στα χνάρια της ποίησης

[vag_el]

Ελπίζω να αντιλαμβάνεσαι οτι ο τύπος σε δουλεύει ψιλό γαζί. Είναι κάποιοι που το κάνουν αυτό, για να νιώσουν ''ανώτεροι''.
Ρε μη μασάς. Είσαι καλος και αγνός άνθρωπος, γι'αυτό τρως μπούλινγκ. Εδώ μέσα είναι Ιδρυμα που δεν αντέχουν ολοι. Σε τρώει η μαρμάγκα, αν είσαι ήπιων τόνων, πολλώ δε μάλλον αν γράψεις κάτι που δεν τους γουστάρει, θα σε περάσουν γενεές δεκατέσσερεις. Για δες το λίγο.

Ναι πασιφάη μου,είμαι χαμηλών τόνων και έτσι σκοπεύω να παραμείνω.Ε ,κι αν έβαλε και ένα ποιηματάκι ,καλό του έκανε να δεί πως είναι η ποίηση και η στιχουργική.Μπορεί να του αρέσει τελικά και να αρχίσει να γράφει. .Τι να πώ και εγώ ο φουκαράς ,τα διαλέγω ένα ένα στίχο μπας και σκαρώσω κανένα και αρέσει.
Να σαι καλά πάντως,δεν θα πάψω να πιστεύω οτι εκει έξω χαρη σε σένα και μερικούς ακόμη οτι υπάρχουν άνθρωποι με καρδιά και αγνά συναισθήματα.

Όμορφη ψυχή ρε φίλε.

[nowhere]

Ελπίζω να αντιλαμβάνεσαι οτι ο τύπος σε δουλεύει ψιλό γαζί. Είναι κάποιοι που το κάνουν αυτό, για να νιώσουν ''ανώτεροι''.
Ρε μη μασάς. Είσαι καλος και αγνός άνθρωπος, γι'αυτό τρως μπούλινγκ. Εδώ μέσα είναι Ιδρυμα που δεν αντέχουν ολοι. Σε τρώει η μαρμάγκα, αν είσαι ήπιων τόνων, πολλώ δε μάλλον αν γράψεις κάτι που δεν τους γουστάρει, θα σε περάσουν γενεές δεκατέσσερεις. Για δες το λίγο.

ισχύει αλλά δεν το κάνω για να νιώσω ανώτερος,νιώθω ήδη

[vag_el]

Ελπίζω να αντιλαμβάνεσαι οτι ο τύπος σε δουλεύει ψιλό γαζί. Είναι κάποιοι που το κάνουν αυτό, για να νιώσουν ''ανώτεροι''.
Ρε μη μασάς. Είσαι καλος και αγνός άνθρωπος, γι'αυτό τρως μπούλινγκ. Εδώ μέσα είναι Ιδρυμα που δεν αντέχουν ολοι. Σε τρώει η μαρμάγκα, αν είσαι ήπιων τόνων, πολλώ δε μάλλον αν γράψεις κάτι που δεν τους γουστάρει, θα σε περάσουν γενεές δεκατέσσερεις. Για δες το λίγο.

ισχύει αλλά δεν το κάνω για να νιώσω ανώτερος,νιώθω ήδη

Ma είσαι παιδί μου ανώτερος,λεβέντης είσαι .

[Πασιφάη]

Ελπίζω να αντιλαμβάνεσαι οτι ο τύπος σε δουλεύει ψιλό γαζί. Είναι κάποιοι που το κάνουν αυτό, για να νιώσουν ''ανώτεροι''.
Ρε μη μασάς. Είσαι καλος και αγνός άνθρωπος, γι'αυτό τρως μπούλινγκ. Εδώ μέσα είναι Ιδρυμα που δεν αντέχουν ολοι. Σε τρώει η μαρμάγκα, αν είσαι ήπιων τόνων, πολλώ δε μάλλον αν γράψεις κάτι που δεν τους γουστάρει, θα σε περάσουν γενεές δεκατέσσερεις. Για δες το λίγο.

