έργα τέχνης που μας άγγιξαν

[νύχτα]

το φιλί

Magritte ή Κlimt;

To πρώτο που σκέφτηκα ήταν το πρώτο.

από έργα καλλιτεχνών, επιλέγω όλα του Πικάσο, έχουν μια
αγριότητα που πολύ μου ταιριάζει, και κάτι πολύ βασικό, τα μάτια
συνήθως παραμένουν ορθάνοιχτα


αναφερόμουν στο φιλί των ερωτευμένων, όμως

[ST48410]

Tην έχουμε ξανακάνει αυτή τη συζήτηση. Συνοπτικά, καλλιτέχνες όπως ο Πόλλοκ κι ο Ρόθκο προωθήθηκαν από τη CIA (όσο κι αν αυτό μοιάζει νουβέλα του John Le Carre) σαν ένδειξη δημιουργικής ελευθερίας απότοκης του δυτικού τρόπου ζωής. Η πραγματικότητα είναι ότι χωρίς την υποστήριξη της αμερικανικής κυβέρνησης τα έργα τους θα πωλούνταν σε παζάρια. Μια φούσκα που επιβλήθηκε να περνάει για τέχνη με αμφισβητήσιμη διαχρονικότητα.

Τώρα, είμαι φυσικά υπέρ του θάρρους και της φαντασίας μα ρώτα τον εαυτό σου. Αν δεν είχες υποστεί κι εσύ όπως κι εγώ κι όλος ο δυτικός κόσμος την καπιταλιστική προπαγάνδα κι έβλεπες έναν Ρόθκο ή έναν Πόλλοκ. Πόσο θα σε συγκινούσε;

Τι να κάνω που δεν είμαι σίγουρος πότε μιλάς σοβαρά και πότε χρησιμοποιείς δημιουργικές υπερβολές (κατά το δημιουργική ασάφεια);

Οι πίνακες αυτοί ελάχιστα θα με συγκινούσαν πριν μάθω ιστορία της τέχνης και πριν καταλάβω (σε ένα κάποιο μικρό βαθμό) τι είναι καλλιτεχνικώς αξιόλογο και τι όχι. Δηλαδή πρώτα έπρεπε να γνωρίσω τον Ιμπρεσιονισμό, τον Εξπρεσιονισμό, τον Κυβισμό κλπ ρεύματα στη στροφή του προηγούμενου αιώνα, να δω τη Ρωσική Πρωτοπορία, να καταλάβω χοντρικά πως η μια εποχή οδηγεί στην άλλη, και τι πρόβλημα έχει ο καλλιτέχνης στις διάφορες ιστορικές στιγμές και μετά να δω τι οδήγησε σε αυτές τις αφαιρετικές δημιουργίες. Αλλιώς δεν θα μου πουν και πολλά ή μπορεί να μου πουν για άσχετους με την τέχνη λόγους.

Μια που αγαπάμε κι οι δυο τη μουσική να σου δώσω ένα παράδειγμα από εκεί. Είναι σαν να σου παραγγείλει κάποιος να γράψεις ένα κομμάτι για πιάνο που δεν θα είναι Μότζαρτ, Μπαχ, Μπετόβεν, Λιστ, Σοπέν, Ντεμπυσσύ κλπ κλπ κλπ (και βάλε ΟΛΑ τα ονόματα ΟΣΩΝ ξέρεις και έχεις ακούσει). Και να σου πει ότι όχι μόνο δεν θα γράψεις μία μελωδία που να μοιάζει σε αυτούς, αλλά ούτε καν θα εναρμονίσεις με τους τρόπους που το έκαναν και δεν θα χρησιμοποιήσεις τις τεχνοτροπίες τους στη σύνθεση. Με ανάλογα προβλήματα πάλευαν οι καλλιτέχνες της (σοβαρής) τέχνης όλων των εποχών και για διάφορους λόγους ακόμα περισσότερο στον 20 αιώνα.

