Τι διαβάζετε αυτό τον καιρό;

[neon imposter]

Το ομώνυμο δεν ήταν το τελευταίο της συλλογής, έτσι δεν είναι (δεν το θυμάμαι καλά). Αν είναι έτσι, δεν ήταν και μεγάλη απώλεια πιστεύω...

δεν θυμάμαι πια - γενικά, το μόνο που θυμάμαι από Τζόυς είναι να διαβάζω τον Οδυσσέα στη γαλαρία ενός λεωφορείου και να με διακόπτει ένας γύφτος προσπαθώντας να με ενημερώσει πως πήρε ο βάζελος έναν Τσέχο παικταρά, που τελικά αποδείχτηκε πως ήταν ο Μπίσκαν

αργότερα, πολύ αργότερα, κατάλαβα πως ο συμπαθής Μελκιαδες απλώς προσπαθούσε να με σώσει από τον Τζόυς

δεν τον βρήκα ποτέ για να τον ευχαριστήσω

Η αλήθεια είναι ότι ο "Οδυσσέας" είναι η φάση που λες "άι σιχτίρ στα ταξίδια και τη σημασία τους".

κάποτε έλεγα ότι είναι μία τίμια προσπάθεια περιχαράκωσης της παράνοιας, υπό την έννοια ότι έβλεπα σ αυτόν μία εγκυκλοπαίδεια του παραληρήματος, της ροής της συνειδήσεως, που διαφυλάττει από επιδρομές σε άγνωστα εδάφη του νου

πλέον, αμφιβάλλω

δεν μου αρέσει και η φάτσα του ρε παιδί μου

[Αλιόσα]

Καλή ανάγνωση!

κοίτα μη λείπουν τπτ σελίδες στο τέλος πάντως.

Herman Melville (1819-1891) confessed to his friend Nathaniel Hawthorne: "I have written a wicked book, and feel spotless as the lamb."

Γνώριζε καλύτερα απ' όλους ο δημιουργός του

Μπα το ήλεγξα, απο εδώ και πέρα ολα τα βιβλια που αγοραζω διαδυκτιακα μολις τα πιανω στα χερια μου θα τα ξεφυλλιζω ώστε να δω αν ειναι εντάξει

το είχα πάθει κ εγώ, με τους Δουβλινέζους του Τζόυς, κ δεν πήγα ο μλκς να το αλλάξω

Τα τελευταια 8 περίπου χρονια έχω παραγγείλει διαδυκτιακά ισως και παραπάνω απο 90 βιβλία από την Πολιτεία και τον Ιανό ως επι το πλείστον και πρώτη φορά μου έχει τύχει τέτοια περιπτωση, βιβλίο δηλαδή που να του λείπουνε κάποιες σελίδες κειμένου, να ειναι δηλαδή λευκές. Ευτυχως ήταν μόλις 8 απο τις 1600 και παραπάνω σελίδες των δύο τόμων. Ειδα τι γράφουνε περιπου απο αγγλικη μεταφράση του Δον Κιχοτε, έψαξα για pdf. To βιβλιο δεν μπορούσα να το αλλάξω καθώς το είχα αγοράσει τον Ιούνιο και μόλις πριν 3-4 μέρες αντιλήφθηκα πως του λείπανε 8 σελίδες προς το τέλος καθώς πλησίαζα στο τέλος του. Νομιζω εντος δύο εβδομάδων απο την αγορά δικαιούσαι να κάνεις αλλαγή σε ελλατωματικό προιόν.

[neon imposter]

Μπα το ήλεγξα, απο εδώ και πέρα ολα τα βιβλια που αγοραζω διαδυκτιακα μολις τα πιανω στα χερια μου θα τα ξεφυλλιζω ώστε να δω αν ειναι εντάξει

το είχα πάθει κ εγώ, με τους Δουβλινέζους του Τζόυς, κ δεν πήγα ο μλκς να το αλλάξω

Τα τελευταια 8 περίπου χρονια έχω παραγγείλει διαδυκτιακά ισως και παραπάνω απο 90 βιβλία από την Πολιτεία και τον Ιανό ως επι το πλείστον και πρώτη φορά μου έχει τύχει τέτοια περιπτωση, βιβλίο δηλαδή που να του λείπουνε κάποιες σελίδες κειμένου, να ειναι δηλαδή λευκές. Ευτυχως ήταν μόλις 8 απο τις 1600 και παραπάνω σελίδες των δύο τόμων. Ειδα τι γράφουνε περιπου απο αγγλικη μεταφράση του Δον Κιχοτε, έψαξα για pdf. To βιβλιο δεν μπορούσα να το αλλάξω καθώς το είχα αγοράσει τον Ιούνιο και μόλις πριν 3-4 μέρες αντιλήφθηκα πως του λείπανε 8 σελίδες προς το τέλος καθώς πλησίαζα στο τέλος του. Νομιζω εντος δύο εβδομάδων απο την αγορά δικαιούσαι να κάνεις αλλαγή σε ελλατωματικό προιόν.

