Phorum.com.gr

ΟΙ ΔΟΥΒΛΙΝΕΖΟΙ
JOYCE JAMES

Μια εξαιρετική συλλογή διηγημάτων, που μιλάει για την απόγνωση, τους ανερμάτιστους, παγιδευμένους ανθρώπους μιας εγκλωβισμένης χώρας. Σ' αυτή τη συλλογή, ο Τζόυς αναλύει την κοινωνία του Δουβλίνου, μικρογραφία της Ιρλανδίας. Περιγράφει μια πόλη παραδομένη στην κατήφεια, και τη μιζέρια. Οι ήρωές του, αδυνατούν να ανακαλύψουν νόημα στη ζωή τους:

"Κρεμάστε τους σαν τσαμπια" του Αζιζ Νεσιν. Αφήγησεις του ιδίου που ήταν αυτόπτης μαρτυρας των πογκρομ κατα των ελλήνων στην κωνσταντινούπολη του 55, και μετεπειτα κατηγορήθκε μαζί με άλλους κομμουνιστές ως... υποκινητής!

"Οι γενναίοι διαδηλωτές εκείνης της νύχτας ετοιμάζονται να δείρουν ένα διερχόμενο αφου, κοιτάζοντας τον στο πρόσωπο, καταλαβαίνουν πως είναι Ρωμιός. Κι όμως, πόσο μοιάζουμε τούρκοι και έλληνες... Με το φόβο ενός ξυλοδαρμού, τραυματισμού, λιντσαρίσματος και τεμαχισμού, ο άνθρωπος, για να αποδείξει ότι είναι Τούρκος, άρχισε να εκλιπαρεί:
" Μα τον Αλλάχ, είμαι τούρκος, μα τον Αλλάχ, είμαι μουσουλμάνος"
Τότε οι επιτιθέμενοι του είπαν:
"Βγάλτην να τη δούμε!"
Ο καημένος ο άνθρωπος. Κατέβασε το παντελόνι και το σώβρακο και έδειξε ότι ειναι Τούρκος και μουσουλμάνος. Ποιο ήταν για τους διαδηλωτές το αποδεικτικο; Η περιτομή! Αν είχε κάνει περιτομή , τη γλίτωνε, αν όχι, καιγόταν... Αν όμως κάποιος είχε πει ψέματα και είχε εξαπατήσει, δεν αρκούσε μόνο το ξύλο. Ένας απο τους επιτιθέμενους γενναίους έβγαζε επι τόπου το μαχαίρι και, μέσα στην αναμπουμπούλα, του έκανε περιτομή. Τώρα, δύο εκατοστά παραπάνω, τρία περίσευμα... ε! μέσα στη φασαρία δεν κοιτάζουν τέτοιες λεπτομέρειες...
Τη βραδια εκείνη ουδείς πήγε στην παράσταση του μάγου άμπρα κατάμπρα. Θέλησε να πάει σπίτι του. Βγήκε έξω και επειδή είχε γένια, δείτε, ένας παπάς είπαν, και τον έπιασαν. Παρακάλεσε , εκλιπάρησε, σε τελική ανάλυση έδειξε πως ειχε κάνει περιτομή και σώθηκε. Του είπαν όμως, αφου είσαι απο μας, ανέβα στο αυτοκίνητο και θα κάνεις ότι διατάξουμε. Έτσι τον συνάντησα με το μικρόφωνο στο χέρι στην περιοχή Εμίνονου..."

Κωλότουρκοι.

