Η φανερή γοητεία του Βασίλη Ραφαηλίδη
Η φανερή γοητεία του Βασίλη Ραφαηλίδη
Η φανερή γοητεία του Βασίλη Ραφαηλίδη
08-09-2017
Λαϊκό Στρώμα
Υπάρχουν γύρω μας αυτοί που το άκουσμα της λέξης «Ράφα» τους φέρνει συνειρμικά στο νου τον προπονητή Ράφα Μπενίτεζ. Θεμιτό. Και Ουέφα έχει πάρει ο άνθρωπος και Τσάμπιονς Λιγκ.
Αλλά υπάρχουμε και ‘μεις που ανδρωθήκαμε (ή «γυναικωθήκαμε») πολιτικά και συγγραφικά λόγω ενός άλλου Ράφα, του συγγραφέα/δημοσιογράφου/κριτικού κινηματογράφου Βασίλη Ραφαηλίδη.
Ο Ραφαηλίδης γεννήθηκε το 1934 στα Σέρβια της Κοζάνης. Μετά από σχετικές σπουδές ασχολήθηκε για σύντομο διάστημα με τη σκηνοθεσία, πριν μεταπηδήσει στο ρόλο του κριτικού κινηματογράφου μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του ’80. Έκτοτε συνέχισε στον έντυπο τύπο με επιφυλλίδες και άρθρα γνώμης. Τη δεκαετία του ’90 έγραψε τον κύριο όγκο των βιβλίων του ενώ ήταν απ’ τους πιο περιζήτητους καλεσμένους των τηλεοπτικών πάνελ. Πέθανε από καρκίνο το 2000.
Αν κάτι ήταν ο Ραφαηλίδης, ήταν άνθρωπος με θαυμάσια αίσθηση του χιούμορ, με μεγάλη ικανότητα σαρκασμού και αυτοσαρκασμού. Είχε ταυτόχρονα συναίσθηση της μικρότητας του -όλων μας- ως ατόμων αλλά και επίγνωση του ρόλου και των δυνατοτήτων που έχουν μεγάλες μάζες ανθρώπων, αυτών που λέμε ότι κινούν την Ιστορία. Μολονότι ήταν στο πλευρό αυτών των μαζών, ούτε τις καθαγίαζε, ούτε τις εξιδανίκευε.
Για μένα προσωπικά το συγγραφικό του έργο και ειδικότερα η «Ιστορία (κωμικοτραγική) του Νεοελληνικού Κράτους» και η «Μεγάλη Περιπέτεια του Μαρξισμού» ήταν κομβικά στη διαμόρφωση της πολιτικής μου ταυτότητας τη δεκαετία του ’90. Σε αυτά τα βιβλία (που αποτελούν απαραίτητο ανάγνωσμα για όλο τον ντουνιά) είναι που ο Ραφαηλίδης θα μπλέξει την υλιστική (ναι, με τον δικό του παιχνιδιάρικο και με μεγάλους βαθμούς ελευθερίας τρόπο) αντίληψη της ιστορίας και τον υγιή συναισθηματισμό, τη θεώρηση δηλαδή ότι τόσες και τόσες θυσίες ανθρώπων για ένα τόσο ευγενικό σκοπό (την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο) αποκλείεται να πάνε χαμένες από ιστορική προοπτική.
Ο Ραφαηλίδης φυσικά δεν είχε κανένα αλάθητο. Και υπερβολές έχει γράψει και (συγνώμη Ράφα) κοτσάνες έχει πει και σε αμφίβολης ποιότητας τηλεοπτικές εκπομπές είχε συμμετάσχει. Στα βιβλία του θα βρει κανείς από χοντροκομμένο αντισταλινισμό μέχρι θεωρίες -«φιλελέδικες» ή «ΔΗΜΑΡήσιες» θα τις λέγαμε σήμερα- ότι «δεν είμαστε κράτος» και «αφού δεν έχουμε σοσιαλισμό ας κάνουμε τουλάχιστον “υγιή” καπιταλισμό». Όμως δεν είναι αυτό που καθορίζει το έργο του, κι ας είχε ιδιαίτερη ευαισθησία σε θέματα αισθητικής και «στόχο ζωής» την καταπολέμηση της πασοκιάς, της βλαχομπαροκιάς, του εθνικισμού.
