Ένα Ποίημα του Βάρναλη

Πεζογραφία, ποίηση, γλώσσα και γραπτός λόγος, βιβλία
Άβαταρ μέλους
Esperos
Δημοσιεύσεις: 2319
Εγγραφή: 22 Μάιος 2018, 14:55
Phorum.gr user: Esperos
Τοποθεσία: Ικαρια Πέραμα

Ένα Ποίημα του Βάρναλη

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Esperos » 12 Μάιος 2021, 14:42

Στη ζήση αυτή που τη μισούμε,
στη γης αυτή που μας μισεί
κι όσο να πιούμε δε σε σβηούμε,
πόνε πικρέ και πόνε αψύ,
που μας κρατάς και σε κρατούμε·

σ' αυτήν τη μαύρη γης και ζήση,
που περπατούσαμε τυφλά
κι ανθός για μας δεν είχε ανθίσει
κι ούτε σε δέντρον αψηλά
κρυμμένο αηδόνι κελαηδήσει,

ήρθες Εσύ μιαν άγιαν ώρα,
όραμα θείο και ξαφνικό,
και γέμισε ήλιο, ανθόν, οπώρα,
κελαηδισμόν παθητικό
όλ' η καρδιά μας, όλ' η χώρα.

Αχ! τόσο λίγο να βαστάξει
τούτ' η γιορτή κι η Πασκαλιά!...
Έφυγες κι έχουμε ρημάξει
ξανά και πάλι. Η Πασκαλιά
γιατ' έτσι λίγο να βαστάξει!


Όποτε βλέπω ωραία γυναίκα , το σκέπτομαι.
Και απ την τηλεόραση, όταν βλέπω Αχτσιόγλου και την άλλη τη Σαλονικιά
Ένας δεν είμαι, μα χιλιάδες! Όχι μονάχα οι ζωντανοί — κι οι πεθαμένοι μ’ ακλουθάνε ,σε μιαν αράδα σκοτεινή.

Απάντηση


  • Παραπλήσια Θέματα
    Απαντήσεις
    Προβολές
    Τελευταία δημοσίευση

Επιστροφή στο “Λογοτεχνία”

Phorum.com.gr : Αποποίηση Ευθυνών