kongrosian έγραψε: ↑29 Σεπ 2021, 20:32Ελ_ρία έγραψε: ↑29 Σεπ 2021, 02:32Σαν αναγνώστρια και επειδή μου αρέσει και να γράφω και να διαβάζω ποιηση αυτό που διακρίνεται στην γραφή του φίλου μας είναι η λατρεία που χρησιμοποιεί των (κάθε λογής) κοσμητικών + των κοσμημάτων ...περιγράφει αν μπορώ να το πω έτσι αυτό/ά που βλέπει και βιώνει με όλες τις (5 +1) αισθήσεις ...!!! Τις "επιστρατεύει" -άνευ όρων & ορίων-, όταν βρίσκεται <χωρίς να είναι> σε αυτή την όμορφη και πολλές φορές χαρούμενη, διαδικασία της ΠΕΡΙ-γραφής ...!!! για αυτό και φαινεται στον αναγνώστη αυτό το όμορφο φλύαρο + το άναρχο στην π/Ποίηση τα ποιήματα-διαδρομές που είναι γεμάτα σκαμπανεβάσματα, (μετα)πτώσεις και συναισθη/νοηματικά ολισθήματα ...!!! έτσι πρέπει να είναι η π/Ποίηση ανυπότακτη + ανυπάκουη, αιρετική, μη στρατεύσιμη/στρατευμένη, στιγμα-τισμένη, απαλλαγμένη από σημεία και στρατηγικές !!! Να συμπληρωσω μιας και αναφερθήκατε στην ηλικία σίγουρα δεν παίζει ρόλο αυτή αλλά ο τρόπος έκφρασης και πως μπορεί να καταθέσει τα λόγια ψυχής ο καθένας μας ακριβώς οπως ο φίλος μας...Συγχαρητήρια!!
στα χνάρια της ποίησης
Re: στα χνάρια της ποίησης
“𝔜𝔬𝔲 𝔞𝔯𝔢 𝔱𝔥𝔢 𝔨𝔫𝔦𝔣𝔢 ℑ 𝔱𝔲𝔯𝔫 𝔦𝔫𝔰𝔦𝔡𝔢 𝔪𝔶𝔰𝔢𝔩𝔣”
Re: στα χνάρια της ποίησης
Ελ _ρια ,σας ευχαριστώ για τα ωραία λόγια σας στην κριτική που μου κάνατεΕλ_ρία έγραψε: ↑29 Σεπ 2021, 02:32Σαν αναγνώστρια και επειδή μου αρέσει και να γράφω και να διαβάζω ποιηση αυτό που διακρίνεται στην γραφή του φίλου μας είναι η λατρεία που χρησιμοποιεί των (κάθε λογής) κοσμητικών + των κοσμημάτων ...περιγράφει αν μπορώ να το πω έτσι αυτό/ά που βλέπει και βιώνει με όλες τις (5 +1) αισθήσεις ...!!! Τις "επιστρατεύει" -άνευ όρων & ορίων-, όταν βρίσκεται <χωρίς να είναι> σε αυτή την όμορφη και πολλές φορές χαρούμενη, διαδικασία της ΠΕΡΙ-γραφής ...!!! για αυτό και φαινεται στον αναγνώστη αυτό το όμορφο φλύαρο + το άναρχο στην π/Ποίηση τα ποιήματα-διαδρομές που είναι γεμάτα σκαμπανεβάσματα, (μετα)πτώσεις και συναισθη/νοηματικά ολισθήματα ...!!! έτσι πρέπει να είναι η π/Ποίηση ανυπότακτη + ανυπάκουη, αιρετική, μη στρατεύσιμη/στρατευμένη, στιγμα-τισμένη, απαλλαγμένη από σημεία και στρατηγικές !!! Να συμπληρωσω μιας και αναφερθήκατε στην ηλικία σίγουρα δεν παίζει ρόλο αυτή αλλά ο τρόπος έκφρασης και πως μπορεί να καταθέσει τα λόγια ψυχής ο καθένας μας ακριβώς οπως ο φίλος μας...Συγχαρητήρια!!vag_el έγραψε: ↑29 Σεπ 2021, 00:0350 φίλε μουhellegennes έγραψε: ↑28 Σεπ 2021, 06:03
Αν δεν έχεις πρόβλημα να απαντήσεις, πόσων ετών είσαι; Από καθαρή περιέργεια ρωτάω.
