Η φανερή γοητεία του Βασίλη Ραφαηλίδη

[Maspoli]

Πηγή ή αναφορά;
Εσύ διαλέγεις.

Το ειχε πει ο Πλευρης πριν πολλα χρονια στην τηλεοραση.

Κι εγώ αν ήμουν Πλεύρης θα ήθελα να ακούγεται ότι κάνω παρέα με τον Ραφαηλίδη.
Αν ήμουν όμως Ραφαηλίδης θα θεωρούσα συκοφαντία να ακούγεται ότι κάνω παρέα με τον Πλεύρη.
Πάντως, εξακολουθώ να το αμφισβητώ.

Δεν το ξέρω αν είχαν φιλικές σχέσεις αλλά δεν το βλέπω εντελώς παράλογο. Και με τον Γλεζο εύκολα συνομιλούσε ο Πλεύρης. Δεν εννοώ ότι ήταν φίλοι αλλά όταν βρίσκονταν δεν πλακώνονταν, ούτε απεστρεφε ο ένας το βλέμμα από τον άλλο. Συνομιλούσαν.

[Βλήμα]

Ο Ραφ ήταν πράγματι πολλά επίπεδα ανώτερος από τους άλλους αριστερούς, αλλά δυστυχώς βλέπουμε ποιοί έχουν πλέον επικρατήσει στο χώρο της αριστεράς.

Ο Πλεύρης όμως τον Ραφαηλίδη "τρόλαρε" με αποτέλεσμα να τον εκνευρίζει.

Μα τα επιχειρήματά του ο Πλεύρης τα 'χει δώσει, και ακόμα και ο Ραφ δεν είχε απάντηση σ' αυτά. Οπότε δε μένει κάτι άλλο.
Υπόψη, και καλό είναι να το δείς αυτό.
Ο Ραφαϊλίδης διακρινόταν κι από κάποιο πατριωτισμό.
Εσύ βάζεις στην υπογραφή σου κάτι που νομίζεις πως απευθύνεται στο θρησκευτικό συναίσθημα των δεξιών, ή ακροδεξιών, για να μας κατηγορήσεις για το οτι είμαστε κατά των "προσφύγων". Αυτοί οι "πρόσφυγες" όμως, είναι σε μεγάλο βαθμό μέλη του FSA, που ευθέως πλέον απειλούν τη χώρα μας. Επιπλέον πολλοί απ' αυτούς έχουν διαπράξει και διαπράττουν εγκλήματα στη χώρα μας, με κόστος ζωές.
Αν ο Ραφαϊλίδης ζούσε τώρα, εσύ τί θέση νομίζεις θα είχε γι' αυτούς τους "πρόσφυγες"?

Τι άποψη θα είχε; Πιστεύεις ότι θα έλεγε να τους ρίξουμε στην θάλασσα; Πλάκα μου κάνεις;
Α! Και το απόσπασμα το παρέθεσα γιατί με εκφράζει πολύ πιο ειλικρινά απ' ότι υπονοείς.

[Βλήμα]

Το ειχε πει ο Πλευρης πριν πολλα χρονια στην τηλεοραση.

Κι εγώ αν ήμουν Πλεύρης θα ήθελα να ακούγεται ότι κάνω παρέα με τον Ραφαηλίδη.
Αν ήμουν όμως Ραφαηλίδης θα θεωρούσα συκοφαντία να ακούγεται ότι κάνω παρέα με τον Πλεύρη.
Πάντως, εξακολουθώ να το αμφισβητώ.

Και με τον Γλεζο εύκολα συνομιλούμε ο Πλεύρης. Δεν εννοώ ότι ήταν φίλοι αλλά όταν βρίσκονταν δεν πλακώνονται, ούτε απεστρεφε ο ένας το βλέμμα από τον άλλο. Συνομιλούσαν.

Αυτό κι αν το αμφισβητώ.

[run]

Η φανερή γοητεία του Βασίλη Ραφαηλίδη
08-09-2017
Λαϊκό Στρώμα



Υπάρχουν γύρω μας αυτοί που το άκουσμα της λέξης «Ράφα» τους φέρνει συνειρμικά στο νου τον προπονητή Ράφα Μπενίτεζ. Θεμιτό. Και Ουέφα έχει πάρει ο άνθρωπος και Τσάμπιονς Λιγκ.

