Ερωτικές επιστολές

[Nameless Ghoul]

Αφήνει μια κοπέλα το ποδήλατό της στο μάστορα για συντήρηση και του λέει ότι κάτι έπαθε το κουδούνι και δεν χτυπάει.
Ξεβιδώνει ο μάστορας το καπάκι του κουδουνιού και βρίσκει μέσα ένα ερωτικό σημείωμα για την κοπέλα.

Αυτό μου θυμίζει λίγο πράγματα που ανήκουν στο νήμα με τις δγιαουλιές που κάναμε μικρά.

[Μπίστης]

Έχω γράψει πάααρα πολλές ερωτικές επιστολές,

Θα ήσουν καλός και στην έκθεση.
Πόσο είχες γράψεις στις πανελλήνιες;

16 με λιγότερο από μιάμιση σελίδα. Φοβήθηκα πως θα με σκίζανε.

[ΜπλεΜπουμπυς]

Στο μεσετζερ μου το 'παιζες
Μωρακι με ποδιτσα
Μα μολις σ'ειδα απο κοντα
Μου θυμισες μια θειτσα

Απο τη συλλογη μου
*οι θειες*

[Nostalgia]

Εαν ειμαι ερωτευμενος ή εχω βαλει σκοπο να ριξω καποια, γραφω σεντονια. Κλασσικο ψαρακι....

[Drexler]

[Feindflug]

Εαν ειμαι ερωτευμενος ή εχω βαλει σκοπο να ριξω καποια, γραφω σεντονια. Κλασσικο ψαρακι....

[LEONAS]

Έλα σίγουρα έχετε ερωτικές επιστολές που σας έστειλαν.
Μετά την πενταετία από το τέλος της σχέσης, μπορείτε να τις δημοσιεύσετε, έχουν παραγραφεί τα συγγραφικά δικαιώματα.

Θα μου άρεσε πολύ να αντάλλαζα επιστολές με τον αγαπημένο μου.

Το ετοιμαζω

[LEONAS]

Χάθηκε το κουλουρακι

[νύχτα]

Auxochrome — Chromophore. Diego.

She who wears the color.
He who sees the color.
Since the year 1922.

Until always and forever. Now in 1944. After all the hours lived through. The vectors continue in their original direction. Nothing stops them. With no more knowledge than live emotion. With no other wish than to go on until they meet. Slowly. With great unease, but with the certainty that all is guided by the “golden section.” There is cellular arrangement. There is movement. There is light. All centers are the same. Folly doesn’t exist. We are the same as we were and as we will be. Not counting on idiotic destiny.



My Diego:

Mirror of the night

Your eyes green swords inside my flesh. waves between our hands.

All of you in a space full of sounds — in the shade and in the light. You were called AUXOCHROME the one who captures color. I CHROMOPHORE — the one who gives color.

You are all the combinations of numbers. life. My wish is to understand lines form shades movement. You fulfill and I receive. Your word travels the entirety of space and reaches my cells which are my stars then goes to yours which are my light.

---

For my Diego

the silent life giver of worlds, what is most important is the nonillusion. morning breaks, the friendly reds, the big blues, hands full of leaves, noisy birds, fingers in the hair, pigeons’ nests a rare understanding of human struggle simplicity of the senseless song the folly of the wind in my heart = don’t let them rhyme girl = sweet xocolatl [chocolate] of ancient Mexico, storm in the blood that comes in through the mouth — convulsion, omen, laughter and sheer teeth needles of pearl, for some gift on a seventh of July, I ask for it, I get it, I sing, sang, I’ll sing from now on our magic — love.

“Only one mountain can know the core of another mountain.”


(μπράβο για το τόπικ!)

[νύχτα]

Good morning, on 7 July

Even in bed my ideas yearn towards you, my Immortal Beloved, here and there joyfully, then again sadly, awaiting from Fate, whether it will listen to us. I can only live, either altogether with you or not at all. Yes, I have determined to wander about for so long far away, until I can fly into your arms and call myself quite at home with you, can send my soul enveloped by yours into the realm of spirits — yes, I regret, it must be. You will get over it all the more as you know my faithfulness to you; never another one can own my heart, never — never! O God, why must one go away from what one loves so, and yet my life in W. as it is now is a miserable life. Your love made me the happiest and unhappiest at the same time. At my actual age I should need some continuity, sameness of life — can that exist under our circumstances? Angel, I just hear that the post goes out every day — and must close therefore, so that you get the L. at once. Be calm — love me — today — yesterday.

