ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΓΓΙΞΑΝ

Πεζογραφία, ποίηση, γλώσσα και γραπτός λόγος, βιβλία
Άβαταρ μέλους
νύχτα
Δημοσιεύσεις: 8657
Εγγραφή: 03 Μαρ 2019, 12:18

Re: ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΓΓΙΞΑΝ

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από νύχτα » 26 Ιαν 2021, 17:52

ΠΟΛΥ ωραίο, Γαλή!
fear as night can’t be shut off

ptomahawk
Δημοσιεύσεις: 95
Εγγραφή: 14 Δεκ 2020, 10:42

Re: ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΓΓΙΞΑΝ

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από ptomahawk » 26 Ιαν 2021, 19:13

ΓΑΛΗ έγραψε:
26 Ιαν 2021, 17:41
Το ότι όλα τα ποιήματα σ' αυτήν την σελίδα, λένε σχεδόν το ίδιο, είναι σύμπτωση;

Και αν ναι, τι ακριβώς σημαίνει η λέξη σύμπτωση, παίδες;

Μήπως αυτό που φωτίζει τα πράγματα, είναι η σκοτεινή και όχι η φωταγωγημένη πλευρά των λέξεων;

Η σύμπτωση είναι πως γράφει ο ίδιος κλωνοποιημένος ένας (ο οποίος αποτελεί το 90 % των χρηστών του "χώρου"). Α ναι, κι εσύ.
Raise the urinals

Άβαταρ μέλους
ΓΑΛΗ
Δημοσιεύσεις: 68600
Εγγραφή: 05 Απρ 2018, 12:19

Re: ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΓΓΙΞΑΝ

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από ΓΑΛΗ » 26 Ιαν 2021, 19:46

νύχτα έγραψε:
26 Ιαν 2021, 16:38
Μια ζωή γέμισα μια ζωή γεμάτη ινδάλματα
Βιαστικό πέρασμα της ορφανής μουσικής
Ανάμεσα στα πιο λευκά οστά
Που η σκιά του νου μάς αποκρύπτει.
Εκεί που πάγωναν τα κρύσταλλα
Κι αρχίζανε τα μάτια να θυμούνται
Στο φως του Ήλιου του Kρυπτού μια στιγμούλα, η φύση μας η
    τρίτη να φανερωθεί

Τυχαία πρόσωπα ολότελα τυχαία
Εκεί που κλείστηκαν οι πεθαμένοι
Βαλμένοι σε μια πέτρα σε μια κίνηση
Tο κενό που αφήνουμε, όμηροι όλοι εμείς μιας άλλης διάρκειας
Αποκοιμίζοντας τον έρωτα σε άλλα γόνατα
Σάρκα στυφή κομμένη από σώματα που έγερναν
Σε χρώματα ηλιακά μέρες και δρόμους
ΑΚΡΟΠΟΛΕΩΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ ΡΟΣΤΑΝ

Χρώματα μέρες δρόμοι που έζησα
Κλείνουν οι δρόμοι ένας ένας
Κλείνουνε πίσω
Πίσω απ’ τα σκουριασμένα πόδια μας
Πολλά σύμφωνα κατασκουριασμένα κάππα ή θήτα ή ταυ
Aγορασμένα σε συμφερτικές τιμές από τις αποθήκες του Άδη

Με τα χλωμά παράθυρα με τα φτωχά ινδάλματα
Δεν υποψιαστήκαμε ποτέ πόσο υπονομευμένη από θεότητα είναι
H γη·

Λόγχη του χρόνου ικρίωμα του καιρού
Κλείνουν τα πρόσωπα τα μάτια μέσα μου
χρόνια τώρα μετέωρος κουράστηκα
Βαραίνω


Πώς χώρεσαν
Πώς χώρεσαν όλα μέσα μου μ’ αγάπη

Ώστε λοιπόν, αυτό που λέγαμε "ουρανός" δεν είναι· "αγάπη" δεν·
    "αιώνιο" δεν. Δεν
Yπακούουν τα πράγματα στα ονόματά τους.


