στα χνάρια της ποίησης

Πεζογραφία, ποίηση, γλώσσα και γραπτός λόγος, βιβλία
Άβαταρ μέλους
vag_el
Δημοσιεύσεις: 3023
Εγγραφή: 12 Ιαν 2021, 01:00
Phorum.gr user: vag_el

Re: στα χνάρια της ποίησης

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από vag_el » 17 Ιουν 2021, 00:27

sτον δρόμο για την επιστροφή,
άκουσα πολλούς να λένε,
σκόπιμα λάθη που την ψυχή σου καίνε
σε μιά αιώνια αγάπης φυλακή

δεν σε κατηγορώ,του πάθους λόγια είναι
αυτά,μόνο το πεπρωμένο σου να βρείς,
σε μια χαραμάδα τον ήλιο σου να δείς,
στο πρόσωπό σου το σκυφτό,
σε μιά του νού σταλαγματιά

τυρβάζω,ζώ κι αναπνέω,
με μουδιασμένα τα χείλη,
με εικόνες σκυφτές
και χρόνια περιμένω,
μ΄αναμένο το καντήλι

πολλές οι ώρες που με πλήγωσαν,
λάγνες ματιές ,που τον κόσμο βεβήλωσαν,
σ΄εναν ρυθμό που μαστίζει θαρρείς,
σαν να μήν υπήρχαν άλλες προσευχές
όλοι μαζί γινήκαμε συρφετός,
γυρεύοντας ομοιοκαταληξία
μια τόσο ευγενικιά φιλοδοξία
έγινε της ζωής μας ο σκοπός

Κ.Καρυωτάκης

Άβαταρ μέλους
Πασιφάη
Δημοσιεύσεις: 12704
Εγγραφή: 31 Μαρ 2018, 13:32

Re: στα χνάρια της ποίησης

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Πασιφάη » 22 Ιουν 2021, 23:10

AlienWay έγραψε:
16 Ιουν 2021, 22:34
Πασιφάη έγραψε:
16 Ιουν 2021, 12:14
:smt038:smt038
Εξαιρετικός ο φίλος!
AlienWay έγραψε:
16 Ιουν 2021, 03:10
Θα ανατριχιαζατε αν γνωρίζατε πραγματικά το πως περνούν την ώρα τους οι ποιητες
Για πε.. :xena:
Αυτά είναι μόνο για να τα δείχνουν και όχι για να τα λένε :sal3:
Για να μην χαλασουμε το νήμα του παιδιού, δώσε μου να καταλάβω τι εννοείς, γιατί είμαι ηλίθια ξανθιά. Με απλά λόγια, να το λήγουμε. :102:
''Μου αρέσουν οι άνθρωποι που φορούν την ψυχή στο πρόσωπό τους'' Jim Morrison

Άβαταρ μέλους
Μπαντάς
Δημοσιεύσεις: 1163
Εγγραφή: 11 Δεκ 2020, 10:34

Re: στα χνάρια της ποίησης

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Μπαντάς » 23 Ιουν 2021, 02:21

Κάπως έτσι,
Και λίγο από γιουβέτσι.



Δεν ξέρω πως μου ήρθε, πάντως μου βγήκε αυθόρμητα.
μακρυά απο κουκυά

Άβαταρ μέλους
vag_el
Δημοσιεύσεις: 3023
Εγγραφή: 12 Ιαν 2021, 01:00
Phorum.gr user: vag_el

Re: στα χνάρια της ποίησης

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από vag_el » 24 Ιουν 2021, 00:39

η αγάπη μου δεν μένει εδώ,
μοιρολογάει τ΄αστρα εδώ κι αιώνες,
ξενυχτάει με λίγες ανάσες στο σκοτάδι,
και σε κοιτάει με το δάκρυ ανάμεσά τους,

πίνει απ τη σελήνη,
κάθε βράδυ που επισκέπτεται τη γή μας,
χαράζει στο νού και στην καρδιά
του χωρισμού μας τις εικόνες

η αγάπη μας δε καλημερίζει του Ορφέα
τ ΄αετόμορφα μάτια,
πνίγει στον σπαραγμό τη δίψα του,
και κυνηγάει των ερώτων τις τρίαινες,

ψάχνει τις λίμνες μήπως τ΄ολόγιομο
φεγγάρι,ακουμπήσει τις πλάτες του
στις γρίλιες του χειμώνα,
κι αναρωτιέται μήπως,
αυτή η αγάπη μας αφήσει σημάδια
όπως αυτά που ξέρουν αφήνουν,
πίσω τους αλόγιστοι αιώνες,

