Τι διαβάζετε αυτό τον καιρό;

[Ίακχος]

Αν και δε συμφωνώ με όλα όσα λέει, είναι πολύ αναλυτικός μα και δυσνόητος πολλές φορές.

Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ
ΕΙΝΑΙ - ΟΥΣΙΑ - ΕΝΝΟΙΑ
HEGEL GEORG-WILHELM-FRIEDRICH

[Albrecht]

Ένα βαθύ, συγκλονιστικό ντεμπούτο είναι το βιβλίο "Ο Συνοδοιπόρος" του Viet Thanh Nguen, είναι η ιστορία ενός ανθρώπου σε σύγκρουση, κάποιος του οποίου οι πολιτικές πεποιθήσεις είναι σε διαμάχη με τις ατομικές του πεποιθήσεις. Σε διάλογο αλλά και διαμετρικά αντίθετο με τις αφηγήσεις του πολέμου του Βιετνάμ που προηγήθηκαν αυτού, το μυθιστόρημα αυτό προσφέρει μια σημαντική και νέα προοπτική για τον πόλεμο: αυτή του διχασμένου φιλο-κομμουνιστή. "Ο Συνοδοιπόρος" έχει κερδίσει το βραβείο Pulitzer 2016 για τη λογοτεχνία, καθώς και πολλά άλλα βραβεία, είναι ένα σπουδαίο και ρηξικέλευθο έργο.
Έχοντας το ρυθμό και το σασπένς ενός θρίλερ και μία γλώσσα εφάμιλλη του Graham Green και του Saul Bellow, είναι ένα «έπος» για τον έρωτα και την προδοσία. Ο αφηγητής -ένας διπλός πράκτορας- είναι ένας άνθρωπος διχασμένος, βολοδέρνει ανάμεσα σε δύο εαυτούς. Ο Γαλλοβιετναμέζος λοχαγός που φτάνει στην Αμερική μετά την πτώση του Βιετνάμ (Σαϊγκόν 1975), χτίζει μια νέα ζωή και παράλληλα αναφέρει μυστικά στους κομμουνιστές ανωτέρους του πίσω στην πατρίδα.
"Ο Συνοδοιπόρος" είναι μια βαθιά και σκληρή ιστορία που διερευνά την ταυτότητα και -τελικά- την ύπαρξη, ένα σπουδαίο βιβλίο κατασκοπείας και μια σπαρακτική ιστορία έρωτα και φιλίας.

«Τίποτα, πράγματι! Το τίποτα ήταν αληθινά ανείπωτο. Καθώς το καμιόνι ξεκίνησε σηκώνοντας ένα σύννεφο από κόκκινο χώμα πίσω του που έπνιξε στον βήχα τον φρουρό με το παιδικό πρόσωπο, είδαμε τον διοικητή να απομακρύνεται και τον ανιχνευτή Χμονγκ, τον φιλοσοφημένο γιατρό, και τον μαύρο πεζοναύτη να σκεπάζουν τα μάτια τους. Μετά στρίψαμε σε μια γωνία, και το στρατόπεδο χάθηκε από τα μάτια μας. Όταν ρωτήσαμε τον Μπον για τους άλλους συντρόφους μας, αυτός μας είπε ότι ο αγρότης από το Λάος είχε χαθεί στο ποτάμι, στην προσπάθειά του να ξεφύγει, ενώ ο ακόμα πιο μαύρος πεζοναύτης πέθανε από αιμορραγία όταν μια νάρκη του τίναξε τα πόδια στον αέρα. Στην αρχή μείναμε σιωπηλοί καθώς ακούγαμε τα νέα. Για ποιον αγώνα, για ποιον σκοπό πέθαναν; Για ποιο λόγο είχαν πεθάνει εκατομμύρια άλλοι, συχνά παρά τη θέλησή τους, στον μεγάλο μας πόλεμο που έγινε για να ενώσουμε τη χώρα μας και να απελευθερωθούμε; Όπως αυτοί, έτσι κι εμείς είχαμε θυσιάσει τα πάντα, αλλά τουλάχιστον είχαμε ακόμη χιούμορ. Αν κανείς το σκεφτόταν αληθινά, από κάποια απόσταση, έστω με την πιο αμυδρή ειρωνεία, θα μπορούσε να γελάσει με το αστείο που παίχτηκε εις βάρος μας, εις βάρος εκείνων που τόσο πρόθυμα είχαν θυσιάσει εαυτούς και αλλήλους. Κι έτσι γελάσαμε και γελάσαμε και γελάσαμε, και όταν ο Μπον μας κοίταξε λες και είχαμε τρελαθεί και ρώτησε τι τρέχει μ' εμάς, σκουπίσαμε τα δάκρυα από τα μάτια μας και είπαμε, Τίποτα.» (Από την παρουσίαση της έκδοσης)