Από τη συλλογή Μικρές μέρες (1973) του Αλέξη Τραϊανού
Καλημέρα νύχτα. :wink
Το γαρ πολύ της κατανόησης γεννά αδιαφορία.

ptomahawk
Δημοσιεύσεις: 95
Εγγραφή: 14 Δεκ 2020, 10:42

Re: ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΓΓΙΞΑΝ

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από ptomahawk » 26 Ιαν 2021, 19:50

Ζόρικα τα πράματα.
Raise the urinals

Άβαταρ μέλους
νύχτα
Δημοσιεύσεις: 8657
Εγγραφή: 03 Μαρ 2019, 12:18

Re: ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΓΓΙΞΑΝ

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από νύχτα » 27 Ιαν 2021, 01:35

ΓΑΛΗ έγραψε:
26 Ιαν 2021, 19:46
Καλημέρα νύχτα. :wink
ααχ άτιμη

σε μπελά μ έβαλες

https://pergamos.lib.uoa.gr/uoa/dl/fron ... 11/theFile
fear as night can’t be shut off

Άβαταρ μέλους
Πάνας
Δημοσιεύσεις: 13769
Εγγραφή: 30 Μαρ 2018, 21:08

Re: ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΓΓΙΞΑΝ

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Πάνας » 27 Ιαν 2021, 23:23

ΓΑΛΗ έγραψε:
26 Ιαν 2021, 19:46
νύχτα έγραψε:
26 Ιαν 2021, 16:38
Δεν υποψιαστήκαμε ποτέ πόσο υπονομευμένη από θεότητα είναι
H γη·
Καλημέρα νύχτα. :wink
Ο Ιησούς θυμωμένος

Πυρ ήλθον βαλείν Ευαγγελιστής Λουκάς.


Φωτιά ήρθα να βάλω· νομίζετε αγάπη
σταλμένος στον κόσμο πως ήρθα να σπείρω;
Πεθερά με νύφη και γιός με πατέρα,
κι άντρας με την γυναίκα του στο κάθε σπίτι
από σήμερα σε διχόνοιαν άσβηστη θα πέσουν
Τα πρόβατα θα χωριστούν απ' τα ερίφια
δοκιμασμένες στο βασίλειό μου θα μπουν
άπ' την φωτιά και το σίδερο οι ψυχές τους
σαν το χρυσάφι ατίμητες· οι ανόητοι
κ' υποκριτές μακριά από την στάνη
των δικών μου προβάτων μέρα με την μέρα
απ' την κακία τους την ίδια θ' αργολυοώνουν.


Γειά σας κορίτσια
the end

Άβαταρ μέλους
ΓΑΛΗ
Δημοσιεύσεις: 68600
Εγγραφή: 05 Απρ 2018, 12:19

Re: ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΓΓΙΞΑΝ

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από ΓΑΛΗ » 28 Ιαν 2021, 01:44

Πάνας έγραψε:
27 Ιαν 2021, 23:23
ΓΑΛΗ έγραψε:
26 Ιαν 2021, 19:46
νύχτα έγραψε:
26 Ιαν 2021, 16:38
Δεν υποψιαστήκαμε ποτέ πόσο υπονομευμένη από θεότητα είναι
H γη·
Καλημέρα νύχτα. :wink
Ο Ιησούς θυμωμένος

Πυρ ήλθον βαλείν Ευαγγελιστής Λουκάς.


Φωτιά ήρθα να βάλω· νομίζετε αγάπη
σταλμένος στον κόσμο πως ήρθα να σπείρω;
Πεθερά με νύφη και γιός με πατέρα,
κι άντρας με την γυναίκα του στο κάθε σπίτι
από σήμερα σε διχόνοιαν άσβηστη θα πέσουν
Τα πρόβατα θα χωριστούν απ' τα ερίφια
δοκιμασμένες στο βασίλειό μου θα μπουν
άπ' την φωτιά και το σίδερο οι ψυχές τους
σαν το χρυσάφι ατίμητες· οι ανόητοι
κ' υποκριτές μακριά από την στάνη
των δικών μου προβάτων μέρα με την μέρα
απ' την κακία τους την ίδια θ' αργολυοώνουν.


