Phorum.com.gr

Οχι, δεν είναι αλήθεια. Δεν είναι αλήθεια.

Σταματήστε λοιπόν τις καμπάνες. Σταματήστε τις

Ο Ιωσήφ Στάλιν δεν πέθανε.

Είναι παρών ο Στάλιν στο παγκόσμιο πόστο του.

Ο Στάλιν ανεβάζει στις επάλξεις των πέντε ηπείρων τις σημαίες της ειρήνης.

Ο Στάλιν ετοιμάζει με το σκόρπιο αλεύρι του κόσμου

Ενα ολοστρόγγυλο καρβέλι υγείας.

Σταματήστε λοιπόν τις καμπάνες. Σταματήστε τις.

Οσο κι αν μονόφθαλμα κανόνια στρέφουν το μαύρο ρύγχος τους ίσα κατά την υψικάμινο των ελπίδων μας ο Στάλιν αγρυπνεί στο παγκόσμιο πόστο του.

Σώπα γιαγιά και σκούπισε με το τσεμπέρι σου τα μάτια σου.

Οταν σβύνει η φωτιά σου κάτω από το τσουκάλι σου

Είναι ο Στάλιν που σκύβει και φυσάει τη φωτιά σου ν' ανάψει.

Οταν λείπει από το τραπέζι μας το ψωμί κι από το στρώμα μας τ' όνειρο κι απ' το δώμα μας το λυχνάρι είναι ο Στάλιν που ανάβει τα μεγάλα ηλεκτρικά στον ορίζοντα κι ακούμε κάτω από τα τούνελ της νύχτας τη βοή των τραίνων που μεταφέρουν λάδι και ψωμί και κάρβουνο στους πεινασμένους.

Γιατί ο Στάλιν είναι ο πρωτογιός των προλετάριων κι ο Στάλιν είναι ο πατέρας τους

Για τούτο κι ο πιο μαύρος τοίχος της πιο μαύρης νύχτας

Είναι γιομάτος απ' τους σωλήνες του φωτός.

Σταματήστε λοιπόν τις καμπάνες

Οι αιώνες σκαρφαλώνουν στην κορυφή της ψυχής του ν' ανασάνουν μην πείτε πως ο ήλιος ορφάνεψε. Κοιτάχτε

Κάθε ήλιος και σελίδα - μέρα με την ημέρα - με τους ήλιους των 74 χρόνων του έφτιαξε ένα χοντρό βιβλίο από ατσάλι και τ' ακούμπησε στα γόνατα του κόσμου

Ιωσήφ Βησσαριόνοβιτς Στάλιν

Το έργο του: Λευτεριά

Σταματήστε λοιπόν τις καμπάνες κι ακούστε

Πάνου από την κόκκινη πλατεία στην εξέδρα του ήλιου

ο Ιωσήφ Βησσαριόνοβιτς Στάλιν μιλάει: «Υπερασπείστε, Λαοί, την Ειρήνη».


Τάσος Λειβαδίτης: Το μεγάλο αγκωνάρι

Ο Στάλιν δεν πέθανε

Οταν οι εργάτες χτίζουν τις μεγάλες γέφυρες για να περάσει το μέλλον

Ο Στάλιν ζει.

Οταν οι κόκκινοι φαντάροι αγρυπνάνε για την πατρίδα τους και την Ειρήνη

Ο Στάλιν ζει.

Οταν μισούμε τον πόλεμο, όταν αντιστεκόμαστε στον πόλεμο

Ο Στάλιν ζει.

Οταν ελπίζουμε, όταν τραγουδάμε, όταν παλεύουμε

Ο Στάλιν ζει.

(...)

Γιατί ο Στάλιν δεν είναι ένας άνθρωπος για να μπορεί να πεθάνει

Ο Στάλιν είναι η ελπίδα και το ψωμί, είναι τ' ατσάλι και η Ειρήνη.

Ο Στάλιν είναι ποτάμι και φράγμα, υψικάμινος και σημαία.

Ο Στάλιν είναι το μεγάλο αγκωνάρι που ακουμπάει ο κόσμος.

(...)