κι αυτοί το χρέος τους έκαμαν,
μα πιο πολύ ,με νοιάζει
που τρομάζει το παιδί,
κι άφησα μέσα μου να ευωδιάζουν
ολάνθιστοι κήποι κρεμαστοί
μη χαθείς και μη χάσεις το δρόμο
μη σε πάρει η ξενιτιά
όλοι μαζί γινήκαμε συρφετός,
γυρεύοντας ομοιοκαταληξία
μια τόσο ευγενικιά φιλοδοξία
έγινε της ζωής μας ο σκοπός

Κ.Καρυωτάκης

Άβαταρ μέλους
vag_el
Δημοσιεύσεις: 3023
Εγγραφή: 12 Ιαν 2021, 01:00
Phorum.gr user: vag_el

Re: στα χνάρια της ποίησης

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από vag_el » 30 Ιουν 2021, 01:06

κερασμένο,το πιοτό σου απ΄το δάκρυ
μου σιγοψιθύρισες τη νύχτα,
μοιρασμένο ,και στων ματιών την άκρη
το προσωπό σου το χλωμό,

φεγγαράκι μου,ζαλισμένο το βράδυ
ήπια της γής μας τα ακροτελεύτια πάθη,
που γυρίζουν μες στο σκοτάδι,
συχνά να βρούν μιάς κόρης τα λάθη,
κοιτώντας μαζί τον ουρανό

στ΄αστέρια ,μοιράζω τον καημό,
και τους πλανήτες τυχαία δικάζω,
την μοίρα που σ΄εφερε εδώ,
και τον Ήλιο προστάζω,

μιάν όμορφη μέρα θα σ΄αγγίξω,
όπως αγγίζουν τα λουλούδια,
τους αναστεναγμούς σου θα στραγγίξω,
με κόλπα ερωτικά κι αληθινα τραγούδια

πιστές οι νότες και η αρχή,
σε κάθε στίχο και γιορτή
όλοι μαζί γινήκαμε συρφετός,
γυρεύοντας ομοιοκαταληξία
μια τόσο ευγενικιά φιλοδοξία
έγινε της ζωής μας ο σκοπός

Κ.Καρυωτάκης

Άβαταρ μέλους
vag_el
Δημοσιεύσεις: 3023
Εγγραφή: 12 Ιαν 2021, 01:00
Phorum.gr user: vag_el

Re: στα χνάρια της ποίησης

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από vag_el » 30 Ιουν 2021, 01:34

μοιραία τα πάθη,
κι ο αγώνας μας ντροπή,
για μιά του χρόνου Κυριακή,
που στον σταυρό εστάθη,

και οι αμαρτίες γενεών,δοξασμένες
και οι χειμώνες γενναίων ανδρών,
γιορτές που γίναν προδομένες,
σε λίστες πολιτικών,

ημέρες θιγμένες,απο του χρόνου την ταραχή,
αιώνες τώρα εικόνες πομπής,
πέρασαν και ούτε μία αλλαγή,
σ΄ενα κάδρο τυπωμένη,
η φρίκη ,του πολέμου ιαχή

τίποτα δε θυμίζει την αυγή του ερωτά μας,
τίποτα κι ακόμα η αγάπη μένει μόνη,
στο λαιμό τα μικρά φυλαχτά μας,
και η ελπίδα με εσένα ανταμώνει
όλοι μαζί γινήκαμε συρφετός,
γυρεύοντας ομοιοκαταληξία
μια τόσο ευγενικιά φιλοδοξία
έγινε της ζωής μας ο σκοπός

Κ.Καρυωτάκης

Άβαταρ μέλους
vag_el
Δημοσιεύσεις: 3023
Εγγραφή: 12 Ιαν 2021, 01:00
Phorum.gr user: vag_el

Re: στα χνάρια της ποίησης

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από vag_el » 30 Ιουν 2021, 01:43

έξι μήνες,πέρασαν,
αλλού εσύ ,αλλού εγώ,
μα όμως δεν μου έφτασαν,
για να δεχτώ τον χωρισμό,

εξί μήνες ,κι ο χρόνος αδέκαστος,
σαν σκιά με κυνηγά,
ψυχρός κι ανέκφραστος
στου χειμώνα την παγωνιά

κι όμως η ψυχή,
κερί που λιώνει μέρα με την ημέρα,
λευκό περιστέρι το πρωί,
που σεργιανίζει πέρα ως πέρα

