Φωτογραφίες μας

[rednick]

Μπραβο.
Ετσι απο ενδιαφερον που εστησες την d7500 για τοσο μεγαλο διαστημα? δεν ειχε φωτορυπανση?

[Volk]

Τρομερή φώτο, τύπε.

Την άλλη φορά βγάλε φώτο το συρτάρι με τα μπαχαρικά.

Τυπε δε το χεις με τη τεχνη, μαλλον εισαι φαν του Μπακακου γωνια να σου δωκω καστανα να μου δωκεις δυο ταλαρα.

τι λες νέγρε μου; έχεις δει τι έπη έχω ανεβάσει εδώ;

Δεν το πα σε σενα

[foscilis]

Μπραβο.
Ετσι απο ενδιαφερον που εστησες την d7500 για τοσο μεγαλο διαστημα? δεν ειχε φωτορυπανση?

Στο μπαλκόνι μου. Ναι είχε, κοίτα πώς περίπου βγαίνει 1 από τις 5089 φωτογραφίες. Υπόψη εδώ φαίνεται να κυριαρχεί το πράσινο γιατί δεν έχω εφαρμόσει προφίλ χρωμάτων, αν εφήρμοζα το φυσικό χρώμα είναι πάρα πολύ ανοιχτό κίτρινο/γκρι:




Η φωτορύπανση όμως είναι κάτι διαχειρίσιμο γιατί είναι ουσιαστικά ένα δισδιάστατο πολυώνυμο 2ου βαθμού το οποίο μπορείς να βρεις:



και να το αφαιρέσεις:



Η φωτογραφία που προκύπτει έχει vignetting, θερμικό θόρυβο και λεκέδες από τον σένσορα, αυτά κανονικά έχουν διορθωθεί σε προηγούμενο στάδιο της επεξεργασίας αλλά δεν το έκανα σε αυτό το παράδειγμα. Επίσης έχει θόρυβο από τη φωτορύπανση: αν είχες σήμα φωτορύπανσης 50%, αφαιρώντας το σου μένει θόρυβος φωτορύπανσης 7%.

Τότε λοιπόν παίρνεις 100 τέτοια καρέ Ο μέσος όρος για στατιστικούς λόγους έχει 10 φορές καλύτερο λόγο σήματος προς θόρυβο (ουσιαστικά ο θόρυβος της φωτορύπανσης πέφτει στο 0.7%, πρακτικά αμελητέο) και αυτό είναι το καρέ που θα μπει στο τελικό μωσαϊκό:




Όταν κατασκευάζεται το τελικό μωσαϊκό, τα επιμέρους καρέ αλληλοεπικαλύπτονται (κάθε πίξελ της εικόνας ανήκει σε 3-10 καρέ) οπότε και πάλι ο μέσος όρος τους έχει από 1.7 - 3 φορές μείωση του θορύβου. Και στο τέλος διπλασιάζεται για μια ακόμη φορά ο λόγος σήματος προς θόρυβο γιατί το μωσαϊκό γίνεται scaled down στο 25% (κάθε πίξελ στη μικρότερη εικόνα προκύπτει από τον μέσο όρο 4 πίξελ, άρα έχει θόρυβο sqrt(4) = 2 φορές μικρότερο). Το τελικό αποτέλεσμα είναι ενίσχυση της εικόνας κατά εκατοντάδες φορές, σα να κοιτάς με επαγγελματικό τηλεσκόπιο από κάποιο σκοτεινό βουνό. Στην ουσία όπως είπα είναι 100.000 δευτερόλεπτα θέασης, συμπιεσμένα σε λίγα millisecond, μείον ο θόρυβος.

[Πορφύριος Εξαρχίδης]

ωραία.

[περαστική]

[Naida]

Τη δούλεψα λίγο παραπάνω, το τελικό αποτέλεσμα είναι σχεδόν ολόκληρος ο αστερισμός του Κύκνου με βάθος 101.000 δευτερόλεπτα, 5089 φωτογραφίες (Skywatcher StarAdventurer, Nikon D7500, Samyang 135mm f/2 @ f/2.8, 5089x20sec (ISO800)). Χρειάστηκαν 3 μήνες και 16 μέρες.



