Αποσπάσματα

Πεζογραφία, ποίηση, γλώσσα και γραπτός λόγος, βιβλία
Άβαταρ μέλους
aLiCat
Δημοσιεύσεις: 14874
Εγγραφή: 10 Σεπ 2018, 22:00

Re: Αποσπάσματα

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από aLiCat » 28 Απρ 2022, 22:25

I.
Επειδή ονειρεύομαι
Εσένα κάθε βράδυ,
Οι μοναχικές μου ημέρες
Είναι μόνον όνειρα.


II.
Κάποια ημέρα έξι ίντσες
Στάχτης θα έχουν μείνει
Όλα από το πάθος του μυαλού μας,
Από τον κόσμο όλο που δημιούργησε
Η αγάπη μας η καταγωγή της
Και το τέλος της.

ΙΙΙ.
Κάνοντας έρωτα μαζί σου
Είναι σαν να πίνω θαλασσινό νερό
Όσο πιο πολύ πίνω
Τόσο πιο πολύ διψώ
Και τίποτε δεν θα με ξεδιψάσει
Αν δεν πιω όλη τη θάλασσα.

IV.
Η νύχτα παρατεταμένη για τους άυπνους.
Ο δρόμος μακρύς για τους κουρασμένους.
Η ζωή κρατά πάρα πολύ για μια γυναίκα
Που έγινε ανόητη από το πάθος.
Γιατί συνάντησα έναν διεστραμμένο οδηγό
Στα στριφτά μονοπάτια της αγάπης;




("The Love Poems Of Marichiko/Kenneth Rexroth)
ᓚᕠᗢ ᗢᕡᓗ

Άβαταρ μέλους
AlienWay
Δημοσιεύσεις: 22689
Εγγραφή: 08 Οκτ 2019, 13:15
Phorum.gr user: AlienWay

Re: Αποσπάσματα

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από AlienWay » 28 Απρ 2022, 22:35

Οντως για εμάς τους άυπνους (και χοντρούς) η νύχτα είναι παρατεταμένη.
Ζούμε σε μια οικονομία.

Άβαταρ μέλους
Ελ_ρία
Δημοσιεύσεις: 814
Εγγραφή: 24 Σεπ 2021, 04:01

Re: Αποσπάσματα

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Ελ_ρία » 30 Μάιος 2022, 13:28

“…Έτσι, μ’ αυτήν την κωλοεφεύρεση που τη λένε ρολόι, σπρώχνουμε τις ώρες και τις μέρες σα να μας είναι βάρος, και μας είναι βάρος, γιατί δε ζούμε, κατάλαβες; Όλο κοιτάμε το ρολόι, να φύγει κι αυτή η ώρα, να φύγει κι αυτή η μέρα, να έρθει το αύριο, και πάλι φτου κι απ’ την αρχή.

Χωρίσαμε τη μέρα σε πτώματα στιγμών, σε σκοτωμένες ώρες που τις θάβουμε μέσα μας, μέσα στις σπηλιές του είναι μας, στις σπηλιές όπου γεννιέται η ελευθερία της επιθυμίας, και τις μπαζώνουμε με όλων των ειδών τα σκατά και τα σκουπίδια που μας πασάρουν σαν “αξίες”, σαν “ανάγκες”, σαν “ηθική”, σαν “πολιτισμό”.

Κάναμε το σώμα μας ένα απέραντο νεκροταφείο δολοφονημένων επιθυμιών και προσδοκιών, αφήνουμε τα πιο σημαντικά τα πιο ουσιαστικά πράγματα, όπως να παίξουμε και να κουβεντιάσουμε με τα παιδιά και τα ζώα, με τα λουλούδια και τα δέντρα, να παίξουμε και να χαρούμε μεταξύ μας, να κάνουμε έρωτα, ν’ απολαύσουμε τη φύση, τις ομορφιές του ανθρώπινου χεριού και του πνεύματος, να κατέβουμε τρυφερά μέσα μας, να γνωρίσουμε τον εαυτό μας και τον διπλανό μας…