Αυτό που κρίνεις λοιπόν είναι αν το έργο του χ καλλιτέχνη έχει ταυτότητα, έχει αναγνωρίσιμο προσωπικό στυλ, είναι μπροστά από την εποχή του και όχι αναμάσημα περασμένων τεχνικών/τεχνοτροπιών και αν τα επιμέρους έργα έχουν αρτιότητα, ευφυής ιδέες στην επίλυση δομικών προβλημάτων, αν επηρεάζουν την εξέλιξη της τέχνης, κοκ. Το να σε συγκινεί απλώς μπορεί να λέει πολλά, μπορεί και όχι γιατί συχνά μας συγκινούν διάφορα μη αξιόλογα πράγματα που είναι συνδεδεμένα με ξεχωριστές για εμάς αναμνήσεις.

[ΣΚΕΠΤΙΚΟΣ]

.

Μετά τις κονσέρβες τού Γουόρχολ καί το νά σκουπίσεις τά χέρια σου

με τυχαίες δαχτυλιές μέ σκατά σέ εναν καμβά θεωρείται Τέχνη.....

Η Αφηρημένη Τέχνη είναι ένα παιδάκι πού μουτζουρώνει καμβάδες.....

.

[omg kai 3 lol]

Θέλουν να μας πείσουν ότι αυτό δεν είναι τέχνη (του Royo είναι)




Ενώ αυτό (του Polock), θεωρούν ότι είναι τέχνη



Εγώ δεν αρνούμαι ότι ο Pollock είναι καλλιτέχνης (κι ας μη μου αρέσει καθόλου), απλώς υπογραμμίζω την αντίφαση.

Αξίζει να σημειωθεί ότι όταν συνομιλούσα με έναν "ψαγμένο λογοτέχνη" που θεωρούσε ότι ο Royo δεν είναι τέχνη, αλλά ότι ο Pollock είναι, αυτός μου είπε το εξής επικό:

Οτι ο Royo -λέει- προσφέρεται για μαζική κατανάλωση γιατί τυπώνεται ακόμη και σε φλιτζάνια. Ενώ ο Pollock ΕΙΝΑΙ τέχνη γιατί έχει κερδίσει "τις ελίτ" (εννοεί τους πλούσιους συλλέκτες).

Και κατά τ' άλλα, αυτός που μου το είπε, δήλωνε αριστερών φρονημάτων.

η αφηρημένη τέχνη κέρδισε τις ελίτ στις αρχές του προηγούμενου αιώνα ως φάρσα, όταν διάφοροι πλούσιοι γόνοι άρχισαν να κοντραριζονται μεταξύ τους αγοράζοντας άσημα αφηρημένα έργα σε υπέρογκες τιμές για να επιδείξουν το πλούτο τους στις δεξιώσεις και στα γκαλά

το ίδιο τρεντ εξακολουθεί να ισχύει μέχρι σήμερα

[AlienWay]

Θέλουν να μας πείσουν ότι αυτό δεν είναι τέχνη (του Royo είναι)




Ενώ αυτό (του Polock), θεωρούν ότι είναι τέχνη



Εγώ δεν αρνούμαι ότι ο Pollock είναι καλλιτέχνης (κι ας μη μου αρέσει καθόλου), απλώς υπογραμμίζω την αντίφαση.

Αξίζει να σημειωθεί ότι όταν συνομιλούσα με έναν "ψαγμένο λογοτέχνη" που θεωρούσε ότι ο Royo δεν είναι τέχνη, αλλά ότι ο Pollock είναι, αυτός μου είπε το εξής επικό:

Οτι ο Royo -λέει- προσφέρεται για μαζική κατανάλωση γιατί τυπώνεται ακόμη και σε φλιτζάνια. Ενώ ο Pollock ΕΙΝΑΙ τέχνη γιατί έχει κερδίσει "τις ελίτ" (εννοεί τους πλούσιους συλλέκτες).

Και κατά τ' άλλα, αυτός που μου το είπε, δήλωνε αριστερών φρονημάτων.