Στην εικόνα υπάρχουν πάνω από 30.000 αστέρια και νομίζω αξίζει η εκδοχή χωρίς αυτά, καθαρά για να εκτιμήσουμε πόσο γαμάτο κομμάτι του ουρανού είναι ο Κύκνος:


Πάρα, πάρα πολλά πράγματα στην εικόνα είναι αξιόλογοι στόχοι για τηλεσκόπια. Για παράδειγμα το κάτω τσουτσούνι από εκείνα εκεί που επιπλέουν πάνω αριστερά είναι αυτό:

Speechless

[rednick]

Μπραβο.
Ετσι απο ενδιαφερον που εστησες την d7500 για τοσο μεγαλο διαστημα? δεν ειχε φωτορυπανση?

Στο μπαλκόνι μου. Ναι είχε, κοίτα πώς περίπου βγαίνει 1 από τις 5089 φωτογραφίες. Υπόψη εδώ φαίνεται να κυριαρχεί το πράσινο γιατί δεν έχω εφαρμόσει προφίλ χρωμάτων, αν εφήρμοζα το φυσικό χρώμα είναι πάρα πολύ ανοιχτό κίτρινο/γκρι:




Η φωτορύπανση όμως είναι κάτι διαχειρίσιμο γιατί είναι ουσιαστικά ένα δισδιάστατο πολυώνυμο 2ου βαθμού το οποίο μπορείς να βρεις:



και να το αφαιρέσεις:



Η φωτογραφία που προκύπτει έχει vignetting, θερμικό θόρυβο και λεκέδες από τον σένσορα, αυτά κανονικά έχουν διορθωθεί σε προηγούμενο στάδιο της επεξεργασίας αλλά δεν το έκανα σε αυτό το παράδειγμα. Επίσης έχει θόρυβο από τη φωτορύπανση: αν είχες σήμα φωτορύπανσης 50%, αφαιρώντας το σου μένει θόρυβος φωτορύπανσης 7%.

Τότε λοιπόν παίρνεις 100 τέτοια καρέ Ο μέσος όρος για στατιστικούς λόγους έχει 10 φορές καλύτερο λόγο σήματος προς θόρυβο (ουσιαστικά ο θόρυβος της φωτορύπανσης πέφτει στο 0.7%, πρακτικά αμελητέο) και αυτό είναι το καρέ που θα μπει στο τελικό μωσαϊκό:




Όταν κατασκευάζεται το τελικό μωσαϊκό, τα επιμέρους καρέ αλληλοεπικαλύπτονται (κάθε πίξελ της εικόνας ανήκει σε 3-10 καρέ) οπότε και πάλι ο μέσος όρος τους έχει από 1.7 - 3 φορές μείωση του θορύβου. Και στο τέλος διπλασιάζεται για μια ακόμη φορά ο λόγος σήματος προς θόρυβο γιατί το μωσαϊκό γίνεται scaled down στο 25% (κάθε πίξελ στη μικρότερη εικόνα προκύπτει από τον μέσο όρο 4 πίξελ, άρα έχει θόρυβο sqrt(4) = 2 φορές μικρότερο). Το τελικό αποτέλεσμα είναι ενίσχυση της εικόνας κατά εκατοντάδες φορές, σα να κοιτάς με επαγγελματικό τηλεσκόπιο από κάποιο σκοτεινό βουνό. Στην ουσία όπως είπα είναι 100.000 δευτερόλεπτα θέασης, συμπιεσμένα σε λίγα millisecond, μείον ο θόρυβος.

Εχει δουλιτσα αλλα σε ανταμειβει το αποτελεσμα.Ευχαριστω για την αναλυτικη παρουσιαση.

[νύχτα]

[ST48410]

SpoilerShow

Μπραβο.
Ετσι απο ενδιαφερον που εστησες την d7500 για τοσο μεγαλο διαστημα? δεν ειχε φωτορυπανση?

