Με αυτές τις βλακείες που γράφει,σε καταλαβαίνω τύπε
ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΓΓΙΞΑΝ
- πληροφοριοδότης μαμάς μαρίας
- Δημοσιεύσεις: 1382
- Εγγραφή: 03 Φεβ 2024, 16:11
Re: ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΓΓΙΞΑΝ
Re: ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΓΓΙΞΑΝ
πληροφοριοδότης μαμάς μαρίας έγραψε: ↑03 Μαρ 2024, 01:20Με αυτές τις βλακείες που γράφει,σε καταλαβαίνω τύπε
Το παράξενο θα ήταν να μην το σχολιάσεις.
Ολα τα άλλα να χαμε να λέγαμε τύπε
- πληροφοριοδότης μαμάς μαρίας
- Δημοσιεύσεις: 1382
- Εγγραφή: 03 Φεβ 2024, 16:11
Re: ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΓΓΙΞΑΝ
Είσαι ο kongrosian; Αν όχι, πού κάθεσαι εδώ:Ελ_ρία έγραψε: ↑03 Μαρ 2024, 01:26πληροφοριοδότης μαμάς μαρίας έγραψε: ↑03 Μαρ 2024, 01:20Με αυτές τις βλακείες που γράφει,σε καταλαβαίνω τύπε
Το παράξενο θα ήταν να μην το σχολιάσεις.
Ολα τα άλλα να χαμε να λέγαμε τύπε
;
Re: ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΓΓΙΞΑΝ
Θα στο χαλάσω και συνάμα θα σε απογοητεύσω όσο αφορά τον Kongrosian.πληροφοριοδότης μαμάς μαρίας έγραψε: ↑03 Μαρ 2024, 01:38Είσαι ο kongrosian; Αν όχι, πού κάθεσαι εδώ:Ελ_ρία έγραψε: ↑03 Μαρ 2024, 01:26πληροφοριοδότης μαμάς μαρίας έγραψε: ↑03 Μαρ 2024, 01:20
Με αυτές τις βλακείες που γράφει,σε καταλαβαίνω τύπε
Το παράξενο θα ήταν να μην το σχολιάσεις.
Ολα τα άλλα να χαμε να λέγαμε τύπε
;
«Εγώ είμαι εγώ, Ευζωνάκι γοργό…»
- πληροφοριοδότης μαμάς μαρίας
- Δημοσιεύσεις: 1382
- Εγγραφή: 03 Φεβ 2024, 16:11
Re: ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΓΓΙΞΑΝ
Ελ_ρία έγραψε: ↑03 Μαρ 2024, 01:50Θα στο χαλάσω και συνάμα θα σε απογοητεύσω όσο αφορά τον Kongrosian.πληροφοριοδότης μαμάς μαρίας έγραψε: ↑03 Μαρ 2024, 01:38Είσαι ο kongrosian; Αν όχι, πού κάθεσαι εδώ:
;
«Εγώ είμαι εγώ, Ευζωνάκι γοργό…»
Re: ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΓΓΙΞΑΝ
Αχ! σπούδασα φιλοσοφία
και νομική και γιατρική,
και αλί μου και θεολογία
με κόπο και μ' επιμονή·
και να με δω με τόσα φώτα,
εγώ μωρός, όσο και πρώτα!
Με λένε μάγιστρο, ακόμα δόκτορα,
και σέρνω δέκα χρόνια τώρα
από τη μύτη εδώ κι εκεί
τους μαθητές μου — και το βλέπω δεν μπορεί
κανένας κάτι να γνωρίζει!
Λες την καρδιά μου αυτό φλογίζει.
Ναι, πιότερα ξέρω παρά όλοι μαζί,
γιατροί, δικηγόροι, παπάδες, σοφοί·
δισταγμοί, υποψίες δε με ταράζουν,
κόλασες, διάολοι δε με τρομάζουν —
έτσι όμως κι η χαρά μού είναι φευγάτη,
δεν το φαντάζομαι πως ξέρω κάτι
καλό στον κόσμο να το διδάξω,
να τον φωτίσω, να τον αλλάξω.
Ούτ' έχω δα καλά και πλούτο,
δόξα, τιμές στον κόσμο τούτο.