είναι νατουραλιστική και θα έλεγα ακραιφνής.
Θα χαρώ πολύ αν συμμετέχετε κι εσείς με δικά σας ποιήματα,άλλωστε το νήμα μπορεί να το άνοιξα εγώ
αλλά ανήκει και σε άλλους ποιητές.
και πάλι ευχαριστώ
όλοι μαζί γινήκαμε συρφετός,
γυρεύοντας ομοιοκαταληξία
μια τόσο ευγενικιά φιλοδοξία
έγινε της ζωής μας ο σκοπός
Κ.Καρυωτάκης
γυρεύοντας ομοιοκαταληξία
μια τόσο ευγενικιά φιλοδοξία
έγινε της ζωής μας ο σκοπός
Κ.Καρυωτάκης
Re: στα χνάρια της ποίησης
vag_el έγραψε: ↑30 Σεπ 2021, 00:45Ελ _ρια ,σας ευχαριστώ για τα ωραία λόγια σας στην κριτική που μου κάνατεΕλ_ρία έγραψε: ↑29 Σεπ 2021, 02:32Σαν αναγνώστρια και επειδή μου αρέσει και να γράφω και να διαβάζω ποιηση αυτό που διακρίνεται στην γραφή του φίλου μας είναι η λατρεία που χρησιμοποιεί των (κάθε λογής) κοσμητικών + των κοσμημάτων ...περιγράφει αν μπορώ να το πω έτσι αυτό/ά που βλέπει και βιώνει με όλες τις (5 +1) αισθήσεις ...!!! Τις "επιστρατεύει" -άνευ όρων & ορίων-, όταν βρίσκεται <χωρίς να είναι> σε αυτή την όμορφη και πολλές φορές χαρούμενη, διαδικασία της ΠΕΡΙ-γραφής ...!!! για αυτό και φαινεται στον αναγνώστη αυτό το όμορφο φλύαρο + το άναρχο στην π/Ποίηση τα ποιήματα-διαδρομές που είναι γεμάτα σκαμπανεβάσματα, (μετα)πτώσεις και συναισθη/νοηματικά ολισθήματα ...!!! έτσι πρέπει να είναι η π/Ποίηση ανυπότακτη + ανυπάκουη, αιρετική, μη στρατεύσιμη/στρατευμένη, στιγμα-τισμένη, απαλλαγμένη από σημεία και στρατηγικές !!! Να συμπληρωσω μιας και αναφερθήκατε στην ηλικία σίγουρα δεν παίζει ρόλο αυτή αλλά ο τρόπος έκφρασης και πως μπορεί να καταθέσει τα λόγια ψυχής ο καθένας μας ακριβώς οπως ο φίλος μας...Συγχαρητήρια!!
είναι νατουραλιστική και θα έλεγα ακραιφνής.
Θα χαρώ πολύ αν συμμετέχετε κι εσείς με δικά σας ποιήματα,άλλωστε το νήμα μπορεί να το άνοιξα εγώ
αλλά ανήκει και σε άλλους ποιητές.
και πάλι ευχαριστώ
“𝔜𝔬𝔲 𝔞𝔯𝔢 𝔱𝔥𝔢 𝔨𝔫𝔦𝔣𝔢 ℑ 𝔱𝔲𝔯𝔫 𝔦𝔫𝔰𝔦𝔡𝔢 𝔪𝔶𝔰𝔢𝔩𝔣”
Re: στα χνάρια της ποίησης
Δουλεύω, και σε σκέφτομαι. Περασμένες 9. Το ρεσιτάλ, τελειώνει, τελείωσε...αγάπη, αγάπη. Η εικόνα σου -μουσική
and weave, weave the twilight in your hair...
[και ύφανε, ύφανε το σούρουπο στα μαλλιά σου]
(Δεν ξέρω πως μου ήρθε. Είναι,νομίζω, Eliot)
Κοντά σου-έχω τρακ
Π. Ζάννας
and weave, weave the twilight in your hair...