Στο μπαλκόνι μου. Ναι είχε, κοίτα πώς περίπου βγαίνει 1 από τις 5089 φωτογραφίες. Υπόψη εδώ φαίνεται να κυριαρχεί το πράσινο γιατί δεν έχω εφαρμόσει προφίλ χρωμάτων, αν εφήρμοζα το φυσικό χρώμα είναι πάρα πολύ ανοιχτό κίτρινο/γκρι:




Η φωτορύπανση όμως είναι κάτι διαχειρίσιμο γιατί είναι ουσιαστικά ένα δισδιάστατο πολυώνυμο 2ου βαθμού το οποίο μπορείς να βρεις:



και να το αφαιρέσεις:



Η φωτογραφία που προκύπτει έχει vignetting, θερμικό θόρυβο και λεκέδες από τον σένσορα, αυτά κανονικά έχουν διορθωθεί σε προηγούμενο στάδιο της επεξεργασίας αλλά δεν το έκανα σε αυτό το παράδειγμα. Επίσης έχει θόρυβο από τη φωτορύπανση: αν είχες σήμα φωτορύπανσης 50%, αφαιρώντας το σου μένει θόρυβος φωτορύπανσης 7%.

Τότε λοιπόν παίρνεις 100 τέτοια καρέ Ο μέσος όρος για στατιστικούς λόγους έχει 10 φορές καλύτερο λόγο σήματος προς θόρυβο (ουσιαστικά ο θόρυβος της φωτορύπανσης πέφτει στο 0.7%, πρακτικά αμελητέο) και αυτό είναι το καρέ που θα μπει στο τελικό μωσαϊκό:




Όταν κατασκευάζεται το τελικό μωσαϊκό, τα επιμέρους καρέ αλληλοεπικαλύπτονται (κάθε πίξελ της εικόνας ανήκει σε 3-10 καρέ) οπότε και πάλι ο μέσος όρος τους έχει από 1.7 - 3 φορές μείωση του θορύβου. Και στο τέλος διπλασιάζεται για μια ακόμη φορά ο λόγος σήματος προς θόρυβο γιατί το μωσαϊκό γίνεται scaled down στο 25% (κάθε πίξελ στη μικρότερη εικόνα προκύπτει από τον μέσο όρο 4 πίξελ, άρα έχει θόρυβο sqrt(4) = 2 φορές μικρότερο). Το τελικό αποτέλεσμα είναι ενίσχυση της εικόνας κατά εκατοντάδες φορές, σα να κοιτάς με επαγγελματικό τηλεσκόπιο από κάποιο σκοτεινό βουνό. Στην ουσία όπως είπα είναι 100.000 δευτερόλεπτα θέασης, συμπιεσμένα σε λίγα millisecond, μείον ο θόρυβος.

Πολύ ωραίο το αποτέλεσμα και πολύ ενδιαφέρον το τεχνικό μέρος. Τι γίνεται αν περάσει ξένη πηγή φωτός μέσα στο πλάνο; Ας πούμε πυγολαμπίδα ή αεροπλάνο; Απορρίπτονται από το λογισμικό κάποιες φωτογραφικές λήψεις ή η επίδρασή τους στο τελικό αποτέλεσμα είναι ούτως ή άλλως μηδαμινή;

[Volk]

[foscilis]

SpoilerShow

Μπραβο.
Ετσι απο ενδιαφερον που εστησες την d7500 για τοσο μεγαλο διαστημα? δεν ειχε φωτορυπανση?

Στο μπαλκόνι μου. Ναι είχε, κοίτα πώς περίπου βγαίνει 1 από τις 5089 φωτογραφίες. Υπόψη εδώ φαίνεται να κυριαρχεί το πράσινο γιατί δεν έχω εφαρμόσει προφίλ χρωμάτων, αν εφήρμοζα το φυσικό χρώμα είναι πάρα πολύ ανοιχτό κίτρινο/γκρι:




Η φωτορύπανση όμως είναι κάτι διαχειρίσιμο γιατί είναι ουσιαστικά ένα δισδιάστατο πολυώνυμο 2ου βαθμού το οποίο μπορείς να βρεις:



και να το αφαιρέσεις:



Η φωτογραφία που προκύπτει έχει vignetting, θερμικό θόρυβο και λεκέδες από τον σένσορα, αυτά κανονικά έχουν διορθωθεί σε προηγούμενο στάδιο της επεξεργασίας αλλά δεν το έκανα σε αυτό το παράδειγμα. Επίσης έχει θόρυβο από τη φωτορύπανση: αν είχες σήμα φωτορύπανσης 50%, αφαιρώντας το σου μένει θόρυβος φωτορύπανσης 7%.