Όλα, όλα, Σαλονικιέ, τ’ αφήνουμε γι’ αυτό το αύριο που δεν θα έρθει ποτέ… Μόνο όταν ο θάνατος χτυπήσει κάποιο αγαπημένο μας πρόσωπο πονάμε, γιατί συνήθως σκεφτόμαστε πως θέλαμε να του πούμε τόσα σημαντικά πράγματα, όπως πόσο τον αγαπούσαμε, πόσο σημαντικός ήταν για εμάς…

Όμως το αφήσαμε για αύριο… Για να πάμε πού; Αφού ανατέλλει, δύει ο ήλιος και δεν πάμε πουθενά αλλού, παρά μόνο στο θάνατο, και ‘μεις οι μαλάκες, αντί να κλαίμε το δειλινό που χάθηκε άλλη μια μέρα απ’ τη ζωή μας, χαιρόμαστε.

Ξέρεις γιατί; Γιατί η μέρα μας είναι φορτωμένη με οδύνη, αντί να είναι μια περιπέτεια, μια σύγκρουση με τα όρια της ελευθερίας μας…”

--------------------------

Απόσπασμα από το βιβλίο του Χρόνη Μίσσιου “Χαμογέλα ρε, τι σου ζητάνε;”
“𝔜𝔬𝔲 𝔞𝔯𝔢 𝔱𝔥𝔢 𝔨𝔫𝔦𝔣𝔢 ℑ 𝔱𝔲𝔯𝔫 𝔦𝔫𝔰𝔦𝔡𝔢 𝔪𝔶𝔰𝔢𝔩𝔣”

Άβαταρ μέλους
νύχτα
Δημοσιεύσεις: 8657
Εγγραφή: 03 Μαρ 2019, 12:18

Re: Αποσπάσματα

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από νύχτα » 07 Αύγ 2022, 23:25

A circle is the only geometric shape defined by its centre.
No chicken and egg about it, the centre came first, the circumference follows.
The earth, by definition, has a centre. And only the fool that knows it can go wherever
he pleases, knowing the centre will hold him down, stop him flying out of orbit.
But when your sense of centre shifts, comes whizzing to the surface,
the balance has gone.
The balance has gone.
The balance my baby has gone.

Sarah Kane
fear as night can’t be shut off

Άβαταρ μέλους
ΛΑΘΕ ΒΙΩΣΑΣ
Δημοσιεύσεις: 4191
Εγγραφή: 14 Απρ 2018, 11:37

Re: Αποσπάσματα

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από ΛΑΘΕ ΒΙΩΣΑΣ » 12 Αύγ 2022, 20:47

ἦν χρόνος ὅτ᾽ ἦν ἄτακτος ἀνθρώπων βίος
καὶ θηριώδης ἰσχύος θ᾽ ὑπηρέτης,
ὅτ᾽ οὐδὲν ἆθλον οὔτε τοῖς ἐσθλοῖσιν ἦν
οὔτ᾽ αὖ κόλασμα τοῖς κακοῖς ἐγίγνετο.
κἄπειτά μοι δοκοῦσιν ἅνθρωποι νόμους
θέσθαι κολαστάς, ἵνα δίκη τύραννος ᾖ
‹x–υ–x› τήν θ᾽ ὕβριν δούλην ἔχῃ·
ἐζημιοῦτο δ᾽ εἴ τις ἐξαμαρτάνοι.
ἔπειτ᾽ ἐπειδὴ τἀμφανῆ μὲν οἱ νόμοι
ἀπεῖργον αὐτοὺς ἔργα μὴ πράσσειν βίᾳ,
λάθρᾳ δ᾽ ἔπρασσον, τηνικαῦτά μοι δοκεῖ
‹υ–› πυκνός τις καὶ σοφὸς γνώμην ἀνήρ
‹θεῶν› δέος θνητοῖσιν ἐξευρεῖν, ὅπως
εἴη τι δεῖμα τοῖς κακοῖσι, κἂν λάθρᾳ
πράσσωσιν ἢ λέγωσιν ἢ φρονῶσί ‹τι›.
[...]