η αφηρημένη τέχνη κέρδισε τις ελίτ στις αρχές του προηγούμενου αιώνα ως φάρσα, όταν διάφοροι πλούσιοι γόνοι άρχισαν να κοντραριζονται μεταξύ τους αγοράζοντας άσημα αφηρημένα έργα σε υπέρογκες τιμές για να επιδείξουν το πλούτο τους στις δεξιώσεις και στα γκαλά

το ίδιο τρεντ εξακολουθεί να ισχύει μέχρι σήμερα

Παραπάνω που μίλησα για ελίτ είναι γιατί δεν φοβάμαι τις λέξεις (μερικοί θεωρούν όπως είπαν παρακάτω ότι οι ελίτ προσδιορίζονται μόνο ως λεφτάδες, αλλά εγώ εντάσσω στην έννοια και τις ακαδημαικές ελίτ).

Ακριβώς έτσι όπως τα λες είναι. Απλώς έχουν αλλάξει έντεχνα τις λέξεις και βαφτίζουν το κρέας ψάρι. Εχω και αλλα να πω, αλλά δεν είναι εντός του θέματος.

[Bipsco]

AlienWay Είναι τα έργα του Μίλο Μανάρα τέχνη;

[Χαοτικός]

AlienWay Είναι τα έργα του Μίλο Μανάρα τέχνη;

[omg kai 3 lol]

τεχνη ειναι η εκφραση- εξωτερικευση ενος εσωτερικου συναισθηματος,

το αν και κατα ποσο θα αγγιζει τον εξωτερικο θεατη ειναι αλλη υποθεση,

καποτε ειχαν ρωτησει εναν ελληνα βραβευμενο ποιητη τι εννοουσε σε 2 στιχους του κι απαντησε:

που να θυμαμαι μετα απο τοσα χρονια..

[AlienWay]

AlienWay Είναι τα έργα του Μίλο Μανάρα τέχνη;

Εννοείται, ρε φίλε, σε κομιξάκια το ρωτάς

Για να επεκταθώ και λίγο: Σε όλες τις μορφές τις τέχνης υπάρχει η άποψη ότι "όποιος τις κάνει, κάνει τέχνη". Το οποίο μεταφράζεται και ως "αν ένα έργο μιλήσει έστω και σε έναν, είναι τέχνη".

Στη μουσική για παράδειγμα έχουμε είδη όπως το noise, το industrial κλπ, που ξεκίνησαν ως αντικομφορμιστικά είδη "ενάντια στο καθεστώς της μουσικής" και ότι "θέλουν να δείξουν πως ο καθένας μπορεί να κάνει μουσική". Στην πράξη είναι θόρυβοι που παράγουν κάτι τενεκέδες όταν τους χτυπάνε.

Ε, κάτι τέτοιο είναι που ισχύει και στη ζωγραφική. "Σημασία έχει ότι μιλάει σε κάποιο κοινό" λένε για την αφηρημένη τέχνη, αλλά την ίδια στιγμή κατακρίνουν έργα που επίσης μιλάνε σε κάποιο κοινό.

[AlienWay]

Το παρακάτω θα χαρακτηριστεί από τους ελιτιστές ως ένα "φτηνιάρικο μπιτάκι".

Εντωμεταξύ περνάει ένα κοινωνικό μήνυμα. Είναι τριτοκυμματικό και επιστρέφει -θεωρητικά- την προσβολή στα χιπ-χοπ τραγούδια που χαρακτηρίζουν τις γυναίκες bitches. Ο ελιτιστής όμως το προσπερνά αυτό.



Ενώ το παρακάτω... ΠΩ ΠΩ τέχνη!!! Τι αντικομφορμισμός! Τι επαναστατικότητα! (λέει ο ελιτιστής).

[νύχτα]

οι δημιουργοί άραγε αναρωτιούνται αν κάνουν τέχνη;

[AlienWay]

Boris Vallejo

Η αρπαγή της Περσεφόνης από τον Αδη.

[Bipsco]

AlienWay Είναι τα έργα του Μίλο Μανάρα τέχνη;

Εννοείται, ρε φίλε, σε κομιξάκια το ρωτάς

Για να επεκταθώ και λίγο: Σε όλες τις μορφές τις τέχνης υπάρχει η άποψη ότι "όποιος τις κάνει, κάνει τέχνη". Το οποίο μεταφράζεται και ως "αν ένα έργο μιλήσει έστω και σε έναν, είναι τέχνη".