καλά η Πολιτεία έχει χεστεί στο τάληρο, σιγά το προμπ γι αυτούς

για τον διπρόσωπο δεν γνωρίζω

[ΓΑΛΗ]

δεν θυμάμαι πια - γενικά, το μόνο που θυμάμαι από Τζόυς είναι να διαβάζω τον Οδυσσέα στη γαλαρία ενός λεωφορείου και να με διακόπτει ένας γύφτος προσπαθώντας να με ενημερώσει πως πήρε ο βάζελος έναν Τσέχο παικταρά, που τελικά αποδείχτηκε πως ήταν ο Μπίσκαν

αργότερα, πολύ αργότερα, κατάλαβα πως ο συμπαθής Μελκιαδες απλώς προσπαθούσε να με σώσει από τον Τζόυς

δεν τον βρήκα ποτέ για να τον ευχαριστήσω

Η αλήθεια είναι ότι ο "Οδυσσέας" είναι η φάση που λες "άι σιχτίρ στα ταξίδια και τη σημασία τους".

κάποτε έλεγα ότι είναι μία τίμια προσπάθεια περιχαράκωσης της παράνοιας, υπό την έννοια ότι έβλεπα σ αυτόν μία εγκυκλοπαίδεια του παραληρήματος, της ροής της συνειδήσεως, που διαφυλάττει από επιδρομές σε άγνωστα εδάφη του νου

πλέον, αμφιβάλλω

δεν μου αρέσει και η φάτσα του ρε παιδί μου

Εγώ το προσεγγίζω αλλιώς. Γουστάρω ταξίδια, γουστάρω τραίνα αλλά αυτό το αγγελοπουλικό τσουφ τσουφ μέχρι να φτάσω στη στάση Άρης/Κρόνος/Σείριος στο διάστημα, ειλικρινά δεν το αντέχω.

[neon imposter]

Η αλήθεια είναι ότι ο "Οδυσσέας" είναι η φάση που λες "άι σιχτίρ στα ταξίδια και τη σημασία τους".

κάποτε έλεγα ότι είναι μία τίμια προσπάθεια περιχαράκωσης της παράνοιας, υπό την έννοια ότι έβλεπα σ αυτόν μία εγκυκλοπαίδεια του παραληρήματος, της ροής της συνειδήσεως, που διαφυλάττει από επιδρομές σε άγνωστα εδάφη του νου

πλέον, αμφιβάλλω

δεν μου αρέσει και η φάτσα του ρε παιδί μου

Εγώ το προσεγγίζω αλλιώς. Γουστάρω ταξίδια, γουστάρω τραίνα αλλά αυτό το αγγελοπουλικό τσουφ τσουφ μέχρι να φτάσω στη στάση Άρης/Κρόνος/Σείριος στο διάστημα, ειλικρινά δεν το αντέχω.

Κοίτα, μετά την πρώτη αναγνωστική-ταξιδιωτική εμπειρία, νομίζω ότι το ταξίδι στο οποίο σε καλεί ο άλλος πρέπει να είναι πολύ εντυπωσιακό για να μείνεις ικανοποιημένος/η

μετά τον Νίλς Χόλγκερσον πχ δεν μπορεί να σου κάνει εύκολα εντύπωση ταξίδι, εκτός αν αυτό είναι στην Άκρη της Νύχτας, ή στην Καρδιά του Σκότους

απαιτείς μία δυναμική την οποία δεν μπορεί να πλησιάσει το παιδικό μάτι

και το παιδικό μάτι έχει τεράστια δυναμική οπότε είναι δύσκολο και να ικανοποιηθεί ο ενήλικος που κάποτε είχε δει πρώτη φορά

[ΓΑΛΗ]

κάποτε έλεγα ότι είναι μία τίμια προσπάθεια περιχαράκωσης της παράνοιας, υπό την έννοια ότι έβλεπα σ αυτόν μία εγκυκλοπαίδεια του παραληρήματος, της ροής της συνειδήσεως, που διαφυλάττει από επιδρομές σε άγνωστα εδάφη του νου

πλέον, αμφιβάλλω

δεν μου αρέσει και η φάτσα του ρε παιδί μου

Εγώ το προσεγγίζω αλλιώς. Γουστάρω ταξίδια, γουστάρω τραίνα αλλά αυτό το αγγελοπουλικό τσουφ τσουφ μέχρι να φτάσω στη στάση Άρης/Κρόνος/Σείριος στο διάστημα, ειλικρινά δεν το αντέχω.

