Γεννήθηκε το 1929. Ερμήνευε πάντα πολύ μικρούς ρόλους στις ταινίες που συμμετείχε, ενώ στις βιντεοταινίες που έπαιξε έπαιξε περισσότερο. Ήταν πετυχημένος στιχουργός και συνδέθηκε πολύ με τον Τόλη Βοσκόπουλο, αφού ήταν αυτός που έγραψε τους στίχους στις μεγάλες του επιτυχίες ''Πριν χαθεί το όνειρό μας'', ''Αποκοιμήθηκα'',, ''Οι αναμνήσεις'' κλπ ενώ συνεργάστηκε με μεγάλους συνθέτες, όπως με τους Χατζηνάσιο, Ζαμπέτα, Κατσαρό, Παπαδημητρίου, Νικολόπουλο κλπ . Στις 8 Απριλίου 2010 άφησε την τελευταία του πνοή, αφού τον παρέσυρε μια μηχανή στη λεωφόρο Αλεξάνδρας και κηδεύτηκε στο νεκροταφείο Ζωγράφου.
Ο Γιάννης Μπουρνέλης είναι ηθοποιός, μίμος, κομφερανσιέ. Γεννήθηκε στη Μυτιλήνη απ' όπου έφυγε σε ηλικία 17χρονών και ήρθε στην Αθήνα.
Αφού φοίτησε στη σχολή του Εθνικού Ωδείου Αθηνών, πήρε την άδεια ασκήσεως επαγγέλματος του ηθοποιού και άρχισε να συμμετέχει ως ηθοποιός πια σε θεατρικές παραστάσεις και πολλές ελληνικές ταινίες με πρωταγωνιστές όπως Βουγιουκλάκη, Παπαμιχαήλ, Βλαχοπούλου, Σταυρίδη, Ηλιόπουλο, Κωνσταντάρα, Αυλωνίτη, Φωτόπουλο και άλλους.
Πρωταγωνίστησε στις ταινίες «Χίλια κυβικά τρέλα» με τον Μ. Φωτόπουλο, «Ναύτης του Αιγαίου», «Τα κορόϊδα, η βαλίτσα μου κι εγώ» με Αυλωνίτη και Μανέλλη, κ.α. Αργότερα τον κέρδισε η πίστα κι έτσι άρχισε να εμφανίζεται στα μεγαλύτερα Αθηναϊκά κέντρα και αίθουσες ξενοδοχείων.
Η καριέρα του περιλαμβάνει εννέα σατιρικούς δίσκους εκ των οποίων ο πρώτος «Μπουρνέλης παμψηφεί» σε μουσική Χρ. Νικολόπουλου ξεπέρασε τους 300.000 δίσκους.
Για είκοσι ολόκληρα χρόνια από το 1975 ως το 1995 συνεργαζόταν με το αναψυκτήριο-θέατρο «Ακρον» απ' όπου πέρασαν τα μεγαλύτερα ονόματα του τραγουδιού. Τα τελευταία χρόνια, παράλληλα με τις καλλιτεχνικές του εμφανίσεις γράφει χρονογραφήματα, ενώ παράλληλα διατηρεί και μια εταιρεία Καλλιτεχνικών και Πολιτιστικών Εκδηλώσεων.
Η Ταϋγέτη Μπασούρη (1914 - 28 Ιανουαρίου 2003), περισσότερο γνωστή ως Ταϋγέτη, ήταν Ελληνίδα ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου. Βιογραφία
Σπούδασε στη Σχολή του Εθνικού Ωδείου, με δάσκαλο στο τραγούδι τον Μ. Κουνελάκη και αργότερα στη Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Πραγματοποίησε τις πρώτες εμφανίσεις της την περίοδο της Κατοχής, ενώ το 1943 έγινε μέλος του ΣΕΗ. Είχε ενεργό συμμετοχή στο ΕΑΜ Θεάτρου και εντάχθηκε στο ΚΚΕ. Για τις ιδέες και την αντιστασιακή της δράση εξορίστηκε στη Χίο, στη Μακρόνησο, στο Τρίκερι και στον Αϊ-Στράτη.