Στη μουσική για παράδειγμα έχουμε είδη όπως το noise, το industrial κλπ, που ξεκίνησαν ως αντικομφορμιστικά είδη "ενάντια στο καθεστώς της μουσικής" και ότι "θέλουν να δείξουν πως ο καθένας μπορεί να κάνει μουσική". Στην πράξη είναι θόρυβοι που παράγουν κάτι τενεκέδες όταν τους χτυπάνε.

Ε, κάτι τέτοιο είναι που ισχύει και στη ζωγραφική. "Σημασία έχει ότι μιλάει σε κάποιο κοινό" λένε για την αφηρημένη τέχνη, αλλά την ίδια στιγμή κατακρίνουν έργα που επίσης μιλάνε σε κάποιο κοινό.

Επομένως, κάθε δημιούργημα είναι τέχνη. Έκανα την ερώτηση γιατί πολλοί θεωρούν ως (καλή) τέχνη ό,τι τους αρέσει και βρίζουν όσους θεωρούν πως ασχολούνται με σκουπίδια. Είναι τέχνη ο Bieber ή ο Snik, όχι μόνο οι μπάντες που σου αρέσουν.

[AlienWay]

AlienWay Είναι τα έργα του Μίλο Μανάρα τέχνη;

Εννοείται, ρε φίλε, σε κομιξάκια το ρωτάς

Για να επεκταθώ και λίγο: Σε όλες τις μορφές τις τέχνης υπάρχει η άποψη ότι "όποιος τις κάνει, κάνει τέχνη". Το οποίο μεταφράζεται και ως "αν ένα έργο μιλήσει έστω και σε έναν, είναι τέχνη".

Στη μουσική για παράδειγμα έχουμε είδη όπως το noise, το industrial κλπ, που ξεκίνησαν ως αντικομφορμιστικά είδη "ενάντια στο καθεστώς της μουσικής" και ότι "θέλουν να δείξουν πως ο καθένας μπορεί να κάνει μουσική". Στην πράξη είναι θόρυβοι που παράγουν κάτι τενεκέδες όταν τους χτυπάνε.

Ε, κάτι τέτοιο είναι που ισχύει και στη ζωγραφική. "Σημασία έχει ότι μιλάει σε κάποιο κοινό" λένε για την αφηρημένη τέχνη, αλλά την ίδια στιγμή κατακρίνουν έργα που επίσης μιλάνε σε κάποιο κοινό.

Επομένως, κάθε δημιούργημα είναι τέχνη. Έκανα την ερώτηση γιατί πολλοί θεωρούν ως (καλή) τέχνη ό,τι τους αρέσει και βρίζουν όσους θεωρούν πως ασχολούνται με σκουπίδια. Είναι τέχνη ο Bieber ή ο Snik, όχι μόνο οι μπάντες που σου αρέσουν.

Ε, ναι το να πει κάποιος ότι το βρίσκει κακό, ή έστω "κακή τέχνη", είναι σεβαστό. Αλλά το να λέει "δεν είναι καν τέχνη", είναι βαριά κουβέντα, που λέγεται ελαφρά τη καρδία.

[Bipsco]

Το παρακάτω θα χαρακτηριστεί από τους ελιτιστές ως ένα "φτηνιάρικο μπιτάκι".

Εντωμεταξύ περνάει ένα κοινωνικό μήνυμα. Είναι τριτοκυμματικό και επιστρέφει -θεωρητικά- την προσβολή στα χιπ-χοπ τραγούδια που χαρακτηρίζουν τις γυναίκες bitches. Ο ελιτιστής όμως το προσπερνά αυτό.



Ενώ το παρακάτω... ΠΩ ΠΩ τέχνη!!! Τι αντικομφορμισμός! Τι επαναστατικότητα! (λέει ο ελιτιστής).

Ποιοι είναι οι ελιτιστές που θα θεωρήσουν το δεύτερο ως τέχνη; Δεν έχω καταλάβει ποιους θεωρείς ως τέτοιους. Τους καθηγητές πανεπιστημίου ή τους κριτικούς;