έργα τέχνης που μας άγγιξαν

[the comet the course the tail]

Το παρακάτω θα χαρακτηριστεί από τους ελιτιστές ως ένα "φτηνιάρικο μπιτάκι".

Εντωμεταξύ περνάει ένα κοινωνικό μήνυμα. Είναι τριτοκυμματικό και επιστρέφει -θεωρητικά- την προσβολή στα χιπ-χοπ τραγούδια που χαρακτηρίζουν τις γυναίκες bitches. Ο ελιτιστής όμως το προσπερνά αυτό.



Ενώ το παρακάτω... ΠΩ ΠΩ τέχνη!!! Τι αντικομφορμισμός! Τι επαναστατικότητα! (λέει ο ελιτιστής).

Ποιοι είναι οι ελιτιστές που θα θεωρήσουν το δεύτερο ως τέχνη; Δεν έχω καταλάβει ποιους θεωρείς ως τέτοιους. Τους καθηγητές πανεπιστημίου ή τους κριτικούς;

τον Mole

[AlienWay]

Το παρακάτω θα χαρακτηριστεί από τους ελιτιστές ως ένα "φτηνιάρικο μπιτάκι".

Εντωμεταξύ περνάει ένα κοινωνικό μήνυμα. Είναι τριτοκυμματικό και επιστρέφει -θεωρητικά- την προσβολή στα χιπ-χοπ τραγούδια που χαρακτηρίζουν τις γυναίκες bitches. Ο ελιτιστής όμως το προσπερνά αυτό.



Ενώ το παρακάτω... ΠΩ ΠΩ τέχνη!!! Τι αντικομφορμισμός! Τι επαναστατικότητα! (λέει ο ελιτιστής).

Ποιοι είναι οι ελιτιστές που θα θεωρήσουν το δεύτερο ως τέχνη; Δεν έχω καταλάβει ποιους θεωρείς ως τέτοιους. Τους καθηγητές πανεπιστημίου ή τους κριτικούς;

Ελιτιστές μπορεί να είναι:

- Οι λεφτάδες
- Οι Ακαδημαικοί
- Οι κριτικοί.
- Οι "ψαγμένοι" φαν.

Στην προκειμένη περίπτωση είναι οι δύο τελευταίες κατηγορίες.

Η Yoko Ono ας πούμε, αρέσει σε ελιτιστές.



Παράδειγμα ελιτιστών δημοσιογράφων/κριτικών είναι και αυτοί των περιοδικών μέταλ, που θέλουνε να αποδείξουν ότι μέταλ είναι μόνο το θρας και το πάουερ (και όλα τα άλλα τα θάβουν). Οι λεγόμενοι "πρωτοδισκάκηδες".

[ST48410]

Ενώ το παρακάτω... ΠΩ ΠΩ τέχνη!!! Τι αντικομφορμισμός! Τι επαναστατικότητα! (λέει ο ελιτιστής).

Θα πρέπει κατ΄αρχήν να δώσεις τις παρακάτω πληροφορίες:

* Ποιος το φτιάχνει (αυτό σημαίνει τι άλλο έχει φτιάξει αυτός);
* Πότε το φτιάχνει;

Μετά μπορεί να γίνει κάποια συζήτηση. Κανείς δεν θα σου πει έτσι γενικά "ΠΩ ΠΩ τέχνη!!! Τι αντικομφορμισμός! Τι επαναστατικότητα!" αν είναι του χώρου και ξέρει τι (του) γίνεται. Γενικά άνθρωποι που είναι της δουλειάς εντυπωσιάζονται πιο δύσκολα.

Να στο εξηγήσω και λίγο διαφορετικά. Επειδή θα έχεις δει κάποιους να θαυμάζουν έργα που δεν καταλαβαίνεις ή δεν σου αρέσουν και τους λες ελιτιστές (με τι κριτήρια;), δεν συνεπάγεται πως όποιο έργο δεν καταλαβαίνεις, το θαυμάζουν αυτοί.

[Bipsco]

Το παρακάτω θα χαρακτηριστεί από τους ελιτιστές ως ένα "φτηνιάρικο μπιτάκι".

Εντωμεταξύ περνάει ένα κοινωνικό μήνυμα. Είναι τριτοκυμματικό και επιστρέφει -θεωρητικά- την προσβολή στα χιπ-χοπ τραγούδια που χαρακτηρίζουν τις γυναίκες bitches. Ο ελιτιστής όμως το προσπερνά αυτό.



Ενώ το παρακάτω... ΠΩ ΠΩ τέχνη!!! Τι αντικομφορμισμός! Τι επαναστατικότητα! (λέει ο ελιτιστής).

