ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΓΓΙΞΑΝ

Πεζογραφία, ποίηση, γλώσσα και γραπτός λόγος, βιβλία
Άβαταρ μέλους
Πορφύριος Εξαρχίδης
Δημοσιεύσεις: 9706
Εγγραφή: 17 Μάιος 2018, 10:03
Phorum.gr user: Πορφύριος Εξαρχίδης

Re: ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΓΓΙΞΑΝ

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Πορφύριος Εξαρχίδης » 21 Απρ 2020, 09:33

Συμπληρώνω διστακτικά, υποτακτικά, μ' ένα κρυμμένο χαμόγελο κάτω απ' τα λεπτά μου δάκτυλα.

Αφιέρωση

Διανύοντας την "Εθνική οδό"
-με 180-
έρχεσαι στο μυαλό
-με 180-
άξαφνα
επίμονα
βασανιστικά

Ίσως είναι ο φόβος
-με 180-
οι τύψεις
-με 180-
τα χάνω
δε βρίσκομαι
παραλογώ

Το σήμερα γίνεται τότες
και χτες
γίνεται τώρα κι αύριο
και ποτές

Τηλέμαχος Χυτήρης

Άβαταρ μέλους
ΠΑΓΧΡΗΣΤΟΣ
Δημοσιεύσεις: 2149
Εγγραφή: 24 Σεπ 2019, 15:07

Re: ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΓΓΙΞΑΝ

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από ΠΑΓΧΡΗΣΤΟΣ » 21 Απρ 2020, 22:29

νύχτα έγραψε:
17 Απρ 2020, 22:11
Τράβηξα μια ρουφηξιά
κι η κάφτρα του τσιγάρου,
το πρόσωπό σου φώτισε
σα λάμψη κάποιου φάρου
Είδα απόκρημνη αγκαλιά
τα χέρια σαν κουρσάρους
και μια ψυχούλα ναυαγό
στη μέση του πελάγους
Νησάκι το δωμάτιο
το σκάψαμε ως τις άκρες
μα δεν υπήρχε θησαυρός
κι ας έγραφαν οι χάρτες
Τη γόπα έσβησα κλεφτά
σηκώθηκα στα νύχια
το Σ.Ο.Σ. που σου ψιθύρισα
ήταν μια καληνύχτα.


Τάκης Σιμώτας
Βλέπω αγαπάμε τους ίδιους ποιητές...
Μήπως έχεις διαβάσει και τα πεζά του "Κρίση της επικής συνείδησης" και "Ο κυνηγός";
Από την αποπλανητική έλξη στον σημειωτικό τυχοδιωκτισμό μια αμφίκρημνη παλινδρομία

Άβαταρ μέλους
Πορφύριος Εξαρχίδης
Δημοσιεύσεις: 9706
Εγγραφή: 17 Μάιος 2018, 10:03
Phorum.gr user: Πορφύριος Εξαρχίδης

Re: ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΓΓΙΞΑΝ

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Πορφύριος Εξαρχίδης » 22 Απρ 2020, 10:36

We bring out the dead
and lay them over us
Like a sly silk sheet
to mask our incompetence
They utter a thousand words in whisper
We' re nothing but shadows
We' re nothing but endless void
Still, we keep you from falling
In the pit where all your mothers muffle their screams

Drunk with our rot
You step forward
and walk, unknowing and unsung
over our sweet nothing
You are here for us


Joseph Kauloney

Άβαταρ μέλους
νύχτα
Δημοσιεύσεις: 8657
Εγγραφή: 03 Μαρ 2019, 12:18

Re: ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΓΓΙΞΑΝ

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από νύχτα » 23 Απρ 2020, 19:52

ΠΑΓΧΡΗΣΤΟΣ έγραψε:
21 Απρ 2020, 22:29
Μήπως έχεις διαβάσει και τα πεζά του "Κρίση της επικής συνείδησης" και "Ο κυνηγός";