Αλλά υπάρχουμε και ‘μεις που ανδρωθήκαμε (ή «γυναικωθήκαμε») πολιτικά και συγγραφικά λόγω ενός άλλου Ράφα, του συγγραφέα/δημοσιογράφου/κριτικού κινηματογράφου Βασίλη Ραφαηλίδη.

Ο Ραφαηλίδης γεννήθηκε το 1934 στα Σέρβια της Κοζάνης. Μετά από σχετικές σπουδές ασχολήθηκε για σύντομο διάστημα με τη σκηνοθεσία, πριν μεταπηδήσει στο ρόλο του κριτικού κινηματογράφου μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του ’80. Έκτοτε συνέχισε στον έντυπο τύπο με επιφυλλίδες και άρθρα γνώμης. Τη δεκαετία του ’90 έγραψε τον κύριο όγκο των βιβλίων του ενώ ήταν απ’ τους πιο περιζήτητους καλεσμένους των τηλεοπτικών πάνελ. Πέθανε από καρκίνο το 2000.

Αν κάτι ήταν ο Ραφαηλίδης, ήταν άνθρωπος με θαυμάσια αίσθηση του χιούμορ, με μεγάλη ικανότητα σαρκασμού και αυτοσαρκασμού. Είχε ταυτόχρονα συναίσθηση της μικρότητας του -όλων μας- ως ατόμων αλλά και επίγνωση του ρόλου και των δυνατοτήτων που έχουν μεγάλες μάζες ανθρώπων, αυτών που λέμε ότι κινούν την Ιστορία. Μολονότι ήταν στο πλευρό αυτών των μαζών, ούτε τις καθαγίαζε, ούτε τις εξιδανίκευε.

Για μένα προσωπικά το συγγραφικό του έργο και ειδικότερα η «Ιστορία (κωμικοτραγική) του Νεοελληνικού Κράτους» και η «Μεγάλη Περιπέτεια του Μαρξισμού» ήταν κομβικά στη διαμόρφωση της πολιτικής μου ταυτότητας τη δεκαετία του ’90. Σε αυτά τα βιβλία (που αποτελούν απαραίτητο ανάγνωσμα για όλο τον ντουνιά) είναι που ο Ραφαηλίδης θα μπλέξει την υλιστική (ναι, με τον δικό του παιχνιδιάρικο και με μεγάλους βαθμούς ελευθερίας τρόπο) αντίληψη της ιστορίας και τον υγιή συναισθηματισμό, τη θεώρηση δηλαδή ότι τόσες και τόσες θυσίες ανθρώπων για ένα τόσο ευγενικό σκοπό (την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο) αποκλείεται να πάνε χαμένες από ιστορική προοπτική.

Ο Ραφαηλίδης φυσικά δεν είχε κανένα αλάθητο. Και υπερβολές έχει γράψει και (συγνώμη Ράφα) κοτσάνες έχει πει και σε αμφίβολης ποιότητας τηλεοπτικές εκπομπές είχε συμμετάσχει. Στα βιβλία του θα βρει κανείς από χοντροκομμένο αντισταλινισμό μέχρι θεωρίες -«φιλελέδικες» ή «ΔΗΜΑΡήσιες» θα τις λέγαμε σήμερα- ότι «δεν είμαστε κράτος» και «αφού δεν έχουμε σοσιαλισμό ας κάνουμε τουλάχιστον “υγιή” καπιταλισμό». Όμως δεν είναι αυτό που καθορίζει το έργο του, κι ας είχε ιδιαίτερη ευαισθησία σε θέματα αισθητικής και «στόχο ζωής» την καταπολέμηση της πασοκιάς, της βλαχομπαροκιάς, του εθνικισμού.

Μερικά από τα παραπάνω στοιχεία ήταν που του κόλλησαν και την ταμπέλα του «αιρετικού». «Αιρετικού» σε σχέση με τις mainstream αντιλήψεις του καιρού του (περί πολιτικής, θρησκείας κλπ.) αλλά και αιρετικού σε σχέση με την επικρατούσα άποψη στην Αριστερά, κύρια το ΚΚΕ. Η πρώτη αιρετικότητα ήταν που τον έκανε αγαπητό σε μας, η δεύτερη ήταν που τον έκανε αγαπητό στα μέσα ενημέρωσης και σε κύκλους «διανοουμένων» και «ανένταχτων», χωρίς παραδόξως να τον αποξενώνει και από μας.