[και ύφανε, ύφανε το σούρουπο στα μαλλιά σου]
(Δεν ξέρω πως μου ήρθε. Είναι,νομίζω, Eliot)
Κοντά σου-έχω τρακ
Π. Ζάννας
“𝔜𝔬𝔲 𝔞𝔯𝔢 𝔱𝔥𝔢 𝔨𝔫𝔦𝔣𝔢 ℑ 𝔱𝔲𝔯𝔫 𝔦𝔫𝔰𝔦𝔡𝔢 𝔪𝔶𝔰𝔢𝔩𝔣”
- kongrosian
- Δημοσιεύσεις: 4461
- Εγγραφή: 30 Μάιος 2020, 13:26
- Τοποθεσία: πάω για τσιγάρα
Re: στα χνάρια της ποίησης
Αδέσμευτη,λακωνική,εκφραστική ανόθευτη και καθαρή ποίηση
μπράβο Ελ_ρία
αυτός ο στίχος που με συνεπήρε και είναι πέρα για πέρα μοναδικός και ακραιφνής για την σημερινή εποχή
-την εκφράζει απόλυτα- είναι
''Φτού και βγαίνω....
..............Συναισθηματική διαρροή''
μπράβο σας και πάλι
μπράβο Ελ_ρία
αυτός ο στίχος που με συνεπήρε και είναι πέρα για πέρα μοναδικός και ακραιφνής για την σημερινή εποχή
-την εκφράζει απόλυτα- είναι
''Φτού και βγαίνω....
..............Συναισθηματική διαρροή''
μπράβο σας και πάλι
όλοι μαζί γινήκαμε συρφετός,
γυρεύοντας ομοιοκαταληξία
μια τόσο ευγενικιά φιλοδοξία
έγινε της ζωής μας ο σκοπός
Κ.Καρυωτάκης
γυρεύοντας ομοιοκαταληξία
μια τόσο ευγενικιά φιλοδοξία
έγινε της ζωής μας ο σκοπός
Κ.Καρυωτάκης
- kongrosian
- Δημοσιεύσεις: 4461
- Εγγραφή: 30 Μάιος 2020, 13:26
- Τοποθεσία: πάω για τσιγάρα
Re: στα χνάρια της ποίησης
vag_el έγραψε: ↑02 Οκτ 2021, 01:11Αδέσμευτη,λακωνική,εκφραστική ανόθευτη και καθαρή ποίηση
μπράβο Ελ_ρία
αυτός ο στίχος που με συνεπήρε και είναι πέρα για πέρα μοναδικός και ακραιφνής για την σημερινή εποχή
-την εκφράζει απόλυτα- είναι
''Φτού και βγαίνω....
..............Συναισθηματική διαρροή''
μπράβο σας και πάλι
Re: στα χνάρια της ποίησης
τον καιρό,τον αφήσαμε πίσω
ημέρες παλιές που κουβαλάνε χώμα
και ήλιο πολύ ,
μα τη δουλειά,πόσο πολύ να αγαπήσω
που σκύβει το κεφάλι
στο μεταξένιο το γιαπί
ημέρες και νύχτες πρόδωσαν,
και κάπου στην παραζάλη σώπασαν,
λές και μέθυσε το κίτρινο εγώ
και την σκυτάλη παρέδωσαν
στον γαλάζιο ουρανό
δε θέλω να θυμάμαι,
μαργαριτάρια του πελάγου
μέσα σε κελιά κλεισμένα
αν και πολύ φοβάμαι
πως τα γιασεμιά στις αυλές
του χωριού
γι αυτό είναι ανθισμένα
μοσχομύρισε ο κάμπος ρόδα χρωματιστά
κι έφυγε απ΄το νού κι απ την ψυχή
το άχ του ποταμού
κι ύστερα γιόμισε η κοιλάδα
φύλλα κυματιστά
ημέρες παλιές που κουβαλάνε χώμα
και ήλιο πολύ ,
μα τη δουλειά,πόσο πολύ να αγαπήσω
που σκύβει το κεφάλι
στο μεταξένιο το γιαπί
ημέρες και νύχτες πρόδωσαν,
και κάπου στην παραζάλη σώπασαν,