Εικόνα
fear as night can’t be shut off

Άβαταρ μέλους
νύχτα
Δημοσιεύσεις: 8657
Εγγραφή: 03 Μαρ 2019, 12:18

Re: ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΓΓΙΞΑΝ

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από νύχτα » 24 Απρ 2020, 23:50

Κουράστηκες να ακούς μακρόσυρτες ευχές,
μικρές σποραδικές βροχές, να κυνηγάς εχθρούς

Και θες να ονειρευτείς, ξανά να ερωτευτείς
να σ' αγκαλιάσουν σαν σε βρουν οι άγνωστοι της γης

Στο παραμύθι αυτό νεράιδες δεν υπάρχουν
κι οι ήρωες που θα ΄ρθουν θα σ' έχουν για νεκρό

Και σαν θα κοιμηθείς σφιχτά θα σ' αγκαλιάσω
για σένα θα τρομάξω τους αγνωστους της γης...


Απ' την κραιπάλη που με πλάκωσε βαρειά,
παράλυτος μ' εκφυλισμένα μάτια,
ποιος θά 'ρθει να με σώσει (ελευθερώσει) μια νυχτιά;

Οραματίζομαι συχνά μιαν ύπαρξη
μια κόρη με τα κάλλη τα περίσσια
που θα με φέρει στην αλήθεια, ίσια
που θα με βγάλει απ' τον έκλυτό μου βίο...
Αντίο...

Θα βρω μια θεία ξεκούραση στα χέρια της,
και στο κορμί μου θ' απλωθεί αθάνατος
βαρύς και μελαγχολικός ο θάνατος.

(Ω, τι γλυκά που ζει κανείς στο πέλαγος
των αναμνήσεων, έξω των ορίων
των γνώριμών μας των περιθωρίων
που κυβερνούν εχθροί και φίλοι-πίθηκοι,
ανήθικοι,
στο βάθος βυθισμένοι των οργίων...)

Μέσα στην αγκαλιά σου, με κατάνυξη
βλέπω δειλά να μου χαμογελάς σαν άνοιξη
γεμάτη ανθούς και μύρα στολισμένη
Αγαπημένη...

Γύρε σιμά (έλα κοντά) και δως μου το χεράκι σου
να τ' ακουμπήσω λίγο στην καρδιά μου,
(Κυρά μου)

Απ' την κραιπάλη που με πλάκωσε βαρειά
και που στεγνά τη φθείρει τη Ζωή μου
εσύ θα ' ρθείς, Θεά μου εξωτικιά
να σώσεις τη χαμένη ύπαρξή μου

Η απόλαυσή σου έντονη σα βέλος
ας έρθει να μου δώσει ένα τέλος.



socos &
Μάριος Βαϊάνος
fear as night can’t be shut off

parafrwn
Μέλη που αποχώρησαν
Δημοσιεύσεις: 2590
Εγγραφή: 07 Απρ 2018, 07:52

Re: ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΓΓΙΞΑΝ

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από parafrwn » 25 Απρ 2020, 00:16

Alone With Everybody

the flesh covers the bone
and they put a mind
in there and
sometimes a soul,
and the women break
vases against the walls
and the men drink too
much
and nobody finds the
one
but keep
looking
crawling in and out
of beds.
flesh covers
the bone and the
flesh searches
for more than
flesh.

there's no chance
at all:
we are all trapped
by a singular
fate.

nobody ever finds
the one.

the city dumps fill
the junkyards fill
the madhouses fill
the hospitals fill
the graveyards fill

nothing else
fills.

Charles Bukowski
Σας σιχάθηκε η ψυχή μου.

Άβαταρ μέλους
Πορφύριος Εξαρχίδης
Δημοσιεύσεις: 9706
Εγγραφή: 17 Μάιος 2018, 10:03
Phorum.gr user: Πορφύριος Εξαρχίδης

Re: ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΓΓΙΞΑΝ

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Πορφύριος Εξαρχίδης » 29 Απρ 2020, 18:08

there is a place in the heart that
will never be filled

a space

and even during the
best moments
and
the greatest times
times

we will know it

we will know it
more than
ever

there is a place in the heart that
will never be filled
and

we will wait
and
wait

in that space.