Κοίτα, μετά την πρώτη αναγνωστική-ταξιδιωτική εμπειρία, νομίζω ότι το ταξίδι στο οποίο σε καλεί ο άλλος πρέπει να είναι πολύ εντυπωσιακό για να μείνεις ικανοποιημένος/η

μετά τον Νίλς Χόλγκερσον πχ δεν μπορεί να σου κάνει εύκολα εντύπωση ταξίδι, εκτός αν αυτό είναι στην Άκρη της Νύχτας, ή στην Καρδιά του Σκότους

απαιτείς μία δυναμική την οποία δεν μπορεί να πλησιάσει το παιδικό μάτι

και το παιδικό μάτι έχει τεράστια δυναμική οπότε είναι δύσκολο και να ικανοποιηθεί ο ενήλικος που κάποτε είχε δει πρώτη φορά

Οπότε, το ζητούμενο είναι το τι έχει "διαβάσει" ο καθένας ως παιδί για να θέλει κατιτίς περισσότερο ως μεγάλος.

[kongrosian]

κάποτε έλεγα ότι είναι μία τίμια προσπάθεια περιχαράκωσης της παράνοιας, υπό την έννοια ότι έβλεπα σ αυτόν μία εγκυκλοπαίδεια του παραληρήματος, της ροής της συνειδήσεως, που διαφυλάττει από επιδρομές σε άγνωστα εδάφη του νου

αυτό είναι. και αν είσαι παθών/επιρρεπής, μπορεί να υποτροπιάσεις, κατά την ανάγνωση.
είχαν παρελθόν οικογενειακό αυτοί με παράνοιες. την κόρη του την κούραρε o Γιουνγκ. ήταν σχιζοφρενής.

[ΠΑΓΧΡΗΣΤΟΣ]

Νομιζω εντος δύο εβδομάδων απο την αγορά δικαιούσαι να κάνεις αλλαγή σε ελλατωματικό προιόν.

Αυτά τα ελαττωματικά βιβλία λέγονται "κακέκτυπα" και έχεις κάθε δικαίωμα να τα αλλάξεις ακόμα και όταν τα ανακαλύψεις μετά από πολύ καιρό.
Θαρρώ όμως πως η έκδοση ΕΣΤΙΑΣ είναι εξαντλημένη

[Isildur]

Μπα το ήλεγξα, απο εδώ και πέρα ολα τα βιβλια που αγοραζω διαδυκτιακα μολις τα πιανω στα χερια μου θα τα ξεφυλλιζω ώστε να δω αν ειναι εντάξει

το είχα πάθει κ εγώ, με τους Δουβλινέζους του Τζόυς, κ δεν πήγα ο μλκς να το αλλάξω

εγώ το είχα πάθει με τον Οδυσσεα. δεν έλειπαν σελιδες. αντιθέτως πρεπει να είχαν βάλει κι άλλες μέσα, ασχετες, ασυνδετες, από αλλα βιβλια.

[Isildur]

το είχα πάθει κ εγώ, με τους Δουβλινέζους του Τζόυς, κ δεν πήγα ο μλκς να το αλλάξω

Το ομώνυμο δεν ήταν το τελευταίο της συλλογής, έτσι δεν είναι (δεν το θυμάμαι καλά). Αν είναι έτσι, δεν ήταν και μεγάλη απώλεια πιστεύω...

δεν θυμάμαι πια - γενικά, το μόνο που θυμάμαι από Τζόυς είναι να διαβάζω τον Οδυσσέα στη γαλαρία ενός λεωφορείου και να με διακόπτει ένας γύφτος προσπαθώντας να με ενημερώσει πως πήρε ο βάζελος έναν Τσέχο παικταρά, που τελικά αποδείχτηκε πως ήταν ο Μπίσκαν

αργότερα, πολύ αργότερα, κατάλαβα πως ο συμπαθής Μελκιαδες απλώς προσπαθούσε να με σώσει από τον Τζόυς

δεν τον βρήκα ποτέ για να τον ευχαριστήσω

Και να φανταστείς, ότι όταν πρωτο-πέτυχα ποστ σου εδώ, μου πέρασε στα (πολύ) γρήγορα μια σκέψη μήπως ήσουν ο Σύνδρομος...

[neon imposter]

κάποτε έλεγα ότι είναι μία τίμια προσπάθεια περιχαράκωσης της παράνοιας, υπό την έννοια ότι έβλεπα σ αυτόν μία εγκυκλοπαίδεια του παραληρήματος, της ροής της συνειδήσεως, που διαφυλάττει από επιδρομές σε άγνωστα εδάφη του νου

αυτό είναι. και αν είσαι παθών/επιρρεπής, μπορεί να υποτροπιάσεις, κατά την ανάγνωση.
είχαν παρελθόν οικογενειακό αυτοί με παράνοιες. την κόρη του την κούραρε o Γιουνγκ. ήταν σχιζοφρενής.