Βρε συ Πλουφ, από αγάπη στο λέω,
ξεκίνα να διαβάζεις κάνα ερωτικό του λειβαδίτη, κάνα άσχετο χαϊκού,
έστω τα ποιηματάκια πίσω από τα φύλλα στο χάρτινο ημερολόγιο


απλά σταμάτα το αυτό το πράγμα. αφού σε χαλάει, τι το πίνεις

«Ραψωδία» - Κωστής Παλαμάς

Όμηρε θείε, των καιρών χαρά και δόξα!
Στην κρυάδα του σκολειού και στου θρανίου τη γύμνια
όταν μπροστά μου σ’ απιθώσαν του δασκάλου
τ’ άχαρα χέρια, ω μεγαλόχαρο βιβλίο,
σε καρτερούσα μάθημα, κι εσύ ήρθες θάμα.
Κι άνοιξε μέσα μου ουρανός πλατύς καθάριος
και πέλαγου ζαφείρι σμαραγδοσπαρμένο,
και το θρανίο σα να ’γινε παλατιού θρόνος,
και κόσμος το σκολειό κι ο δάσκαλος προφήτης.
Διάβασμ’ αυτό δεν ήταν, νόημα δεν ήταν,
όραμα ήταν κι άκουσμα ήταν χωρίς ταίρι.—
Στη σπηλιά τη μεγάλη, που την τριγυρίζει
δάσος βαθύ από λεύκες κι από κυπαρίσσια,
στη σπηλιά τη μεγάλη, που μοσκομυρίζει
και που ζεστοκοπιέται απ’ τη φωτιά του κέδρου,
η Καλυψώ η λαμπρόμαλλη πια δεν υφαίνει
με τη χρυσή σαΐτα, πια δεν τραγουδάει
καλόφωνα· τα χέρια υψώνοντας η νύφη
τ’ ανάθεμα σκορπίζει καρδιοφλογισμένο
προς τους ζηλόφτονους θεούς: «Ω λατρεμένοι
θνητοί από τις θεές που σας μοιράσαν
την αμβροσία στον Όλυμπο της αγκαλιάς τους,
απ’ τους ζηλόφτονους θεούς, ω συντριμμένοι
θνητοί…». Και το θεϊκό τ’ ανάθεμα μαραίνει
τα δροσερά τα σέλινα και τα γιοφύλια,
και πάει, και σα θεόργιστο χαλάζι καίει
στα καρπερά κλήματ’ απάνου τα σταφύλια.
Μόνο τον ξακουστό τον ήρωα απ’ το Θιάκι,
που διαβατάρης τ’ άναψε, δεν τον ταράζει
το καρδιοφλογισμένο ανάθεμα της νύφης.
Ο ναυαγός ο θαλασσόδαρτος απόξω
κάθεται ασάλευτα σαν πάντα κι αγναντεύει
και την πατρίδα του θυμάται, κι όλο κλαίει
προς το γιαλό και προς τα τρίσβαθα πελάγη.
Κι ο άσπρος γλάρος που με ορμή συχνοβουτάει
στην άρμη τα φτερά γυρεύοντας τα ψάρια,
και το γεράκι που κουρνιάζει μες στο δάσος,
κρατάν και αντιβογκάν του δυνατού το κλάμα…
— Ω το πρωτοφανέρωτο της φαντασίας
όραμα, ω το ξεσκέπασμα του ωραίου εμπρός μου!
Και νά η μελαχρινή και η φτωχοπούλα η χώρα
στο ολόλευκο νησί της νύφης αλλασμένη,
και νά η παιδούλα η ταπεινή και η ψαροπούλα
σαν Καλυψώ λαμπρόμαλλη ερωτοκαμένη!
Και νά η καρδιά μου μέσα ταξεδεύτρα χίλιων
τόπων, διψώντας μια πατρίδα, την αγάπη!
Και νά από τότε και η ψυχή μου αράδα αράδα
δίχορδη λύρα την πανάρχαιαν αρμονία
αντιλαλώντας, ή τ’ ανάθεμα ή το κλάμα…
Χαρά και δόξα των καιρών, Όμηρε θείε!

Θέλω να γίνω αριστερός.

Θέλω να γίνω αριστερός.
Να είμαι χιπ και τρέντι
κι οι φουκαράδες να ‘χουνε
εμένα για αφέντη.

