στα χνάρια της ποίησης

[Πορφύριος Εξαρχίδης]

Είμαι παιδί του mtv
είμαι παιδί των reality
κοίτα με
κάτσε λίγο μέχρι να φτιαχτώ
κοίτα με
πως ταιριάζω με τον κόσμο αυτό

Είμαι παιδί των cineplex
του ίντερνετ, των multiplayer και του cybersex
κοίτα με
χάρισέ μου μια διάγνωση
κοίτα με
πως πλανιέμαι μες στην άρνηση

Ο παράπλευρος ο δρόμος στα αδιέξοδα
νιώθω και μια κάποια θλίψη με τα δειλινά
Κοίτα με
είμαι παιδί του rock and roll
κοίτα με
πως συντάσσομαι με exit poll

Είμαι παιδί του καναπέ
κάτι μου ριξαν, ναι, μου βαλαν μες στον καφέ
κοίτα με
μήπως πρέπει κάπως να σκεφτώ
μήπως πρέπει κάτι να ντυθώ
να ταιριάξω με τον κόσμο αυτό
περισσότερο

[vag_el]

Σε συνέχεια του ποιήματος του Πορφύριου Εξαρχίδη




είμαι παιδί των τρόλ
χορεύω και μαγεύω
το σαλόνι και το χώλ

είμαι παιδί της ξενιτιάς
που δύσκολα τα φέρνει βόλτα
κι εσύ μου πες πως μ΄αγαπάς
και πήγες και είδες τσόντα

στους χάρτες μου
δε θα υπάρχεις πιά
στο κεφάλι αρχίζει το βουητό
μια πίκρα μια γεύση απο ψητό
στο δρόμο μου θα στέκεις
σαν τα ψηλά βουνά

έτσι και θα σε χαιρετώ

[Πορφύριος Εξαρχίδης]

Και να που ήρθα στην πλατεία
μα με διάθεση καμία
σέρνω τα ξύλα και τις σιδερογροθιές

Κι ενώ μας το' πε κι η κυρία
πως η βία φέρνει βία
είμαστε πρώτα της ομάδας μαθητές

Και ξεκινάμε απ' την πλατεία
μα με διάθεση καμία
της δυτικής μας συνοικίας
ήρωες κι υπερασπιστές

Και μασουλάμε το κουλούρι
καθένας βρίσκει κι ένα γούρι
στης συντροφιάς μας
τις αμήχανες ματιές

Φτάνουμε, φτάνουμε
τους ηγέτες φτάνοντας χάνουμε
τόσο μόνοι ξαφνικά με τα φρικιά
σε ξένες γειτονιές

Κάλεσε τους γιατρούς
να μας φέρουν φάρμακα
με γεύσεις κι αρώματα
σε όλα τα χρώματα

φάρμακα με γεύσεις κι αρώματα
για τις νέες πληγές

[kongrosian]

vag_el ριξε κανα στιχο να γουστάρουμε!

[kongrosian]

Αντε. Πηξαμε με τον καφενε και τα μποτ

[vag_el]

vag_el ριξε κανα στιχο να γουστάρουμε!

[kongrosian]

vag_el ριξε κανα στιχο να γουστάρουμε!

Περιμένω

[vag_el]

Αντε. Πηξαμε με τον καφενε και τα μποτ

πονάει το δόντι μου σήμερα
και δεν έχω χάδια εφήμερα
δε ξέρω πώς να την παλεψω
μ΄εκλεισαν απ΄τον κόσμον έξω

Καβάφης θα μου πείς
σιγα ρε φίλε
είμαι επιρρεπής
στους στοχασμούς των άστρων

μάτι δεν εχω κλείσει
στην νοσταλγία των κάστρων
πως να μπείς και πως να βγείς
μέχρι και τον κώνωψ
εχω διυλίσει

[vag_el]

[kongrosian]

Αντε. Πηξαμε με τον καφενε και τα μποτ

πονάει το δόντι μου σήμερα
και δεν έχω χάδια εφήμερα
δε ξέρω πώς να την παλεψω
μ΄εκλεισαν απ΄τον κόσμον έξω

Καβάφης θα μου πείς
σιγα ρε φίλε
είμαι επιρρεπής
στους στοχασμούς των άστρων

μάτι δεν εχω κλείσει
στην νοσταλγία των κάστρων
πως να μπείς και πως να βγείς
μέχρι και τον κώνωψ
εχω διυλίσει

