Τι διαβάζετε αυτό τον καιρό;

[νύχτα]

ναι, μπήκα κι έχει κλείσει

δεν έχει κλείσει, βλέπε άνωθεν ποστ

(λειτούργημα κάνω ο πστης)

αλλά προτιμώ να διαβάζω από βιβλίο βιβλίο

[ΓΑΛΗ]

ναι, μπήκα κι έχει κλείσει

δεν έχει κλείσει, βλέπε άνωθεν ποστ

(λειτούργημα κάνω ο πστης)

αλλά προτιμώ να διαβάζω από βιβλίο βιβλίο

Κι εγώ στα βιβλία, δεν πολυαντέχω τα ηλεκτρονικά. Με τα άρθρα το 'χω, με τα βιβλία, με τίποτα.

[νύχτα]

Διαβάζω το "Βίος και Πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά" του Καζαντζάκη.

Είμαι φοιτήτρια και αντιμετωπίζω πολλά υπαρξιακά αινίγματα σαν άνθρωπος. Αυτά δε με βασανίζουν, κάθε άλλο.
Επειδή, λοιπόν, μου αρέσει να φιλοσοφώ, να εξερευνώ και να αναρωτιέμαι, νιώθω πως αρχίζω να αγαπώ πολύ αυτό το βιβλίο καθώς είναι γεμάτο με τις υπαρξιακές κρίσεις του Ζορμπά.
Μου αρέσει πολύ ο τρόπος που γράφει ο Καζαντζάκης, διαβάζοντας τον εσωτερικό του μονόλογο νιώθω να ξεδιπλώνεται μπροστά μου ολόκληρη η ψυχοσύνθεσή του.
Δε μπορώ να πω οτι ταυτίζομαι με τον χαρακτήρα του Ζορμπά, ταυτίζομαι όμως με τον τρόπο που "βλέπει" τα πράγματα. Το βλεπει μεσα σε εισαγωγικα επειδη βλέπει πέρα απτη φυσική τους ιδιότητα και κατάσταση. Ακόμη ταυτίζομαι με τη φλόγα που διακατέχει τον ίδιο τον Καζαντζάκη και το πάθος του για τη ζωή, τους αντικρουόμενους δαίμονες που αντιμετωπίζει, την αιώνια πάλη του με την πίστη, την ομορφιά στον τρόπο που περιγράφει τη ζωή με τις όμορφες παρομοιώσεις του.
Θα ήθελα λοιπόν να ρωτήσω, για όποιον ασχολείται με τη λογοτεχνία ή για όποιον έχει διαβάσει Καζαντζάκη: Αυτός ο πόθος για τη γνώση, η απορία για την ύπαρξη αυτή καθ' εαυτή, τα υπαρξιακά ερωτήματα υπάρχουν σε όλα του τα βιβλία; Γράφει έτσι γενικά; Ή μόνο στο συγκεκριμένο;

Ποιά είναι η γνώμη σας για αυτό το βιβλίο; (Χωρίς σπόιλερ)
Ευχαριστώ!

να διαβάσεις οπωσδήποτε το Όφις και Κρίνο κάποια στιγμή

αν θυμάμαι καλά ήταν το πρώτο του βιβλίο και το είχε υπογράψει
με το ψευδώνυμο Κάρμα Νιρβαμή

[νύχτα]

Κι εγώ στα βιβλία, δεν πολυαντέχω τα ηλεκτρονικά. Με τα άρθρα το 'χω, με τα βιβλία, με τίποτα.