λές και μέθυσε το κίτρινο εγώ
και την σκυτάλη παρέδωσαν
στον γαλάζιο ουρανό
δε θέλω να θυμάμαι,
μαργαριτάρια του πελάγου
μέσα σε κελιά κλεισμένα
αν και πολύ φοβάμαι
πως τα γιασεμιά στις αυλές
του χωριού
γι αυτό είναι ανθισμένα
μοσχομύρισε ο κάμπος ρόδα χρωματιστά
κι έφυγε απ΄το νού κι απ την ψυχή
το άχ του ποταμού
κι ύστερα γιόμισε η κοιλάδα
φύλλα κυματιστά
όλοι μαζί γινήκαμε συρφετός,
γυρεύοντας ομοιοκαταληξία
μια τόσο ευγενικιά φιλοδοξία
έγινε της ζωής μας ο σκοπός
Κ.Καρυωτάκης
γυρεύοντας ομοιοκαταληξία
μια τόσο ευγενικιά φιλοδοξία
έγινε της ζωής μας ο σκοπός
Κ.Καρυωτάκης
Re: στα χνάρια της ποίησης
πές μου,
πως στην άκρη του δαχτύλου
έχουν ένα πυροβόλο
δές ,πως στοιχίζουν
τις γραμμές
μέχρι να φτάσουνε
στον μόλο
εκεί στο μικρό μουράγιο
εκεί
που θα μαι του κόσμου
το ναυάγιο
θα με περιγελούν
και θα κλαίνε
ναι θα κλαίνε όταν γελούν
κι ασυγχώρητα θα είν΄τα λάθη
του νόμου τα συχωροχάρτια
θα ζητούν
θα βρίσκουν μαύρες σελίδες
τρικυμισμένες
απο γενναία πάθη
κι όταν απο τη λήθη θα βγούν
θα λέν ιστορίες
απ τα στήθια τους βγαλμένες
πές,
πως με συνάντησες κάποιο βράδυ
στον ανθρώπινο καημό
σε κάποιο ταβερνείο
και μού δωκες ένα χάδι
για να ξεχνάω τον χαμό
ό,τι δεν ξεπλύθηκε απο
το αίμα
του χωρισμού μας το κενό
γράμμα γαλάζιο
που δεν έχει μεσα ψέμα
μοναχά το σ΄αγαπώ
πως στην άκρη του δαχτύλου
έχουν ένα πυροβόλο
δές ,πως στοιχίζουν
τις γραμμές
μέχρι να φτάσουνε
στον μόλο
εκεί στο μικρό μουράγιο
εκεί
που θα μαι του κόσμου
το ναυάγιο
θα με περιγελούν
και θα κλαίνε
ναι θα κλαίνε όταν γελούν
κι ασυγχώρητα θα είν΄τα λάθη
του νόμου τα συχωροχάρτια
θα ζητούν
θα βρίσκουν μαύρες σελίδες
τρικυμισμένες
απο γενναία πάθη
κι όταν απο τη λήθη θα βγούν
θα λέν ιστορίες
απ τα στήθια τους βγαλμένες
πές,
πως με συνάντησες κάποιο βράδυ
στον ανθρώπινο καημό
σε κάποιο ταβερνείο
και μού δωκες ένα χάδι
για να ξεχνάω τον χαμό
ό,τι δεν ξεπλύθηκε απο
το αίμα
του χωρισμού μας το κενό
γράμμα γαλάζιο
που δεν έχει μεσα ψέμα
μοναχά το σ΄αγαπώ
όλοι μαζί γινήκαμε συρφετός,
γυρεύοντας ομοιοκαταληξία
μια τόσο ευγενικιά φιλοδοξία
έγινε της ζωής μας ο σκοπός
Κ.Καρυωτάκης
γυρεύοντας ομοιοκαταληξία
μια τόσο ευγενικιά φιλοδοξία
έγινε της ζωής μας ο σκοπός
Κ.Καρυωτάκης
Re: στα χνάρια της ποίησης
πές μου,
πως στην άκρη του δαχτύλου
έχουν ένα πυροβόλο
