ΠΑΓΧΡΗΣΤΟΣ έγραψε: ↑02 Μάιος 2022, 19:56
Το "ειωθότα " σκέτο, στέκει. Το "ειωθότα συνεπείς" δεν στέκει αν δεν προσθέσεις "κατά τα"
Για το "είλεουν" πάλι, θα ήθελα μια γραμματική αναγνώριση αν δεν σε κουράζω
Ευχαριστώ
Άσε τα ειωθοτα και βοήθα με στους στίχους εδώ. Η ποιήτρια με έχει γραμμένο.
Σε μυστικό κουτί πάνω στο ράφι
Έκρυψα θυμό και αγωνίες
Λόγια που με κρατούν και με τρομάζουν
Φαντάσματα που στέκουν στις γωνίες
Ανήλεης, ακλόνητος και νέος
Με χάρη, με τρόπους, με αξίες
Τους άλλους θ’ αντικρίζω
Τους άλλους θα κοιτώ
Πίσω από ωραίες πανοπλίες
Χρήματα, ακίνητα δικά μου
Κι ανάσες σε υστερικές πορείες
Τρίμματα από χαρτί στην άμμο
Τα παιδικά μου χρόνια
Η άγρια χαρά
Που έχασα στις πολυκατοικίες
Και πρώτος στο βουνό με θάρρη στο θεό
Τρέξτε πόδια, χτύπα δυνατά καρδιά μου
Κάποιος με κυνηγά μα ρίχνω μια ματιά
Και βλέπω πάντα μόνο τη σκιά μου
15 συλλαβές
7
15
7
Ήλιος, μυρωδιά του δάσους, στέμμα ιδρώτα, φως
Όλο μου το σώμα Αχίλλειος πτέρνα
Αν μπορούσα να γυρίσω, να ήμουν αλλιώς
Τρέχω με τα πόδια μου δεμένα
Και στο δρόμο μου μαζί
Ο πατέρας μου
Στο κουτί μου δε χωρά
Ένα τέρας μου
Να μπορώ να λυτρωθώ στην άνοδο
Και να μείνω εδώ, να μείνω εδώ
Ένα σύντομο φαί για απόλαυση
Ένα σύντομο φιλί για τη χώνευση
Τη ζωή μου να τη ζω
Τόσο θλιβερά, τόσο απόμακρα, τόσο απρόθυμα