Τότε λοιπόν παίρνεις 100 τέτοια καρέ Ο μέσος όρος για στατιστικούς λόγους έχει 10 φορές καλύτερο λόγο σήματος προς θόρυβο (ουσιαστικά ο θόρυβος της φωτορύπανσης πέφτει στο 0.7%, πρακτικά αμελητέο) και αυτό είναι το καρέ που θα μπει στο τελικό μωσαϊκό:




Όταν κατασκευάζεται το τελικό μωσαϊκό, τα επιμέρους καρέ αλληλοεπικαλύπτονται (κάθε πίξελ της εικόνας ανήκει σε 3-10 καρέ) οπότε και πάλι ο μέσος όρος τους έχει από 1.7 - 3 φορές μείωση του θορύβου. Και στο τέλος διπλασιάζεται για μια ακόμη φορά ο λόγος σήματος προς θόρυβο γιατί το μωσαϊκό γίνεται scaled down στο 25% (κάθε πίξελ στη μικρότερη εικόνα προκύπτει από τον μέσο όρο 4 πίξελ, άρα έχει θόρυβο sqrt(4) = 2 φορές μικρότερο). Το τελικό αποτέλεσμα είναι ενίσχυση της εικόνας κατά εκατοντάδες φορές, σα να κοιτάς με επαγγελματικό τηλεσκόπιο από κάποιο σκοτεινό βουνό. Στην ουσία όπως είπα είναι 100.000 δευτερόλεπτα θέασης, συμπιεσμένα σε λίγα millisecond, μείον ο θόρυβος.

Πολύ ωραίο το αποτέλεσμα και πολύ ενδιαφέρον το τεχνικό μέρος. Τι γίνεται αν περάσει ξένη πηγή φωτός μέσα στο πλάνο; Ας πούμε πυγολαμπίδα ή αεροπλάνο; Απορρίπτονται από το λογισμικό κάποιες φωτογραφικές λήψεις ή η επίδρασή τους στο τελικό αποτέλεσμα είναι ούτως ή άλλως μηδαμινή;

Εξαρτάται.

Ο μέσος όρος που είπα πιο πριν είναι όντως ένας από τους τρόπους να συνδυάσεις τα καρέ και είναι η κεντρική ιδέα του τι συμβαίνει γι' αυτό και αναφέρθηκα σε μέσο όρο, αλλά είναι μάλλον απλοϊκός ακριβώς επειδή διάφορες ανωμαλίες (όπως το αεροπλάνο) ακόμα και με 1000 καρέ όλο και κάτι θα αφήσουν.

