Είκοσι Χιλιάδες Σελίδες
Δημοσιεύτηκε: 24 Ιαν 2019, 00:41
Ποτάμια του 23
Την εικοστή φορά πετάχτηκα.
Έτριψα τα μάτια μου, ώσπου οι φακοί μου γλίστρησαν πίσω απ' τα βλέφαρα.
Δεν το πίστεψα ότι ήταν πρωί. Ήταν σκοτάδι.
Για μια στιγμή μπερδεύτηκα.
Σκόνταψα στο καλώδιο απ' τον φορτιστή και έπεσα πάνω στην απλώστρα.
Καθώς το κεφάλι μου ήταν κοντά σε μια λευκή πετσέτα,
έγλειψα την άκρη της για να γευτώ το μαλακτικό.
Τίποτα. Το τζάμι ακόμα σκοτεινό.
Κατεβάζω το παντζούρι. Τρομάζω.
Το τζάμι αντανακλά τα μούτρα μου.
Τραβώ την κουρτίνα.
Είναι καιρός που δεν ανοίγω τα δίπλα συρτάρια.
Φοβάμαι τον πόνο στο κεφάλι μου και δεν τολμώ.
Θέλω να ξαπλώσω πάλι, γιατί δεν έχει καθόλου φως.
Είμαι εδώ.
Ελληγεννής Αλεξανδρινός
Την εικοστή φορά πετάχτηκα.
Έτριψα τα μάτια μου, ώσπου οι φακοί μου γλίστρησαν πίσω απ' τα βλέφαρα.
Δεν το πίστεψα ότι ήταν πρωί. Ήταν σκοτάδι.
Για μια στιγμή μπερδεύτηκα.
Σκόνταψα στο καλώδιο απ' τον φορτιστή και έπεσα πάνω στην απλώστρα.
Καθώς το κεφάλι μου ήταν κοντά σε μια λευκή πετσέτα,
έγλειψα την άκρη της για να γευτώ το μαλακτικό.
Τίποτα. Το τζάμι ακόμα σκοτεινό.
Κατεβάζω το παντζούρι. Τρομάζω.
Το τζάμι αντανακλά τα μούτρα μου.
Τραβώ την κουρτίνα.
Είναι καιρός που δεν ανοίγω τα δίπλα συρτάρια.
Φοβάμαι τον πόνο στο κεφάλι μου και δεν τολμώ.
Θέλω να ξαπλώσω πάλι, γιατί δεν έχει καθόλου φως.
Είμαι εδώ.
Ελληγεννής Αλεξανδρινός