Ποιοι είναι οι ελιτιστές που θα θεωρήσουν το δεύτερο ως τέχνη; Δεν έχω καταλάβει ποιους θεωρείς ως τέτοιους. Τους καθηγητές πανεπιστημίου ή τους κριτικούς;

Ελιτιστές μπορεί να είναι:

- Οι λεφτάδες
- Οι Ακαδημαικοί
- Οι κριτικοί.
- Οι "ψαγμένοι" φαν.

Στην προκειμένη περίπτωση είναι οι δύο τελευταίες κατηγορίες.

Η Yoko Ono ας πούμε, αρέσει σε ελιτιστές.



Παράδειγμα ελιτιστών δημοσιογράφων/κριτικών είναι και αυτοί των περιοδικών μέταλ, που θέλουνε να αποδείξουν ότι μέταλ είναι μόνο το θρας και το πάουερ (και όλα τα άλλα τα θάβουν). Οι λεγόμενοι "πρωτοδισκάκηδες".

Η Yoko Ono είναι αποτέλεσμα της άποψης πως τα πάντα είναι τέχνη. Σύγκρινε την τέχνη πριν το 1950 και μετά και δες την διαφορά. Ο ελιτισμός που στηρίζεται σε παραδεγμένες βάσεις δεν έχει αρνητική επίδραση.

[AlienWay]

Ενώ το παρακάτω... ΠΩ ΠΩ τέχνη!!! Τι αντικομφορμισμός! Τι επαναστατικότητα! (λέει ο ελιτιστής).

Θα πρέπει κατ΄αρχήν να δώσεις τις παρακάτω πληροφορίες:

* Ποιος το φτιάχνει (αυτό σημαίνει τι άλλο έχει φτιάξει αυτός);
* Πότε το φτιάχνει;

Ε, να



Πρόσεξε:

1.Το γεγονός ότι κάποιοι μπουρδολογούν σοβαροφανώς υπέρ αυτών των έργων, δεν μου λέει τίποτα. Εγώ κοιτάω αν λένε κάτι σε μένα προσωπικά.

2. Δεδομένου και εγώ ακούω dark ambient που είναι για λίγους, θεωρώ ακόμη και το noise τέχνη. Και τον Pollock. Ασχετα αν δεν μου λένε κάτι. Σε καμία περίπτωση όμως δεν συμφωνώ ότι υπάρχει έργο τέχνης που δεν είναι τέχνη.

[ST48410]

Ε, να

Τι να πιάσει και τι να αφήσει κανείς... Πολλά πράγματα και δεν έχω τόσο χρόνο. Με μια πρώτη πολύ επιπόλαια ακρόαση (που πιθανόν οδηγεί σε λάθος εκτίμηση) μου φαίνεται ότι το παραπάνω ακουμπάει περισσότερο στο χώρο της εμπορικής μουσικής και εκεί δεν με ενδιαφέρει να σχολιάσω ή να αξιολογήσω καλλιτεχνικά. Αν αρέσει σε κάποιους και το αγοράζουν, δε μου πέφτει λόγος.

Εγώ κοιτάω αν λένε κάτι σε μένα προσωπικά.

Καλά κάνεις. Αλλά να έχεις κατά νου ότι αυτό δεν είναι κριτήριο καλλιτεχνικής αξίας. Πολλές φορές μας αρέσουν πράγματα για εξωκαλλιτεχνικούς λόγους, συνεπώς δεν σημαίνει τίποτα για τη σπουδαιότητα αυτού που ακούμε το αν μας λέει κάτι ή όχι.

Σε καμία περίπτωση όμως δεν συμφωνώ ότι υπάρχει έργο τέχνης που δεν είναι τέχνη.

Αυτό δεν είμαι σίγουρος ότι το κατάλαβα.

[AlienWay]

Σε καμία περίπτωση όμως δεν συμφωνώ ότι υπάρχει έργο τέχνης που δεν είναι τέχνη.

Αυτό δεν είμαι σίγουρος ότι το κατάλαβα.

Δηλαδή όλα τα έργα τέχνης είναι τέχνη (αν όχι όλα, τότε τα περισσότερα). Γι αυτό και θεωρώ πιο σωστό να λέγεται ότι κάτι δεν είναι καλό, ή ότι δεν είναι καλή τέχνη (που κι αυτό υποκειμενικό είναι) παρά ότι δεν είναι καθόλου τέχνη.

[ST48410]

Δηλαδή όλα τα έργα τέχνης είναι τέχνη (αν όχι όλα, τότε τα περισσότερα). Γι αυτό και θεωρώ πιο σωστό να λέγεται ότι κάτι δεν είναι καλό, ή ότι δεν είναι καλή τέχνη (που κι αυτό υποκειμενικό είναι) παρά ότι δεν είναι καθόλου τέχνη.