έχω φοβερό πρόβλημα διάσπασης προσοχής, οπότε κάθε φορά
που ξεκινάω να διαβάσω κάτι ηλεκτρονικά, κάτι άλλο θα μου
αποσπάσει την προσοχή

δυσκολεύομαι υπερβολικά καί με το βιβλίο, αλλά τελευταία
προσπαθώ να μου θέτω ελάχιστο χρόνο ανάγνωσης κρατώντας
ταυτόχρονα αντικείμενα που θα με αποσπάσουν, κάπως μακρυά

[Νon4me]

https://www.phorum.com.gr/

[ΓΑΛΗ]

Ο μηδενισμός του σιοραν είναι χωρίς δράση, υπαρξιακός, πλησιάζει το ζεν, γιατί έμπλεξε με τη νιτσεικη σαβουρα που τον οδήγησε να συμμετέχει ενεργά στην φασιστική φρίκη του 2ου παγκόσμιου και αηδιασε. παρουσιάζει ενδιαφέρον σε προσωπικό επίπεδο, αν έχεις φτάσει ένα επίπεδο ωριμότητας, δεν προσφέρεται για νέους που θέλουν δράση ρομαντισμό και αφελεια και να κολλάνε αφίσες για τον μηδενισμό για Εξάρχεια. Θα λέγαμε ο Νίτσε είναι το παλαιό φόρουμ και ο σιοραν το νεο.Πέραν από ότι ο τύπος γράφει τρομερά, χωρίς καθόλου φιλοσοφική μπαλαφαρα.ακομα και να πιστεύεις πως γράφει παπαριές, δεν μπορείς να σταματάς να τον διαβάζεις, είναι πεζοποιηματα υψηλού επιπέδου.

Να υποθέσω ότι εσύ εκπροσωπείς τη λογοτεχνική ελιτ του νέου πχόρουμ;

Ενδιαφέρον.

[ΓΑΛΗ]

Κι εγώ στα βιβλία, δεν πολυαντέχω τα ηλεκτρονικά. Με τα άρθρα το 'χω, με τα βιβλία, με τίποτα.

έχω φοβερό πρόβλημα διάσπασης προσοχής, οπότε κάθε φορά
που ξεκινάω να διαβάσω κάτι ηλεκτρονικά, κάτι άλλο θα μου
αποσπάσει την προσοχή

δυσκολεύομαι υπερβολικά καί με το βιβλίο, αλλά τελευταία
προσπαθώ να μου θέτω ελάχιστο χρόνο ανάγνωσης κρατώντας
ταυτόχρονα αντικείμενα που θα με αποσπάσουν, κάπως μακρυά

Οκ, μια χαρά είναι τα ηλεκτρονικά αλλά όχι σε επίπεδο λογοτεχνίας. Για παιδικά με ανιμέισον, επιστημονικά ή περίπου με αντίστοιχα λινκς εικόνας και περαιτέρω πληροφοριών, οκ. Η λογοτεχνία είναι άλλο πράγμα, δεν χρειάζεται σημειώσεις και βιβλιογραφία.

Είσαι εσύ και ο συγγραφέας. Και η όποια αλληλεπίδραση προκύπτει, χωρίς ανάγκη "τεκμηρίωσης".

Ισχύει και για τη διάσπαση προσοχής. Αν όντως βρίσκεις ενδιαφέρον σε κάτι, δεν διασπάται τόσο εύκολα η προσοχή.

[Σπύρος]

Η φαντασιακή θεσμιση της κοινωνίας
Κορνήλιος Καστοριάδης
https://www.politeianet.gr/books/978960 ... ias-198261

Σε καλή τιμή το έχει. Εγώ έχω διαβάσει το ίδιο από τις εκδόσεις Ράππα.

[Σπύρος]

Ξεκίνησα την πέμπτη εννεάδα του Πλωτίνου - εκδόσεις Κάκτος. Δεν ξέρω γιατί ο τόμος του Πρόκλου (εις τον Τίμαιον Πλάτωνος ) που πήρα είχε περισσότερες σελίδες και ήταν πιο φθηνός από τον Πλωτίνο.

[Nostos]

Rubicon, Pax Romana απο Tom Holland

[masterridley]

ναι, μπήκα κι έχει κλείσει

δεν έχει κλείσει, βλέπε άνωθεν ποστ

(λειτούργημα κάνω ο πστης)

αλλά προτιμώ να διαβάζω από βιβλίο βιβλίο

Ναι, δεν μπορείς να νικήσεις την αίσθηση ενός βιβλίου εννοείται. Απλά εγώ είμαι περίεργος και δεν θέλω να αγοράζω βιβλία που μπορεί να μετανιώσω (είναι και η βιβλιοθήκη φίσκα). Οπότε τα πειρατεύω πρώτα και μετά αγοράζω.