What longing in tears for you — You — my Life — my All — farewell. Oh, go on loving me — never doubt the faithfullest heart

Of your beloved

L

Ever thine.
Ever mine.
Ever ours.

Immortal Beloved

[κουλούρι Θεσσαλονίκης]

Έλα σίγουρα έχετε ερωτικές επιστολές που σας έστειλαν.
Μετά την πενταετία από το τέλος της σχέσης, μπορείτε να τις δημοσιεύσετε, έχουν παραγραφεί τα συγγραφικά δικαιώματα.

Θα μου άρεσε πολύ να αντάλλαζα επιστολές με τον αγαπημένο μου.

Το ετοιμαζω

θα περιμένω!

[Ίφιδα]

Johnny Cash

To 1994 o Johnny Cash έγραψε ίσως την πιο όμορφη ερωτική επιστολή στην τότε 65χρονη σύζυγό του June Carter. Το συγκινητικό γράμμα προς την πολυαγαπημένη του σύζυγο ψηφίστηκε ως το καλύτερο ερωτικό γράμμα όλων των εποχών.

Γεράσαμε και συνηθίσαμε ο ένας τον άλλον. Αλλά σκεφτόμαστε το ίδιο. Διαβάζουμε ο ένας το μυαλό του άλλου. Ξέρουμε τι θέλει ο άλλος, χωρίς καν να τον ρωτήσουμε. Καμιά φορά, εκνευρίζουμε ο ένας τον άλλον, αλλά λιγάκι. Ίσως κάποιες φορές, θεωρούμε δεδομένο ο ένας τον άλλον. Αλλά μια στο τόσο, όπως σήμερα, το αναλογίζομαι όλο αυτό, και συνειδητοποιώ, πόσο τυχερός είμαι που μοιράζομαι τη ζωή μου με την σπουδαιότερη γυναίκα που συνάντησα ποτέ. Ακόμα με γοητεύεις και με εμπνέεις. Με επηρεάζεις ώστε να γίνομαι καλύτερος. Είσαι το αντικείμενο της επιθυμίας μου. Ο νούμερο ένα επίγειος λόγος για την ύπαρξη μου. Σ΄αγαπώ πάρα πολύ!




Lord Byron

Βαδίζει μες στην ομορφιά,
όπως η νύχτα στον  ανέφελο ουρανό
που φωτίζεται από τα άστρα
στο βλέμμα και στην μορφή της φοράει
ό,τι πιο υπέροχο, λαμπερό και σκοτεινό
διυλισμένο στο απαλό φως,
που ο παράδεισος δεν επιτρέπει στην αυθάδικη την ημέρα.
Σε αυτό εδώ το μάγουλο,
πάνω από αυτό το φρύδι ήρεμα κι απαλά,
αλλά τόσο εκφραστικά, τα χαμόγελα που νικούν,
τα χρώματα που αστράφτουν που εξιστορούν ημέρες με τόση καλοσύνη
τον νου που βρίσκεται σε ηρεμία με όλα αυτά
μια καρδιά με τόσο αθώα αγάπη…   (She Walks In Beauty)  
Λοιπόν δεν θα γυρίσουμε άλλο πια Μέσα στο βράδυ τόσο αργά,
Κι ας κρύβει τέτοια αγάπη η καρδιά,
Κι ας λάμπει το φεγγάρι δυνατά.  
Γιατί το ξίφος φθείρει το θηκάρι
Και η ψυχή το στήθος το κουράζει
Έτσι ανάσα η καρδιά πρέπει να πάρει
Η αγάπη να σταθεί να ξαποστάσει  
Αν και γι ’ αγάπη ήταν πλασμένη η νυχτιά
Αν και η μέρα πάντα έρχεται στη θέση του βραδιού
Εμείς δεν θα γυρίσουμε άλλο πια
Κάτω απ’ το φως του φεγγαριού. (Λοιπόν δεν θα γυρίσουμε άλλο πια)


Πηγή

[Naida]

Τι ρομαντικά

[κουλούρι Θεσσαλονίκης]

Οι ερωτικές επιστολές της Φρίντα Κάλο


Πολλοί θεωρούν την Φρίντα Κάλο πιο παραγωγική ως ερωμένη, από όσο ως ζωγράφο. Η λίστα με τα ειδύλλιά της εξαπλώνεται πέρα από φύλα, ηπείρους και δεκαετίες. Ανάμεσα στα ονόματα που φιγουράρουν κατά καιρούς σε αυτή τη λίστα είναι αυτά του Λεον Τρότσκι, της Ζοζεφίν Μπέικερ και του φωτογράφου Νίκολας Μάρεϊ.