ΒΡΑΒΕΙΑ: Pulitzer Prize for Fiction, Prix du Meilleur Livre Etranger, International Dublin Literary Award, Edgar Award for Best First Novel, Andrew Carnegie Medal for Excellence in Fiction, Dayton Literary Peace Prize for Fiction, Center for Fiction First Novel Prize, Asian/Pacific American Award for Literature, California Book Award for First Fiction, Asian American Studies Award for Best Book in Creative Writing

«Καθηλωτικό... δεν είναι μόνο ένα εντυπωσιακά καλογραμμένο μυθιστόρημα με κατασκόπους, αλλά κι ένα έργο που θα ασκήσει μεγάλη επίδραση στην αμερικανική μυθιστοριογραφία του 21ου αιώνα... προσφέρει βαθιές διοράσεις στην κληρονομιά του πολέμου και στην πολιτικά και ρατσιστικά φορτισμένη δεκαετία του 1970.»
(Bookreporter)
«Η λογοτεχνική τέχνη του Nguyen φωτίζει τον τρόπο με τον οποίο οι Αμερικανοί απέτυχαν στην πολιτική και στρατιωτική προσπάθειά τους να ανασυστήσουν το Βιετνάμ - αλλά στη συνέχεια πέτυχαν θεαματικά να καλύψουν την αποτυχία τους στις διαστρεβλώσεις του Χόλυγουντ. Συναρπαστικό - και βαθιά ανησυχητικό.»
(Booklist)

[Cloud87]

Εχω ένα βιβλιαράκι εδώ του έγκλημα και τιμωρία που δεν το είχα ξεφυλλίσει τελείως. Καιρός να το ξεφυλλίσω.

[Ένοπλος σοσιαλμπαχαλάκης]

Εγω επειδή δεν πολυπαιζουν φραγκα και ψαχνω και πραγματα που δεν υπαρχουν ελλαδα, το εχω ριξει στα epub κατεβασμένα τζαμπε από το libgen.io για το κινητο, γι αυτό θα κανω καποιες προτασεις που είναι καπως αγνωστες και για ειδικα γουστα, και μπορειτε να τα διαβασετε κι εσεις.
Πρωτο: Η αυτοβιογραφια του serial killer danny rolling.
O ντανι ρολινγκ ειχε επινοησει τρεις περσονες για την παρτη του.
Η πρωτη ηταν καλο λαικο παιδι, τρυφερο, αγαπησιαρικο, λιγο προβληματικο αλλα οχι χοντρα πραγματα, με τα τραγουδια του, εξω καρδια, ωραιος τυπας.
Η δευτερη ηταν η περιπετειωδης, ναρκωτικα, αλητειες, ληστεις, διαρρηξεις, αντε και κανας βιασμος αν μας μπανισει τιποτα καλο σνα μπουκαρουμε στα σπιτια, αλλα ουτε μια σταλα αιμα δε θα χυθει.
η τριτη ηταν μια σκοτεινη δαιμονικη δυναμη που την ανακαλυψε μεσα σε μια βρωμερη απομονωση που τον ειχαν στειλει για εγκληαμτα της δευτερης κατηγοριας, τον καλουσε να κανει εγκληματα, και σε ενα παραληρηματικο δολοφονικό κρεσεντο λιγων ημερων στο γκεινσβιλ, εσφαξε 4 φοιτητριες και εναν φοιτητη μεσα στα σπιτια τους, με την μια φοιητρια να την βιαζει νεκρη και μια αλλη να την αποφαλιζει με το k-bar knife του, ενω μεχρι τοτε οντως περα απο ληστειες και καποιους βιασμους δεν εχει κανει κατι πιο σκληρό.