Ουζο σαν πιεις
Το δόντι δεν πονα

Ουζο σαν πιεις
Ολα ειναι πιο καλα

[vag_el]

Αντε. Πηξαμε με τον καφενε και τα μποτ

πονάει το δόντι μου σήμερα
και δεν έχω χάδια εφήμερα
δε ξέρω πώς να την παλεψω
μ΄εκλεισαν απ΄τον κόσμον έξω

Καβάφης θα μου πείς
σιγα ρε φίλε
είμαι επιρρεπής
στους στοχασμούς των άστρων

μάτι δεν εχω κλείσει
στην νοσταλγία των κάστρων
πως να μπείς και πως να βγείς
μέχρι και τον κώνωψ
εχω διυλίσει

Ουζο σαν πιεις
Το δόντι δεν πονα

Ουζο σαν πιεις
Ολα ειναι πιο καλα

Oύζο όταν πιείς
γίνεσαι ευθύς
Βασιλιάς ,Δικτάτορας ,
Θεός και Κοσμοκράτορας

Δική μου είναι η Ελλάς

[stavmanr]

Και να που ήρθα στην πλατεία
μα με διάθεση καμία
σέρνω τα ξύλα και τις σιδερογροθιές

Κι ενώ μας το' πε κι η κυρία
πως η βία φέρνει βία
είμαστε πρώτα της ομάδας μαθητές

Και ξεκινάμε απ' την πλατεία
μα με διάθεση καμία
της δυτικής μας συνοικίας
ήρωες κι υπερασπιστές

Και μασουλάμε το κουλούρι
καθένας βρίσκει κι ένα γούρι
στης συντροφιάς μας
τις αμήχανες ματιές

Φτάνουμε, φτάνουμε
τους ηγέτες φτάνοντας χάνουμε
τόσο μόνοι ξαφνικά με τα φρικιά
σε ξένες γειτονιές

Κάλεσε τους γιατρούς
να μας φέρουν φάρμακα
με γεύσεις κι αρώματα
σε όλα τα χρώματα

φάρμακα με γεύσεις κι αρώματα
για τις νέες πληγές

Αδικείσαι Πορφύριε.
Οι στίχοι σου είναι για Punk rock.

[stavmanr]

There’s a path through the fog where we meet
Where we wait and wait
Drilled a hole through the wall just to fit
And to wait and wait.
Just to wait and wait and call
With a newborn voice for all

There’s a lie we all try to complete
By just laying there
Through the wires and into the heap
Where we lie awake
Where we lie awake and fall
With a newborn face for all

Lovely sights of scribbled lines
That fill my eyes
Happy ways to find we all belong

Wishes spent and stories told
to help me through
To get me through this lonely night

While I wait and wait and fall.
There’s a path through the fog pretty steep
Where we wait and wait
Hold the line, mind the gap, count the sheep
And just wait and wait
For the symmetry to hold
While our-newborn-selves run cold

Τώρα μάλιστα. Το πας καλά.

[stavmanr]

Με της ανατολής την πρώτη συλλαβή
στην πόρτα σου μπροστά
μια φτερωτή ψυχή

Σπασμένο το φτερό, ζωσμένη θάνατο
κι οι μοίρες να κοιτούν
βουβές να σε κοιτούν

Της δένεις το φτερό
Της στρώνεις δίπλα σου
Στη ζέστη της φωτιάς
γριά μου, της μιλάς

Μην είσαι η κόρη μου;
Η μόνη κόρη μου
Που σε βύζαινα
μέλι το χάραμα

Θέλεις να σου το κάνω underground rock/punk;

Μοναδική προϋπόθεση είναι να τραγουδήσει ο Χελετζές.

Αν μπορέσεις να τον βάλεις να τραγπυδήσει δικό σου.

Με έχει πάρει με στραβό μάτι.
Βοήθα λίγο την κατάσταση. Ανάρπαστο θα γίνει.

[Πορφύριος Εξαρχίδης]

Θέλεις να σου το κάνω underground rock/punk;

Μοναδική προϋπόθεση είναι να τραγουδήσει ο Χελετζές.

Αν μπορέσεις να τον βάλεις να τραγπυδήσει δικό σου.

Με έχει πάρει με στραβό μάτι.
Βοήθα λίγο την κατάσταση. Ανάρπαστο θα γίνει.

με έχεις πρήξει τα αρχίδια με το πανκ πως το λες αυτό. Θα γράψω ένα μόνο για σένα.