Οπότε να περάσουμε και στα βαριά. Ο Βασίλης ήταν κομμουνιστής; Προσωπική μου άποψη είναι ότι κομμουνιστές είναι τα μέλη των κομμουνιστικών κομμάτων και μάλιστα αυτών που φέρουν και τη χάρη, εκτός απ’ το όνομα. Αυστηρά πολιτικά/κομματικά ο Βασίλης Ραφαηλίδης υπήρξε για ελάχιστα χρόνια μέλος κάποιου αριστερού σχηματισμού (της ΕΔΑ) και σε κάθε περίπτωση όχι του ΚΚΕ. Επομένως τον τίτλο αυτόν δεν μπορώ να του τον αποδώσω εγώ. Όμως αυτό που μπορώ να του αποδώσω είναι ότι η «πάστα» του ήταν ό,τι πιο κοντινό σε αυτή του κομμουνιστή. Έτσι είναι οι άνθρωποι που είναι ταυτόχρονα στο πλευρό των καταπιεσμένων και της επιστήμης/ορθολογισμού. Άσχετα απ’ την ταμπέλα λοιπόν που θα του κοτσάρουμε, τα κείμενά του ήταν απ’ αυτά που μπορούν να σε κάνουν κομμουνιστή ή τουλάχιστον να συμβάλουν στο ξεκουρκούτιασμα του μυαλού σου και σε συνδυασμό με δεκάδες άλλα πράγματα να σε βοηθήσουν να γίνεις τέτοιος.

«…Η πιο μεγάλη εφεύρεση του καπιταλισμού είναι το κολοσσιαίας σημασίας γεγονός πως παραμέρισε όλα τα άλλα ιδανικά και στη θέση τους έβαλε το χρήμα, όπως γινόταν πάντα στην ιστορία χωρίς να το ομολογούν καθαρά οι πολιτικάντηδες, και οι καθηγητές της ιστορίας που τους βοηθούν αποτελεσματικά. Κύριε, θέλεις να γίνεις πλούσιος; Σκότωσε, ρήμαξε, κλέψε, εξαπάτησε, κι όταν έρθει η ώρα σου εξομολογήσου και άντε στο καλό. Ο Άγιος Πέτρος σε περιμένει στον Παράδεισο».

Ευτυχώς ο Βασίλης θα αποφύγει τις κακές παρέες μετά το θάνατό του. Πέθανε σαν σήμερα, 8 Σεπτεμβρίου του 2000 και έπειτα, για καλή του τύχη, αποδομήθηκε από μικροοργανισμούς.

Αυτός, όχι οι ιδέες του.
http://www.katiousa.gr/istoria/prosopa- ... bS3lCYHDdM

καλα ουλοι οι τελειωμένοι

καλοι γιατι ηταν υβριστες ελληνων

[Nostalgia]

Το ειχε πει ο Πλευρης πριν πολλα χρονια στην τηλεοραση.

Κι εγώ αν ήμουν Πλεύρης θα ήθελα να ακούγεται ότι κάνω παρέα με τον Ραφαηλίδη.
Αν ήμουν όμως Ραφαηλίδης θα θεωρούσα συκοφαντία να ακούγεται ότι κάνω παρέα με τον Πλεύρη.
Πάντως, εξακολουθώ να το αμφισβητώ.

Δεν το ξέρω αν είχαν φιλικές σχέσεις αλλά δεν το βλέπω εντελώς παράλογο. Και με τον Γλεζο εύκολα συνομιλούμε ο Πλεύρης. Δεν εννοώ ότι ήταν φίλοι αλλά όταν βρίσκονταν δεν πλακώνονται, ούτε απεστρεφε ο ένας το βλέμμα από τον άλλο. Συνομιλούσαν.