Θέλω να γίνω αριστερός.
Να γδέρνω, να μαδάω.
Να τρέφομαι απ’ το καθεστώς,
αυτό που … πολεμάω!

Θέλω να γίνω αριστερός.
Να παίρνω χορηγίες,
επιδοτήσεις, αρπαχτές,
κονδύλια, αργομισθίες.

Θέλω να γίνω αριστερός
και στη δεξιά μου τσέπη,
να βάζω όσα ο λαός
σε μια ζωή δεν βλέπει.

Θέλω να γίνω αριστερός,
χρυσά να ‘χω κουτάλια
κι όταν μαζί μου διαφωνούν
να σπάω και κεφάλια.

Θέλω να γίνω αριστερός.
Να έχω ασυλία.
Θολές παρόλες να πετώ,
να γράφω και βιβλία.

Θέλω να γίνω αριστερός.
Ένα με τους παρίες,
κοστούμι Αρμάνι να φορώ
δίπλα τους στις πορείες.

Θέλω να γίνω αριστερός,
ξερόλας τελοσπάντων,
κήνσωρ, Ιεροεξεταστής
και τιμητής των πάντων.

Θέλω να γίνω αριστερός.
Μονά-ζυγά δικά μου.
Ο πιο στυγνός δικτάτορας
να ωχριά μπροστά μου.

Θέλω να γίνω αριστερός.
Να μένω στην Εκάλη.
Φασίστες, ρατσιστόμουτρα
να είναι όλοι οι άλλοι.

Θέλω να γίνω αριστερός.
Να εισβάλω στη Βουλή.
Να καταλάβω … έδρανο,
να κοιμηθώ πολύ.

Θέλω να γίνω αριστερός,
την ανεργία να σκίσω.
Δούλους πολλούς, εισαγωγής,
τον τόπο να γεμίσω.

Θέλω να γίνω αριστερός,
να σπάσω τα ταμπού.
Κόκα, παρτούζα κι αστακοί
να γίνουν του συρμού.

Θέλω να γίνω αριστερός
για να υμνώ τη φύση.
Ν’ αφήνω οικολογικές πορδές,
να καλλιεργώ χασίσι.

Θέλω να γίνω αριστερός
και να πουλώ κουλτούρα.
Να εξαίρω καλλιτεχνικά σκατά,
ξεράσματα και ούρα.

Θέλω να γίνω αριστερός.
Να βγάζω και φιρμάνια.
Να κάθονται όλοι προσοχή
στη γκέι περηφάνια.

Θέλω να γίνω αριστερός.
Να βρίζω τον Χριστό.
Αλλοδαποί θρησκόληπτοι
να μ’ έχουν για αρχηγό.

Θέλω να γίνω αριστερός,
τις εκκλησιές να κλείσω,
μπούργκες να βλέπω ολόγυρα,
πολλά τζαμιά να χτίσω.

Θέλω να γίνω αριστερός
και πολυπολιτισμικός.
Τις παραδόσεις τού Έλληνα
να θάψω δια παντός.

Θέλω να γίνω αριστερός.
Μοντέρνος, ριζοσπάστης.
Δανδής και ανανεωτής.
Φελλός κι απεργοσπάστης.

Θέλω να γίνω αριστερός.
Τον Μαρξ ν’ αποκηρύξω.
Τους συνεπείς αριστερούς
στα Τάρταρα να ρίξω.

Θέλω να γίνω αριστερός.
Να είμαι χιπ και τρέντι.
Άνεργοι, εργάτες και φτωχοί,
να μ’ έχουν για αφέντη.

https://aristidisdikaios.blogspot.com/2 ... ost_8.html

Σαν κεραυνος με ταραξες
Σαν μια φωτοβολιδα
Ηρθες κ διπλα αραξες
Κ τα βυζια σου ειδα

Απο τη συλλογη μου
*ο ματακιας*

ΜπλεΜπουμπυς έγραψε: ↑

06 Σεπ 2018, 17:58

Σαν κεραυνος με ταραξες
Σαν μια φωτοβολιδα
Ηρθες κ διπλα αραξες
Κ τα βυζια σου ειδα

Απο τη συλλογη μου
*ο ματακιας*

Ωραίος, δεν είναι σεξιστικό ;

Drexler έγραψε: ↑

15 Ιούλ 2018, 19:54

Θέλω να γίνω αριστερός.