Μερικά από τα παραπάνω στοιχεία ήταν που του κόλλησαν και την ταμπέλα του «αιρετικού». «Αιρετικού» σε σχέση με τις mainstream αντιλήψεις του καιρού του (περί πολιτικής, θρησκείας κλπ.) αλλά και αιρετικού σε σχέση με την επικρατούσα άποψη στην Αριστερά, κύρια το ΚΚΕ. Η πρώτη αιρετικότητα ήταν που τον έκανε αγαπητό σε μας, η δεύτερη ήταν που τον έκανε αγαπητό στα μέσα ενημέρωσης και σε κύκλους «διανοουμένων» και «ανένταχτων», χωρίς παραδόξως να τον αποξενώνει και από μας.
Οπότε να περάσουμε και στα βαριά. Ο Βασίλης ήταν κομμουνιστής; Προσωπική μου άποψη είναι ότι κομμουνιστές είναι τα μέλη των κομμουνιστικών κομμάτων και μάλιστα αυτών που φέρουν και τη χάρη, εκτός απ’ το όνομα. Αυστηρά πολιτικά/κομματικά ο Βασίλης Ραφαηλίδης υπήρξε για ελάχιστα χρόνια μέλος κάποιου αριστερού σχηματισμού (της ΕΔΑ) και σε κάθε περίπτωση όχι του ΚΚΕ. Επομένως τον τίτλο αυτόν δεν μπορώ να του τον αποδώσω εγώ. Όμως αυτό που μπορώ να του αποδώσω είναι ότι η «πάστα» του ήταν ό,τι πιο κοντινό σε αυτή του κομμουνιστή. Έτσι είναι οι άνθρωποι που είναι ταυτόχρονα στο πλευρό των καταπιεσμένων και της επιστήμης/ορθολογισμού. Άσχετα απ’ την ταμπέλα λοιπόν που θα του κοτσάρουμε, τα κείμενά του ήταν απ’ αυτά που μπορούν να σε κάνουν κομμουνιστή ή τουλάχιστον να συμβάλουν στο ξεκουρκούτιασμα του μυαλού σου και σε συνδυασμό με δεκάδες άλλα πράγματα να σε βοηθήσουν να γίνεις τέτοιος.
«…Η πιο μεγάλη εφεύρεση του καπιταλισμού είναι το κολοσσιαίας σημασίας γεγονός πως παραμέρισε όλα τα άλλα ιδανικά και στη θέση τους έβαλε το χρήμα, όπως γινόταν πάντα στην ιστορία χωρίς να το ομολογούν καθαρά οι πολιτικάντηδες, και οι καθηγητές της ιστορίας που τους βοηθούν αποτελεσματικά. Κύριε, θέλεις να γίνεις πλούσιος; Σκότωσε, ρήμαξε, κλέψε, εξαπάτησε, κι όταν έρθει η ώρα σου εξομολογήσου και άντε στο καλό. Ο Άγιος Πέτρος σε περιμένει στον Παράδεισο».
Ευτυχώς ο Βασίλης θα αποφύγει τις κακές παρέες μετά το θάνατό του. Πέθανε σαν σήμερα, 8 Σεπτεμβρίου του 2000 και έπειτα, για καλή του τύχη, αποδομήθηκε από μικροοργανισμούς.
Αυτός, όχι οι ιδέες του.
http://www.katiousa.gr/istoria/prosopa- ... bS3lCYHDdM
08-09-2017
Λαϊκό Στρώμα
Υπάρχουν γύρω μας αυτοί που το άκουσμα της λέξης «Ράφα» τους φέρνει συνειρμικά στο νου τον προπονητή Ράφα Μπενίτεζ. Θεμιτό. Και Ουέφα έχει πάρει ο άνθρωπος και Τσάμπιονς Λιγκ.
Αλλά υπάρχουμε και ‘μεις που ανδρωθήκαμε (ή «γυναικωθήκαμε») πολιτικά και συγγραφικά λόγω ενός άλλου Ράφα, του συγγραφέα/δημοσιογράφου/κριτικού κινηματογράφου Βασίλη Ραφαηλίδη.
Ο Ραφαηλίδης γεννήθηκε το 1934 στα Σέρβια της Κοζάνης. Μετά από σχετικές σπουδές ασχολήθηκε για σύντομο διάστημα με τη σκηνοθεσία, πριν μεταπηδήσει στο ρόλο του κριτικού κινηματογράφου μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του ’80. Έκτοτε συνέχισε στον έντυπο τύπο με επιφυλλίδες και άρθρα γνώμης. Τη δεκαετία του ’90 έγραψε τον κύριο όγκο των βιβλίων του ενώ ήταν απ’ τους πιο περιζήτητους καλεσμένους των τηλεοπτικών πάνελ. Πέθανε από καρκίνο το 2000.