ισχύει αλλά δεν το κάνω για να νιώσω ανώτερος,νιώθω ήδη

Δεν είσαι ομως. Ειδοποιός διαφορά. Δεν το'χει η κούτρα σου αδερφέ. Μην το παλεύεις.

[ΓΑΛΗ]

Τα ζώα (διασκευή)

M’ αρέσει να πειράζω
τα δίποδα βλημμένα
που εμμονές γεμάτα
τον πόνο τους ξεσπούν.

Θα τα προσέχω πάντα,
και μπόγιας τους θα γίνω,
ποτέ δεν θα τ’ αφήνω
στα σόσιαλ ν’ αλυχτούν.

Και αν μιλούν κι εκείνα
κι αν λογική τους λείπει,
δική τους ειναι η λύπη,
δική τους κι η χαρά.

Μεγάλη πίκρα έχουν,
στα στήθη τους κρυμμένη,
δικαίωση προσμένει
και ζήτω λαχταρά.

Aκόμα κι όταν βλέπω
πως τα παινεύουν άλλοι,
εγώ θα τρέχω πάλι
με πείσμα σταθερό.

Θα προσπαθώ με νύχια
τη μούρλα τους να γιάνω,
κι ό,τι μπορώ θα κάνω
για να τα λοιδωρώ.

[Πασιφάη]

Πάει ο κόζμος όπως τον ξέραμε κυρίες και κύριοι. Το Ίδρυμα πλέον δεν μπορεί, δεν δύναται να καλύψει, τα όποια περιστατικά. Διαδώστε.

[nowhere]

Δεν είσαι ομως. Ειδοποιός διαφορά. Δεν το'χει η κούτρα σου αδερφέ. Μην το παλεύεις.

δεν αποκλείεται αλλά αυτό άσε να το πει κάποιος που μπορεί να καταλάβει 5 λεξούλες στη σειρα ή που έχει την τιμιότητα να το βουλώνει όταν βγαινει λάθος

[Πασιφάη]

Δεν είσαι ομως. Ειδοποιός διαφορά. Δεν το'χει η κούτρα σου αδερφέ. Μην το παλεύεις.

δεν αποκλείεται αλλά αυτό άσε να το πει κάποιος που μπορεί να καταλάβει 5 λεξούλες στη σειρα ή που έχει την τιμιότητα να το βουλώνει όταν βγαινει λάθος

1. Ανώτερος σε σχέση με τους υπόλοιπους, δεν είσαι. Απλά έχεις πλάκα ενίοτε.
2.Θα το βουλώσω όποτε και όταν το κρίνω εγω απαραίτητο.
3.Αν θες να κλειδωθεί και αυτό το νήμα με χαριτωμενιές, σφύρα.

[ΠΑΓΧΡΗΣΤΟΣ]

Τα ζώα (διασκευή)

M’ αρέσει να πειράζω
τα δίποδα βλημμένα
που εμμονές γεμάτα
τον πόνο τους ξεσπούν.

Θα τα προσέχω πάντα,
και μπόγιας τους θα γίνω,
ποτέ δεν θα τ’ αφήνω
στα σόσιαλ ν’ αλυχτούν.

Και αν μιλούν κι εκείνα
κι αν λογική τους λείπει,
δική τους ειναι η λύπη,
δική τους κι η χαρά.

Μεγάλη πίκρα έχουν,
στα στήθη τους κρυμμένη,
δικαίωση προσμένει
και ζήτω λαχταρά.

Aκόμα κι όταν βλέπω
πως τα παινεύουν άλλοι,
εγώ θα τρέχω πάλι
με πείσμα σταθερό.

Θα προσπαθώ με νύχια
τη μούρλα τους να γιάνω,
κι ό,τι μπορώ θα κάνω
για να τα λοιδωρώ.

Έγραψες, λέμε
Και το λέει ένας αυστηρός, καθώς λένε, "κριτικός"...