Γειά σας κορίτσια
Προφητικός ο Ευαγγελιστής Λουκάς.

Προσθέτω αυθαίρετη ποιητική παραλλαγή.

Δεν υποψιαστήκαμε ποτέ πόσο υπονομευμένες είναι από βαθιά και πλέρια θρησκευτικότητα
οι άθεες πολιτικές ιδεολογίες


Γεια σου Πάνα.
Το γαρ πολύ της κατανόησης γεννά αδιαφορία.

Άβαταρ μέλους
JohnnyB
Δημοσιεύσεις: 340
Εγγραφή: 05 Απρ 2020, 08:03
Επικοινωνία:

Re: ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΓΓΙΞΑΝ

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από JohnnyB » 31 Ιαν 2021, 02:52

Δεν ειναι ακριβώς ποίημα αλλα μελοποιημένο ποίημα.

Στίχοι: Παντελής Ροδοστόγλου
Μουσική: Διάφανα Κρίνα
Πρώτη εκτέλεση: Διάφανα Κρίνα


Είχες το βλέμμα που σακάτεψε τη μοίρα μου
και μια σιωπή που τη στοιχειώναν μυστικά
ένα κατώφλι που περίμενε το τίποτα
και μια γάτα που τη λέγαν Σύλβια Πλαθ

Είχες μια χούφτα σκόνη αστέρια στην παλάμη σου
έτσι όπως γύριζες στον ύπνο σου γλυκά
μια κουρασμένη αγάπη, κρύα, λεία στην αγκάλη σου
κι ένα θάνατο αργό στα γιασεμιά

Κι εγώ που δε σε γνώριζα μα πάντα σ ‘αγαπούσα
κι εγώ που σε φοβόμουνα και στη σκιά σου ζούσα
είχα ένα ψέμα για να ζω και εκτοξευμένος στο κενό
δε μπόρεσα να θυμηθώ γιατί πονούσα



Οπως επισης και απο Διάφανα Κρινα το αγαπημένο μου επίσης

Ολα αυτα που δε θα δω
Κάποιος έτρεχε στο πλήθος
κάποιος άλλος όχι εγώ
εγώ τάϊζα τους λύκους
και κοιμόμουν στο βουνό

Κάποιος μου ‘κλεψε τα χρόνια
και μου πήρε τη ψυχή
εγώ άκουγα τ’ αηδόνια
κι έπινα γλυκό κρασί.

Κάποιος ζούσε τη ζωή μου
μες το σπίτι μου είχε μπει
τον κοιτούσα απ’ το φεγγίτη
που ‘στρωνε να κοιμηθεί.

Κάποιος έκλεγε με τύψεις
για όσα πρόδωσα εγώ
για όλα αυτά που ‘χα αγαπήσει
για όλα αυτά που δε θα δω
Κάποιος φεύγει μ’ ένα πλοίο
κάποιος που δεν είμαι ‘γω
στη προβλήτα μες το κρύο
λυπημένα τον κοιτώ.



μουσικη: διαφανα κρινα
στιχοι: παντελης ροδοστογλου
Το αρχαιότερο και βαθύτερο συναίσθημα του ανθρώπου είναι αυτό του φόβου, και ο αρχαιότερος και βαθύτερος φόβος είναι αυτός του αγνώστου.
h. p. lovecraft

Rayndeer13
Δημοσιεύσεις: 111
Εγγραφή: 04 Φεβ 2021, 22:29
Phorum.gr user: Rayndeer

Re: ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΓΓΙΞΑΝ

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Rayndeer13 » 05 Φεβ 2021, 11:52

Ποιος θέλει το ψωμί της ορφανής;
Κανείς - κανείς - κανείς.
Ποιος πήρε το παιδί της διπλανής;
Κανείς - κανείς - κανείς.
Ποιος διώχνει τα καράβια, να μου πεις.
Κανείς - κανείς - κανείς.
Ναι, κάποιοι φταίνε όμως, κάποιος φταίει.
Εύκολο είναι να το βρεις:
Γύφτοι θα ’ναι ή Εβραίοι ή ο κύριος Κανείς.