Charles bukowski

parafrwn
Μέλη που αποχώρησαν
Δημοσιεύσεις: 2590
Εγγραφή: 07 Απρ 2018, 07:52

Re: ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΓΓΙΞΑΝ

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από parafrwn » 29 Απρ 2020, 23:38

Bluebird

there's a bluebird in my heart that
wants to get out
but I'm too tough for him,
I say, stay in there, I'm not going
to let anybody see
you.
there's a bluebird in my heart that
wants to get out
but I pour whiskey on him and inhale
cigarette smoke
and the whores and the bartenders
and the grocery clerks
never know that
he's
in there.

there's a bluebird in my heart that
wants to get out
but I'm too tough for him,
I say,
stay down, do you want to mess
me up?
you want to screw up the
works?
you want to blow my book sales in
Europe?
there's a bluebird in my heart that
wants to get out
but I'm too clever, I only let him out
at night sometimes
when everybody's asleep.
I say, I know that you're there,
so don't be
sad.
then I put him back,
but he's singing a little
in there, I haven't quite let him
die
and we sleep together like
that
with our
secret pact
and it's nice enough to
make a man
weep, but I don't
weep, do
you?

Charles Bukowski
Σας σιχάθηκε η ψυχή μου.

Άβαταρ μέλους
νύχτα
Δημοσιεύσεις: 8657
Εγγραφή: 03 Μαρ 2019, 12:18

Re: ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΓΓΙΞΑΝ

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από νύχτα » 17 Μάιος 2020, 12:48

Σαν περάσουν τα χρόνια,
σαν περάσουν τα χρόνια κι ο αγέρας
έχει ανοίξει ένα λάκκο
ανάμεσα στις ψυχές μας,
σαν περάσουν τα χρόνια
κι εγώ δεν είμαι άλλο
από ένας άνθρωπος που αγάπησε,
κάποιος που στάθηκε για μια στιγμή
μπροστά στα χείλη σου,
ένας φτωxός άνθρωπος
που κουράστηκε
να περπατάει στους κήπους,
πού θα βρίσκεσαι εσύ;



''Γράμμα σε μια άγνωστη'' - Νικανόρ Πάρα
fear as night can’t be shut off

Άβαταρ μέλους
ΣΚΕΠΤΙΚΟΣ
Δημοσιεύσεις: 8147
Εγγραφή: 12 Μάιος 2018, 23:44
Phorum.gr user: ΣΚΕΠΤΙΚΟΣ

Re: ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΓΓΙΞΑΝ

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από ΣΚΕΠΤΙΚΟΣ » 17 Μάιος 2020, 14:52

νύχτα έγραψε:
17 Μάιος 2020, 12:48
Σαν περάσουν τα χρόνια,
σαν περάσουν τα χρόνια κι ο αγέρας
έχει ανοίξει ένα λάκκο
ανάμεσα στις ψυχές μας,
σαν περάσουν τα χρόνια
κι εγώ δεν είμαι άλλο
από ένας άνθρωπος που αγάπησε,
κάποιος που στάθηκε για μια στιγμή
μπροστά στα χείλη σου,
ένας φτωxός άνθρωπος
που κουράστηκε
να περπατάει στους κήπους,
πού θα βρίσκεσαι εσύ;



''Γράμμα σε μια άγνωστη'' - Νικανόρ Πάρα

.

Πές τού συνάδελφου ....

ότι δέν μπορεί λέει η κοπελιά .... γιατί έτσι.... αφού....


Τραγικότης Τραγικοτήτων τά πάντα Τραγικότης....

.
Ταφόπλακα τού Μέλλοντος τών Παιδιών μας η Γραφειοκρατεία καί οί Συντάξεις άνω τών 400 € ....

Δουλειά δέν έχει ό Διάολος γαμάει τά Παιδιά του .... Έλληνική Λαική Σοφία

Δέν ξέρεις κάν τό Λόγο ..........γιά νά μάς Ύποτάξης .........Σαδιστάκο ...