Ωστόσο, η πιο δυναμική και βασανιστική της σχέση δεν ήταν άλλη από αυτή με τον Ντιέγκο Ριβέρα, τον άντρα που σημάδεψε ανεξίτηλα τη ζωή και την τέχνη της.




Η ερωτική τους σχέση, μια σχέση γεμάτη συγκρούσεις δυο καλλιτεχνών, επισφραγίστηκε από ένα γάμο το 1929, ένα διαζύγιο δέκα χρόνια αργότερα και μια περιπετειώδη επανασύνδεση. Οι επιστολές της προς τον Ριβέρα, ήταν γραμμένες στο περίφημο ημερολόγιό της και αποκαλύπτουν την πολυπλοκότητα της αγάπης προς τον μέντορα και διάσημο ζωγράφο σύζυγό της, η οποία επιβίωνε μέσα από αναρίθμητες απιστίες και φιλονικίες. Ο Ριβέρα δε σταμάτησε ποτέ να είναι μέσα στο μυαλό της, όπως η ίδια το απεικονίζει στην εμβληματική της αυτοπροσωπογραφία «Ο Ντιέγκο στο μυαλό μου».

Frida Kahlo, Diego on my mind (Self-portrait as Tehuana), 1943, Art Gallery of New South Wales


Οι επιστολές της προς τον Ριβέρα δείχνουν το έντονο και πολύπλευρο πάθος που τους ένωνε. «Θα ήθελα να σε ζωγραφίσω, αλλά δεν υπάρχουν χρώματα, επειδή υπάρχουν τόσα πολλά μέσα στη σύγχυσή μου, στην απτή μορφή της μεγάλης αγάπης μου», γράφει. «Δεν είναι αγάπη, ευαισθησία, είναι η ίδια η ζωή, η ζωή μου, που βρήκα όταν την είδα στα χέρια σου, στο στόμα σου στο στήθος σου. Έχω τη γεύση των αμυγδάλων από τα χείλη σου στο στόμα μου», γράφει σε άλλη επιστολή. Η Φρίντα πίστευε ότι η σχέση της με τον Ριβέρα είχε ξεπεράσει τα όρια του σωματικού, του φυσικού, αλλά και τα όρια του κόσμου της ζωγραφικής.



Επιστολές στον Ντιέγκο Ριβέρα


Οι συγκεκριμένες επιστολές προς τον Ριβέρα θεωρούνταν για πολλά χρόνια εμβληματικές, μέχρι το 2015, όταν εικοσιπέντε γράμματα της Κάλο προς τον εραστή της, Ισπανό καλλιτέχνη Χοσέ Μπαρτόλι, δημοπρατήθηκαν από τον οίκο Doyle της Νέας Υόρκης. Η Φρίντα Κάλο έγραψε τις επιστολές ανάμεσα στο 1946 και το 1949. Πολλές επιστολές συνοδεύονται από αναμνηστικά της Κάλο, όπως σχέδια, φωτογραφίες, αποξηραμένα λουλούδια. Οι επιστολές, άνω των 100 σελίδων, παρέμειναν κρυφές μέχρι το θάνατο του Μπαρτόλι, το 1995.

Το 2015 δημοσιεύθηκαν για πρώτη φορά. «Μπαρτόλι μου … Δεν ξέρω πώς να γράψω ερωτικά γράμματα. Αλλά θα ήθελα να σας πω ότι όλο μου το είναι σου ανήκει. Από τότε που σε ερωτεύθηκα, όλα μεταμορφώνονται και είναι γεμάτα ομορφιά… η αγάπη είναι σαν ένα άρωμα, ένα ρεύμα, σαν βροχή. Είσαι ο ουρανός μου, βρέχεις επάνω και εγώ όπως η γη σε δέχομαι», γράφει η Φρίντα. Η ερωτική τους σχέση ήταν εν μέσω του γάμου της Κάλο με τον Ριβέρα, ενώ εκείνη κατοικούσε στο Μεξικό στην La Casa Azul και ο Μπαρτόλι στη Νέα Υόρκη