Αν κάτι ήταν ο Ραφαηλίδης, ήταν άνθρωπος με θαυμάσια αίσθηση του χιούμορ, με μεγάλη ικανότητα σαρκασμού και αυτοσαρκασμού. Είχε ταυτόχρονα συναίσθηση της μικρότητας του -όλων μας- ως ατόμων αλλά και επίγνωση του ρόλου και των δυνατοτήτων που έχουν μεγάλες μάζες ανθρώπων, αυτών που λέμε ότι κινούν την Ιστορία. Μολονότι ήταν στο πλευρό αυτών των μαζών, ούτε τις καθαγίαζε, ούτε τις εξιδανίκευε.
Για μένα προσωπικά το συγγραφικό του έργο και ειδικότερα η «Ιστορία (κωμικοτραγική) του Νεοελληνικού Κράτους» και η «Μεγάλη Περιπέτεια του Μαρξισμού» ήταν κομβικά στη διαμόρφωση της πολιτικής μου ταυτότητας τη δεκαετία του ’90. Σε αυτά τα βιβλία (που αποτελούν απαραίτητο ανάγνωσμα για όλο τον ντουνιά) είναι που ο Ραφαηλίδης θα μπλέξει την υλιστική (ναι, με τον δικό του παιχνιδιάρικο και με μεγάλους βαθμούς ελευθερίας τρόπο) αντίληψη της ιστορίας και τον υγιή συναισθηματισμό, τη θεώρηση δηλαδή ότι τόσες και τόσες θυσίες ανθρώπων για ένα τόσο ευγενικό σκοπό (την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο) αποκλείεται να πάνε χαμένες από ιστορική προοπτική.
Ο Ραφαηλίδης φυσικά δεν είχε κανένα αλάθητο. Και υπερβολές έχει γράψει και (συγνώμη Ράφα) κοτσάνες έχει πει και σε αμφίβολης ποιότητας τηλεοπτικές εκπομπές είχε συμμετάσχει. Στα βιβλία του θα βρει κανείς από χοντροκομμένο αντισταλινισμό μέχρι θεωρίες -«φιλελέδικες» ή «ΔΗΜΑΡήσιες» θα τις λέγαμε σήμερα- ότι «δεν είμαστε κράτος» και «αφού δεν έχουμε σοσιαλισμό ας κάνουμε τουλάχιστον “υγιή” καπιταλισμό». Όμως δεν είναι αυτό που καθορίζει το έργο του, κι ας είχε ιδιαίτερη ευαισθησία σε θέματα αισθητικής και «στόχο ζωής» την καταπολέμηση της πασοκιάς, της βλαχομπαροκιάς, του εθνικισμού.
Μερικά από τα παραπάνω στοιχεία ήταν που του κόλλησαν και την ταμπέλα του «αιρετικού». «Αιρετικού» σε σχέση με τις mainstream αντιλήψεις του καιρού του (περί πολιτικής, θρησκείας κλπ.) αλλά και αιρετικού σε σχέση με την επικρατούσα άποψη στην Αριστερά, κύρια το ΚΚΕ. Η πρώτη αιρετικότητα ήταν που τον έκανε αγαπητό σε μας, η δεύτερη ήταν που τον έκανε αγαπητό στα μέσα ενημέρωσης και σε κύκλους «διανοουμένων» και «ανένταχτων», χωρίς παραδόξως να τον αποξενώνει και από μας.