Άβαταρ μέλους
νύχτα
Δημοσιεύσεις: 8657
Εγγραφή: 03 Μαρ 2019, 12:18

Re: ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΓΓΙΞΑΝ

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από νύχτα » 22 Μάιος 2020, 00:28

επιστροφή

Μελαχρινό κορίτσι της αγάπης
τρυφερό σημείωμα
τυφλη γιορτή
σε περιμένω πάλι
στο σκοτεινό ακρογιάλι
με την παλιά καρδιά
με δάκρυα
και ψεύτικα φιλιά.


του Γκόρπαμου









[ Εγώ που αγάπησα τα πάντα πριν να τα γνωρίσω θέλω
ν' αγαπήσω κάτι επιτέλους που το ξέρω!...]
fear as night can’t be shut off

Imperium
Δημοσιεύσεις: 3402
Εγγραφή: 23 Απρ 2020, 12:47

Re: ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΓΓΙΞΑΝ

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Imperium » 22 Μάιος 2020, 01:21

since feeling is first - e.e. cummings

since feeling is first
who pays any attention
to the syntax of things
will never wholly kiss you;

wholly to be a fool
while Spring is in the world

my blood approves,
and kisses are a better fate
than wisdom
lady i swear by all flowers. Don’t cry
– the best gesture of my brain is less than
your eyelids’ flutter which says

we are for each other; then
laugh, leaning back in my arms
for life’s not a paragraph

And death i think is no parenthesis

=====
Και μια πρόχειρη μετάφραση δική μου:




αφου πρωτο ειναι το αισθημα
οποιος προσεχει το συντακτικο των πραγματων
ολοτελα ποτε δε θα σε φιλησει•

ολοτελα ναμουν ενας ανοητος
οσο η Ανοιξη ειναι στον κοσμο

το αιμα μου εγκρινει,
και τα φιλια καλυτερη μοιρα ειναι
απο την σοφια
κυρα το ορκιζομαι σε ολα τα λουλουδια. Μην κλαις
- η καλυτερη κινηση του μυαλου μου ειναι λιγοτερη
απο το παιξιμο των ματοκλαδων σου που λενε

ειμαστε ταιρι• και μετα
γελανε γερνοντας πισω στην αγκαλια μου
γιατι η ζωη δεν ειναι παραγραφος

Και ο θανατος θαρρω δεν ειναι καμια παρενθεση
Ποτέ μην εμπιστεύεσαι επιστήμονα που φοβάται να πετάξει με αεροπλάνο.

Άβαταρ μέλους
νύχτα
Δημοσιεύσεις: 8657
Εγγραφή: 03 Μαρ 2019, 12:18

Re: ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΓΓΙΞΑΝ

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από νύχτα » 02 Ιουν 2020, 11:17

Μα κι ο καθείς σκοτώνει ό,τι αγαπάει,
και πρέπει αυτό απ’ όλους ν’ ακουστεί.
Άλλοι με κολακεία σε σκοτώνουν
Κι άλλοι με ματιά φαρμακερή
Μ’ ένα φιλί σκοτώνουν οι δειλοί,
Κι οι γενναίοι άνδρες με σπαθί.
Νέοι σκοτώνουν άλλοι την αγάπη τους
Κι άλλοι σαν γενούνε γέροι.
Με χέρι Λαγνείας άλλοι τήνε πνίγουνε
Κι άλλοι με Πλούτου χέρι
Κι επειδή πιο γρήγορα παγώνει έτσι το κορμί,
Οι πονόψυχοι σκοτώνουν με μαχαίρι.
Άλλοι για λίγο ερωτεύονται κι άλλοι για πολύ.
Άλλοι τον Έρωτα πουλάνε κι άλλοι τον αγοράζουν.
Άλλοι με βουρκωμένα μάτια τον σκοτώνουνε
Κι άλλοι βουβοί τον αφανίζουν
Κι ενώ ο καθείς σκοτώνει ό,τι αγαπάει,
Όλοι ωστόσο δεν πεθαίνουν.