Και μονο το λεκτικο μπουνιδι που επεφτε μεταξυ τους στις εκπομπες και παλι ξαναεβγαιναν μαζι δειχνει μια οικειοτητα. Εαν προσεξεις στις περισσοτερες κοντρες τους δεν υπαρχουν νευρα αλλα "βρισιες" με χαμογελα, ειναι περισσοτερο σαν παιγνιδι ποιος θα νευριασει τον αλλον. Το θυμαμαι πολυ καλα σε μια εκπομπη στην τηλεοραση οπου μετα το θανατο του Ραφαηλιδη ο δημοσιογραφος κατι του ειχε πει γι'αυτον και ο Πλευρης στεναχωρημενος ειχε απαντησει "ξερετε ητο φιλος μου". Και ο Ερμής παλαιοτερα εδω μεσα ειχε κανει μια αντιστοιχη αναφορα.

[ΑΙΝΕΙΑΝ06]

Ο Βασίλης Ραφαηλίδης ΔΕΝ πίστευε επίσης ότι είχε γίνει το Ολοκαύτωμα των Εβραίων ..

[Dwarven Blacksmith]

Ο Βασίλης Ραφαηλίδης ΔΕΝ πίστευε επίσης ότι είχε γίνει το Ολοκαύτωμα των Εβραίων ..

epic gamer moment

[elchav]

Ο Ραφ ήταν πράγματι πολλά επίπεδα ανώτερος από τους άλλους αριστερούς

μεγάλη τιμή από μια μεγάλη μορφή.κρίμα που δεν ζει να το διαβάσει,θα ένιωθε περήφανος

Tι μαλάκας

[Kauldron]

Ο Πλεύρης όμως τον Ραφαηλίδη "τρόλαρε" με αποτέλεσμα να τον εκνευρίζει.

Μα τα επιχειρήματά του ο Πλεύρης τα 'χει δώσει, και ακόμα και ο Ραφ δεν είχε απάντηση σ' αυτά. Οπότε δε μένει κάτι άλλο.
Υπόψη, και καλό είναι να το δείς αυτό.
Ο Ραφαϊλίδης διακρινόταν κι από κάποιο πατριωτισμό.
Εσύ βάζεις στην υπογραφή σου κάτι που νομίζεις πως απευθύνεται στο θρησκευτικό συναίσθημα των δεξιών, ή ακροδεξιών, για να μας κατηγορήσεις για το οτι είμαστε κατά των "προσφύγων". Αυτοί οι "πρόσφυγες" όμως, είναι σε μεγάλο βαθμό μέλη του FSA, που ευθέως πλέον απειλούν τη χώρα μας. Επιπλέον πολλοί απ' αυτούς έχουν διαπράξει και διαπράττουν εγκλήματα στη χώρα μας, με κόστος ζωές.
Αν ο Ραφαϊλίδης ζούσε τώρα, εσύ τί θέση νομίζεις θα είχε γι' αυτούς τους "πρόσφυγες"?

Τι άποψη θα είχε; Πιστεύεις ότι θα έλεγε να τους ρίξουμε στην θάλασσα; Πλάκα μου κάνεις;
Α! Και το απόσπασμα το παρέθεσα γιατί με εκφράζει πολύ πιο ειλικρινά απ' ότι υπονοείς.

Νομίζω πως θα έλεγε να μην τους δεχόμαστε. Από το να τους σκοτώσεις μέχρι να τους δίνεις επιδόματα, ουσιαστικά ενθαρρύνοντας να 'ρθουν κι άλλοι, υπάρχουν κι άλλες λύσεις ενδιάμεσα.

[Βλήμα]

Νομίζω πως θα έλεγε να μην τους δεχόμαστε. Από το να τους σκοτώσεις μέχρι να τους δίνεις επιδόματα, ουσιαστικά ενθαρρύνοντας να 'ρθουν κι άλλοι, υπάρχουν κι άλλες λύσεις ενδιάμεσα.

Μα αν δεν τους σκοτώνεις (άμεσα ή έμμεσα, με το να τους στέλνεις πίσω, εκεί που θα πεθάνουν) και δεν τους δίνεις κι επιδόματα θα έχεις στον χώρο σου πλήθος ανθρώπων που πεινούν. Δεν λέμε για οικονομικές δυσκολίες του στιλ "έχω καθυστερήσει το νοίκι έναν μήνα και ζορίζομαι" εννοώ πείνα πραγματική. Υποσιτισμό. Πεινούν και τα παιδιά τους που έχουν μαζί τους. Αν δεν τους δίνεις επιδόματα θα τα κάνουν πουτάνα. Θρέφεις μια πολυεστιακή βόμβα.