Οπότε να περάσουμε και στα βαριά. Ο Βασίλης ήταν κομμουνιστής; Προσωπική μου άποψη είναι ότι κομμουνιστές είναι τα μέλη των κομμουνιστικών κομμάτων και μάλιστα αυτών που φέρουν και τη χάρη, εκτός απ’ το όνομα. Αυστηρά πολιτικά/κομματικά ο Βασίλης Ραφαηλίδης υπήρξε για ελάχιστα χρόνια μέλος κάποιου αριστερού σχηματισμού (της ΕΔΑ) και σε κάθε περίπτωση όχι του ΚΚΕ. Επομένως τον τίτλο αυτόν δεν μπορώ να του τον αποδώσω εγώ. Όμως αυτό που μπορώ να του αποδώσω είναι ότι η «πάστα» του ήταν ό,τι πιο κοντινό σε αυτή του κομμουνιστή. Έτσι είναι οι άνθρωποι που είναι ταυτόχρονα στο πλευρό των καταπιεσμένων και της επιστήμης/ορθολογισμού. Άσχετα απ’ την ταμπέλα λοιπόν που θα του κοτσάρουμε, τα κείμενά του ήταν απ’ αυτά που μπορούν να σε κάνουν κομμουνιστή ή τουλάχιστον να συμβάλουν στο ξεκουρκούτιασμα του μυαλού σου και σε συνδυασμό με δεκάδες άλλα πράγματα να σε βοηθήσουν να γίνεις τέτοιος.
«…Η πιο μεγάλη εφεύρεση του καπιταλισμού είναι το κολοσσιαίας σημασίας γεγονός πως παραμέρισε όλα τα άλλα ιδανικά και στη θέση τους έβαλε το χρήμα, όπως γινόταν πάντα στην ιστορία χωρίς να το ομολογούν καθαρά οι πολιτικάντηδες, και οι καθηγητές της ιστορίας που τους βοηθούν αποτελεσματικά. Κύριε, θέλεις να γίνεις πλούσιος; Σκότωσε, ρήμαξε, κλέψε, εξαπάτησε, κι όταν έρθει η ώρα σου εξομολογήσου και άντε στο καλό. Ο Άγιος Πέτρος σε περιμένει στον Παράδεισο».
Ευτυχώς ο Βασίλης θα αποφύγει τις κακές παρέες μετά το θάνατό του. Πέθανε σαν σήμερα, 8 Σεπτεμβρίου του 2000 και έπειτα, για καλή του τύχη, αποδομήθηκε από μικροοργανισμούς.
Αυτός, όχι οι ιδέες του.
http://www.katiousa.gr/istoria/prosopa- ... bS3lCYHDdM
-
- Δημοσιεύσεις: 8524
- Εγγραφή: 06 Ιούλ 2018, 00:21
- Phorum.gr user: Jolly Roger
Re: Η φανερή γοητεία του Βασίλη Ραφαηλίδη
ο (ομολογουμένως εξαίρετος) σ. Στρώμας παίζει να είναι ο μόνος ραφαηλιδικός Κνίτης. Δεν τον πολυγούσταραν τον αείμνηστο οι του Kόμματος στα 90s, ενθυμούμαι.
Re: Η φανερή γοητεία του Βασίλη Ραφαηλίδη
Jolly Roger έγραψε: ↑08 Σεπ 2020, 15:04ο (ομολογουμένως εξαίρετος) σ. Στρώμας παίζει να είναι ο μόνος ραφαηλιδικός Κνίτης. Δεν τον πολυγούσταραν τον αείμνηστο οι του Kόμματος στα 90s, ενθυμούμαι.
«Το ΚΚΕ ήταν και παραμένει ένα κόμμα τυπικά “ελληνοχριστιανικό” και ως εκ τούτου εξόχως λαϊκίστικο. Συντηρεί την ελπίδα για μια “καλύτερη ζωή” εδώ στη γη, ερήμην κάθε ιστορικής και φιλοσοφικής συνιστώσας, ερήμην του μαρξισμού, ερήμην της θεωρίας, ερήμην των πάντων εν τέλει. Το ίδιο ακριβώς κάνει και ο χριστιανισμός: Προσφέρει ελπίδα στους απελπισμένους. Και μαζί με το ΚΚΕ παίζει βασικό ρόλο στον περιορισμό των αυτοκτονιών»
Ε, πώς να τον γουστάρουν;
Re: Η φανερή γοητεία του Βασίλη Ραφαηλίδη
Λάθος. Κι ο σφυριδρεπανος τον γούσταρε πολύ. Κι άλλοι. Εγώ τον αντιπαθουσα βέβαια αλλά δεν υποστήριζα ΚΚΕ τότε.Jolly Roger έγραψε: ↑08 Σεπ 2020, 15:04ο (ομολογουμένως εξαίρετος) σ. Στρώμας παίζει να είναι ο μόνος ραφαηλιδικός Κνίτης. Δεν τον πολυγούσταραν τον αείμνηστο οι του Kόμματος στα 90s, ενθυμούμαι.