Το βιβλιο περισσοτερο επικεντρωνεται στις δυο πρωτες κατηγορίες και αυτο ειναι το καλο. Εχει πολλες ιστορεις εκει στα 70ς 80ς με σκληρα παιδικα χρονια, αλητειες, αμερικανικο στρατο, lsd, κυνηγητα με μπατσους μεχρι το μεξικο, αποδρασεις, ιστοριες απο αμερικανικες φυλακες ζορικες,ποιηματα, βασανιστηρια, τρελες καταστασεις, εκει αξιζει. Οποιος ψαχνει κατι πολυ ψυχολογικο και να βυθιζεται μεσα στην παρανοια του σιριαλ κιλερ, δεν θα το βρει εδω. αλλωστε η δολοφονικη του καριερα κρατησε λιγες ημερες και εκει λεει πολλες παραψυχολογικες πιπες. Παντως τα εγκληματα του τα αναφερει με καθε λεποτμερεια γι αυτο υπαρχει αυτο το σοκαριστικο που αλλους τρομαζει και αλλους εξιταρει να διαβασουν, αλλα εμενα με αφησε αδιαφορο. Ποιο πολυ το διαβασα σαν μια περιπετεια και γι αυτο αξιζε. Ειναι καιι απο τα λιγα που serial killer μιλανε για τον ευατο τους, και εχει και αυτην την αξια του ντοκουμεντου. Ο ιδιος επίσης ειναι ειλικρινης, χωρις να κλαιγεται αλλα ουτε να υπερηφανευεται μαζι, κι αυτο δινει εξτρα αξια.

εδω το λινκ για το κινητο σας http://libgen.io/book/index.php?md5=3EE ... 99C0313A7A
κι εδω ενα τραγουδακι του παιδιου
mystery rider whats your name
you re a drifter, a killer gone insane
mystery rider whats youw game
you re a rebel who noone can tame

[Otto Weininger]

Albrecht σε έχω κοψει ότι την ψάχνεις με τα βιβλία. Ωραίος

[Albrecht]

οπως εχω ξαναπει, εμεις οι Ολυμπιακοι, εκτος απο φιλαθλοι, ειμαστε και ανθρωποι του πνευματος και της τεχνης.
Σημερα παω να αγορασω κι αλλη βιβλιοθηκη γιατι τιγκαραν οι αλλες δυο που εχω.


παραλληλα με τον συνοδοιπορο ξεφυλλιζω κι αυτο

Ο ΤΟΜΑΣ ΜΑΚΝΑΛΤΙ, μόλις δεκαεπτά ετών, και ο σύντροφός του Τζον Κόουλ κατατάσσονται στον αμερικανικό στρατό τη δεκαετία του 1850 και παίρνουν μέρος στους ινδιάνικους πολέμους και στη συνέχεια στον αμερικανικό εμφύλιο. Ορφανοί, έχοντας βιώσει και οι δυο τρομερές κακουχίες, και παρά τις φρικαλεότητες που αντικρίζουν, βρίσκουν τις μέρες που διανύουν γεμάτες φως και ζωντάνια. Στη συνέχεια συναντούν μια μικρή Ινδιάνα, και μια πιθανότητα ευτυχίας διαφαίνεται, αρκεί να μπορέσουν να επιβιώσουν. Παρά τη βία που κυριαρχεί, διαμορφώνεται το πορτρέτο μιας απρόσμενης και συγκινητικής οικογένειας.
ΚΙΝΟΥΜΕΝΟ από τις πεδιάδες της αμερικανικής Δύσης μέχρι το Τενεσί, το μυθιστόρημα του Sebastian Barry είναι ένα αριστούργημα ατμόσφαιρας και γλώσσας που μας προκαλεί να αναρωτηθούμε για το τι αξίζει να ζεις σε μια δύσκολη ζωή με κάποιες σκόρπιες στιγμές ευτυχίας, που δίνουν την εντύπωση πως οι μέρες θα είναι δίχως τέλος. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