δές ,πως στοιχίζουν
τις γραμμές
μέχρι να φτάσουνε
στον μόλο
εκεί στο μικρό μουράγιο
εκεί
που θα μαι του κόσμου
το ναυάγιο
θα με περιγελούν
και θα κλαίνε
ναι θα κλαίνε όταν γελούν
κι ασυγχώρητα θα είν΄τα λάθη
του νόμου τα συχωροχάρτια
θα ζητούν
θα βρίσκουν μαύρες σελίδες
τρικυμισμένες
απο γενναία πάθη
κι όταν απο τη λήθη θα βγούν
θα λέν ιστορίες
απ τα στήθια τους βγαλμένες
πές,
πως με συνάντησες κάποιο βράδυ
στον ανθρώπινο καημό
σε κάποιο ταβερνείο
και μού δωκες ένα χάδι
για να ξεχνάω τον χαμό
ό,τι δεν ξεπλύθηκε απο
το αίμα
του χωρισμού μας το κενό
γράμμα γαλάζιο
που δεν έχει μεσα ψέμα
μοναχά το σ΄αγαπώ
πως στην άκρη του δαχτύλου
έχουν ένα πυροβόλο
δές ,πως στοιχίζουν
τις γραμμές
μέχρι να φτάσουνε
στον μόλο
εκεί στο μικρό μουράγιο
εκεί
που θα μαι του κόσμου
το ναυάγιο
θα με περιγελούν
και θα κλαίνε
ναι θα κλαίνε όταν γελούν
κι ασυγχώρητα θα είν΄τα λάθη
του νόμου τα συχωροχάρτια
θα ζητούν
θα βρίσκουν μαύρες σελίδες
τρικυμισμένες
απο γενναία πάθη
κι όταν απο τη λήθη θα βγούν
θα λέν ιστορίες
απ τα στήθια τους βγαλμένες
πές,
πως με συνάντησες κάποιο βράδυ
στον ανθρώπινο καημό
σε κάποιο ταβερνείο
και μού δωκες ένα χάδι
για να ξεχνάω τον χαμό
ό,τι δεν ξεπλύθηκε απο
το αίμα
του χωρισμού μας το κενό
γράμμα γαλάζιο
που δεν έχει μεσα ψέμα
μοναχά το σ΄αγαπώ
όλοι μαζί γινήκαμε συρφετός,
γυρεύοντας ομοιοκαταληξία
μια τόσο ευγενικιά φιλοδοξία
έγινε της ζωής μας ο σκοπός
Κ.Καρυωτάκης
γυρεύοντας ομοιοκαταληξία
μια τόσο ευγενικιά φιλοδοξία
έγινε της ζωής μας ο σκοπός
Κ.Καρυωτάκης
Re: στα χνάρια της ποίησης
των αγγέλων τα παιδιά
βγάζουν ρίζες μες την πέτρα
μεγαλώνουν μέσα σε μιά βραδιά
και γίνονται μεγάλα δέντρα
μέσα στο χώμα μπορεί να βλαστήσει
ο σπόρος που βάζει ο καθένας
με λίγο νερό,μπορεί να ανθίσει
λουλούδι μικρό μιάς όμορφης ημέρας
φαρδύ μπλουζάκι,κοντό παντελόνι,
τραγουδάς σε μιάν αλάνα,
μοιάζεις με το φτωχό τ΄αδηόνι
που το τραγούδι
το πήρε απο τη μάνα
η βροχή το δροσίζει
του κόσμου η συννεφιά
πέφτει απάνω του
και το χώμα σκαλίζει
του χειμώνα η παγωνιά
βγάζουν ρίζες μες την πέτρα
μεγαλώνουν μέσα σε μιά βραδιά
και γίνονται μεγάλα δέντρα
μέσα στο χώμα μπορεί να βλαστήσει
ο σπόρος που βάζει ο καθένας
με λίγο νερό,μπορεί να ανθίσει
λουλούδι μικρό μιάς όμορφης ημέρας
φαρδύ μπλουζάκι,κοντό παντελόνι,
τραγουδάς σε μιάν αλάνα,