-
- Δημοσιεύσεις: 8524
- Εγγραφή: 06 Ιούλ 2018, 00:21
- Phorum.gr user: Jolly Roger
Re: Η φανερή γοητεία του Βασίλη Ραφαηλίδη
καυτηρίαζε ο σχωρεμένος τη σοσιαλσωβινιστική στροφή της κουκουεδάρας στην μεταγκορμπατσοφική δεκαετία (τσιμπούκια σε Μιλόσεβιτς, κολλητιλίκια με παπαδαριό κλπ) γι' αυτό τον έκραζαν. Ορθολογιστής μέχρι το τέλος, όπως και ο άλλος μέγας αείμνηστος, ο Μπαγιώνας.
το ακάποτο στον Σαβρόκωλο παραμένει το high point της ελληνικής τηλεόρασης, still.
το ακάποτο στον Σαβρόκωλο παραμένει το high point της ελληνικής τηλεόρασης, still.
Re: Η φανερή γοητεία του Βασίλη Ραφαηλίδη
Kαι αυτός νικήθηκε απ' τον Μέγιστο των Ελλήνων, τον Μέγα Πλεύρη.
- ΦΙΛΕΛΕ ΚΑΙ ΤΡΟΛΕΛΕ
- Δημοσιεύσεις: 7077
- Εγγραφή: 11 Αύγ 2019, 16:23
- Phorum.gr user: ΦΙΛΕΛΕ ΚΑΙ ΤΡΟΛΕΛΕ
Re: Η φανερή γοητεία του Βασίλη Ραφαηλίδη
Δεν έχω διαβάσει τα βιβλία του, όμως με βάση τη δημόσια παρουσία του μπορώ να πω ότι τατσοπούλιζε επικίνδυνα.
Re: Η φανερή γοητεία του Βασίλη Ραφαηλίδη
Νάρκισος ναι, αλλά καλλιεργημένος, όχι σαν τα τσουτσεκάκια που εγιόμισαν έκτοτε τα τηλεοπτικά πανέλαΦΙΛΕΛΕ ΚΑΙ ΤΡΟΛΕΛΕ έγραψε: ↑08 Σεπ 2020, 15:16Δεν έχω διαβάσει τα βιβλία του, όμως με βάση τη δημόσια παρουσία του μπορώ να πω ότι τατσοπούλιζε επικίνδυνα.
Re: Η φανερή γοητεία του Βασίλη Ραφαηλίδη
Ξερεις περα απο τις κοντρες στα τηλεοπτικα πανελ ηταν καλα φιλαρακια.
"Εγώ Μανιάτα φυσικιά. Θα στεϊρωθού 'ς τα γόνατα. Και όλους τους φίλους θα δεχτού κατά που πρέπει καθενού...."
Re: Η φανερή γοητεία του Βασίλη Ραφαηλίδη
Jolly Roger έγραψε: ↑08 Σεπ 2020, 15:11
το ακάποτο στον Σαβρόκωλο παραμένει το high point της ελληνικής τηλεόρασης, still.
Όπως το δει κανείς, ήταν τόσο αμπλαούμπλας ο μακαρίτης που ο Νιόνιος ψύχραιμος απλώς περίμενε το αυτογκόλ του.
"I beseech you, in the bowels of Christ, think it possible you may be mistaken".
Re: Η φανερή γοητεία του Βασίλη Ραφαηλίδη
Ήταν παναθεμά τονεΜπίστης έγραψε: ↑08 Σεπ 2020, 15:25Jolly Roger έγραψε: ↑08 Σεπ 2020, 15:11
το ακάποτο στον Σαβρόκωλο παραμένει το high point της ελληνικής τηλεόρασης, still.
Όπως το δει κανείς, ήταν τόσο αμπλαούμπλας ο μακαρίτης που ο Νιόνιος ψύχραιμος απλώς περίμενε το αυτογκόλ του.
Re: Η φανερή γοητεία του Βασίλη Ραφαηλίδη
Άλλο τα προσωπικά, άλλο οι μπίζνες.
Ο Πλεύραρος είναι ψυχρός εκτελεστής. Μπάμ και κάτω.