«Το Μέρες δίχως τέλος είναι ένα έντονο και ταυτόχρονο λυρικό βιβλίο που προσφέρει μια εντυπωσιακή εικόνα της Αμερικής κατά τον 19ο αιώνα. Η πιο συναρπαστική πρωτοπρόσωπη αφήγηση που έχω συναντήσει εδώ και χρόνια» (Kazuo Ishiguro, συγγραφέας του βιβλίου "Τα απομεινάρια μιας μέρας")
«Ένα δυνατό μυθιστόρημα που φέρνει στην επιφάνεια τη βία και τον τρόμο της Αμερικής κατά τον 19ο αιώνα.
«Ένα αριστούργημα που επιβεβαιώνει τη ζωή» (Observer)
«Μόνο και μόνο για την εξαιρετική χρήση της γλώσσας, το "Μέρες δίχως τέλος" του Sebastian Barry ξεχώρισε ανάμεσα στα μυθιστορήματα της χρονιάς. Επικό στη σύλληψή του αλλά συγκριτικά συνοπτικό σε έκταση, αυτό το σκληρό και συνάμα υπέροχο βιβλίο παρουσιάζει τον πιο γοητευτικό αφηγητή που έχουμε γνωρίσει. Ένα μενάλο αμερικανικό μυθιστόρημα γραμμένο από έναν Ιρλανδό» (TLS, Books of the Year 2016)
«Ένα βαθύ και χορταστικό μυθιστόρημα γεμάτο συνεχόμενες εκπλήξεις» (Independent)
«Μια ζωντανή, μεστή ιστορία. Μια απόλαυση για τους αναγνώστες του Sebastian Barry και των ιστοριών της οικογένειας ΜακΝάλτι» (Kirkus)

Walter Scott Prize 2017
Μακρά Λίστα του The Man Booker Prize 2017
Costa Book Award for Novel 2016
Costa Book of the Year 2016

[Frozen]

Ξεκίνησα αυτό.

[ΣΚΕΠΤΙΚΟΣ]

.

.

[Lugozzi]

[Mole]

Theda Skocpol, State and Social Revolutions
Benno Teschke, The Myth of 1648
V. S. Naipaul, In a Free State και An Area of Darkness

[argouen]

"Ο Συνοδοιπόρος" του Viet Thanh Nguen,

Για πες πως πάει? Ψήνομαι για αυτό

[argouen]

Albrecht σε έχω κοψει ότι την ψάχνεις με τα βιβλία. Ωραίος

Τον έχω σταμπαρει από το παλιό ακόμη σε αυτή την ενότητα

[Albrecht]

"Ο Συνοδοιπόρος" του Viet Thanh Nguen,

Για πες πως πάει? Ψήνομαι για αυτό

Εξαιρετικο, να το αγορασεις. Απ οτι βλεπω τα παει πολυ καλα σε πωλησεις. Στην πολιτεια προσωρινα εξαντλημενο, στην πρωτοπορια μεσα στο τοπ10 bestseller.

Επισης πολυ καλό είναι κι αυτο

Το Γκρέιβσεντ είναι μια φτωχική γειτονιά του Μπρούκλιν, με κατοίκους ιταλικής και ρωσικής καταγωγής. Πριν από δεκαέξι χρόνια, ένας νεαρός, ο Ντάνκαν, σκοτώθηκε προσπαθώντας να ξεφύγει από την καταδίωξη μιας ομοφοβικής συμμορίας.
Σήμερα ο αρχηγός της συμμορίας αποφυλακίζεται. Και ο Κόνγουεϊ, ο αδελφός του θύματος, τον περιμένει για να πάρει την εκδίκησή του. Αλλά τίποτα δεν θα συμβεί όπως είχε προγραμματιστεί, σε αυτή τη γειτονιά που τη στοιχειώνουν η επιθυμία, η απελπισία, η οργή και η μελαγχολία, που αποτελούν τα μοτίβα αυτού του βαθιά ανθρώπινου νουάρ μυθιστορήματος. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

"Η πλοκή είναι ένα δευτερεύον στοιχείο σε τούτο το βιβλίο, στο οποίο ο Μπόυλ περιγράφει έναν κόσμο χωρίς ελπίδα. Μια ατμόσφαιρα ήττας καλύπτει τα πάντα. Τα παιδιά δεν έχουν τίποτα πια να πουν στους γέρους και άρρωστους γονείς τους. Μικροδουλειές, μικροχαρές, μικροζωές. Καμία επιθυμία. Λίγη οργή, πολλή ματαίωση και, κυρίως, παραίτηση, αποδοχή της μοίρας τους. Αυτό το απίστευτα όμορφο και σκοτεινό μυθιστόρημα ραγίζει την καρδιά." (Le Figaro)
"Για να γιορτάσει το χιλιοστό βιβλίο και τα τριάντα χρόνια της συλλογής Rivages/Noir, ο εκδότης Francois Guerif θα μπορούσε να παίξει το χαρτί κάποιου ανέκδοτου βιβλίου ενός συγγραφέα-σταρ, του Ellroy, του Hillerman, του Lehane, του Westlake... Προτίμησε έναν άγνωστο νεαρό Αμερικανό, μαθητή του David Goodis και του Jim Thompson. Ο εκδότης έπαιξε και κέρδισε. Μια πολύ εύστοχη επιλογή, τόσο σημαντικό είναι το Gravesend." (Telerama)