[ΦΙΛΕΛΕ ΚΑΙ ΤΡΟΛΕΛΕ]

Είχε πολύ διασκεδαστική και ευχάριστη γραφή, αν και έχω διαβάσει μόνο το H μεγάλη περιπέτεια του μαρξισμού και το Ιστορία (κωμικοτραγική) του νεοελληνικού κράτους και κρίνω μόνο από αυτά τα δύο βιβλία. Έγραφε βιωματικά βέβαια, και με περισσό πάθος Προσωπικά προτιμώ τον Καστοριάδη.

Πάντως, από τα βίντεο που παραθέσατε από την εκπομπή του Παναγιωτόπουλου, με το θέμα που είχε δημιουργήσει ο Δοξιάδης, είναι να νοσταλγείς την ποιότητα της ροής του διαλόγου εκείνης της εποχής. Κανένας δεν διακόπτει κανέναν και περιμένουν όλοι στωικά να πάρουν τον λόγο και να τοποθετηθούν. Ακόμη και ο Ραφαηλίδης που είχε και αρκετά έντονο ταμπεραμέντο. Τώρα μόνο διάλογος δεν γίνεται.

Από την άποψη της ροής του διαλόγου,ναι. Γενικά, η συζήτηση ήταν τραγική. Ο Ραφαηλίδης, εκτός τόπου και χρόνου, να λέει παπαριές στο Σαββόπουλο που προσπαθεί να νομιμοποιήσει τις ιδεολογικές του κωλοτούμπες λέγοντας τις δικές του παπαριές.Άσε που μου έβγαλε και κάτι κατινίστικο όλη αυτή σύγκρουση."Πόσα παιδιά έχεις Ραφαηλίδη?" "Πόσα παίρνεις από το Mega, Δοξιάδη" κλπ.

[Kauldron]

Νομίζω πως θα έλεγε να μην τους δεχόμαστε. Από το να τους σκοτώσεις μέχρι να τους δίνεις επιδόματα, ουσιαστικά ενθαρρύνοντας να 'ρθουν κι άλλοι, υπάρχουν κι άλλες λύσεις ενδιάμεσα.

Μα αν δεν τους σκοτώνεις (άμεσα ή έμμεσα, με το να τους στέλνεις πίσω, εκεί που θα πεθάνουν) και δεν τους δίνεις κι επιδόματα θα έχεις στον χώρο σου πλήθος ανθρώπων που πεινούν. Δεν λέμε για οικονομικές δυσκολίες του στιλ "έχω καθυστερήσει το νοίκι έναν μήνα και ζορίζομαι" εννοώ πείνα πραγματική. Υποσιτισμό. Πεινούν και τα παιδιά τους που έχουν μαζί τους. Αν δεν τους δίνεις επιδόματα θα τα κάνουν πουτάνα. Θρέφεις μια πολυεστιακή βόμβα.

Πού είναι το "εκεί"? Στην Τουρκία? Οι περισσότεροι ζούσαν και εργάζονταν κανονικά στην Τουρκία, πολλοί για 1 και 2 χρόνια πριν έρθουν εδώ.

Αν δεν τους δίνεις επιδόματα θα τα κάνουν πουτάνα.

Άλλος ένας πολύ καλός λόγος, λοιπόν, για να μην τους δεχόμαστε. Πέρα απ' το οτι υπάρχουν ΠΑΡΑ πολλοί πράκτορες της Τουρκίας μέσα σ' αυτούς, που είτε τους δώσεις είτε οχι, απλά θα ενεργήσουν σύμφωνα με τις εντολές της Τουρκίας. Δε μας παίρνει να το ρισκάρουμε, λοιπόν.
Ας πούμε οτι 100 (βάλε έναν αριθμό τέλοσπάντων, 20? 25?) άτομα χτυπάν την πόρτα σου. Απ' αυτούς οι 98 είναι πραγματικά καλοί άνθρωποι, που έχουν ανάγκη τη βοήθειά σου. Οι 2 όμως, έχουν σκοπό να σε σκοτώσουν. Θ' άνοιγες την πόρτα σου έστω σ' έναν?