Υπήρξε μια εποχή κατά την οποία η ανθρώπινη ζωή ήταν ακατάστατη, γεμάτη θηριωδία, υποταγμένη στη δύναμη· μια εποχή όπου ούτε οι καλοί άνθρωποι επιβραβεύονταν ούτε πάλι οι κακοί τιμωρούνταν. Ύστερα νομίζω, οι άνθρωποι θέσπισαν νόμους που όριζαν ποινές, ώστε το δίκαιο να τους εξουσιάζει όλους εξίσου και να έχει την αλαζονεία υπόδουλή του· κι αν τυχόν κάποιος έκανε ένα λάθος, τον τιμωρούσαν. Στη συνέχεια, επειδή οι νόμοι εμπόδιζαν μεν τους ανθρώπους να αδικούν στα φανερά, αλλά ωστόσο οι άνθρωποι εξακολουθούσαν να αδικούν στα κρυφά, τότε, νομίζω, για πρώτη φορά κάποιος έξυπνος και σοφός άνθρωπος σοφίστηκε για τους θνητούς τον φόβο των θεών, ώστε να υπάρχει κάτι που να το φοβούνται οι κακοί ακόμη κι όταν κάνουν ή λένε ή διανοούνται κάτι στα κρυφά.
[...]

https://www.greek-language.gr/digitalRe ... ext_id=192
δύο λόγους εἶναι περὶ παντὸς πράγματος, ἀντικειμένους ἀλλήλοις

Άβαταρ μέλους
aLiCat
Δημοσιεύσεις: 14874
Εγγραφή: 10 Σεπ 2018, 22:00

Re: Αποσπάσματα

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από aLiCat » 21 Δεκ 2022, 23:30

I am naked, naked, naked,
naked like the moments of silence
between the phrases of love


Forugh Farrokhzad
ᓚᕠᗢ ᗢᕡᓗ

Άβαταρ μέλους
aLiCat
Δημοσιεύσεις: 14874
Εγγραφή: 10 Σεπ 2018, 22:00

Re: Αποσπάσματα

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από aLiCat » 09 Ιαν 2023, 23:56

«μιας και είπαμε για έρωτα:
ξέρεις τι είναι;

δυο αυτοκίνητα
που μέσα σε μια άδεια πόλη
τη νύχτα
ψάχνει το ένα το άλλο
για να συγκρουσθούν μετωπικά

αυτό είναι»


Γιώργος Δαμιανός "Περί Έρωτος"
ᓚᕠᗢ ᗢᕡᓗ

Άβαταρ μέλους
aLiCat
Δημοσιεύσεις: 14874
Εγγραφή: 10 Σεπ 2018, 22:00

Re: Αποσπάσματα

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από aLiCat » 20 Ιαν 2023, 00:48

 
Όσο λιγοστεύει η ποίηση, άλλο τόσο
πληθαίνουν οι ποιητές της.
Όσο πιο δύσκολη γίνεται η αγάπη
τόσο περισσότερο εύκολα αναδεικνύονται
οι αγαπητικοί,
οι κατ’ επάγγελμα εραστές
 
κι ερωτευμένοι.



Σωτήρης Παστάκας (από το "Νήσος Χίος")
ᓚᕠᗢ ᗢᕡᓗ

Άβαταρ μέλους
ΛΑΘΕ ΒΙΩΣΑΣ
Δημοσιεύσεις: 4191
Εγγραφή: 14 Απρ 2018, 11:37

Re: Αποσπάσματα

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από ΛΑΘΕ ΒΙΩΣΑΣ » 09 Φεβ 2023, 20:43

καθαίρονται δ᾽ ἄλλῳ αἵματι μιαινόμενοι οἷον εἴ τις εἰς πηλὸν ἐμβὰς πηλῷ ἀπονίζοιτο· μαίνεσθαι δ᾽ ἂν δοκοίη, εἴ τις αὐτὸν ἀνθρώπων ἐπιφράσαιτο οὕτω ποιέοντα· καὶ τοῖς ἀγάλμασι δὲ τουτέοισιν εὔχονται, ὁκοῖον εἴ τις δόμοισι λεσχηνεύοιτο, οὔ τι γινώσκων θεοὺς οὐδ᾽ ἥρωας οἵτινές εἰσι.

