, μονο την υποθεση γνωριζα. Απλως ειχα συζητηση εξω απο το σινεμα με δυο φιλους που το εχουν διαβασει και ο ενας εξεφρασε μαλιστα τη γνωμη οτι ο Παπαδιαμαντης κριτικαρει αυτην την κοινωνια και γι αυτο σου δινει την οπτικη της Γιαννου ετσι. Εμενα δεν μου κολλουσε αυτο τοσο, γιατι οπως ειπε και ο Σελευκας, ο Παπαδιαμαντης ηταν κοσμοκαλογερος, πολυ κοντρα ρολος. Εντουτοις, το βασιζε και καλα οτι επειδη ηταν φτωχος και ειχε πολλες αδελφες, οτι κατεκρινε ας πουμε τον θεσμο της προικας και κατα τα παρελκομενα και για τη θεση της γυναικας (οχι μονο, και γενικα για τη φτωχεια κλπ).

[Βλήμα]

Γεια σας, εγώ εδώ πιο κάτω έβοσκα τα πρόβατα, είδα φως και μπήκα να σπαμάρω φόνισσα για όποιους κι όποιες δεν την έχουν διαβάσει ακόμα

https://www.papadiamantis.net/aleksandr ... nissa-1903

μη μου δίνετε σημασία, συνεχίστε...

[Σενέκας]

Εγώ το έχω διαβάσει αλλά δεν είδα την ταινία. Ο Παπαδιαμάντης χαρακτηρίζεται ως κοσμοκαλόγερος, δεν καταλαβαίνω πως θα ευθυγραμμιστεί ο Παπαδιαμάντης με τις επιταγές των συντελεστών που όπως ακούω από το τρέιλερ προσπαθούν να κάνουν μια ταινία για την ανδροκρατία. Αλήθεια δεν υπάρχει πνευματικός κόσμος που να μπορεί να ξεφύγει από τη μόδα και τις παρακουλτούρες, να ξεφύγει περισσότερο από ένα παιδί οκτώ χρόνων που επαναλαμβάνει ότι του λένε οι γονείς του χωρίς να έχει καμιά απολύτως κρίση;

Σωστά, είναι τρομερό άλμα το να κάνεις ταινία με φεμινιστικό μήνυμα βασισμένη σε ένα διήγημα στο οποίο η πρωταγωνίστρια...σκότωνε μικρά κοριτσάκια για να τα γλιτώσει απο τη μοίρα που περίμενε όλες τις γυναίκες της εποχής της. Μα πως είναι δυνατόν

[Σενέκας]

ειλικρινά, έχω την εντύπωση ότι ο περισσότερος κόσμος δεν έχει διαβάσει ποτέ το διήγημα και τριγκάρεται απο το φεμινιστικό μήνυμα νομίζοντας ότι το σχόλιο για τη θέση της γυναίκας είναι εφεύρεση του σκηνοθέτη το 2023 και δεν ήταν βασικό θέμα του βιβλίου ξερω γω

Κάντε τον κόπο να το διαβάσετε τουλάχιστον ρε μαλάκες, διήγημα είναι, δεν είναι τόμος. μισή ώρα διάβασμα είναι