- Νταρνάκας
- Δημοσιεύσεις: 3780
- Εγγραφή: 05 Απρ 2018, 15:41
- Phorum.gr user: Νταρνάκας
- Τοποθεσία: Εμμανουήλ Παπάς Σερρών
Re: Η φανερή γοητεία του Βασίλη Ραφαηλίδη
Mπα, ούτε στο μικρό του δαχτυλάκι δεν τον έφτανε τον γίγαντα Τστασό ο Ραφαηλίδης. Ο μεν έχει πηδήξει τη μισή Αθήνα, ο δε απλώς είχε εκφράσει κάποτε τον πόθο του να κουτουπώσει την Τανζού Τσιλέρ.ΦΙΛΕΛΕ ΚΑΙ ΤΡΟΛΕΛΕ έγραψε: ↑08 Σεπ 2020, 15:16Δεν έχω διαβάσει τα βιβλία του, όμως με βάση τη δημόσια παρουσία του μπορώ να πω ότι τατσοπούλιζε επικίνδυνα.
Μοιρίδιοι κλωστῆρες, πανάφυκτον ἀνάγκῃ ζεῦγμ’ ἐπὶ δυστήνοις παισὶ βροτῶν θέμενοι, ἠγάγετο με ποτέ ἱμερτοῦ πρὸς φάος ἠελίου.
-
- Δημοσιεύσεις: 9848
- Εγγραφή: 17 Φεβ 2020, 16:18
- Phorum.gr user: Gewponos90
Re: Η φανερή γοητεία του Βασίλη Ραφαηλίδη
ΦΙΛΕΛΕ ΚΑΙ ΤΡΟΛΕΛΕ έγραψε: ↑08 Σεπ 2020, 15:16Δεν έχω διαβάσει τα βιβλία του, όμως με βάση τη δημόσια παρουσία του μπορώ να πω ότι τατσοπούλιζε επικίνδυνα.
Να διαβάσεις. Αξίζει τον κοπο
- ΦΙΛΕΛΕ ΚΑΙ ΤΡΟΛΕΛΕ
- Δημοσιεύσεις: 7077
- Εγγραφή: 11 Αύγ 2019, 16:23
- Phorum.gr user: ΦΙΛΕΛΕ ΚΑΙ ΤΡΟΛΕΛΕ
Re: Η φανερή γοητεία του Βασίλη Ραφαηλίδη
Πράγματι.Η παρουσία του σε Ευαγγελάτους και Τριανταφυλλόπουλους όμως είναι λίγο βαριά για να τη χωνέψει κάποιος.Beria έγραψε: ↑08 Σεπ 2020, 15:21Νάρκισος ναι, αλλά καλλιεργημένος, όχι σαν τα τσουτσεκάκια που εγιόμισαν έκτοτε τα τηλεοπτικά πανέλαΦΙΛΕΛΕ ΚΑΙ ΤΡΟΛΕΛΕ έγραψε: ↑08 Σεπ 2020, 15:16Δεν έχω διαβάσει τα βιβλία του, όμως με βάση τη δημόσια παρουσία του μπορώ να πω ότι τατσοπούλιζε επικίνδυνα.
-
- Παραπλήσια Θέματα
- Απαντήσεις
- Προβολές
- Τελευταία δημοσίευση
-
-
Νέα δημοσίευση Χαλούμι και Γοητεία
από Τζιτζιμιτζιχότζιρας » 20 Οκτ 2023, 16:33 » σε Κοινωνικά θέματα - 101 Απαντήσεις
- 2637 Προβολές
-
Τελευταία δημοσίευση από vagabondo
22 Οκτ 2023, 12:51
-
-
-
Νέα δημοσίευση Χαρούλη και Γοητεία
από 40τακατο της ζωής μ σπατάλησα » 20 Οκτ 2023, 23:28 » σε Μουσική - 4 Απαντήσεις
- 199 Προβολές
-
Τελευταία δημοσίευση από aLiCat
17 Φεβ 2024, 15:33
-
-
-
Νέα δημοσίευση Τι να ζητήσετε από τον άγιο Βασίλη.
από Μαδουραίος » 03 Δεκ 2023, 12:42 » σε Περί ανέμων και υδάτων - 7 Απαντήσεις
- 187 Προβολές
-
Τελευταία δημοσίευση από Τζιτζιμιτζιχότζιρας
03 Δεκ 2023, 14:32
-
-
-
Νέα δημοσίευση Το σκοτεινό μυστικό του Αη-Βασίλη
από Εκτωρ » 29 Δεκ 2022, 19:10 » σε Περί ανέμων και υδάτων - 3 Απαντήσεις
- 187 Προβολές
-
Τελευταία δημοσίευση από sys3x
29 Δεκ 2022, 19:32
-