Ο Πολιτισμός ως πηγή δυστυχίας

Πεζογραφία, ποίηση, γλώσσα και γραπτός λόγος, βιβλία
neon imposter
Δημοσιεύσεις: 2826
Εγγραφή: 05 Αύγ 2022, 11:16
Phorum.gr user: neon imposter

Ο Πολιτισμός ως πηγή δυστυχίας

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από neon imposter » 29 Νοέμ 2022, 11:47

Κάποτε, ως Σεΐχης που ήμουν βαρέθηκα το χαρέμι μου και αποφάσισα να φκιάσω ένα καινούργιο, από Δυτικές αυτή τη φορά αποτελούμενο. Τις μάζεψα, γνωριστήκαμε και τις διασκόρπισα σε διάφορες πρωτεύουσες ανά την Ευρώπη, αφήνοντάς τες μόνες, με ένα παχυλό μπάτζετ, και με πλήρη ελευθερία να κάνουν ό,τι θέλουν - υπό έναν όρο - Να μου στέλνουν βιβλία της γραμματείας της χώρας στην οποία βρίσκονται και τα οποία τους ζητάω. Φυσικά, τα βιβλία θα ήταν στη γλώσσα επίσης της χώρας στην οποία βρίσκονται και την οποία εκείνη την εποχή μάθαινα, μόνη ή παράλληλα με άλλες.

Έλαβα γράμματά τους σύντομα, που ζητούσαν να επιστρέψουν και να ικανοποιήσουν οποιαδήποτε ανάγκη μου, αφού το έργο δεν ήταν τόσο εύκολο τελικά όσο αρχικά έμοιαζε. Πολλές φορές τους ζητούσα να μου στείλουν έργα της γραμματείας που βρίσκονταν δύσκολα, έργα αγνώστων συγγραφέων ή και έργα που απαιτούσαν κάτι περισσότερο από μία απλή επίσκεψη σε ένα βιβλιοπωλείο στο οποίο οι υπάλληλοι έμοιαζαν να επιτελούν περισσότερο γραφειοκρατικά παρά ερωτικά καθήκοντα.

Όπως και να έχει, καταλαβαίνω πλέον τι εννοούσε ο άλλος λέγοντας πως ο πολιτισμός είναι πηγή δυστυχίας (για εκείνον ήταν πράγματι, καθώς η αβορτέ λογοτεχνική του καριέρα τον έκανε ειδικό σε μία επιστήμη που δεν υπάρχει και που αναγκάστηκε να υποκρίνεται πως υπάρχει με τον ίδιο τρόπο που οι πελάτισσές του υποκρίνονταν οργασμό για να παραστήσουν πως υπάρχει κάτι που έψαχναν ματαίως να βρουν στην ανύπαρκτη επιστήμη). Αλλά, έστω από τύχη και από προσωπική εμπειρία, είπε κάτι σημαντικό - Ο πολιτισμός είναι πηγή δυστυχίας.

Ανατρέχοντας στο παρελθόν θυμάμαι συχνά να πλησιάζω γκόμενες ως κοινός θνητός (παρίστανα τον κοινό αντί να αποκαλύπτω τον Σείχη) στην Ερμού έχοντας ακούσει τον Χόρχε να λέει πως Αφού έχεις απελπιστεί που δεν μπορείς να βρεις γκόμενα πήγαινε εκεί και ζήτα σε όποια περνάει να πάτε για καφέ και, παριστάνοντας πως είμαι ένας Άραβας incel, να τους λέω Ποιο είναι το βαθύτερο νόημα του Sein und Zeit;

Καμία δεν απάντησε, όλες με κοίταξαν έντρομες όμως - δεν γνώριζαν τον Χ; Φοβήθηκαν από την ωμή μου οντολογική τους προσέγγιση; Πήγαιναν απλώς στη δουλειά τους; Δεν γνωρίζω. Γνωρίζω όμως ότι γυρνούσα στο Χίλτον και ψάρευα στην πισίνα την οποία είχα γεμίσει με καρχαρίες για να περάσει ευχάριστα η έναστρη ώρα, που όπως λέει ο ποιητής αρκετοί ανταλλάζουν με οράματα γυναικών για να αποφύγουν ακριβώς εκείνο το σκοτάδι ανάμεσα σε αυτούς και τα αστέρια.

Αυτό ήταν η πηγή δυστυχίας μου; Το νόημα του SZ; Έτσι πίστευα.

Ώσπου κάποια στιγμή πήγα σε ένα από αυτά τα νυχτερινά κέντρα στα οποία διασκεδάζουν οι Νεοέλληνες για να ακούσω μουσική. Αποφάσισα να πάω κάπου που θα μου υποδείκνυε ο προστάτης μου και έτσι βλέποντας την πόρτα του Χοροστάσιου πλήρωσα το εισιτήριο για να κατουρήσω.