Μήτε σκυλί έτσι θα 'θελα να ζει!
Γι' αυτό έχω στη μαγεία παραδοθεί,
μήπως το πνεύμα το στόμα ανοίξει
κι η δύναμή του μη μου δείξει
κάποια μυστήρια, ώστε άλλο εδώ
να μην παιδεύουμαι να πω
ό,τι δεν ξέρω, να γνωρίσω τι
βαθιά τον κόσμο συγκρατεί,
κάθε αφορμή και σπόρο ν' αντικρίσω
και κούφια λόγια πια να μην πουλήσω.
Να 'βλεπες, φως του φεγγαριού,
τον πόνο μου στερνή φορά,
τις ώρες του μεσονυχτιού,
που εδώ σε πρόσμενα συχνά,
πώς σε βιβλία, χαρτιά σωρό
σύντροφο σ' είχα θλιβερό:
Αχ! να μπορούσα στις ψηλές
μ' εσέ ν' ανέβαινα κορφές,
με στοιχειά στα σπήλαια να πετούσα,
στο θάμπος σου λιβάδια να γυρνώ,
κάθε γνώσης τινάζοντας καπνό
στο δρόσος σου να ξαρρωστούσα!
Γιόχαν Βόλφγκανγκ Γκαίτε,
και νομική και γιατρική,
και αλί μου και θεολογία
με κόπο και μ' επιμονή·
και να με δω με τόσα φώτα,
εγώ μωρός, όσο και πρώτα!
Με λένε μάγιστρο, ακόμα δόκτορα,
και σέρνω δέκα χρόνια τώρα
από τη μύτη εδώ κι εκεί
τους μαθητές μου — και το βλέπω δεν μπορεί
κανένας κάτι να γνωρίζει!
Λες την καρδιά μου αυτό φλογίζει.
Ναι, πιότερα ξέρω παρά όλοι μαζί,
γιατροί, δικηγόροι, παπάδες, σοφοί·
δισταγμοί, υποψίες δε με ταράζουν,
κόλασες, διάολοι δε με τρομάζουν —
έτσι όμως κι η χαρά μού είναι φευγάτη,
δεν το φαντάζομαι πως ξέρω κάτι
καλό στον κόσμο να το διδάξω,
να τον φωτίσω, να τον αλλάξω.
Ούτ' έχω δα καλά και πλούτο,
δόξα, τιμές στον κόσμο τούτο.
Μήτε σκυλί έτσι θα 'θελα να ζει!
Γι' αυτό έχω στη μαγεία παραδοθεί,
μήπως το πνεύμα το στόμα ανοίξει
κι η δύναμή του μη μου δείξει
κάποια μυστήρια, ώστε άλλο εδώ
να μην παιδεύουμαι να πω
ό,τι δεν ξέρω, να γνωρίσω τι
βαθιά τον κόσμο συγκρατεί,
κάθε αφορμή και σπόρο ν' αντικρίσω
και κούφια λόγια πια να μην πουλήσω.
Να 'βλεπες, φως του φεγγαριού,
τον πόνο μου στερνή φορά,
τις ώρες του μεσονυχτιού,
που εδώ σε πρόσμενα συχνά,
πώς σε βιβλία, χαρτιά σωρό
σύντροφο σ' είχα θλιβερό:
Αχ! να μπορούσα στις ψηλές
μ' εσέ ν' ανέβαινα κορφές,
με στοιχειά στα σπήλαια να πετούσα,
στο θάμπος σου λιβάδια να γυρνώ,
κάθε γνώσης τινάζοντας καπνό
στο δρόσος σου να ξαρρωστούσα!