Καθαρίζονται μιαινόμενοι μ' άλλο αίμα, όπως κάποιος που, χωμένος μέσα στη λάσπη, θα ήθελε να ξεπλυθεί με λάσπη. Αν κάποιος τον έβλεπε να κάνει κάτι τέτοιο θα τον έπαιρνε για μανιακό. Και σε τέτοια αγάλματα προσεύχονται, όμοιοι μ' εκείνον που θα φλυαρούσε μέσα στο σπίτι του, χωρίς να γνωρίζει ποιοι είναι θεοί και ποιοι ήρωες.

117. (5).
https://www.mikrosapoplous.gr/heracletu ... etus8.html
δύο λόγους εἶναι περὶ παντὸς πράγματος, ἀντικειμένους ἀλλήλοις

Άβαταρ μέλους
Ελ_ρία
Δημοσιεύσεις: 814
Εγγραφή: 24 Σεπ 2021, 04:01

Re: Αποσπάσματα

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Ελ_ρία » 22 Μαρ 2023, 13:00

“I just sit. Or I walk and walk.
Or I stand somewhere looking at one spot.
And it seems to me as I stand here that I am totally disconnected from the rest of the world around me. Nothing, absolutely nothing connects me with it.
The world around me goes on being busy, conducts its wars, enslaves countries, kills people, tortures. The real world...
My life till now seems to have slipped through this real world without participating in it, without caring about it, without any connection to it. Even when I was in the very middle of it, I wasn't really there.
My only life connection is in these scribbles.
Here I stand, this moment, now, with my arms hanging down, the shoulders fallen, eyes on the floor, beginning my life from point zero.
I don't want to connect myself to this world.
I am searching for another world to which it would be worth connecting myself.”

Jonas Mekas
I Had Nowhere to Go
“𝔜𝔬𝔲 𝔞𝔯𝔢 𝔱𝔥𝔢 𝔨𝔫𝔦𝔣𝔢 ℑ 𝔱𝔲𝔯𝔫 𝔦𝔫𝔰𝔦𝔡𝔢 𝔪𝔶𝔰𝔢𝔩𝔣”

Άβαταρ μέλους
decadent
Δημοσιεύσεις: 7
Εγγραφή: 28 Μαρ 2023, 12:57

Re: Αποσπάσματα

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από decadent » 30 Μαρ 2023, 11:51

with an Apple Macintosh
you can't run Radio Shack programs
in its disc drive.
nor can a Commodore 64
drive read a file
you have created on an
IBM Personal Computer.
both Kaypro and Osborne computers use
the CP/M operating system
but can't read each other's
handwriting
for they format (write
on) discs in different
ways.
the Tandy 2000 runs MS-DOS but
can't use most programs produced for
the IBM Personal Computer
unless certain
bits and bytes are
altered
but the wind still blows over
Savannah
and in the Spring
the turkey buzzard struts and
flounces before his
hens.