Το πρόγραμμα έκανε ένας τύπος με καρέ που πληροφορήθηκα πως τον λένε Φακίνο. Καλό παιδί μου φάνηκε. Θυμάμαι, φορούσα τη μπλούζα με τον Έγελο να κάνει μπάρμπεκιου με μοσχαρίσιες και από κάτω έγραφε alle Kühe sind schwarz δλδ (Η νύχτα, κατά την οποία) όλες οι αγελάδες είναι μαύρες. Επρόκειτο για μια μπλούζα που είχα λάβει μαζί με τη Φαινομενολογία του Πνεύματος από τον σύνδεσμό μου στη Γοτθική Γη.

Αφήνοντας το τσιγάρο μου στο τασάκι σηκώθηκα να χορέψω, όταν έβαλε το All cats are grey



Και καθώς χόρευα, ξαφνικά, μια κοπέλα, που ποτέ δεν είδα το πρόσωπό της και ποτέ το κορμί της, παρά μόνο άκουσα τη φωνή της, με πλησίασε και με ρώτησε Τι σημαίνει αυτή η φράση; Πιστεύοντας πως η ερώτησή της δεν υποδήλωνε τόσο άγνοια όσο χρωματιζόταν από την ειρωνική προσέγγιση των οπαδών του Κίρκεγκωρ, σκέφτηκα αρχικά να την ακινητοποιήσω με μία κίνηση πολεμικής τέχνης, αλλά τελικά, ενθυμούμενος ότι βρίσκομαι σε μία δημοκρατική χώρα όπου η βία είναι απανάζ ολίγων αντί ενός, της απάντησα απλώς

Από τη Φαινομενολογία του Πνεύματος

Δεν είδα ποτέ έκτοτε τη συγκεκριμένη κοπέλα, που με τον τρόπο της μου αποκάλυψε πως ο Πολιτισμός είναι πηγή δυστυχίας.

Και να πώς - όταν επέστρεψα στη σουίτα μου διαπίστωσα πως η μπλούζα είχε μία τεράστια τρύπα από τσιγάρο στο πίσω μέρος της. Τότε, δεν το κατάλαβα αμέσως, αλλά μία σειρά συνειρμών με οδήγησε στην αλήθεια. Το μόνο που κατάλαβα στην αρχή ήταν το ποια έκαψε με το τσιγάρο της (ή, ακόμη χειρότερα, μου) τη μπλούζα. Η δολοφόνος είχε επιστρέψει στον τόπο του εγκλήματος. Ήταν πράγματι οπαδός του Κίρκεγκωρ; Υποθέτω όχι, δεν θα περιοριζόταν μόνο στην καταστροφή αυτή της μπλούζας μου.

Όμως γιατί είχε συμβεί αυτό;

Μετά από καιρό κατάλαβα. Το πρόβλημά μου δεν ήταν το νόημα του Sein und Zeit - το οποίο, άλλωστε, ποτέ δεν είχα διαβάσει παρά μόνο άρχιζα κατά καιρούς για να διαπιστώσω πως το νερό που έβαζα σε αυτό τον κουβά δεν με ξεδιψούσε επειδή απλώς ήταν τρύπιος.

Όλα, τότε, σκέφτηκα πως ήταν απλώς προφάσεις (το νόημα του SZ, το ποιος είναι ο Ζωροάστρης στο Μόμπι Ντικ, τι εννοεί ο Ταρκόφσκι) απλώς και μόνο για να με αποσπούν από την αληθινή πηγή δυστυχίας μου - το τι εννοεί ο Έγελος στον πρόλογο της Φαινομενολογίας με αυτό το Das Wahre ist das Ganze - το Αληθινό είναι το Γενικό. Είχα διαβάσει τη φράση, θυμήθηκα έπειτα, και είχα ακινητοποιηθεί. Και άφησα το βιβλίο στην άκρη, σαν να ήθελα να το αποφύγω, και άρχισα να ασχολούμαι με άλλα βιβλία.

Όμως, η τρύπα της μπλούζας μου θύμισε πως η rabbit hole στην οποία με είχε βάλει ο τύπος ήταν η πιο σκοτεινή - και ότι όλες οι αγελάδες είναι μαύρες



Δεν είδα ποτέ έκτοτε την κοπέλα που θα έδινε τη λύση, όπως είπα. Συνεχίζω να στέλνω στους διαφόρους συνδέσμους στη Δύση βιβλία, και άλλα βιβλία, περισσότερα ακόμη βιβλία. Και αυτές συνεχίζουν να μου στέλνουν γράμματα αγανάκτησης για τις παράλογες απαιτήσεις. Στα οποία απαντώ με ακόμη πιο παράλογες

Απάντηση


  • Παραπλήσια Θέματα
    Απαντήσεις
    Προβολές
    Τελευταία δημοσίευση

Επιστροφή στο “Λογοτεχνία”

Phorum.com.gr : Αποποίηση Ευθυνών