Ο πλήρης αλγόριθμος ολοκλήρωσης που χρησιμοποιώ εγώ έχει τα εξής στάδια:
1) Αξιολόγηση της ποιότητας των καρέ και απόδοση ενός σκορ με διάφορα κριτήρια (σχήμα και οξύτητα αστεριών, ποσότητα θορύβου, δυναμικό εύρος). Επιλογή του καλύτερου καρέ ως πλαίσιο αναφοράς.
2) Ταίριασμα όλων των υπόλοιπων καρέ στο πλαίσιο αναφοράς. Συγκεκριμένα υπολογίζεται ένας μετασχηματισμός (περιστροφή+μετατόπιση+μεγέθυνση+προβολή σφαίρας σε επίπεδο) που όταν εφαρμοστεί στο καρέ κάνει τα αστέρια του να πέφτουν ακριβώς στις θεσεις που έχουν στο πλαίσιο αναφοράς. Αυτό είναι η κεντρική ιδέα στην αστροφωτογράφηση βαθέος ουρανού, εκμεταλλευόμαστε δλδ το γεγονός ότι τα αστέρια έχουν απόλυτα σταθερές σχετικές θέσεις στον ουράνιο θόλο και άρα μπορούμε να ταιριάξουμε δύο διαφορετικές λήψεις (ενδεχομένως από διαφορετικά όργανα και σε διαφορετικές δεκαετίες) ΕΠΑΚΡΙΒΩΣ τη μία πάνω στην άλλη. Τα πίξελ βέβαια είναι τετραγωνάκια και είναι εξαιρετικά απίθανο ο μετασχηματισμός να ρίχνει ένα πίξελ ολόκληρο ακριβώς πάνω στο άλλο, οπότε ταυτόχρονα υπολογίζονται τα πίξελ στην τελική θέση με παρεμβολή (interpolation). Εγώ χρησιμοποίησα παρεμβολή Catmull–Rom spline γιατί έχει πάρα πολύ καλά αποτελέσματα όταν η τελική εικόνα περιλαμβάνει και σμίκρυνση. Εν πάση περιπτώσει, κάθε πίξελ στην τελική εικόνα θα υπολογιστεί από τη στίβα των παρεμβαλλόμενων πίξελ που αντιστοιχούν στο σημείο του.
3) Υπολογισμός τοπικών συντελεστών κανονικοποίησης. Δηλαδή το πλαίσο αναφοράς χωρίζεται σε τετράγωνα (ας πούμε 64x64 pixel) και για όλα τα υπόλοιπα καρέ το αντίστοιχο τετράγωνο πολλαπλασιάζεται με έναν συντελεστή α ώστε να έχει περίπου την ίδια μέση τιμή με αυτό το τετράγωνο αναφοράς. Αυτό γίνεται για να διορθώσει διαφορές στη συνολική λαμπρότητα των καρέ, που μπορεί να οφείλονται στο ότι τα μισά τα τράβηξες στο ζενίθ (πολύ πιο σκοτεινά) και τα άλλα μισά κοντά στον ορίζοντα, ή σε διαφορετικές νύχτες.
4) Εκ νέου υπολογισμός ποιότητας των καρέ και απόδοση ενός σκορ που λειτουργεί ως βάρος. Αυτό το βήμα μπορεί να παραληφθεί και απλά να θεωρήσεις όλα τα καρέ εξίσου σημαντικά (όλα τα βάρη 1).
5) Υπολογισμός της τυπικής απόκλισης σ της κανονικοποιημένης και ζυγισμένης στίβας.
6) Αφαίρεση από την στίβα πιξελ που η τιμή τους αποκλίνει περισσότερο από κάποιον αριθμό τυπικών αποκλίσεων προς τα πάνω και προς τα κάτω (διαφορετικό προς την κάθε κατεύθυνση). Αυτό το βήμα λέγεται sigma clipping και μπορεί επίσης να παραληφθεί (όλη η στίβα συμμετέχει ανέπαφη στον τελικό υπολογισμό).

Έχοντας κάνει όλα αυτά, η τιμή του τελικού πίξελ υπολογίζεται ως εξής:

x = agg(pⁱwⁱ)

όπου p, w είναι η τιμή του κάθε πίξελ που απομένει στη στίβα και το αντίστοιχο βάρος. Η συνάρτηση agg είναι ή μέσος όρος ή διάμεσος ή μέγιστο ή ελάχιστο (τα τελευταία 2 χρησιμοποιούνται μόνο για διαγνωστικούς λόγους).

Ένα αεροπλάνο λοιπόν, αν έχεις πάνω από καμιά εικοσαριά καρέ και σωστά όρια στο βήμα (6) , θα απορριφθεί. Γιατί η στίβα που τροφοδοτεί το βήμα 6 έχει τιμές π.χ. 50, 51, 45, 51, 62, 50, 53, 25000, 50....

και είναι προφανές ότι το λαμπρό πίξελ 25000 (που αντιστοιχεί στο ίχνος του αεροπλάνου που πέρασε από αυτό το πίξελ στο καρέ 8) δεν πρόκειται να συμπεριληφθεί.