Άβαταρ μέλους
Ελ_ρία
Δημοσιεύσεις: 814
Εγγραφή: 24 Σεπ 2021, 04:01

Re: Αποσπάσματα

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Ελ_ρία » 28 Αύγ 2023, 15:55

"Πώς βεβαιώνεται κάποιος για τη δύναμη του πάνω σε ένα άλλο ;
-Κάνοντας τον να υποφέρει.
-Ακριβώς. Κάνοντας τον να υποφέρει. Η υπακοή δεν αρκεί.
Αν δεν υποφέρει, πως μπορεί να είσαι βέβαιος πως υπακούει στη δική σου θέληση και όχι στη δική του;
Δύναμη είναι να επιβάλλεις πόνο και ταπείνωση.
Δύναμη είναι να κομματιάσεις το ανθρώπινο μυαλό και να το συναρμολογήσεις πάλι δίνοντας του το σχήμα που θέλεις εσύ. Αρχίζεις να καταλαβαίνεις τι κόσμο δημιουργούμε; Είναι ακριβώς το αντίθετο από τις ανόητες ηδονιστικές ουτοπίες που είχαν οραματιστεί οι παλιοί μεταρρυθμιστές.
Είναι ένας κόσμος φόβου και προδοσίας και βασανιστηρίων. Ένας κόσμος καταπιεστών και καταπιεζομένων, ένας κόσμος που όσο τελειοποιείται θα γίνεται όλο και πιο ανελέητος."

"1984"
Τζορτζ Όργουελ.
“𝔜𝔬𝔲 𝔞𝔯𝔢 𝔱𝔥𝔢 𝔨𝔫𝔦𝔣𝔢 ℑ 𝔱𝔲𝔯𝔫 𝔦𝔫𝔰𝔦𝔡𝔢 𝔪𝔶𝔰𝔢𝔩𝔣”

Άβαταρ μέλους
Ελ_ρία
Δημοσιεύσεις: 814
Εγγραφή: 24 Σεπ 2021, 04:01

Re: Αποσπάσματα

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Ελ_ρία » 06 Οκτ 2023, 23:42

"Γύρω από το θάνατο και ως θέμα αρχής, έχουμε την τάση να διερωτώμαστε αν πρέπει να πιστεύουμε στην αιωνιότητα, στο αέναο των αξιών που αφορούν αυτό το θέμα.
Μπορεί να πει κανείς ότι πεθαίνει... για κάτι; ή μάλλον ότι πεθαίνει για κάποιον, αν με αυτόν το θάνατο οι αξίες δε θα μεταβιβασθούν ηλίθια, αλλά θα γεννηθούν απ' αυτές καινούργιοι λόγοι ζωής;
Για απόψε η απάντησή μου είναι αρνητική.
Ο ηρωϊσμός είναι ανώφελος, από φόβο μήπως γίνει εξωπραγματικός. Πεθαίνει κανείς για να μην υπακούσει σε μια δεδομένη τάξη ή σ' έναν προσφερόμενο πειρασμό."

Genet.
“𝔜𝔬𝔲 𝔞𝔯𝔢 𝔱𝔥𝔢 𝔨𝔫𝔦𝔣𝔢 ℑ 𝔱𝔲𝔯𝔫 𝔦𝔫𝔰𝔦𝔡𝔢 𝔪𝔶𝔰𝔢𝔩𝔣”

Άβαταρ μέλους
Ελ_ρία
Δημοσιεύσεις: 814
Εγγραφή: 24 Σεπ 2021, 04:01

Re: Αποσπάσματα

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Ελ_ρία » 09 Νοέμ 2023, 23:14

"Η ψυχή μου ακροβατούσε απάνου στην αμφιβολία της προτιμήσεως κ' έκανε μιά να πέση απόκεί. Ενόμιζα πως είμαι μια σφαίρα με δυό αντίθετους άξονες. Πως να γυρίσω και καταπού να γυρίσω; Που να τοποθετήση κανείς τον ήλιο της στοργής για να τη φωτίζη και τη θερμαίνη και την ελκύη μια τέτοια σφαίρα; Κυλούσα πότ' εδώ και πότ' εκεί και δεν μπορούσα ούτε να σταθώ κάπου οριστικά ούτε να ξεκινήσω για κάπου αποφασιστικά. Μπορεί να ζήση κανείς έτσι;
Οι μωροί κ' οι αναίσθητοι βέβαια μπορούν και γι' αυτό όλο και ταξιδεύουν..."