έξι μήνες ,κι η θάλασσα μου γνέφει
το κύμα τ΄απαλό δίνει κουράγιο,
η στενοχώρια μου δε φεύγει,
που σε καρτερώ όλη μέρα στο μουράγιο

έξι μήνες σ΄αναζητώ,
στης προκυμαίας τα μέρη,
νιώθω πως ακροβατώ,
και κανείς δε μου δίνει το δικό του χέρι
όλοι μαζί γινήκαμε συρφετός,
γυρεύοντας ομοιοκαταληξία
μια τόσο ευγενικιά φιλοδοξία
έγινε της ζωής μας ο σκοπός

Κ.Καρυωτάκης

Άβαταρ μέλους
vag_el
Δημοσιεύσεις: 3023
Εγγραφή: 12 Ιαν 2021, 01:00
Phorum.gr user: vag_el

Re: στα χνάρια της ποίησης

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από vag_el » 14 Ιούλ 2021, 00:37

καθισμένοι κι οι δυό στο παγκάκι,
με δυό δρόμους αγκαλιά ,
στέριωσε ΄τούτο το σπιτάκι,
με δυό χάδια δυό φιλιά,

αφιερωμένη όλη σου τη ζωή
κωπηλατούσες αγαθή,
κόντρα σε όποιον καιρό
κι είχες μπροστά τον ουρανό

τι σού ΄μελε να πάθεις,
και πως να χορτάσεις την αυγή,
ποτέ σου δεν ήθελες να μάθεις
πως σωφρονίζουν τη ζωή

άδικος ,χαμένος κόπος
κι η δουλειά πολλή
ακόμη στον λαιμό ο κόμπος
κι ας είναι μέρα γιορτινή

πάει καιρός που σ΄ακουσα να λές
ένα ποίημα για κάποιον τόπο θλιβερό
είναι χαράματα ,κι εσύ όλο κλαίς
σα να φοβάσαι τον Θεό

ατυχη θα πώ,για μιά στιγμή
γενναία λάθη τα προτερήματα
κι εσύ όλο δροσιά να λές
ω! ψυχή μου
με μεγάλα επιφωνήματα
όλοι μαζί γινήκαμε συρφετός,
γυρεύοντας ομοιοκαταληξία
μια τόσο ευγενικιά φιλοδοξία
έγινε της ζωής μας ο σκοπός

Κ.Καρυωτάκης

Άβαταρ μέλους
vag_el
Δημοσιεύσεις: 3023
Εγγραφή: 12 Ιαν 2021, 01:00
Phorum.gr user: vag_el

Re: στα χνάρια της ποίησης

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από vag_el » 17 Ιούλ 2021, 01:03

πεθαίνω,στα ανθισμένα χείλη σου,
κομπάζω μια στεγνή ημέρα,
πως τάχα διαφεντεύω την οργή σου
πως σε κατέχω πέρα ως πέρα

μα ψεύτης γίνομαι,
λαθη μεγάλα σου ορκίζομαι,
της πολιτείας ζώ την ζωή
απ το βουνό κοιτώ και ζαλίζομαι

μα πάντα βρίσκω τρόπους
να κοιμάμαι κι ας είμαι μοναχός,
στις αγκαλιές του Άδη και φοβάμαι
πως πλέω σε θάλασσες

είναι τούτη η φορά ,η τελευταία
που βασανίζομαι και σκέφτομαι,κατάρα
αφήνομαι σε συμπληγάδες
και στην εικόνα σου που ηταν μοιραία

θα τρυγήσω τους χειμώνες
θα ξυπνήσω την Αυγή
με μιά ματιά θαμπή απ΄τους αιώνες

και θά ναι για μας γιορτή
όλοι μαζί γινήκαμε συρφετός,
γυρεύοντας ομοιοκαταληξία
μια τόσο ευγενικιά φιλοδοξία
έγινε της ζωής μας ο σκοπός

Κ.Καρυωτάκης

Άβαταρ μέλους
vag_el
Δημοσιεύσεις: 3023
Εγγραφή: 12 Ιαν 2021, 01:00
Phorum.gr user: vag_el

Re: στα χνάρια της ποίησης

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από vag_el » 17 Ιούλ 2021, 22:22

της ζωής η πλάνη
κρεμιέται σ΄ενα τεντωμένο σχοινί
κι είναι η ώρα εκείνη
που σ΄αφήνει μοναχή
τ΄αξιοζήλευτα μάτια σου ,προίκα
για τον ερχομό σου
σ΄ενα σφαγείο ψυχών
κι εγώ σε βρήκα μετανιωμένη