Γιόχαν Βόλφγκανγκ Γκαίτε,
όλοι μαζί γινήκαμε συρφετός,
γυρεύοντας ομοιοκαταληξία
μια τόσο ευγενικιά φιλοδοξία
έγινε της ζωής μας ο σκοπός
Κ.Καρυωτάκης
γυρεύοντας ομοιοκαταληξία
μια τόσο ευγενικιά φιλοδοξία
έγινε της ζωής μας ο σκοπός
Κ.Καρυωτάκης
- ΛΑΘΕ ΒΙΩΣΑΣ
- Δημοσιεύσεις: 4314
- Εγγραφή: 14 Απρ 2018, 11:37
Re: ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΓΓΙΞΑΝ
SpoilerShow
δύο λόγους εἶναι περὶ παντὸς πράγματος, ἀντικειμένους ἀλλήλοις
-
- Δημοσιεύσεις: 2381
- Εγγραφή: 06 Φεβ 2024, 22:25
Re: ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΓΓΙΞΑΝ
Παντελής Παντελίδης
Ποιος είναι αυτός για σένα φως μου
Είναι ο θεός σου ή ο αδερφός σου
Είναι η ματιά μου θολωμένη
Κι ούτε και θέλω να δω
Ποιος είναι αυτός για σένα φως μου
Είναι ο θεός σου ή ο αδερφός σου
Μέσα στη ζάλη μου τι λέω
Εσύ δεν έχεις αδερφό
Ποιος είναι αυτός για σένα φως μου
Είναι ο θεός σου ή ο αδερφός σου
Είναι η ματιά μου θολωμένη
Κι ούτε και θέλω να δω
Ποιος είναι αυτός για σένα φως μου
Είναι ο θεός σου ή ο αδερφός σου
Μέσα στη ζάλη μου τι λέω
Εσύ δεν έχεις αδερφό
Re: ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΓΓΙΞΑΝ
Ε. Γ.
Δεν είναι ανάγκη να μείνεις
το ξέρω πως έχεις δουλειά
θα πρέπει μετά να συγκρίνεις
λυγμούς, φιλιά
Με μάτια ψυχρά και θιγμένα
σε ψάχνω και πάλι παντού
στο πάντα εγώ
εσύ όμως στο που και πω.
Δεν είναι ανάγκη να μείνεις
το ξέρω πως έχεις δουλειά
θα πρέπει μετά να συγκρίνεις
λυγμούς, φιλιά
Με μάτια ψυχρά και θιγμένα
σε ψάχνω και πάλι παντού
στο πάντα εγώ
εσύ όμως στο που και πω.
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΛΑΟ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗΣ
.
.
Re: ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΓΓΙΞΑΝ
όλοι μαζί γινήκαμε συρφετός,
γυρεύοντας ομοιοκαταληξία
μια τόσο ευγενικιά φιλοδοξία
έγινε της ζωής μας ο σκοπός
Κ.Καρυωτάκης
γυρεύοντας ομοιοκαταληξία
μια τόσο ευγενικιά φιλοδοξία
έγινε της ζωής μας ο σκοπός
Κ.Καρυωτάκης
Re: ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΓΓΙΞΑΝ
Μπορούμε να πούμε μετά βεβαιότητας
ότι όσοι έχουν οξύτατη όραση
θα επιζήσουν της πρώτης κρίσεως
των καρδιακών κρίσεων
της οικουμενικής κρίσεως
ακόμη και της εσχάτης κρίσεως
αρκεί ν’ αντέξουν της κρίσεως συνειδήσεως.
Κατά τα άλλα
πρέπει να είμαστε ευχαριστημένοι
γιατί δεν άρχισε να βρέχει βατράχια
αν και θα επινοηθούν ειδικά αλεξιβρόχια
αποσμητικά κατά της αηδίας
έως ότου εξοικειωθούμε με την μπόχα
των νεκρών αισθημάτων κι ελπίδων.
Βρωμόμυγες, κρεατόμυγες, χρυσόμυγες.
Τι θα γίνει αλήθεια με τις κοινές μύγες
που συνωθούνται στο νεκροτομείο;
Αν θα καλλιεργήσουμε ένα είδος μύγας
Μέσα μας ας είναι το τελειότερο.
Τέλος πάντων.
Πρέπει να μεριμνήσουμε.
Λαμβάνει έκταση επιδημίας αυτή η έκλυση ηθών.
Να κάνουμε έκκληση
επίκληση στις ηθικές μας αρχές
παράκληση προς τον ύψιστο
να μας απαλλάξει
ή να μας μετεξελίξει
σε μύγες, κορέους, κουνούπια
να λείψει το δυσυπόστατο του χαρακτήρα μας
να μεταβληθούμε στους τρόμους μας
ψύλλοι, ψείρες και κάνθαροι.