Η μέθοδος έχει όρια βέβαια. Δουλεύει για μικρές περιστασιακές ανωμαλίες όπως ένα ίχνος αεροπλάνου ή δορυφόρου ή ένα μικρό συννεφάκι που πέρασε πολύ γρήγορα από 2-3 καρέ, αλλά δε δουλεύει π.χ. αν ένα μεγαλύτερο σύννεφο τύχει και κάτσει σε περίπου το ίδιο σημείο για τις μισές λήψεις. Ή ένα κουνημένο καρέ, δεν έχει νόημα να το συμπεριλάβεις καθόλου στην επεξεργασία, δεν πρόκειται να προσφέρει πληροφορία, μόνο χώρο θα σου πιάσει και είναι σχεδόν σίγουρο ότι το 1 στα 100 πίξελ του που κατά τύχει θα επιζήσει από τον αλγόριθμο επειδή πέφτει μέσα στα όρια, δε θα είναι στ' αλήθεια σωστό.

Ταυτόχρονα δε θες να βάλεις πολύ αυστηρά όρια, γιατί στο στερέωμα υπάρχουν όντως πηγές τόσο ασθενείς που δεν αποκλείεται να έχεις καταγράψει κάτι μόνο στις μισές φωτογραφίες ή και λιγότερες. Στην ουσία λοιπόν πρέπει να ξεφορτωθείς πολύ ακραίες ανωμαλίες (όπως καρέ με σύννεφα ή κουνημένες λήψεις) από την αρχή, με χειρωνακτική επιλογή και στη συνέχεια να βρεις με δοκιμές τα μέγιστα δυνατά όρια για το sigma clipping που ξεφορτώνται μικροανωμαλίες χωρίς να θυσιάζουν πολύ σήμα. Εγώ είχα στα περισσότερα κομμάτια του μωσαϊκού όριο 5 τυπικές αποκλίσεις προς τα πάνω και 6 προς τα κάτω. Σε μερικά λίγο πιο ζόρικα (αεροπλάνα και τέτοια) κατέβασα το πάνω όριο στις 3.5 τυπικές αποκλίσεις. Τέλος στις δύο κεντρικές περιοχές με τα πολλά κόκκινα έβαλα πολύ μεγάλα όρια στο sigma clipping γιατί ειδικά αυτές δεν έχουν 50-150 καρέ, αλλά πάνω από 3000.

[ST48410]

Έχει περισσότερη εργασία από όσο μπορούσα να υποθέσω. Στο μυαλό μου έμοιαζε να είναι το πιο χρονοβόρο μέρος το στήσιμο του εξοπλισμού και η ρύθμιση προκειμένου να σημαδέψεις σωστά το σημείο του θόλου που ενδιαφέρει και να θέσεις τις παραμέτρους ώστε το σύστημα να κάνει tracking σωστά καθώς γυρίζει η γη. Μετά θεωρούσα ότι αναλάμβανε δράση το εξειδικευμένο software. Αν θέλει και έλεγχο και ξεδιάλεγμα μιας μιας στις φωτογραφίες ακούγεται πιο χρονοβόρο. Και φαντάζομαι ότι αρχικά θα πρέπει να έχει γίνει η πρώτη επεξεργασία τους για να αφαιρέσεις τη φωτορύπανση όπως έδειξες (που για χιλιάδες λήψεις επίσης απαιτεί χρόνο έστω και σε batch processing) γιατί στην πράσινη υπερφωτισμένη εκδοχή δεν θα φαίνονται και πολλά πολλά για να γίνει διαλογή.

Μπράβο. Τώρα βγάζει νόημα κάπως παραπάνω γιατί γίνονται προσπάθειες με τεράστιους αισθητήρες https://www.dpreview.com/news/755287093 ... inal-tests ή πολλαπλούς φακούς https://www.dpreview.com/news/189578268 ... hoto-array

[περαστική]

[νύχτα]

...

υπερυπέροχες!!

[νύχτα]

είμαι δεντρίστρια αφού, πιστεύω στα δέντρα αχ!