Θέλω να γίνω αριστερός.
Να είμαι χιπ και τρέντι
κι οι φουκαράδες να ‘χουνε
εμένα για αφέντη.

Θέλω να γίνω αριστερός.
Να γδέρνω, να μαδάω.
Να τρέφομαι απ’ το καθεστώς,
αυτό που … πολεμάω!

Θέλω να γίνω αριστερός.
Να παίρνω χορηγίες,
επιδοτήσεις, αρπαχτές,
κονδύλια, αργομισθίες.

Θέλω να γίνω αριστερός
και στη δεξιά μου τσέπη,
να βάζω όσα ο λαός
σε μια ζωή δεν βλέπει.

Θέλω να γίνω αριστερός,
χρυσά να ‘χω κουτάλια
κι όταν μαζί μου διαφωνούν
να σπάω και κεφάλια.

Θέλω να γίνω αριστερός.
Να έχω ασυλία.
Θολές παρόλες να πετώ,
να γράφω και βιβλία.

Θέλω να γίνω αριστερός.
Ένα με τους παρίες,
κοστούμι Αρμάνι να φορώ
δίπλα τους στις πορείες.

Θέλω να γίνω αριστερός,
ξερόλας τελοσπάντων,
κήνσωρ, Ιεροεξεταστής
και τιμητής των πάντων.

Θέλω να γίνω αριστερός.
Μονά-ζυγά δικά μου.
Ο πιο στυγνός δικτάτορας
να ωχριά μπροστά μου.

Θέλω να γίνω αριστερός.
Να μένω στην Εκάλη.
Φασίστες, ρατσιστόμουτρα
να είναι όλοι οι άλλοι.

Θέλω να γίνω αριστερός.
Να εισβάλω στη Βουλή.
Να καταλάβω … έδρανο,
να κοιμηθώ πολύ.

Θέλω να γίνω αριστερός,
την ανεργία να σκίσω.
Δούλους πολλούς, εισαγωγής,
τον τόπο να γεμίσω.

Θέλω να γίνω αριστερός,
να σπάσω τα ταμπού.
Κόκα, παρτούζα κι αστακοί
να γίνουν του συρμού.

Θέλω να γίνω αριστερός
για να υμνώ τη φύση.
Ν’ αφήνω οικολογικές πορδές,
να καλλιεργώ χασίσι.

Θέλω να γίνω αριστερός
και να πουλώ κουλτούρα.
Να εξαίρω καλλιτεχνικά σκατά,
ξεράσματα και ούρα.

Θέλω να γίνω αριστερός.
Να βγάζω και φιρμάνια.
Να κάθονται όλοι προσοχή
στη γκέι περηφάνια.

Θέλω να γίνω αριστερός.
Να βρίζω τον Χριστό.
Αλλοδαποί θρησκόληπτοι
να μ’ έχουν για αρχηγό.

Θέλω να γίνω αριστερός,
τις εκκλησιές να κλείσω,
μπούργκες να βλέπω ολόγυρα,
πολλά τζαμιά να χτίσω.

Θέλω να γίνω αριστερός
και πολυπολιτισμικός.
Τις παραδόσεις τού Έλληνα
να θάψω δια παντός.

Θέλω να γίνω αριστερός.
Μοντέρνος, ριζοσπάστης.
Δανδής και ανανεωτής.
Φελλός κι απεργοσπάστης.

Θέλω να γίνω αριστερός.
Τον Μαρξ ν’ αποκηρύξω.
Τους συνεπείς αριστερούς
στα Τάρταρα να ρίξω.