μοιάζεις με το φτωχό τ΄αδηόνι
που το τραγούδι
το πήρε απο τη μάνα
η βροχή το δροσίζει
του κόσμου η συννεφιά
πέφτει απάνω του
και το χώμα σκαλίζει
του χειμώνα η παγωνιά
όλοι μαζί γινήκαμε συρφετός,
γυρεύοντας ομοιοκαταληξία
μια τόσο ευγενικιά φιλοδοξία
έγινε της ζωής μας ο σκοπός
Κ.Καρυωτάκης
γυρεύοντας ομοιοκαταληξία
μια τόσο ευγενικιά φιλοδοξία
έγινε της ζωής μας ο σκοπός
Κ.Καρυωτάκης
Re: στα χνάρια της ποίησης
να νοιάζεσαι,να παίρνεις τον πόνο
τ΄αλλου ανθρώπου,
γιατί δε φαντάζεσαι πως τον αφήσαν μόνο
με το εργαλείο του κόπου
να νοιάζεσαι,να συνερίζεσαι
πως βγαίνει το ψωμί
στα μάτια ν΄αντικρίζεις την Αυγή
στα χέρια του Θεού ν΄αφήνεσαι
κι όταν θα έρθει η ώρα
θα φάμε μαζί για μεσημέρι
θα έχουμε περάσει κάθε μπόρα
κι ακόμη θα κρατιόμαστε απ ΄το χέρι
τ΄αλλου ανθρώπου,
γιατί δε φαντάζεσαι πως τον αφήσαν μόνο
με το εργαλείο του κόπου
να νοιάζεσαι,να συνερίζεσαι
πως βγαίνει το ψωμί
στα μάτια ν΄αντικρίζεις την Αυγή
στα χέρια του Θεού ν΄αφήνεσαι
κι όταν θα έρθει η ώρα
θα φάμε μαζί για μεσημέρι
θα έχουμε περάσει κάθε μπόρα
κι ακόμη θα κρατιόμαστε απ ΄το χέρι
όλοι μαζί γινήκαμε συρφετός,
γυρεύοντας ομοιοκαταληξία
μια τόσο ευγενικιά φιλοδοξία
έγινε της ζωής μας ο σκοπός
Κ.Καρυωτάκης
γυρεύοντας ομοιοκαταληξία
μια τόσο ευγενικιά φιλοδοξία
έγινε της ζωής μας ο σκοπός
Κ.Καρυωτάκης
- ΠΑΓΧΡΗΣΤΟΣ
- Δημοσιεύσεις: 2173
- Εγγραφή: 24 Σεπ 2019, 15:07
Re: στα χνάρια της ποίησης
Για κοίτα λίγο τι σημαίνει το "συνερίζομαι", γιατί θαρρώ πως δεν έχει θέση αυτή η λέξη εκεί που την έβαλες
https://greek_greek.en-academic.com/166160/%CF%83%CF%85%CE%BD%CE%B5%CF%81%CE%AF%CE%B6%CE%BF%CE%BC%CE%B1%CE%B9
Και μια και σχολίασα.
Θα πρότεινα (για όλους μας βέβαια όσοι ενδιαφερόμαστε τυχόν για την ποίηση) διάβασμα και πάλι διάβασμα πολλής και καλής ποίησης, αναγνωστική τριβή επίπονη και χρονοβόρα αλλά και ηδονική, ώστε αφενός να "προπονηθούμε" κατά δύναμιν σε αυτό το απαιτητικό "άθλημα" αλλά και να αντιληφθούμε τι έχει επιτευχθεί έως τώρα και πώς θα μπορούσαμε τυχόν να δρομολογήσουμε την προσωπική μας συμβολή.
Από την αποπλανητική έλξη στον σημειωτικό τυχοδιωκτισμό μια αμφίκρημνη παλινδρομία
-
- Παραπλήσια Θέματα
- Απαντήσεις
- Προβολές
- Τελευταία δημοσίευση
-
- 70 Απαντήσεις
- 1923 Προβολές
-
Τελευταία δημοσίευση από decadent
26 Απρ 2024, 16:22