[Lugozzi]

[Albrecht]

ξεφυλλιζω κι αυτο που εχει αρκετο ενδιαφερον

H Σκοτεινή ήπειρος είναι μια πυκνή επισκόπηση της ευρωπαϊκής ιστορίας, όπου παρουσιάζονται ανάγλυφα οι κοινωνικές, οικονομικές, πολιτικές και ιδεολογικές εξελίξεις από το 1919 ώς το 1997. Αποτολμώντας να φωτίσει σκοτεινές περιοχές αυτής της ιστορίας και να αμφισβητήσει πολλά από τα μέχρι τώρα δεδομένα της, ο συγγραφέας επανερμηνεύει τις ευρωπαϊκές εμπειρίες της επανάστασης, του πολέμου και του ολοκληρωτισμού και αναρωτιέται για την εμβέλεια και την προοπτική της δημοκρατίας. Παρά την επιστημονική μεθοδολογία της, η μελέτη αυτή δεν αποφεύγει διόλου τα κρίσιμα ηθικά και πολιτικά ζητήματα που συνδέονται με την τραυματική μνήμη και τις μετέωρες επαγγελίες της Ευρώπης. Ένα πρόσθετο ενδιαφέρον του βιβλίου είναι η ιδιαίτερη προσοχή που δίνει στην Ελλάδα και ο ρόλος που της αναγνωρίζει στις εξελίξεις, πράγμα ασυνήθιστο για τέτοιου είδους σφαιρικές θεωρήσεις της ευρωπαϊκής ιστορίας. (Από την παρουσίαση της έκδοσης)