Από το 1951 υπηρέτησε όλα τα θεατρικά είδη (τραγωδία, δράμα, κωμωδία, μουσική κωμωδία, επιθεώρηση) υποδυόμενη κυρίως κωμικούς ρόλους. Ανάμεσα στις πιο γνωστές ταινίες που συμμετείχε ανήκουν Η Κάλπικη λίρα, Ο παπατρέχας και οι Δυο τρελοί και ο ατσίδας. Το 1973 πραγματοποίησε την πρώτη της εμφάνιση στην τηλεόραση, συμμετέχοντας στη σειρά «Το εικοσιτετράωρο ενός παλιατζή». Από το 1984 εργάστηκε στο Εθνικό Θέατρο όπου παρέμεινε μέχρι την συνταξιοδότησή της, το 1992. Η τελευταία της συμμετοχή στο θέατρο έγινε στο διασκευασμένο για παιδιά, από τον Αλέξη Σολωμό, έργο του Μπέρναρντ Σο «Ο Ανδροκλής και το λιοντάρι».
Θάνατος
Το 1993 έχασε την αδερφή της και από το 1995-1996 ζούσε με την εξαδέρφη της Ευγενία Ταμβακολόγου, στους Αγίους Αναργύρους, πάσχοντας από άνοια. Πέθανε σε ηλικία 89 ετών, μετά από πολυήμερη νοσηλεία, έπειτα από εγκεφαλικό επεισόδιο που υπέστη. Κηδεύτηκε στους Αγίους Αναργύρους. Το 2010 (ή το 2011), πέθανε και η εξαδέρφη της
Φιλμογραφία Έτος Τίτλος 1955 Η κάλπικη λίρα 1956Ο ζηλιαρόγατος
Γραφείο συνοικεσίων
1957 Αγιούπα
Μπαρμπα Γιάννης κανατάς
1958 Χαρούμενοι αλήτες
Ένας ήρως με παντούφλες
1959 Όσο υπάρχουν γυναίκες
Ο θησαυρός του μακαρίτη
Οι κληρονόμοι του Καραμπουμπούνα
1960 Αγνές ψυχές
Ο Τσακιτζής, ο προστάτης των φτωχών
1962 Λαφίνα
Το πιθάρι
Πονεμένη μητέρα
Τέρμα τα δίφραγκα
Ο άντρας της γυναίκας μου
Τα Χριστούγεννα του αλήτη
1963 Οι τουρίστες
Οι ανιδίκευτοι
Το τεμπελόσκυλο
Εμείς τα μπατιράκια
1964 Ζωή γεμάτη πόνο
Σχολή για σωφερίνες
Ζητιάνος μιας αγάπης
Είναι μεγάλος ο καημός
Εξω φτώχεια και καλή καρδιά
Μια εβδομάδα στον παράδεισο
1965 Η προδομένη
Φτωχό μου σπουργιτάκι
1966 Ησαΐα χόρευε
Ο παπατρέχας
Προξενήτρα πράκτωρ 017
Ο Μελέτης στην άμεσο δράση
Δοσατζού επιχείρησις γαμπρός
1967 Πάρε κόσμε
Η χαρτορίχτρα
Ένας απένταρος λεφτάς
Από λαχτάρα σε λαχτάρα
Ο Μανωλάκης ο τέντυ μπόϊς
Τρελός, παλαβός και Βέγγος
Κοκοβιός και σπάρος στα δίχτυα της αράχνης
1968 Ο κούκλος
Ο μπακαλόγατος
1969 Προκόπης ο απρόκοπος 1970 Δυο τρελοί και ο ατσίδας 1979 Ο φαλακρός μαθητής 1984 Άννα Πετρή 1987 Όνειρο αριστερής νύχτας
Πατρίς, ληστεία, οικογένεια
Ο παράδεισος ανοίγει με αντικλείδι
1991 Φανουρόπιτα 1993Ζωή χαρισάμενη 1996 Μη μου άπτου
Ο Γιάννης Σπαρίδης (πραγματικό ονοματεπώνυμο Ιωάννης Σπανομαρίδης) [1](Κωνσταντινούπολη 13 Αυγούστου 1898-Αθήνα 28 Οκτωβρίου 1973)[1], ήταν Έλληνας λαϊκός κωμοδιογράφος και ηθοποιός.