Δεν θα διαφωνούσα με αυτό. Είναι περισσότερο θέμα ορισμού, παρά ουσίας. Οπότε Οκ.

Για το τονισμένο. Η κρίση για το ποια έργα τέχνης είναι καλά ή λιγότερο καλά είναι προσωπική και υποκειμενική αλλά όταν περάσουν κάποιες δεκαετίες ή καλύτερα αιώνες τα πράγματα παγιώνονται. Δεν υπάρχει ας πούμε καμία αμφιβολία σήμερα για τον αν ο Μπαχ ήταν ο καλύτερος συνθέτης της εποχής του. Δεν είναι κάτι σχετικό. Βλέπεις και συγκρίνεις τα έργα όλων των τότε συνθετών και φαίνεται η διαφορά στην φαντασία, την πολυπλοκότητα, την ευρηματικότητα, η σημασία στη λεπτομέρεια και η ποιότητα των έργων του καθενός. Όταν ζεις μέσα στην εποχή αυτό για διάφορους λόγους δεν είναι δυνατό.

[AlienWay]

Δηλαδή όλα τα έργα τέχνης είναι τέχνη (αν όχι όλα, τότε τα περισσότερα). Γι αυτό και θεωρώ πιο σωστό να λέγεται ότι κάτι δεν είναι καλό, ή ότι δεν είναι καλή τέχνη (που κι αυτό υποκειμενικό είναι) παρά ότι δεν είναι καθόλου τέχνη.

Δεν θα διαφωνούσα με αυτό. Είναι περισσότερο θέμα ορισμού, παρά ουσίας. Οπότε Οκ.

Για το τονισμένο. Η κρίση για το ποια έργα τέχνης είναι καλά ή λιγότερο καλά είναι προσωπική και υποκειμενική αλλά όταν περάσουν κάποιες δεκαετίες ή καλύτερα αιώνες τα πράγματα παγιώνονται. Δεν υπάρχει ας πούμε καμία αμφιβολία σήμερα για τον αν ο Μπαχ ήταν ο καλύτερος συνθέτης της εποχής του. Δεν είναι κάτι σχετικό. Βλέπεις και συγκρίνεις τα έργα όλων των τότε συνθετών και φαίνεται η διαφορά στην φαντασία, την πολυπλοκότητα, την ευρηματικότητα, η σημασία στη λεπτομέρεια και η ποιότητα των έργων του καθενός. Όταν ζεις μέσα στην εποχή αυτό για διάφορους λόγους δεν είναι δυνατό.

H διαχρονικότητα είναι πάντα ο καθοριστικός παράγοντας.

[ST48410]

Δηλαδή όλα τα έργα τέχνης είναι τέχνη (αν όχι όλα, τότε τα περισσότερα). Γι αυτό και θεωρώ πιο σωστό να λέγεται ότι κάτι δεν είναι καλό, ή ότι δεν είναι καλή τέχνη (που κι αυτό υποκειμενικό είναι) παρά ότι δεν είναι καθόλου τέχνη.

Δεν θα διαφωνούσα με αυτό. Είναι περισσότερο θέμα ορισμού, παρά ουσίας. Οπότε Οκ.

Για το τονισμένο. Η κρίση για το ποια έργα τέχνης είναι καλά ή λιγότερο καλά είναι προσωπική και υποκειμενική αλλά όταν περάσουν κάποιες δεκαετίες ή καλύτερα αιώνες τα πράγματα παγιώνονται. Δεν υπάρχει ας πούμε καμία αμφιβολία σήμερα για τον αν ο Μπαχ ήταν ο καλύτερος συνθέτης της εποχής του. Δεν είναι κάτι σχετικό. Βλέπεις και συγκρίνεις τα έργα όλων των τότε συνθετών και φαίνεται η διαφορά στην φαντασία, την πολυπλοκότητα, την ευρηματικότητα, η σημασία στη λεπτομέρεια και η ποιότητα των έργων του καθενός. Όταν ζεις μέσα στην εποχή αυτό για διάφορους λόγους δεν είναι δυνατό.

H διαχρονικότητα είναι πάντα ο καθοριστικός παράγοντας.

Μόνο που αυτή κρίθηκε πολύ πολύ αργότερα. Όταν πέθανε ο μακαρίτης και έλεγες το όνομά του, αρκετοί αναφέρονταν στο γιο ο οποίος ήταν επίσης καλός συνθέτης (όπως και κάποιοι άλλοι από τους γιους του) και κάπως πιο διάσημος εκείνη την εποχή από τον πατέρα. Ωστόσο δεν συγκρίνονται.