- Στο βιβλίο σας δείχνετε να υποστηρίζετε πως η Ευρώπη δεν παίζει πια καθοριστικό ρόλο, πως έπαψε να αποτελεί το κέντρο των πραγμάτων...
"Nαι. Eίναι ώς ένα βαθμό το συμπέρασμά μου. H Eυρώπη μπορεί να μην έπαψε να παίζει κάποιο ρόλο, όμως σίγουρα παίζει πολύ μικρότερο ρόλο απ' ό,τι στο παρελθόν. Aυτή η άποψη δεν είναι, ωστόσο, καινούργια. Ήδη, από τα μέσα της δεκαετίας του '40, δύο βιβλία μίλησαν για την "πολιτική κατάρρευση" της Eυρώπης και για το "τέλος της ευρωπαϊκής εποχής". Aυτό που προσθέτω εγώ είναι ότι εξετάζω την Eυρώπη από άλλη σκοπιά, σε σχέση με την εικόνα του εαυτού της, που θέλει να παρουσιάζει. Όταν π.χ. σταμάτησε ο Ψυχρός Πόλεμος, η Δυτική Eυρώπη θριαμβολογούσε υποστηρίζοντας ότι η ελευθερία και η δημοκρατία νίκησαν την τυραννία. Aν, όμως, προσεγγίσουμε την κάθε ιδεολογία με τους δικούς της όρους, ως πρόταση για τη λύση κοινωνικών προβλημάτων στην Eυρώπη, η εικόνα που προκύπτει είναι διαφορετική, οπότε οδηγούμαστε σε μία επανερμηνεία των φαινομένων. Aρκεί π.χ. να δούμε ότι όταν κατέρρευσε ο κομμουνισμός στη Pουμανία, ο Aντονέσκου που ανέβηκε στην εξουσία ήταν ένας πρώην συνεργάτης των Γερμανών κι όμως εμφανίστηκε ως σωτήρας, ως ο πρώτος αντικομμουνιστής ηγέτης."
[Απόσπασμα από συνέντευξη του Μαρκ Μαζάουερ σχετικά με την αγγλική έκδοση του έργου στη Μικέλα Χαρτουλάρη στα "Πρόσωπα" -Τα Νέα, 22/1/2000]
Περιεχόμενα
Πρόλογος
- Ο εγκαταλειμμένος ναός: άνοδος και πτώση της δημοκρατίας
Η δημιουργία των συνταγμάτων
Ο εμφύλιος πόλεμος της Ευρώπης
Αστικές αμφιβολίες
Η κριτική του κοινοβουλευτισμού
Η κρίση της δημοκρατίας
Μορφές της δεξιάς
Ο νόμος και το εθνικοσοσιαλιστικό κράτος
- Αυτοκρατορίες, έθνη, μειονότητες
Διαλύοντας τις μεγάλες αυτοκρατορίες
Η φιλελεύθερη παραλλαγή: προς τα δικαιώματα των μειονοτήτων
Ιδεαλιστές και ρεαλιστές
Ενάντια στη φιλελεύθερη νέα τάξη
Φασιστικές αυτοκρατορίες
- Υγιή σώματα, άρρωστα σώματα
Πόλεμος και καταστροφή των σωμάτων
Το κράτος ως πάτερ φαμίλιας
Ποσότητα και ποιότητα
- Η κρίση του καπιταλισμού
Το κομμουνιστικό επίτευγμα
Εθνική ανάκαμψη
Ο φασιστικός καπιταλισμός
Αναμορφώνοντας έναν δημοκρατικό καπιταλισμό
- Η Νέα Τάξη του Χίτλερ, 1938-45
Η χαμένη ευκαιρία του Χίτλερ
Ζώντας σε ιστορικού καιρούς
Οργανώνοντας την Ευρώπη
Ολοκληρωτικός πόλεμος
Η Ευρώπη ως φυλετική οντότητα
Ο φυλετικός πόλεμος (1): Πολωνία, 1939-41
Ο φυλετικός πόλεμος (2): Vernichtungskrieg, 1941 - 45
- Προσχέδια για τον Χρυσό Αιώνα
Αναζωογόνηση της δημοκρατίας
Το άτομο ενάντια στο κράτος
Το έθνος-κράτος και η διεθνής τάξη
Η νέα συναίνεση: όρια και αντιφάσεις
Ουτοπίες και πραγματικότητες: το μέγεθος του επιτεύγματος
- Μια βάναυση ειρήνη, 1943-49
Μετατοπίσεις πληθυσμών και κοινωνική κρίση: 1944-48
Οικογένεια και ηθική
Η κατοχική πολιτική, 1943-45
Ένα νέο ξεκίνημα;
Η διαίρεση της Γερμανίας
Ο ψυχρός πόλεμος στην Ευρώπη
- Χτίζοντας τη Λαϊκή Δημοκρατία
Η εδραίωση του πολιτικού ελέγχου
Προς το σταλινισμό
Μεταρρύθμιση του κομμουνισμού
Η νέα κοινωνία
Το τέλος της αυτοκρατορίας;
- Ο μετασχηματισμός της δημοκρατίας: η Δυτική Ευρώπη, 1950-75
Aναζωογόνηση της δημοκρατίας
Το αναπτυξιακό θαύμα
Τα κράτη πρόνοιας
Η ατομικιστική κινητοποίηση της Ευρώπης
Εξαμερικανισμός της Ευρώπης;
Κινήματα διαμαρτυρίας στην κοινωνία της ανάπτυξης
Μεταναστεύσεις
- Η κρίση του κοινωνικού συμβολαίου
Η κρίση του πληθωρισμού
Το θατσερικό πείραμα
Το ανθεκτικό κράτος
Παρακμή της Αριστεράς;
Οι χαμένοι
Θρίαμβος του ατομικισμού
Η παγκοσμιοποίηση και η κρίση του έθνους-κράτους
- Καρχαρίες και δελφίνια: Η κατάρρευση του κομμουνισμού
Η παγκόσμια οικονομική κρίση και η ανατολική Ευρώπη
Η ατροφία του κόμματος
Η εξέλιξη της σοβιετικής πολιτικής
Η κρίση του 1989
Η επανένωση της Γερμανίας
Ο πόλεμος στην πρώην Γιουγκοσλαβία
- Επίλογος: Φτιάχνοντας την Ευρώπη
Χάρτες και πίνακες
Σημειώσεις
Βιβλιογραφικός οδηγός
Ευρετήριο