Ποιος κάνει το καλό;
Εσύ - εγώ - αυτός.
Ποιος ανθίζει το περβόλι;
Α, όλοι - όλοι - όλοι.
Ποιος κλέβει την δεκάρα της τυφλής;
Κανείς - κανείς - κανείς.

Ναι, μα κάποιοι φταίνε,
κάποιος φταίει.
Εύκολο είναι να το βρεις:
Γύφτοι θα ’ναι ή Εβραίοι
ή ο κύριος Κανείς.

Ποιος έκαψε το σπίτι της φτωχής;
Κανείς - κανείς - κανείς.
Ποιος φταίει που αλήτεψε η γη;
Κανείς - κανείς - κανείς.
Ποιος διώχνει τα καράβια, να μου πεις.
Κανείς - κανείς - κανείς.

Ναι, μα δεν μπορεί, κάποιοι φταίνε,
κάποιος φταίει.
Αλλά εύκολο είναι να το βρεις:
Γύφτοι θα ’ναι ή Εβραίοι
ή ο κύριος Κανείς.
wooded glade έγραψε:
12 Φεβ 2021, 14:30

Γιατί τα κόμματα του κατεστημένουν δεν ρίχνουν αυτά γκόμενες να τελειώνει ;

stavmanr
Μέλη που αποχώρησαν
Δημοσιεύσεις: 31881
Εγγραφή: 14 Δεκ 2018, 11:41

Re: ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΓΓΙΞΑΝ

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από stavmanr » 05 Φεβ 2021, 12:08

νύχτα έγραψε:
07 Απρ 2019, 12:20
Δέν μιλῶ μέ τό δάσος
δέν μιλῶ μέ τό δέντρο
μέ τό κλωνάρι δέ μιλῶ.

Μικρό τρυφερό φυλλαράκι
μέ σένα μιλῶ
μαζί σου λέω τά μυστικά μου.



Ψιλόβροχο, 2000, Μάρκος Μέσκος
:blm:

Άβαταρ μέλους
Πορφύριος Εξαρχίδης
Δημοσιεύσεις: 9706
Εγγραφή: 17 Μάιος 2018, 10:03
Phorum.gr user: Πορφύριος Εξαρχίδης

Re: ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΓΓΙΞΑΝ

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Πορφύριος Εξαρχίδης » 05 Φεβ 2021, 12:37

Hoppin’ and boppin’ down ninth street
Fat, sleek, sweaty
The cops look the other way
Powerless
The whores cringe
Afraid of my rawness, my power
Don’t give me no jive mister
Don’t give me no shit
I killed a man
His eyes staring
His life draining

Basil Crowe

Γενιά της Αγαμίας
Δημοσιεύσεις: 2482
Εγγραφή: 26 Δεκ 2020, 21:39

Re: ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΓΓΙΞΑΝ

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Γενιά της Αγαμίας » 11 Φεβ 2021, 05:46

bluerose έγραψε:
10 Φεβ 2021, 22:44
...Μέρα πρωτη. Πάω να πατησω στο γκαζόν που εβλεπα, ειχα κι εγώ ναι, επιτέλους, γρατζουνιά στα τακουνια και λάσπη(στο μαγαζί δεν είχε, έχει αμμο λίμνης)
Που να τρέχεις από τα πλακακια..
Μεγαλώνει το γκαζόν έξτρα δουλεια
Βυθίζεται το τακουνι στις λάσπες μες τη πρωινή τη παχνη
Το αμάξι γεμίζει πετρουλες λάσπες και χορτα