Θέλω να γίνω αριστερός.
Να είμαι χιπ και τρέντι.
Άνεργοι, εργάτες και φτωχοί,
να μ’ έχουν για αφέντη.

https://aristidisdikaios.blogspot.com/2 ... ost_8.html

Drexler ένα λιθαράκι σάν συμπλήρωμα νά βάλω..
"θέλω νά γίνω αριστερός
νέες μεγάλες ΜΚΟ νά φτιάξω
κάτω απ'τή στέγη τού αρχηγού
τζώρτζ σόρος νά εντάξω

θέλω νά γίνω αριστερός,
όλους τούς γκαίη νά αφυπνίσω
κι'όταν πληθύνουν οί ισλαμιστές
νά μπορώ από πρίν νά τήν κοπανήσω

θέλω νά γίνω αριστερός,
στά διεθνή φόρα νά διαπρέψω
νά ανελιχθώ ψηλά εκεί
πού νά μπορώ από πρίν,
άν είμαι αναλώσιμος,νά μαντέψω"

Αξιος!

Drexler να προσθέσω κι εγώ,

Θέλω να γίνω αριστερός
ντυμένος σαν παρτάλι
για μαλακίες που κάνω 'γω
να φταίνε πάντα οι άλλοι.

Θέλω να γίνω αριστερός
Ζήτω η Γερμανία!
και όλους τους διαδηλωτές
βαράω με μανία

Φωλια ποιητων το φορουμ!Πρεπει να εκδωσουμε συλλογη.

Georg Trakl

Grodek
Am Abend tönen die herbstlichen Wälder
von tödlichen Waffen, die goldnen Ebenen
und blauen Seen, darüber die Sonne
düster hinrollt; umfängt die Nacht
sterbende Krieger, die wilde Klage
ihrer zerbrochenen Münder.
Doch stille sammelt im Weidengrund
rotes Gewölk, darin ein zürnender Gott wohnt
das vergoßne Blut sich, mondne Kühle;
alle Straßen münden in schwarze Verwesung.
Unter goldenem Gezweig der Nacht und Sternen
es schwankt der Schwester Schatten durch den schweigenden Hain,
zu grüßen die Geister der Helden, die blutenden Häupter;
und leise tönen im Rohr die dunkeln Flöten des Herbstes.
O stolzere Trauer! ihr ehernen Altäre
die heiße Flamme des Geistes
nährt heute ein gewaltiger Schmerz,
die ungebornen Enkel.

Μετάφραση

Γκρόντεκ

Το βράδυ αντηχούν στου φθινοπώρου τα δάση κλαγγές
από όπλα θανάτου, στις γαλάζιες λίμνες,
στις χρυσές πεδιάδες, ο ήλιος επάνω τους
κυλάει σκοτεινός σφίγγει η νύχτα στον κόλπο της
μαχητές που πεθαίνουν, τον άγριο θρήνο
των σπασμένων χειλιών τους.
Νέφος κόκκινο αμίλητο βρέχει το χώμα
το χυμένο αίμα, φεγγάρι ψυχρό -
μέσα του οικεί ένας οργίλος Θεός
όλοι οι δρόμοι εκβάλουν στο μελάνι της σήψης.
Κάτω απ'της νύχτας τα χρυσά κλαδιά και τ'αστέρια
της νοσοκόμας ο ίσκιος σαλεύει σ'ένα άλσος βουβό
χαιρετώντας πνεύματα ηρώων, κεφαλές ματωμένες
στην καλαμιά ηχούν σιγανά του φθινοπώρου ο μαύροι αυλοί.
Ω περήφανο πένθος! εσείς σιδερένιοι βωμοί,
την καυτή φλόγα του πνεύματος τρέφει απόψε ένας
πόνος βαθύς,
τ'αγέννητα εγγόνια.

Αναχωρώ



Κι όταν την πόρτα κλείσω
μη μ' αναζητάς
παράλληλες γραμμές
ήταν οι δρόμοι μας.

Στης γης το βάθος,
τι ντροπή, μόνο σμίξαμε
και αγκαλιάς σκοτάδια
μας φωτίζανε.

Αναχωρώ, που λες,
τώρα αναχωρώ,
δεύτερος ήμουνα
δίπλα σου εγώ.

Κι όταν την πόρτα κλείσω
δάκρυ σου μη δω,
ήρθα, σου έδωσα
και αναχωρώ.

Drexler έγραψε: ↑

16 Σεπ 2018, 01:09

Φωλια ποιητων το φορουμ!Πρεπει να εκδωσουμε συλλογη.

Θέλω να γίνω αριστερός
για rapefugees ρίχνω κλάμα
και θεωρώ και ναζιστή
και τον Δαλάι το Λάμα.