xioni έγραψε: ↑21 Μαρ 2024, 23:48
Το πχόρουμ μας έχει δώσει ποιητές όπως hellegennes και vag_el για παράδειγμα. Όποια κατάντια δηλαδή. Χωρίς αμφιβολία η παγκόσμια ημέρα ποίησης δεν είναι τίποτα παρά νεωτερικές εξυπνάδες (όποιος θέλει ας ψάξει την αφετηρία) αλλά την ίδια στιγμή μια αφορμή για να σκεφτούμε όλοι ποιοι είναι ποιητές και ποιοι όχι. Ας το πω καλύτερα, ποιοι δηλώνουν ποιητές σήμερα και ποιοι όχι; Ταυτόχρονα ας βάλω και έναν προβληματισμό για το πως και τι πρέπει να είναι είναι η ποίηση του 21ου αιώνα και πως ίσως πρέπει να την προσεγγίσουμε. Σαν Μετα-ποίηση ίσως; Μήπως και η Σάτι είναι μετα-ποίηση; Και όλη αυτή η σχετικοποίηση των πάντων που αμφισβητεί τα πάντα και οδηγεί στην απαξίωση σε τι εξυπηρετεί τελικά;
Βάζω λίγο αγαπημένο Γκόρπα για να νοιώσουμε όλοι τι είναι ποίηση (γνώμη μου)
Αναπόληση
Θα καταργήσω τον ουρανό, θα καταργήσω τη γη
και θ’ αφήσω μόνο ένα ουζερί
για ένα πιοτό για ένα τραγούδι για ένα χορό κι εσύ να περνάς απ’ έξω.
Ποιοι μας αγαπάνε;
Αυτό το καλοκαίρι ποιος θα το πάρει;
Ποιοι μας αγαπάνε; Κλειστό μαγαζί
κλειστό μαγαζί της αγάπης.
Κι αυτό το καλοκαίρι φέρνει για μένα μπάνια
σ’ αχρησιμοποίητες ακρογιαλιές
θαλασσινά ναπολιτάνικα φαγιά, μπύρες, ουίσκια
άγρια εκμετάλλευση εχθρών και φίλων
αποκρουστικά ξενύχτια σε ντεκόρ ποιητικά κι ευχάριστα.
Είμαι κουρασμένος πολύ κουρασμένος μέσα
πώς θέλετε να το δείτε, ανοίξτε με να το δείτε
έχω όμως κουράγιο
αδυνατώ να επιχειρήσω με πνεύμα επιχειρησιακό την ηλικία μου
αδυνατώ να πιστέψω πως αγάπησε έστω κι ένας έως τώρα
αδυνατώ να βρω μια σκοπιμότητα στην τέχνη
εκτός της σκοπιμότητος πως πρέπει να ζήσει κι αυτή
όπως τόσα άλλα ωραία ή χαμερπή αδιάφορο…
Σου λέω: Θέλω να γείρω… να ξεκουραστώ… να γείρω…
να μάθω πάλι να μετράω τ’ άστρα χωρίς να χάνω και τον ουρανό
να ξαναγίνω θαυμαστής του ηλιοβασιλέματος
να λαχταράω το τσιγάρο ενώ δεν το έχω μάθει ακόμα. Σου λέω: Εγώ που αγάπησα τα πάντα πριν να τα γνωρίσω θέλω
ν’ αγαπήσω κάτι επιτέλους που το ξέρω.
Εμείς
Πιθανόν εμείς να πέφτουμε έξω μ’ όλα αυτά τα φτηνά μας γούστα
που τα πληρώνουμε πανάκριβα για τα μπουζούκια
και τα παρεμφερή ωραία πράγματα…
Πιστεύω να υπάρξει ένας παράδεισος και για μας
γεμάτος ανυπολόγιστα φιλιά, τσιγάρα, καφέδες και κρασιά,
κουτούκια
και ταξιά, έρημες μεταμεσονύχτιες πλατείες, κλειστά μαγαζιά
κλειστά παράθυρα κι από πίσω οι καλές γυναίκες μόνες
ή με τον άντρα τους και γι’ αυτό δυο φορές μόνες…
[Πηγή:
www.doctv.gr]
Παρακαλώ τους δύο που μνημόνευσα να μην μολύνουν το νήμα. Επίσης δώστε τιπς για φρέσκους ποιητές, 21ος αιώνας, 2024 μ.χ. Ευχαριστώ.