Τσίπρας, Γαβράς και οι Ενήλικοι στην Αίθουσα

[Portia]

Και τι δεν είχε ειπωθεί για την τελευταία ταινία του Γαβρά, "απαρχτή" "προπαγάνδα υπέρ Σύριζα" και άλλα από άτομα που ανάθεμα κι αν είχαν δει ποτέ έστω ένα φιλμ του σκηνοθέτη-μετρ στο πολιτικό θρίλερ - οποίος παρεπιπτόντως είναι από τους πρώτους που είχαν φέρει στη μεγάλη οθόνη τα εγκλήματα του Ναζισμού (Music Box).

Kαταρχήν στην ηλικία που βρισκόταν ο Γαβράς όταν σκηνοθέτησε του Ενήλικες (86) δεν είχε καμία ανάγκη να κάνει αρπαχτή - μιλάμε για άνθρωπο που πήρε Όσκαρ (Ζ)εν μέσω Ψυχρού Πολέμου και που ξεμπρόστιασε το καθεστώς του Πινοσέτ όταν αυτό βρισκόταν στα χάι του (Ο Αγνοούμενος). Πιο πολύ φάνηκε η αγωνία του να αποτυπώσει μια σημαντική ιστορία πριν τη δύση της ζωής του. Για αυτό και το τελικό αποτέλεσμα βγήκε κάπως σαν πρόχειρη δουλειά. Παρόλα αυτά μην ξεχνάμε πως ό,τι είδαμε στην ταινία προερχόταν από πρωτότυπο υλικό, ο οποίο ο Σποκ είχε δώσει πρόσβαση στον σκηνοθέτη (π.χ. οι ηχογραφημένες συνομιλίες του Eurogroup).

Κι εδώ έρχεται και το θέμα του νήματος. Όποιος έχει δει το φιλμ, θα έχει διαπιστώσει πως ενώ όλοι οι ηθοποιοί ενσαρκώνουν τους πρωταγωνιστές απολύτως φυσιολογικά (fan fact ο Λούλης άψογος στην αγγλική προφορά) και κάνουν ακόμη και τις πιο κλισέ σκηνές να φαίνονται απολύτως ρεαλιστικές, ο Μπουρδούμης μοιάζει σαν να παίζει μια καρικατούρα. Βλέπουμε στο πρόσωπό του έναν Τσίπρα που μοιάζει σαν να ζει στο δικό του κόσμο, εντελώς ανασφαλής, δεν εμπιστεύεται ούτε τους πιο στενούς του συνεργάτες, πουλά ξεκάθαρα τον πιο σημαντικό εκείνη την εποχή Υπουργό του και που στην τελική σκηνή-χορογραφία συμπεριφέρεται σαν την Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων.

Κι έρχομαι και κάνω την αφελή ερώτηση: μήπως ο μεγάλος σκηνοθέτης απεικόνισε έναν Τσίπρα όπως αυτός ήταν/είναι στην πραγματικότητα κι όχι έναν ήρωα-καρικατούρα; Μήπως είτε εκούσια είτε ακούσια ξεμπρόστιασε ένα ανασφαλές και καιροσκοπικό πρόσωπο το οποίο είχε συγκεντρώσει τις ελπίδες του κόσμου από τη χρεωκοπία κι έπειτα και που στο τέλος αυτόν τον ίδιο τον κόσμο τον κρέμασε στεγνά αποδεικνύοντας πως ήταν αναξιόπιστος; Όσοι έχετε δει την ταινία, περιμένω με ενδιαφέρον τα σχόλιά σας.

Υ.Γ: το νήμα αφορά μια συγκεκριμμένη ταινία η οποία βασίζεται σε αληθινά πρόσωπα και καταστάσεις, για τον Κούλη ελπίζω η μυθοπλασία να μας επιτρέψει να τα πούμε στο μέλλον.