ΑΕΝΑΟ ΣΥΜΠΑΝ

το Αέναο Σύμπαν, ο Πολ Στάινχαρντ και ο Νιλ Τούροκ, δύο από τους επιφανέστερους θεωρητικούς φυσικούς του κόσμου, προτείνουν μια διαφορετική, επαναστατική κοσμολογία: αυτό που θεωρούσαμε ως σήμερα «στιγμή της δημιουργίας» ήταν απλώς ένα επεισόδιο ενός άπειρου κύκλου τιτάνιων συγκρούσεων ανάμεσα στο δικό μας σύμπαν και σ' έναν παράλληλο κόσμο. Η Μεγάλη Έκρηξη δεν ήταν η αρχή του χρόνου, αλλά μια γέφυρα από ένα παρελθόν γεμάτο ατελείωτα επαναλαμβανόμενους κύκλους εξέλιξης, κάθε ένας από τους οποίους συνοδευόταν από τη δημιουργία νέας ύλης και το σχηματισμό νέων γαλαξιών, αστέρων και πλανητών. Οι συγγραφείς αφηγούνται με ποιον τρόπο κατέληξαν στη θεωρία τους - στην οποία έδωσαν το ελληνικό όνομα «Εκπυρωτικό Σύμπαν» - συνδυάζοντας τις νέες ανακαλύψεις της Αστροφυσικής, της Θεωρίας των Υπερχορδών και της Αστρονομίας.

Τελειωσα το "μια χριστουγενιατικη ιστορια" του Ντικενς. Ξερω εκτος τοπου και χρονου αλλα ηταν μικρο το ειχα και προχειρο (απο εφημεριδα). Πολυ καλο.

Τελείωσα το "ζητημα θανατου και ζωης" του Γιαλομ. Αρκετα καλό και ουσιωδες περιγραφει το πως βιωσε το θανατο της γυναικας του.

Τελείωσα το "ο Χριστός ξανασταυρώνεται" του Νίκου Καζατζακη. Φοβερο βιβλιο σκιαγραφει τα πιο ποταπα αισθηματα της ανθρωπινης φυσης. Το προτείνω σε όλους.

Για τις διακοπές

Μιας και ειναι επικαιρο, να αναφερω πως επεσε στα χερια μου τουτο. Δεν ξερω αν η απουσια σημειων στιξης ειναι τυπογραφικο προβλημα ή καποιο ειδος συγγραφικης ιδιομορφιας αλλα διαβαζεται ευχαριστα.

https://www.politeianet.gr/books/978960 ... eos-200927

Bazoomba έγραψε: ↑

10 Αύγ 2022, 12:59

Μιας και ειναι επικαιρο, να αναφερω πως επεσε στα χερια μου τουτο. Δεν ξερω αν η απουσια σημειων στιξης ειναι τυπογραφικο προβλημα ή καποιο ειδος συγγραφικης ιδιομορφιας αλλα διαβαζεται ευχαριστα.

https://www.politeianet.gr/books/978960 ... eos-200927


[img]https://i.postimg.cc/6qvm2js2/C6-F ... .jpg[/img]

Έτσι έγραφε ο Σαραμάγκου.

EROICA του Κοσμά Πολιτη

Μετά από τόσο καιρό που βολοδερνα στην ξένη λογοτεχνία είπα να επιστρέψω στα πάτρια και το συγκεκριμένο βιβλίο δεν με διέψευσε καθόλου. Μια πολύ όμορφη ιστορία ενηλικίωσης που σου ξυπνά γλυκές αναμνήσεις και από τα δικά σου εφηβικά χρόνια. Ωραίες εικόνες, νοσταλγία και έντονο άρωμα της εποχής του μεσοπολέμου. Πολλοί ίσως τους κουράσει ο συνεχής λυρικός και ελλειπτικός λόγος αλλά αυτα αποτελουν άλλωστε και την ιδιαίτερη γραφή του Πολίτη. Άλλη μια φορά που επιβεβαιώνομαι ότι και οι Έλληνες κλασικοί δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα από τους ξένους σύγχρονους τους.

Επόμενο: Ο ΖΗΤΙΑΝΟΣ του Καρκαβίτσα.

Ο Φακελος Ιπκρες ειναι στα υπόψη μου. Ενημερωσε μας αν ειναι ωραιο.

Τελειωσα το Νονο του Μαριο Πούζο. Πολύ καλο αν και ειχε διαφορες απο τις ταινιες.

Space_Passenger έγραψε: ↑

22 Αύγ 2022, 12:06

Ο Φακελος Ιπκρες ειναι στα υπόψη μου. Ενημερωσε μας αν ειναι ωραιο.

Τελειωσα το Νονο του Μαριο Πούζο. Πολύ καλο αν και ειχε διαφορες απο τις ταινιες.

Οι ταινίες έχουν το Coppola effect