[masterridley]

Κι εγώ στα βιβλία, δεν πολυαντέχω τα ηλεκτρονικά. Με τα άρθρα το 'χω, με τα βιβλία, με τίποτα.

έχω φοβερό πρόβλημα διάσπασης προσοχής, οπότε κάθε φορά
που ξεκινάω να διαβάσω κάτι ηλεκτρονικά, κάτι άλλο θα μου
αποσπάσει την προσοχή

δυσκολεύομαι υπερβολικά καί με το βιβλίο, αλλά τελευταία
προσπαθώ να μου θέτω ελάχιστο χρόνο ανάγνωσης κρατώντας
ταυτόχρονα αντικείμενα που θα με αποσπάσουν, κάπως μακρυά

Οκ, μια χαρά είναι τα ηλεκτρονικά αλλά όχι σε επίπεδο λογοτεχνίας. Για παιδικά με ανιμέισον, επιστημονικά ή περίπου με αντίστοιχα λινκς εικόνας και περαιτέρω πληροφοριών, οκ. Η λογοτεχνία είναι άλλο πράγμα, δεν χρειάζεται σημειώσεις και βιβλιογραφία.

Είσαι εσύ και ο συγγραφέας. Και η όποια αλληλεπίδραση προκύπτει, χωρίς ανάγκη "τεκμηρίωσης".

Ισχύει και για τη διάσπαση προσοχής. Αν όντως βρίσκεις ενδιαφέρον σε κάτι, δεν διασπάται τόσο εύκολα η προσοχή.

Παιδιά, τα 5 σέντσια μου, μια λύση στην διάσπαση προσοχής είναι τα e-ink readers. Παίρνεις ένα καλό kobo (προσοχή, ΟΧΙ τα color γιατί δεν θα βλέπεις τίποτα στην παραλία απ'την αντηλιά) και απολαμβάνεις αδιάσπαστο διάβασμα (εγγυημένα, είχα το ίδιο πρόβλημα). μια χααααρά.

Είναι και ελαφρύτερο από ipad και μαλακίες, κρατάει και η μπαταρία εβδομάδα και.

[micmic]

The 51st Mersenne Prime. Φοβερό, στέκεται και μόνο του χωρίς να έχεις διαβάσει τα προηγούμενα.

[Jolly Roger_]

Ράιμαν, την ιστορία της γερμανικής λογοτεχνίας στη χρυσή της εποχή, για να κάνω πράξη την προτροπή του kameron πριν 4 χρόνια (να 'ναι καλά όπου κι αν είναι τώρα) περί καλών και κακών φρίτσηδων (hint: δεν ήταν όλοι Αδόλφος ή Γιάννης Γιαννόπουλος):

Οι ενδογερμανικές αντιθέσεις κατά τον 18-19 αιώνα και ειδικότερα ο ρόλος/επιρροή του Ναπολέοντα είναι μείζον θέμα που τον 20 αιώνα πέρασε στη λήθη για διάφορους λόγους. Κάποια στιγμή αξίζει ειδικό νήμα στην ιστορία.

όταν το τελειώσω, σε εντελώς άλλο θέμα (αν και επίσης ιστορικό) θ' αρχίσω αυτό:

[micmic]

Είμαι στη μέση του πρώτου βιβλίου του Wilbur Smith. Εντάξει, δεν περίμενα και πολλά. Το διαβάζω από "υποχρέωση" περισσότερο, επειδή κάποιοι Νοτιοαφρικάνοι με ρωτάνε αν έχω διαβάσει βιβλία του. Εδώ που τα λέμε, αν ασχολείσαι έστω και λίγο με την Αφρική πρέπει να έχεις διαβάσει κάτι από Wilbur Smith. Βαρετό είναι, αλλά πάντως αξίζουν οι περιγραφές της ζωής στη Νότια Αφρική του 19ου αιώνα.