Νεκρώσιμη ακολουθία
ΜΑΡΙΟΣ ΧΑΚΚΑΣ
ότι όσοι έχουν οξύτατη όραση
θα επιζήσουν της πρώτης κρίσεως
των καρδιακών κρίσεων
της οικουμενικής κρίσεως
ακόμη και της εσχάτης κρίσεως
αρκεί ν’ αντέξουν της κρίσεως συνειδήσεως.
Κατά τα άλλα
πρέπει να είμαστε ευχαριστημένοι
γιατί δεν άρχισε να βρέχει βατράχια
αν και θα επινοηθούν ειδικά αλεξιβρόχια
αποσμητικά κατά της αηδίας
έως ότου εξοικειωθούμε με την μπόχα
των νεκρών αισθημάτων κι ελπίδων.
Βρωμόμυγες, κρεατόμυγες, χρυσόμυγες.
Τι θα γίνει αλήθεια με τις κοινές μύγες
που συνωθούνται στο νεκροτομείο;
Αν θα καλλιεργήσουμε ένα είδος μύγας
Μέσα μας ας είναι το τελειότερο.
Τέλος πάντων.
Πρέπει να μεριμνήσουμε.
Λαμβάνει έκταση επιδημίας αυτή η έκλυση ηθών.
Να κάνουμε έκκληση
επίκληση στις ηθικές μας αρχές
παράκληση προς τον ύψιστο
να μας απαλλάξει
ή να μας μετεξελίξει
σε μύγες, κορέους, κουνούπια
να λείψει το δυσυπόστατο του χαρακτήρα μας
να μεταβληθούμε στους τρόμους μας
ψύλλοι, ψείρες και κάνθαροι.
Νεκρώσιμη ακολουθία
ΜΑΡΙΟΣ ΧΑΚΚΑΣ
Re: ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΓΓΙΞΑΝ
-Η ΜΗΤΕΡΑ-
Ἔψαχνα νὰ βρῶ τὸ σπίτι μου. Οἱ δρόμοι ἦταν
γεμάτοι ἐρείπια· μοναχὰ τοίχους πεσμένους καὶ
πέτρες ἔβλεπες· κι οὔτε ἕνας ἄνθρωπος δὲν φαινόταν.
Καὶ τότε φάνηκε ἡ ἄρρωστη μητέρα.
Ποτὲ δὲν ἦταν τόσο καλά, γεμάτη ἐνέργεια καὶ δύναμη,
μὲ πῆρε ἀπ᾿ τὸ χέρι καὶ βρεθήκαμε σ᾿ ἕνα
συμπαθητικὸ δωμάτιο, τὸ σπίτι μας.
Ἐγὼ ἔκλαιγα, ἔκλαιγα γοερά...
Κι αὐτή: Μὴ κλαῖς, ὁ καθένας μας μὲ τὴ σειρά του.
M.Σαχτούρης
(Αφιερωμένο.)
Ἔψαχνα νὰ βρῶ τὸ σπίτι μου. Οἱ δρόμοι ἦταν
γεμάτοι ἐρείπια· μοναχὰ τοίχους πεσμένους καὶ
πέτρες ἔβλεπες· κι οὔτε ἕνας ἄνθρωπος δὲν φαινόταν.
Καὶ τότε φάνηκε ἡ ἄρρωστη μητέρα.
Ποτὲ δὲν ἦταν τόσο καλά, γεμάτη ἐνέργεια καὶ δύναμη,
μὲ πῆρε ἀπ᾿ τὸ χέρι καὶ βρεθήκαμε σ᾿ ἕνα
συμπαθητικὸ δωμάτιο, τὸ σπίτι μας.
Ἐγὼ ἔκλαιγα, ἔκλαιγα γοερά...
Κι αὐτή: Μὴ κλαῖς, ὁ καθένας μας μὲ τὴ σειρά του.
M.Σαχτούρης
(Αφιερωμένο.)