[ΓΑΛΗ]

Τα ζώα (διασκευή)

M’ αρέσει να πειράζω
τα δίποδα βλημμένα
που εμμονές γεμάτα
τον πόνο τους ξεσπούν.

Θα τα προσέχω πάντα,
και μπόγιας τους θα γίνω,
ποτέ δεν θα τ’ αφήνω
στα σόσιαλ ν’ αλυχτούν.

Και αν μιλούν κι εκείνα
κι αν λογική τους λείπει,
δική τους ειναι η λύπη,
δική τους κι η χαρά.

Μεγάλη πίκρα έχουν,
στα στήθη τους κρυμμένη,
δικαίωση προσμένει
και ζήτω λαχταρά.

Aκόμα κι όταν βλέπω
πως τα παινεύουν άλλοι,
εγώ θα τρέχω πάλι
με πείσμα σταθερό.

Θα προσπαθώ με νύχια
τη μούρλα τους να γιάνω,
κι ό,τι μπορώ θα κάνω
για να τα λοιδωρώ.

Έγραψες, λέμε
Και το λέει ένας αυστηρός, καθώς λένε, "κριτικός"...

Να' σαι καλά, αλλά έχουν παίξει και καλύτερα έμμετρα στο πχόρουμ. Τόσο δικά μου όσο και άλλων.

Κατά τα άλλα, όντως εκτιμώ βαθύτατα την λογοκριτική ματιά σου και πραγματικά χαίρομαι όταν ταυτίζονται οι απόψεις μας στην εκτίμηση Ελλήνων λογοτεχνών και όχι μόνον.

Και όχι δεν το παίζω μετριόφρων ούτε επιχειρώ κολακεία. Το ξέρεις, έτσι δεν είναι;

[ΠΑΓΧΡΗΣΤΟΣ]

Να' σαι καλά, αλλά έχουν παίξει και καλύτερα έμμετρα στο πχόρουμ. Τόσο δικά μου όσο και άλλων.

Κατά τα άλλα, όντως εκτιμώ βαθύτατα την λογοκριτική ματιά σου και πραγματικά χαίρομαι όταν ταυτίζονται οι απόψεις μας στην εκτίμηση Ελλήνων λογοτεχνών και όχι μόνον.

Και όχι δεν το παίζω μετριόφρων ούτε επιχειρώ κολακεία. Το ξέρεις, έτσι δεν είναι;

Ναι, έχουν "παίξει" κι άλλες ενδιαφέρουσες ρίμες, αλλά αυτό μου "πήγε" και υφολογικοϊδιοσυγκρασιακά

Μερσί για τα, υπερβάλλοντα πάντως, καλά λόγια!

[ΓΑΛΗ]

Να' σαι καλά, αλλά έχουν παίξει και καλύτερα έμμετρα στο πχόρουμ. Τόσο δικά μου όσο και άλλων.

Κατά τα άλλα, όντως εκτιμώ βαθύτατα την λογοκριτική ματιά σου και πραγματικά χαίρομαι όταν ταυτίζονται οι απόψεις μας στην εκτίμηση Ελλήνων λογοτεχνών και όχι μόνον.

Και όχι δεν το παίζω μετριόφρων ούτε επιχειρώ κολακεία. Το ξέρεις, έτσι δεν είναι;

Ναι, έχουν "παίξει" κι άλλες ενδιαφέρουσες ρίμες, αλλά αυτό μου "πήγε" και υφολογικοϊδιοσυγκρασιακά

Μερσί για τα, υπερβάλλοντα πάντως, καλά λόγια!

Δεν είναι υπερβάλλοντα τα λόγια και το εννοώ. Για να το θέσω πιο αναλυτικά, σε κάποια θέματα προκύπτουν κάποια κοινά σημεία αναφοράς. Κι ένα απ' αυτά ήταν η άποψη σου για τον Παπαγιώργη.

Οκ, δεν είναι και τόσο αναλυτική η προσέγγιση αλλά νομίζω ότι καταλαβαίνεις τι εννοώ.