Βιογραφία και καριέρα
Εργάστηκε κυρίως σε μουσικούς θιάσους και βαριετέ. Πρωτοεμφανίστηκε ως ερασιτέχνης ηθοποιός στο Τσιβρίν της Μικρασίας, με θίασο ψυχαγωγίας των στρατιωτών του Μικρασιατικού Πολέμου (1920-1922). Πρώτος του ρόλος ήταν ο Μπαρμπα-Χρόνης στον Αγαπητικό της βοσκοπούλας του Δημήτρη Κορομηλά, με πρωταγωνιστή τον Κώστα Μουσούρη που έπαιξε το ρόλο του Λιάκου. Η φιλία του με το Μουσούρη τον έφερε το 1924, επαγγελματικά πια, στο "Θίασο Νέων" στο Παγκράτι. Τον ίδιο χρόνο έγινε μέλος του Σ.Ε.Η..
Το 1929 εμφανίστηκε στην επιθεώρηση "Λοβιτούρα" στο "Θέατρο Λαού" και από τότε παρέμεινε στο μουσικό θέατρο. Συνεργάστηκε επί σειρά ετών με το θεατρικό επιχειρηματία Ανδρέα Μακέδο, στο Θέατρο "Μοντιάλ". Συνεργαζόμενος με τον ίδιο επιχειρηματία έπαιξε το 1935 και στο θερινό Θέατρο "Αθήναιον" της οδού Πατησίων και λίγο αργότερα στο Θέατρο "Λυρικόν" (3ης Σεπτεμβρίου & Μάρνη). Στο μεταξύ, είχε αρχίσει, στα τέλη της δεκαετία του '30, να εμφανίζεται και στο βαριετέ, όπου και καθιερώθηκε οριστικά με τον τύπο του Αρμένη Αγκόπ (ο πραγματικός Αγκόπ όμως, είναι ο παλιός ηθοποιός Φίλιος Φιλιππίδης). Έτσι, τον συναντούμε εκείνη την περίοδο στο βαριετέ "Όασις" του Ζαππείου με καλλιτεχνικό διευθυντή το γνωστό επιθεωρησιογράφο Γ. Θίσβιο. Μεταξύ άλλων, έλαβε μέρος και στο νούμερο "Περιφερόμενον κουρείον", μαζί με τους Γιάννη Διανέλλο και Κίττυ Άλμα. Κατά την περίοδο της Κατοχής ήταν οργανωμένος στο ΕΑΜ.[2] Το 1948-49 συμμετείχε στο μουσικό θίασο Γιώργου Οικονομίδη-Φίλωνα Αρία, στο Θέατρο "Ριάλτο".
Τιμήθηκε από την Πολιτεία με τον Πολεμικό Σταυρό. Εμφανίστηκε και στον κινηματογράφο. Είχε πολύ χαρακτηριστική φωνή, που έμοιαζε πολύ με τη φωνή του Φίλιου Φιλιππίδη, που και αυτός έκανε τον Αγκόπ. Συμμετείχε σε πολλές ταινίες και συνεργάστηκε και με το Θανάση Βέγγο. Μια από τις τελευταίες του ταινίες είναι το έργο "Δυο τρελοί και ο ατσίδας", το 1970[3]. Πέθανε το 1973 και κηδεύτηκε στις 30 Οκτωβρίου[4].
Φιλμογραφία
Θύμιος εναντίον Τσίτσου (1971).Σκηνοθέτης: Γιώργος Νομικός
2 Τρελλοί και ο Ατσίδας (1970). Σκηνοθέτης: Στέλιος Τατασόπουλος
Τρελλός παλαβός και Βέγγος (1968) [(πατέρας Κατίνας)]. Σκηνοθέτης: Θανάσης Βέγγος
Βοήθεια ο Βέγγος φανερός πράκτωρ 000 (1967) [(βοηθός ΘΒ που ψεκάζει)]. Σκηνοθέτης: Θανάσης Βέγγος
Πάρε κόσμε (1967) [(περιπτεράς)]. Σκηνοθέτης: Ερρίκος Θαλασσινός
Επιχείρησις όρμα γαμπρέ (1966). Σκηνοθέτης: Βαγγέλης Μελισσινός
Είναι ένας... τρελός τρελός Βέγγος (1965). Σκηνοθέτης: Πάνος Γλυκοφρύδης
Τον παληό εκείνο τον καιρό (1964). Σκηνοθέτης: Αλέκος Σακελλάριος
Άσσοι της τράκας (1962). Σκηνοθέτης: Ηλίας Παρασκευάς