'Ο παράξενος άνθρωπος' / Στάμος Μπρανιάς.
“𝔜𝔬𝔲 𝔞𝔯𝔢 𝔱𝔥𝔢 𝔨𝔫𝔦𝔣𝔢 ℑ 𝔱𝔲𝔯𝔫 𝔦𝔫𝔰𝔦𝔡𝔢 𝔪𝔶𝔰𝔢𝔩𝔣”

Άβαταρ μέλους
Ελ_ρία
Δημοσιεύσεις: 814
Εγγραφή: 24 Σεπ 2021, 04:01

Re: Αποσπάσματα

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Ελ_ρία » 13 Νοέμ 2023, 16:03

Αιώνιου μασκαράδες. Τόσοι και τόσοι επωφελήθηκαν από τον κόσμο σας. Χωρίς ανάγκες, χωρίς την υποχρέωση ν’ αναδείξουν τα λαμπρά τους χαρίσματα και τη γνώση τους από τα μυστικά σας. Το ώριμοι άνθρωποι! Μάτια αποχαύνωνα σαν σε νύχτα καλοκαιριού, κόκκινα και μαύρα, τρίχωμα, από ατσάλι με καρφωμένα πάνω τους άστρα χρυσά! Φάτσες στρεβλές, από μολύβι, ωχρές, καμένες – βραχνιάζοντας μες την τρελή χαρά! Βαδίζουν άτσαλα όπως οι κουρελήδες! – Είναι κάποιοι νεαροί – πως θα κοιτούσαν άραγε το Χερουβείμ; - προικισμένοι με τρομερές φωνές και μ’ επικίνδυνες ικανότητες. Τους στέλνω στην πόλη για να τους τρυπήσουν εκεί πισώπλατα, στολισμένους με λούσα αηδιαστικά
Α, ο φρικτός Παράδεισος του λυσσασμένου μορφασμού! Σχέση καμιά με τους Φακίρηδες σας και τα’ άλλα τεχνάσματα της σκηνής. Με κοστούμια αυτοσχέδια εφιαλτικού γούστου παίζουν , μοιρολογώντας τραγωδίες ληστών και ημίθεων που την πνευματικότητά τους θα ζήλευαν η ιστορία και οι θρησκείες. Κινέζοι, Οτεντότοι, τσιγγάνοι, αγαθιάρηδες, ύαινες, μορφές του Μολώχ, γριές μαινάδες, ολέθριοι δαίμονες, ανακατεύουν τα πατροπαράδοτα, μητρικά κόλπα με στάσεις και τρυφερότητες κτηνώδεις. Είναι ικανοί να ερμηνεύσουν σύγχρονα θεατρικά έργα μαζί με τραγούδια «ενάρετων κορασίδων». Δεινοί ζογκλέρ, μεταμορφώνουν τον χώρο και τους ρόλους και κάνουν χρήση του κωμικού μαγνητισμού. Τα μάτια φλέγονται, το αίμα τραγουδά, τα κόκαλά πλαταίνουν, τα δάκρυα και κάποια δίχτυα πορφυρά ρίχνουν σταλαγματιές. Το πείραγμα και η φοβέρα τους κρατάει ένα λεπτό, ή μήνες ολόκληρους.
Μόνο εγώ έχω το κλειδί αυτής της άγριας παράτας.

Εκλάμψεις, Άρθουρ Ρεμπώ
Μετάφραση: Στρατής Πασχάλης
“𝔜𝔬𝔲 𝔞𝔯𝔢 𝔱𝔥𝔢 𝔨𝔫𝔦𝔣𝔢 ℑ 𝔱𝔲𝔯𝔫 𝔦𝔫𝔰𝔦𝔡𝔢 𝔪𝔶𝔰𝔢𝔩𝔣”

Απάντηση

Επιστροφή στο “Λογοτεχνία”

Phorum.com.gr : Αποποίηση Ευθυνών