Άβαταρ μέλους
ΑΛΟΓΟΜΟΥΡΗΣ
Δημοσιεύσεις: 21306
Εγγραφή: 28 Ιουν 2018, 23:56
Phorum.gr user: ΑΛΟΓΟΜΟΥΡΗΣ

Re: ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΓΓΙΞΑΝ

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από ΑΛΟΓΟΜΟΥΡΗΣ » 01 Μαρ 2021, 15:52

To βράδυ αντηχούν στα φθινοπωρινά δάση στις
Χρυσαφένιες πεδιάδες και στις γαλανές θάλασσες
Θανατηφόρα όπλα, και πάνω τους κυλά
Πιο σκοτεινός ο ήλιος· η νύχτα αγκαλιάζει
Τους μελλοθάνατους πολεμιστές, τον άγριο θρήνο
Στα διαμελισμένα τους στόματα.

Όμως στα βοσκοτόπια συγκεντρώνεται αθόρυβα
Ένα άλικο νέφος, μ’ έναν οργισμένο θεό
Να κατοικεί στα σπλάχνα του,
Το αίμα που χύθηκε η παγωνιά της σελήνης·
Όλοι οι δρόμοι οδηγούν σε μαύρη σήψη.

Κάτω από τα χρυσά κλωνάρια της νύχτας
Και των αστεριών
Τρεκλίζει η σκιά της αδελφής, καθώς διασχίζει
Το σιωπηλό άλσος
Για να χαιρετήσει τα πνεύματα των ηρώων,
Τις ματωμένες κεφαλές·
Και γλυκά ηχούν στις καλαμιές οι σκοτεινοί αυλοί
Του φθινοπώρου.

Ω, πένθος, ω, περήφανο πένθος! Ω, σιδερένιοι βωμοί,
Άκρατος πόνος θρέφει σήμερα την θερμή
Φλόγα του πνεύματος,
Τους αγέννητους απογόνους.
*Από το βιβλίο “Georg Trakl, Η γαλάζια ψύχωση – Ποιήματα και πεζά 1909-1914”, σε μετάφραση Ιωάννας Αβραμίδου, εκδόσεις ΣΑΙΞΠΗΡΙΚόΝ, Θεσσαλονίκη, Γενάρης 2010.
"Ο φασισμός δεν είναι ιδεολογία, είναι νοοτροπία."
Τζίμης Πανούσης

Άβαταρ μέλους
Opisthoglyphus
Δημοσιεύσεις: 56
Εγγραφή: 13 Δεκ 2020, 15:56

Re: ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΓΓΙΞΑΝ

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Opisthoglyphus » 13 Μαρ 2021, 20:04

Εικόνα
louli louli louli

Άβαταρ μέλους
vagabondo
Δημοσιεύσεις: 9903
Εγγραφή: 01 Απρ 2018, 01:24

Re: ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΓΓΙΞΑΝ

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από vagabondo » 14 Μαρ 2021, 00:42

Восстань, о Греция, восстань

Восстань, о Греция, восстань.
Недаром напрягала силы,
Недаром потрясала брань
Олимп и Пинд и Фермопилы.

Под сенью ветхой их вершин
Свобода юная возникла,
На гробах Перикла,
На мраморных Афин.

Страна героев и богов
Расторгла рабские вериги
При пеньи пламенных стихов
Тиртея, Байрона и Риги.


Александр Пушкин, 1829 г.
Occasio facit furem
Εγώ δεν είμαι χριστιανός, για να μην πω πως είμαι και άθεος!
Ο κόσμον ασοί γραμματισμέντς θα διαβαίν.

Απάντηση


  • Παραπλήσια Θέματα
    Απαντήσεις
    Προβολές
    Τελευταία δημοσίευση

Επιστροφή στο “Λογοτεχνία”

Phorum.com.gr : Αποποίηση Ευθυνών