Δουλειές του ποδαριού (1962) [Κιρκόρ]. Σκηνοθέτης: Στέλιος Τατασόπουλος
Το πιθάρι (1962) [Θωμάς]. Σκηνοθέτης: Δημήτρης Σκλάβος
Στην πόρτα της κολάσεως (1961) Σκηνοθέτις: Λίλα Κουρκουλάκου
Χίλιες παρά μια νύχτα (1961). Σκηνοθέτης:Τζανής Αλειφέρης
Ζάλογγο το κάστρο της λευτεριάς (1959). Σκηνοθέτης: Στέλιος Τατασόπουλος
Ανθισμένη αμυγδαλιά (1959). Σκηνοθέτης: Χρήστος Αποστόλου
Έρωτας.. με δόσεις ( 1959) Σκηνοθέτης: Στέλιος Τατασόπουλος
Η Λίζα τό 'σκασε (1959) [Τιμολέων Δεναξάς]. Σκηνοθέτης: Σωκράτης Καψάσκης
Λύγκος ο λεβέντης (1959). Σκηνοθέτης: Στέλιος Τατασόπουλος
Ο μαγκούφης (1959) [Διονύσης]. Σκηνοθέτης:Τζανής Αλειφέρης
Οι δοσατζήδες (1959) [(φωτογράφος)]. Σκηνοθέτης: Βασίλης Γεωργιάδης
Ο θείος από τον Καναδά (1959) [Χάρος]. Σκηνοθέτης: Φίλιππος Φυλακτός
Το νησί της σιωπής (1958). Σκηνοθέτις: Λίλα Κουρκουλάκου
Αδέκαροι ερωτευμένοι (1958). Σκηνοθέτης:Τζανής Αλειφέρης
Ο γυναικάς (1957) [Κανέλλος]. Σκηνοθέτης: Νίκος Τσιφόρος
Τα Μανάβικα (1957). Σκηνοθέτης: Πέτρος Γιαννακός
Οι τρακαδόροι της νύχτας (1956). Σκηνοθέτης: Γιώργος Σταματόπουλος
Τσιγγάνικο αίμα (1956). Σκηνοθέτης: Νίκος Τσιφόρος
Ο άχρηστος της κοινωνίας (1956) Σκηνοθέτες: Νάσος Οικονομόπουλος και Ανδρέας Κοντογιάννης
Μια νύχτα στον Παράδεισο (1951) [Δόξας]. Σκηνοθέτης: Θανάσης Μεριτζής
Φίλησέ με Μαρίτσα (1931). Σκηνοθέτης: Δημήτρης Γαζιάδης
Το Λαγιαρνί (1930). Σκηνοθέτης: Γιάννης Λούμος [5]
Μαρία η Πενταγιώτισσα (1929). Σκηνοθέτης: Αχιλλέας Μαδράς
Με λογισμό και μ' όνειρο τσακίζουμε το ημιπρολεταριάτο!
Οι απόψεις και τα σχόλια που δημοσιεύονται σε αυτό το Φόρουμ είναι προσωπικά και δεν αντιπροσωπεύουν αυτές της Διαχείρισης του Phorum.com.gr
Το κάθε μέλος, σύμφωνα με τους όρους χρήσης που αποδέχτηκε κατά την εγγραφή του, φέρει την αποκλειστική ευθύνη των δημοσιεύσεών του, των απόψεων / θέσεων που εκφράζονται
μέσω αυτής, καθώς και την επιλογή συνδέσμων που τυχόν συμπεριλαμβάνονται.
Η Διαχείριση του Phorum.com.gr σε καμία περίπτωση δεν αποδέχεται οποιαδήποτε ευθύνη, για οποιαδήποτε συμβουλή ή συστάσεις που κάνει ή υπονοεί κάποιο μέλος ή επισκέπτης του Phorum.com.gr
η οποία έχει ως αποτέλεσμα οποιαδήποτε απώλεια / ζημία, με οποιονδήποτε τρόπο, για μέλος του Phorum.com.gr, ή για οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο.
Επιπλέον, η Διαχείριση του Phorum.com.gr δεν είναι και δεν μπορεί να είναι υπεύθυνη, για το περιεχόμενο οποιουδήποτε άλλου ιστοτόπου στο Διαδίκτυο,
που έχει συνδεθεί με σύνδεσμο (link) από το Phorum.com.gr
Για άμεση επικοινωνία με τη Διαχείριση του Phorum.com.gr μπορείτε να συμπληρώνετε τη φόρμα της σελίδας Επικοινωνίας του Phorum.com.gr παρακάτω.