Επιστολές στον Χοσέ Μπαρτόλι


Επιστολές στον Χοσέ Μπαρτόλι

Οι επιστολές είναι γραμμένες με τρόπο ποιητικό, με ένα άγγιγμα από τον χαρακτηριστικό σουρεαλισμό της Κάλο και φωτίζουν με λεπτομέρειες μερικά από τα πιο γνωστά έργα της, όπως αυτό του 1946, «Tree of Hope». Επίσης αναφέρεται σε μια άγνωστη εγκυμοσύνη, στις σχέσεις της με τον Ριβέρα μετά από τις χειρουργικές επεμβάσεις, τους προσωπικούς και επαγγελματικούς της αγώνες, ενώ δηλώνεται η ακλόνητη αγάπη της προς τον Μπαρτόλι. Η αγάπη της Κάλο για τον Μπαρτόλι ήταν παθιασμένη, σαρκική, τρυφερή και μητρική. Ο Μπαρτόλι δεν ξέχασε ποτέ τη Φρίντα και δε σταμάτησε να την αγαπά μέχρι το τέλος. Κράτησε σε όλη τη ζωή του τα ενθύμια και τα γράμματά της και δεν αποκάλυψε σε κανέναν τη σχέση τους.



πηγή

[κουλούρι Θεσσαλονίκης]

Στο φως ερωτικές επιστολές της Χιουρέμ Σουλτάν στον Σουλεϊμάν τον Μεγαλοπρεπή



Τα ερωτικά γράμματα που είχε στείλει η Χιουρέμ Σουλτάν στον Σουλεϊμάν τον Μεγαλοπρεπή, μία περίοδο που ο Σουλτάνος έλειπε σε εκστρατεία, δόθηκαν στη δημοσιότητα από τα τουρκικά προεδρικά αρχεία και ρίχνουν φως στην πιο διάσημη ιστορία αγάπης της Οθωμανικής αυτοκρατορίας.

Σύμφωνα με τους αρχειοφύλακες, οι ερωτικές επιστολές της πρώην παλλακίδας και τέταρτης συζύγου του Σουλεϊμάν είναι από τα καλύτερα δείγματα τουρκικής ποίησης και πεζογραφίας της εποχής.

Η Χιουρέμ Σουλτάν έγραφε στον σύζυγό της φλογερά γράμματα, όσο αυτός έλειπε και του υπενθύμιζε τον έρωτά της για εκείνον. «Είμαι χαμένη σε αυτό το σύμπαν που δημιουργήθηκε από τον Κύριό μου. Έζησα τα καλύτερα μου χρόνια υπό την προστασία σας, σαν ένα μαργαριτάρι στο κουτί με τα κοσμήματά σας. Παρακαλώ δεχτείτε την μεταμέλεια της αβοήθητης σκλάβα σας, που υποφέρει από την απουσία σας» γράφει σε ένα σημείο η Σουλτάνα, σύμφωνα με το Anadolu.

«Οι αναμνήσεις των ημερών που περάσαμε μαζί, οι στιγμές που μοιραστήκαμε, γεμίζουν την καρδιά της σκλάβας σας. Παρηγορώ τον εαυτό μου με αυτές τις αναμνήσεις αλλά όταν είστε μακριά, κανείς δεν μπορεί να διευκολύνει τον πόνο μου», έγραφε το 1526.

Μάλιστα, μαζί με μία άλλη επιστολή, η Χιουρέμ είχε στείλει στον Σουλτάνο και ένα ρούχο της βρεγμένο από τα δάκρυα της. Σε αυτήν έγραφε: «Ζωή μου, Κύριέ μου, αγαπημένε μου Σουλτάνε, η μόνη προσευχή μου στον Αλλάχ είναι να ξαναδώ το πρόσωπό σας. Δεν υπάρχει πλέον χωρισμός από τώρα και στο εξής ... "Εύχομαι ότι ο σουλτάνος ​​μου, θα είναι πάντα ευτυχισμένος … Σας στέλνω ένα από τα ρούχα μου που μουσκεύτηκε με τα δάκρυα μου ... Φορέστε το, για μένα ...».

Η Χιουρέμ τελειώνει την επιστολή της με τις λέξεις: «Δεν επιθυμώ τίποτα παρά ευτυχία για σας, και στους δύο κόσμους. Η φτωχή σας σκλάβα, Χιουρέμ».