Oscar Wilde
fear as night can’t be shut off

Άβαταρ μέλους
νύχτα
Δημοσιεύσεις: 8657
Εγγραφή: 03 Μαρ 2019, 12:18

Re: ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΓΓΙΞΑΝ

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από νύχτα » 16 Ιουν 2020, 21:10

Αν πεθάνω,
δε θα ξανάρθει ο ταχυδρόμος,
δε θα μου στείλεις πια βιβλία
ή την καρδιά σου σ' ένα φάκελλο,
δε θα σε δω να φεύγεις
ή να έρχεσαι,
δε θα καθίσω πια ποτέ στο μπαρ
και συ στο πλάι μου
ή απέναντι κατάμονος
να με κοιτάς.

Τασία - έναν καφέ παρακαλώ

Θ' ανάψω τη ζωή μου
και θα κάψω τα βιβλία
τί όμορφα που καίγεται
η φράση «σ' αγαπώ» - αναδιπλώνεται στον εαυτό της
σαν να βάζει στο πρόσωπο το χέρι της
από ντροπή.

Λίγο νερό παρακαλώ
και πλένε το ποτήρι μου καλύτερα
κυρά μου

εγώ έριξα προχθές νερό
κι έσβησα τα όνειρά μου

ο καφές σας κύριε

η στάθμη της αγάπης σου
κατέρχεται
διψάω

λίγο νεράκι κύριοι,
λίγο νερό καλοί μου κύριοι

και είναι λέει ποιητής...

Η ποίηση φίλε πέθανε.

Βρέχει
πότε θα πάψει πια να βρέχει;
αφ' ότου έφυγες
δεν έπαψε να βρέχει...

Ήσουν περίεργος να μάθεις
τί υπάρχει πίσω από το θάνατο

θάνατος
τί άλλο θέλεις να υπάρχει;


''Η Συμφωνία του «Μπραζίλιαν»'' (απόσπασμα) - Κώστας Ταχτσής
fear as night can’t be shut off

Άβαταρ μέλους
Esperos
Δημοσιεύσεις: 2319
Εγγραφή: 22 Μάιος 2018, 14:55
Phorum.gr user: Esperos
Τοποθεσία: Ικαρια Πέραμα

Re: ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΓΓΙΞΑΝ

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Esperos » 20 Ιουν 2020, 22:03

Ζαχαρίας Παπαντωνίου

ΑΓΡΟΤΙΚΟ

Στο σταύλο απόψε ήρθε το φεγγάρι…
Εκύτταξεν απ’ το παράθυρό του,
είδε την αγελάδα, το μοσκάρι
που ήσυχα μασσούσε το σανό του.

Στον κήπο μας ανήσυχα γλυστρούσε
ανέβηκεν απάνω στη συκιά μας
εμέτρησε τα λίγα πρόβατά μας
είδε το γάιδαρό μας και γελούσε.

Πήγε στ’ αμπέλι, πήγε στο λιοστάσι
άκουσε τα κουδούνια απ’ το κοπάδι
χωρίς κουβά κατέβη στο πηγάδι
κι ήπιε νερό πολύ να ξεδιψάσει.

Στης λεύκας μας τα φύλλα παιγνιδίζει.
Στον ουρανό τον καθαρό ανεβαίνει.
Μια χήνα το κυττάζει σαστισμένη
κι ο σκύλος μας ακόμα το γαυγίζει.


Τρομερό ποιήμα
Όταν τα λόγια , οι λίγοι στίχοι χτίζουν χιλιάδες εικόνες
Ένας δεν είμαι, μα χιλιάδες! Όχι μονάχα οι ζωντανοί — κι οι πεθαμένοι μ’ ακλουθάνε ,σε μιαν αράδα σκοτεινή.

Απάντηση


  • Παραπλήσια Θέματα
    Απαντήσεις
    Προβολές
    Τελευταία δημοσίευση

Επιστροφή στο “Λογοτεχνία”

Phorum.com.gr : Αποποίηση Ευθυνών