[πατησιωτης]

Ας πούμε οτι 100 (βάλε έναν αριθμό τέλοσπάντων, 20? 25?) άτομα χτυπάν την πόρτα σου. Απ' αυτούς οι 98 είναι πραγματικά καλοί άνθρωποι, που έχουν ανάγκη τη βοήθειά σου. Οι 2 όμως, έχουν σκοπό να σε σκοτώσουν. Θ' άνοιγες την πόρτα σου έστω σ' έναν?

Μην προσπαθείς να αλλάξεις την πάγια άποψη της αριστεράς επί του θέματος.Ο Ραφαηλίδης δεν θα μπορούσε ποτέ να παραβιάσει αυτές τις απόψεις ακόμη και εάν καταλάβαινε ότι δεν ισχύουν.
Βασική άποψη της αριστεράς είναι ότι δεν ευθύνεται ο κακομοίρης που ψάχνει μια καλύτερη ζωή σε άλλη χώρα και πρέπει να γίνει αποδεκτός.Διαχωρίζεται ο άοπλος πρόσφυγας από τον ένοπλο στρατό.
Το πρόβλημα βέβαια είναι ότι ο Ερντογάν δεν τους διαχωρίζει. Στρατός,γεωτρύπανα και πρόσφυγες είναι μέρος του ιδίου σχεδίου.
Σε αυτό οι αριστεροί αλλά και πολλοί φιλελεύθεροι θα σου πουν ότι τυχόν επιθετικές διαθέσεις που έχει ένας πρόσφυγας μπορούν να αλλάξουν εάν του φερθείς καλά.Τρία πουλάκια δηλαδή για μια χώρα με ήδη πολλούς ντόπιους ανέργους στην οποία προσπαθούν να περάσουν εκατοντάδες χιλιάδες κατά το πλείστον πιστοί άλλης θρησκείας με κακές σχέσεις με την επικρατούσα αλλά τρέχα γύρευε.
Καταστατικά αυτό πρέπει να λένε,άσχετα από το γεγονός ότι και οι ίδιοι εάν ήσαν στην εξουσία τα ίδια και χειρότερα θα έκαναν.

[ΣΑΤΑΝΙΚΟΣ ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ]

Κάποια βιβλία του που διάβασα ήταν ενδιαφέροντα, αλλά τελικά πρόκειται για ακόμη έναν πομπώδη αριστερό μαλάκα

[Kauldron]

Ας πούμε οτι 100 (βάλε έναν αριθμό τέλοσπάντων, 20? 25?) άτομα χτυπάν την πόρτα σου. Απ' αυτούς οι 98 είναι πραγματικά καλοί άνθρωποι, που έχουν ανάγκη τη βοήθειά σου. Οι 2 όμως, έχουν σκοπό να σε σκοτώσουν. Θ' άνοιγες την πόρτα σου έστω σ' έναν?

Μην προσπαθείς να αλλάξεις την πάγια άποψη της αριστεράς επί του θέματος.Ο Ραφαηλίδης δεν θα μπορούσε ποτέ να παραβιάσει αυτές τις απόψεις ακόμη και εάν καταλάβαινε ότι δεν ισχύουν.
Βασική άποψη της αριστεράς είναι ότι δεν ευθύνεται ο κακομοίρης που ψάχνει μια καλύτερη ζωή σε άλλη χώρα και πρέπει να γίνει αποδεκτός.Διαχωρίζεται ο άοπλος πρόσφυγας από τον ένοπλο στρατό.
Το πρόβλημα βέβαια είναι ότι ο Ερντογάν δεν τους διαχωρίζει. Στρατός,γεωτρύπανα και πρόσφυγες είναι μέρος του ιδίου σχεδίου.
Σε αυτό οι αριστεροί αλλά και πολλοί φιλελεύθεροι θα σου πουν ότι τυχόν επιθετικές διαθέσεις που έχει ένας πρόσφυγας μπορούν να αλλάξουν εάν του φερθείς καλά.Τρία πουλάκια δηλαδή για μια χώρα με ήδη πολλούς ντόπιους ανέργους στην οποία προσπαθούν να περάσουν εκατοντάδες χιλιάδες κατά το πλείστον πιστοί άλλης θρησκείας με κακές σχέσεις με την επικρατούσα αλλά τρέχα γύρευε.
Καταστατικά αυτό πρέπει να λένε,άσχετα από το γεγονός ότι και οι ίδιοι εάν ήσαν στην εξουσία τα ίδια και χειρότερα θα έκαναν.