ε σκέψου, αν ο αναγνώστης είναι ο πρώτος συγγραφέας, φαντάσου τι μπορεί να γίνει

είναι και Ιρλανδός ο τύπος, γίνεται ακόμη χειρότερο, οι Άγγλοι έλεγαν την Ίο Ireland over seas

δεν παίζεις μ αυτά

μ άρεσε πάντως η χρήση του Τζόυς στον Πληροφοριοδότη, τη βρήκα σοφή περίπου

[ΠΑΓΧΡΗΣΤΟΣ]

Τί εννοείς με τα "πεζά" του Σκαρίμπα; Εγώ ως συγγραφέα και όχι ως ποιητή, τον ξέρω.
Ρίξε ινφο στο κοινό, δάσκαλε.

Ο Σκαρίμπας έχει γράψει και πολύ ενδιαφέρουσα ποίηση (κάποια ποιήματά του μάλιστα έχουν γίνει και τραγούδια)

https://www.politeianet.gr/books/978960 ... 970-265768

[neon imposter]

Το ομώνυμο δεν ήταν το τελευταίο της συλλογής, έτσι δεν είναι (δεν το θυμάμαι καλά). Αν είναι έτσι, δεν ήταν και μεγάλη απώλεια πιστεύω...

δεν θυμάμαι πια - γενικά, το μόνο που θυμάμαι από Τζόυς είναι να διαβάζω τον Οδυσσέα στη γαλαρία ενός λεωφορείου και να με διακόπτει ένας γύφτος προσπαθώντας να με ενημερώσει πως πήρε ο βάζελος έναν Τσέχο παικταρά, που τελικά αποδείχτηκε πως ήταν ο Μπίσκαν

αργότερα, πολύ αργότερα, κατάλαβα πως ο συμπαθής Μελκιαδες απλώς προσπαθούσε να με σώσει από τον Τζόυς

δεν τον βρήκα ποτέ για να τον ευχαριστήσω

Και να φανταστείς, ότι όταν πρωτο-πέτυχα ποστ σου εδώ, μου πέρασε στα (πολύ) γρήγορα μια σκέψη μήπως ήσουν ο Σύνδρομος...

ποιος είναι ο Σύνδρομος;

[ΓΑΛΗ]

Οι λευκές σελίδες στο τέλος του βιβλίου, δεν σημαίνουν πάντα κακέκτυπη έκδοση. Αν το βιβλίο τελειώνει "κανονικά", μπορεί να σημαίνει απλώς ότι ο εκδότης/τυπογράφος δεν είχαν σκοπό να μπουν σε διαδικασία διπλώματος 4σέλιδου αντί 8σέλιδου/16σέλιδου επειδή έχει περισσότερο ζόρι.

[neon imposter]

Εγώ το προσεγγίζω αλλιώς. Γουστάρω ταξίδια, γουστάρω τραίνα αλλά αυτό το αγγελοπουλικό τσουφ τσουφ μέχρι να φτάσω στη στάση Άρης/Κρόνος/Σείριος στο διάστημα, ειλικρινά δεν το αντέχω.

Κοίτα, μετά την πρώτη αναγνωστική-ταξιδιωτική εμπειρία, νομίζω ότι το ταξίδι στο οποίο σε καλεί ο άλλος πρέπει να είναι πολύ εντυπωσιακό για να μείνεις ικανοποιημένος/η

μετά τον Νίλς Χόλγκερσον πχ δεν μπορεί να σου κάνει εύκολα εντύπωση ταξίδι, εκτός αν αυτό είναι στην Άκρη της Νύχτας, ή στην Καρδιά του Σκότους

απαιτείς μία δυναμική την οποία δεν μπορεί να πλησιάσει το παιδικό μάτι

και το παιδικό μάτι έχει τεράστια δυναμική οπότε είναι δύσκολο και να ικανοποιηθεί ο ενήλικος που κάποτε είχε δει πρώτη φορά

Οπότε, το ζητούμενο είναι το τι έχει "διαβάσει" ο καθένας ως παιδί για να θέλει κατιτίς περισσότερο ως μεγάλος.

σαφώς - άλλωστε πατρίδα είναι κ τα παιδικά χρόνια, και αν μάθεις στα ταξίδια μικρός άντε να τη βρεις εκ νέου μέσω βιβλίων

πολύ δύσκολο - ίσως η λύση είναι τα παραμύθια