ακρωτηριασμένα δάχτυλα που σιωπούν
στο πέρασμα του χρόνου
κι η δουλειά ,βάλσαμο στα χείλη
όσων τρέχουν και ρωτούν
τι να συμβαίνει ,πως ξοδεύετε τη ζωή
γλυκιά μου φυλακή
που τώρα ξεθυμαίνει
απο την οργή πλούσιων κυριών

μα σιγά-σιγά μαθαίνει
κι η ψυχή η αμαρτωλή
ζύγωσε η στιγμή
και πώς πεθαίνει

αντίδωρο,στις μαίες του χειμώνα
τα φλουριά των Χριστουγέννων
σε μιά πάλης ματωμένη γιορτή
όλοι μαζί γινήκαμε συρφετός,
γυρεύοντας ομοιοκαταληξία
μια τόσο ευγενικιά φιλοδοξία
έγινε της ζωής μας ο σκοπός

Κ.Καρυωτάκης

Άβαταρ μέλους
Beria
Συντονιστής
Δημοσιεύσεις: 24854
Εγγραφή: 31 Μαρ 2018, 00:37

Re: στα χνάρια της ποίησης

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Beria » 17 Ιούλ 2021, 22:29

Δεν υπάρχει τίποτα πιο δύσκολο από την έμμετρη ποίηση.
Τα τελευταία 80 χρόνια στην Ελλάδα ο μόνος που το κατάφερε ήταν ο Καββαδίας (και ο Πανούσης, αλλά από άλλη αφετηρία)
gassim έγραψε:
07 Σεπ 2021, 14:12
Ωρες είναι τώρα να οικειοποιηθεί η αριστερά και την Γαλλική επανάσταση.

Άβαταρ μέλους
vag_el
Δημοσιεύσεις: 3023
Εγγραφή: 12 Ιαν 2021, 01:00
Phorum.gr user: vag_el

Re: στα χνάρια της ποίησης

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από vag_el » 20 Ιούλ 2021, 01:09

κυκλοφορώ τα μεσάνυχτα,σε αμμουδιές
σε ρεματιές στου κόσμου τις εικόνες
αναπνέω τον αγέρα σύγκορμος
γεμίζω λαβοματιές
παραβιάζω όλους τους κανόνες

κι ύστερα στρίβω,το θλιμένο μου τσιγαρο
με μιά απότομη βροχή στα μάτια
με τα δυό μου χέρια το φτιάνω
καθομαι σε κομμάτια πέτρας

το ανεμόβροχο ,μου δίνει τη στοργή του
καθώς κρέμεται απ΄το δέρμα μου
ήρεμο και νωπό ,όπως οι χειμώνες
που τραβάν για το Σταυρό

φυλακισμένα δειλινά σε κατοχές
ξοδεμένων γιορτών,κι ο ήλιος μακρινός
και το χάδι μισεμένο απο τη μάνα
ψάξε και βρές
ποιός είν΄ο φίλος σου ο κοντινός
όλοι μαζί γινήκαμε συρφετός,
γυρεύοντας ομοιοκαταληξία
μια τόσο ευγενικιά φιλοδοξία
έγινε της ζωής μας ο σκοπός

Κ.Καρυωτάκης

Άβαταρ μέλους
vag_el
Δημοσιεύσεις: 3023
Εγγραφή: 12 Ιαν 2021, 01:00
Phorum.gr user: vag_el

Re: στα χνάρια της ποίησης

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από vag_el » 20 Ιούλ 2021, 01:09

κυκλοφορώ τα μεσάνυχτα,σε αμμουδιές
σε ρεματιές στου κόσμου τις εικόνες
αναπνέω τον αγέρα σύγκορμος
γεμίζω λαβοματιές
παραβιάζω όλους τους κανόνες

κι ύστερα στρίβω,το θλιμένο μου τσιγαρο
με μιά απότομη βροχή στα μάτια
με τα δυό μου χέρια το φτιάνω
καθομαι σε κομμάτια πέτρας

το ανεμόβροχο ,μου δίνει τη στοργή του
καθώς κρέμεται απ΄το δέρμα μου
ήρεμο και νωπό ,όπως οι χειμώνες
που τραβάν για το Σταυρό