[ΠΑΓΧΡΗΣΤΟΣ]

σε κάποια θέματα προκύπτουν κάποια κοινά σημεία αναφοράς. Κι ένα απ' αυτά ήταν η άποψη σου για τον Παπαγιώργη.

Όντως, τα προκύπτοντα κοινά σημεία αναφοράς είναι γεγονός.

Θες ηλικιακά (που πρέπει να είμαστε σχετικά κοντά), θες ότι μάλλον έχουμε βρεθεί από τη νιότη μας στους ίδιους ή παρεμφερείς «χώρους», παρέες, και ανησυχίες, θες οι εκλεκτικές συγγένειες σε ό,τι αφορά τα γούστα μας επί του πολιτιστικού πεδίου…ε..κάπως έτσι…

Όσο για τον Παπαγιώργη (μα και τον Γεράσιμο Κακλαμάνη, τον Γιώργο Μανιάτη, τον Στέλιο Ράμφο, τον Γιάννη Καλιόρη, τον Γεράσιμο Λυκιαρδόπουλο, τον Θωμά Γκόρπα, τον Παναγιώτη Δρακόπουλο, και όσους άλλους γνώρισα από κοντά και έτυχα της προσοχής τους και της φιλίας τους), δεν μου είναι μπορετό να έχω καν άποψη (εντός ή εκτός εισαγωγικών) : τόσο αυτός όσο και όσοι μνημόνευσα με κατέλαβαν τόσον εξαπίνης και με διαμόρφωσαν τόσο έκτυπα, που μόνο να «δείχνω» ευγνωμόνως προς τα εκεί δύναμαι

[vag_el]

Το τελευταίο φιλί



μ΄αφησες ,στο κρύο και στην παγωνιά
για πόσο ακόμη ,θα με πονάει το φιλί σου,
του έρωτα και της αγάπης μαχαιριά
καθώς μετράω τις ώρες στο κορμί σου

ήταν όλα,όνειρα ξεχασμένα
κι η συντροφιά σου μας έδενε τα χέρια,
μαζι περνάγαμε ,καιρούς και τα νυχτέρια,
φεύγανε κι αυτά κι ας ήταν βουρκωμένα

εφυγες,μαζί με την Αυγή,
σκοτάδι τύψεις αγωνία στην ψυχή
λές πως μ΄αγάπησες πολύ
μα ακόμη με πονά το τελευταίο σου φιλί

τώρα ,μου ζητάς ευθύνες,
λες πως φταίω εγώ για τον δικό μας χωρισμό
σαν να ταν οι φορές οι λίγες
που δεν κοιτάζαμε τον ίδιο ουρανό

[vag_el]

ΤΩΝ ΕΑΥΤΏΝ ΣΟΥ


των εαυτών μου,παραλλαγή η ουσία
σ΄ενα κεντημένο άναρχα βαλμένο πουλόβερ
δεν είχε λέξη για σένα η ιστορία
με το εγώ σου πουλημένο
στον κρόταφο ένα ρεβόλβερ

μέσα σε γράμματα ερωτικά
κοιμόταν ήσυχη η συνείδησή σου
κι ήταν οι νύχτες σου σκοτάδια βαθιά
που έρχονταν και παίρναν το κορμί σου

αφήνεις πίσω σου το παρελθόν
κι όσα αφορούν τα μεγαλεία
μόνον κοιτάζεις το παρόν
και τα εσώψυχά σου ,
των θησαυρών σου μεταλλεία

ανέβηκες στην πλώρη ,όλο χαρά
μα είναι μεγάλη η τρικυμία
κι όλα τα σημάδια σου είναι παλιά
των εαυτών σου πληγές η αθανασία

αναμνήσεις που χωλαίνουν ,
την οσμή αναμοχλεύουν τα δυό σου χείλη
και Ω! τι ειρωνεία,και πώς ξεμακραίνουν
τα δάχτυλα απ΄το πικρό τούτο ποτήρι