[Null]

[Who is The 4th man]

από τό κόκκινο βιβλίο-c.g.jung

[νύχτα]

μου αρέσει αυτό, πολύ

[Σπανοβαγγελοδημήτρης]

Πρόκειται για έναν από τους πιο διάσημους παγκόσμιους πίνακες, όχι μόνο για την τέχνη αλλά και για την ιστορία που τον ενέπνευσε.
Σύμφωνα με το μύθο, ο γέρος που ζωγραφίστηκε στον πίνακα καταδικάστηκε σε λιμοκτονία και μπορούσε να τον επισκεφτεί μόνο η κόρη του ,για να βλέπει την καταστροφή του σώματός του μέρα με τη μέρα.
Η γυναίκα δεν μπορούσε να αντέξει αυτήν την κατάσταση, αλλά πήγαινε κάθε μέρα και δεν μπορούσε να φέρει ούτε φαγητό ούτε νερό. Στη συνέχεια, έκανε ένα «θαύμα», κάτι που κανείς δεν μπορούσε να κάνει εκείνη την εποχή και πολύ λιγότερο θα ήταν δυνατό να γίνει και σήμερα, τον θήλαζε από το γάλα της, ώστε να μην υποφέρει από αυτόν τον σίγουρο και φρικτό θάνατο.
Άρχισε όμως η δυσπιστία του κόσμου περνούσαν οι μέρες και ήταν ακόμα ζωντανός, σε καλή κατάσταση, με καλή εμφάνιση. Κάποια στιγμή ένας από τους φρουρούς που ήταν άγρυπνος, ανακάλυψε το μυστικό, είδε τη σκηνή του θηλασμού και ήταν σοκαρισμένος, όπως και οι υπόλοιποι φυλακισμένοι, έχοντας επίγνωση του τι συνέβαινε.
Αντιμέτωποι με μια τέτοια επίδειξη αγάπης, οι δικαστές αποφάσισαν, προς τιμήν της αγάπης, από την αφοσίωση της κόρης στον πατέρα της, να τον απελευθερώσουν. Είναι αγάπη που ξεπερνά όλους τους γήινους κανόνες και όρια. Το Έλεος είναι ένας από τους πυλώνες της Ανθρωπότητας μας.

Καλλιτέχνης: Jean-Baptiste Deshays (18ος αιώνας)"

[αλασκα15++]

Πρόκειται για έναν από τους πιο διάσημους παγκόσμιους πίνακες, όχι μόνο για την τέχνη αλλά και για την ιστορία που τον ενέπνευσε.
Σύμφωνα με το μύθο, ο γέρος που ζωγραφίστηκε στον πίνακα καταδικάστηκε σε λιμοκτονία και μπορούσε να τον επισκεφτεί μόνο η κόρη του ,για να βλέπει την καταστροφή του σώματός του μέρα με τη μέρα.
Η γυναίκα δεν μπορούσε να αντέξει αυτήν την κατάσταση, αλλά πήγαινε κάθε μέρα και δεν μπορούσε να φέρει ούτε φαγητό ούτε νερό. Στη συνέχεια, έκανε ένα «θαύμα», κάτι που κανείς δεν μπορούσε να κάνει εκείνη την εποχή και πολύ λιγότερο θα ήταν δυνατό να γίνει και σήμερα, τον θήλαζε από το γάλα της, ώστε να μην υποφέρει από αυτόν τον σίγουρο και φρικτό θάνατο.
Άρχισε όμως η δυσπιστία του κόσμου περνούσαν οι μέρες και ήταν ακόμα ζωντανός, σε καλή κατάσταση, με καλή εμφάνιση. Κάποια στιγμή ένας από τους φρουρούς που ήταν άγρυπνος, ανακάλυψε το μυστικό, είδε τη σκηνή του θηλασμού και ήταν σοκαρισμένος, όπως και οι υπόλοιποι φυλακισμένοι, έχοντας επίγνωση του τι συνέβαινε.
Αντιμέτωποι με μια τέτοια επίδειξη αγάπης, οι δικαστές αποφάσισαν, προς τιμήν της αγάπης, από την αφοσίωση της κόρης στον πατέρα της, να τον απελευθερώσουν. Είναι αγάπη που ξεπερνά όλους τους γήινους κανόνες και όρια. Το Έλεος είναι ένας από τους πυλώνες της Ανθρωπότητας μας.

Καλλιτέχνης: Jean-Baptiste Deshays (18ος αιώνας)"

Ένα έργο τέχνης είναι ανεξιχνίαστο . Το κοιτάς και σε αφήνει να έχεις πολλά ερωτηματικά .