Re: ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΓΓΙΞΑΝ
Ο ήλιος σε στίλβωσε
Πάσχιζα να σε θυμηθώ
Το πρωί το μεσημέρι το βράδυ
Πάσχισα
Για κάποιο μεσημέρι κάποιο βράδυ κάποιο πρωί
Έπειτα η μνήμη χύθηκε
Τραυματισμός Μαΐου
Λοιπόν δυο καλοκαίρια
τα λουλούδια δεν μαραθήκαν στον τάφο σου
Δυο καλοκαίρια ο νεκρός σου δεν πέθανε
Ο ήλιος δεν χόρτασε να σε στιλβώνει
Κίτρινο κίτρινο άσε για πάντα
Στο πρόσωπό σου το φως
Κίτρινο κίτρινο ας το
Να το μεταφράζω σε ποίημα
Αλέξης Τραϊανός, 30.5.69
Πάσχιζα να σε θυμηθώ
Το πρωί το μεσημέρι το βράδυ
Πάσχισα
Για κάποιο μεσημέρι κάποιο βράδυ κάποιο πρωί
Έπειτα η μνήμη χύθηκε
Τραυματισμός Μαΐου
Λοιπόν δυο καλοκαίρια
τα λουλούδια δεν μαραθήκαν στον τάφο σου
Δυο καλοκαίρια ο νεκρός σου δεν πέθανε
Ο ήλιος δεν χόρτασε να σε στιλβώνει
Κίτρινο κίτρινο άσε για πάντα
Στο πρόσωπό σου το φως
Κίτρινο κίτρινο ας το
Να το μεταφράζω σε ποίημα
Αλέξης Τραϊανός, 30.5.69
nothing but heart
- ΠΑΓΧΡΗΣΤΟΣ
- Δημοσιεύσεις: 2186
- Εγγραφή: 24 Σεπ 2019, 15:07
Re: ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΓΓΙΞΑΝ
Μπράβο βρε νύχτα που τον θυμήθηκες τον αυτοκτόνο ποιητή!νύχτα έγραψε: ↑12 Μάιος 2024, 21:04Ο ήλιος σε στίλβωσε
Πάσχιζα να σε θυμηθώ
Το πρωί το μεσημέρι το βράδυ
Πάσχισα
Για κάποιο μεσημέρι κάποιο βράδυ κάποιο πρωί
Έπειτα η μνήμη χύθηκε
Τραυματισμός Μαΐου
Λοιπόν δυο καλοκαίρια
τα λουλούδια δεν μαραθήκαν στον τάφο σου
Δυο καλοκαίρια ο νεκρός σου δεν πέθανε
Ο ήλιος δεν χόρτασε να σε στιλβώνει
Κίτρινο κίτρινο άσε για πάντα
Στο πρόσωπό σου το φως
Κίτρινο κίτρινο ας το
Να το μεταφράζω σε ποίημα
Αλέξης Τραϊανός, 30.5.69
Άλλο ένα μνημόσυνο:
Ναι σκύψε να μυρίσεις το άρωμα των ημερών
Που ταξίδεψαν πάνω απ’ τα κλειστά σου μάτια
Καθώς έφευγες ένωχρος να εγκατασταθείς
Στα μουσικά κύτταρα του χάους στην αόρατη χλόη
Που δρόσιζε κάποτε τις φλέβες του ύπνου σου
(«Επιμήνιο")
Από την αποπλανητική έλξη στον σημειωτικό τυχοδιωκτισμό μια αμφίκρημνη παλινδρομία
Re: ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΓΓΙΞΑΝ
τον αγαπώ πολύ, είναι πάντα ένα από τα μπρόουκεν μπόυζ μουΠΑΓΧΡΗΣΤΟΣ έγραψε: ↑14 Μάιος 2024, 09:01Μπράβο βρε νύχτα που τον θυμήθηκες τον αυτοκτόνο ποιητή!
Άλλο ένα μνημόσυνο:
Ναι σκύψε να μυρίσεις το άρωμα των ημερών
Που ταξίδεψαν πάνω απ’ τα κλειστά σου μάτια
Καθώς έφευγες ένωχρος να εγκατασταθείς
Στα μουσικά κύτταρα του χάους στην αόρατη χλόη
Που δρόσιζε κάποτε τις φλέβες του ύπνου σου
(«Επιμήνιο")
nothing but heart
-
- Παραπλήσια Θέματα
- Απαντήσεις
- Προβολές
- Τελευταία δημοσίευση
-
- 0 Απαντήσεις
- 320 Προβολές
-
Τελευταία δημοσίευση από vag_el
15 Ιούλ 2022, 23:40