φυλακισμένα δειλινά σε κατοχές
ξοδεμένων γιορτών,κι ο ήλιος μακρινός
και το χάδι μισεμένο απο τη μάνα
ψάξε και βρές
ποιός είν΄ο φίλος σου ο κοντινός
όλοι μαζί γινήκαμε συρφετός,
γυρεύοντας ομοιοκαταληξία
μια τόσο ευγενικιά φιλοδοξία
έγινε της ζωής μας ο σκοπός

Κ.Καρυωτάκης

Άβαταρ μέλους
vag_el
Δημοσιεύσεις: 3023
Εγγραφή: 12 Ιαν 2021, 01:00
Phorum.gr user: vag_el

Re: στα χνάρια της ποίησης

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από vag_el » 29 Ιούλ 2021, 01:12

στην στάση της ζωής,
θυμηθηκα έναν παλιό σκοπό
γυναίκα που δίνει το φιλί της
στο καταχείμωνο του Ερωτα

είναι σπάνιες οι φορές
που δρασκελίζουν τα δάχτυλά της
γενναία και θέλει να δεί κοντά της
παρουσίες και όμορφες στιγμές

εκεί που βυζαίνουν,
της Ανοιξης τα στήθη
εκεί που ανεβαίνουν
και φωνάζουν με φωνή στεντόρεια
και παγερή ,πλήθη

εγώ,...τόσο μικρός μπροστά τους
να γεύομαι την καταδίκη
που χάσανε τα όσια κι ιερά τους
στης Γής αυτή τη Θεία δίκη

ξωπίσω μου να πάτε,
κι αν δείτε τον ερχομό
στο αμπέλι του Θεού
ολόκληρη σοδειά τρυγάτε

το ταπεινό κρασί να πιείτε
με φίλους φίλες και παιδιά
όπως εκάμαμε παλιά
και στην υγειά μας πείτε

το κρυφό μυστικό
μ΄έναν παλιο σκοπό
τραγουδάτε
όλοι μαζί γινήκαμε συρφετός,
γυρεύοντας ομοιοκαταληξία
μια τόσο ευγενικιά φιλοδοξία
έγινε της ζωής μας ο σκοπός

Κ.Καρυωτάκης

Άβαταρ μέλους
Obi Wan Iakobi
Δημοσιεύσεις: 15683
Εγγραφή: 19 Ιαν 2020, 22:20

Re: στα χνάρια της ποίησης

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Obi Wan Iakobi » 01 Αύγ 2021, 22:46

"...ο χρήστος τσουτσουβής κι ο ιησούς χριστός
στεκόντουσαν σ’ ένα αμπελάκι με το σούρουπο
έδειχνε ο τσουτσουβής τους τύπους των σφαιρών
στο στήθος του
και αντεδείκνυεν ο ιησούς έναν τυφλό λεγεωνάριο

πιο πέρα στέκονταν η παναγιά συλλογισμένη
να δη από πού θ’ ανάψη το κακό και θα βαρύνη
τ’ άδικο
ενώ στο δίπλα της αδάκρυτη η αδελφή του τσουτσουβή
έραβε σάβανα λευκά για την αιωνιότητα

έτσι αναλήφθησαν ο ναζωραίος κι ο τραχύς
στους ουρανούς
περ’ απ’ τον θάνατο την τάχα μνήμη των ανθρώπων
κι ύφαινε σάβανα λευκά για την αιωνιότητα η παναγιά
κι η αδελφή του τσουτσουβή τραγούδαγε ένα σπασμένο
σκότεινο άστρο

κι είδαν τον χρήστο τσουτσουβή γαμπρό μ’ άψογο
μανικιούρ
κι είδαν γαμπρό παντός τον μαραγκό με μαυρισμένα
νύχια – ξανά
κι η οβριά η μαρία κι η νότα τσουτσουβή τους λούσαν
και τους μύρωσαν
κι ο κόσμος ύφαινε για μας σάβανο μαύρο την αιωνιότητα..."

Ηλίας Λάγιος, Προς εγκωμιασμόν μιας αενάου εφηβικής ηλικίας (Legende),
από τη συλλογή “Μουζικούλες”, εκδ. Ερατώ, Αθήνα, Μάιος 1997.
Η αλήθεια είναι μια μικροαστική εμμονή.

Βλαδίμηρος Ίλιτς Λένιν

Απάντηση


  • Παραπλήσια Θέματα
    Απαντήσεις
    Προβολές
    Τελευταία δημοσίευση

Επιστροφή στο “Λογοτεχνία”

Phorum.com.gr : Αποποίηση Ευθυνών