Το Σύνδρομο Σταντάλ

Φωτογραφία, ζωγραφική, γλυπτική, ψηφιδωτά, κ.ά.
Άβαταρ μέλους
1451
Δημοσιεύσεις: 1914
Εγγραφή: 14 Ιουν 2018, 10:46
Phorum.gr user: Nikos1451
Τοποθεσία: Ελλάδα

Re: Το Σύνδρομο Σταντάλ

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από 1451 » 23 Νοέμ 2020, 15:46

Γιατρός δεν είμαι αλλά το να λέει ο άλλος ότι δεν είναι καλά επειδή είδε μια ζωγραφιά, όσο να είναι δυσκολεύομαι να τον πιστέψω.
Φαντάσου να ζητάς αναρρωτική άδεια επειδή είδες μια ζωγραφιά, σίγουρα θα την ενέκριναν.

Άβαταρ μέλους
ΣΚΕΠΤΙΚΟΣ
Δημοσιεύσεις: 8147
Εγγραφή: 12 Μάιος 2018, 23:44
Phorum.gr user: ΣΚΕΠΤΙΚΟΣ

Re: Το Σύνδρομο Σταντάλ

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από ΣΚΕΠΤΙΚΟΣ » 23 Νοέμ 2020, 18:16

νύχτα έγραψε:
22 Νοέμ 2020, 21:46
Το σύνδρομο Σταντάλ (Stendhal Syndrome) είναι μια ψυχοσωματική ασθένεια που συμβαίνει ως αντίδραση στην τέχνη και είναι επίσης γνωστό ως υπερκουλτούρα.

Η συγκεκριμένη κατάσταση παράγει μια συντριπτική αντίδραση σε ένα… overdose έργων τέχνης που βρίσκονται σε ένα μέρος ή δημιουργείται αν ένα μεμονωμένο έργο τέχνης είναι ιδιαίτερα ελκυστικό για τον θεατή. Το σύνδρομο Σταντάλ παράγει πραγματικά σωματικά συμπτώματα ως αποτέλεσμα της ψυχολογικής και συναισθηματικής αντίδρασης στην τέχνη.

Το σύνδρομο Σταντάλ ονομάστηκε έτσι προς τιμήν του διάσημου Γάλλου συγγραφέα, Σταντάλ, ο οποίος βίωσε συντριπτικά συμπτώματα άγχους και μάλιστα λιποθύμησε παρακολουθώντας έργα τέχνης στην Ιταλία.

«Βγαίνοντας από τη Σάντα Κρότσε, είχα ταχυκαρδία, ένιωθα ότι δεν απέμενε ζωή μέσα μου, περπατούσα και φοβόμουν ότι θα πέσω», αναφέρει ο Σταντάλ στις ταξιδιωτικές του αναμνήσεις. Aιτία της αδιαθεσίας ήταν η επίσκεψή του στη Φλωρεντία. Tο 1817, περιπλανώμενος στην πόλη όπου στριμώχνονται τα περισσότερα αριστουργήματα της ιταλικής αναγέννησης, ένιωσε το βάρος των αιώνων της ιστορίας και των λαμπρών καλλιτεχνικών επιτευγμάτων να τον πιέζει σε σημείο ασφυξίας. Όταν πια ήρθε αντιμέτωπος με τους τάφους του Μιχαήλ Άγγελου, του Γαλιλαίου, του Μακιαβέλι, τα έργα του Τζιότο, του Τσιμαμπούε, του Ντονατέλλο στη Βασιλική της Σάντα Κρότσε κατέρρευσε.

Ηταν, ωστόσο, μόλις το 1970 όταν η Ιταλίδα ψυχολόγος Γκρατσιέλα Μαγκερίνι χρησιμοποίησε αυτό τον όρο για ασθενείς της με συμπτώματα παρόμοια με αυτά που περιγράφει για πρώτη φορά ο Σταντάλ τον 19ο αιώνα.

Τα συμπτώματα του συνδρόμου Σταντάλ περιλαμβάνουν άγχος, ταχυπαλμία, ζάλη, αποπροσανατολισμό και λιποθυμία. Ορισμένα άτομα που βιώνουν αυτή την κατάσταση έχει παρατηρηθεί πως παρουσιάζουν ακόμα και ψευδαισθήσεις, την ώρα που παρατηρούν σπουδαία έργα τέχνης.

Το σύνδρομο Σταντάλ μπορεί να το βιώσει οποιοσδήποτε συγκλονιστεί από καλλιτεχνικά αριστουργήματα. Συχνά εμφανίζεται, ωστόσο, σε άτομα που επισκέπτονται έργα τέχνης στη Φλωρεντία της Ιταλίας για το λόγο αυτό ονομάζεται επίσης σύνδρομο Φλωρεντίας.

Το συγκεκριμένο σύνδρομο εμφανίζεται μάλιστα τόσο συχνά στη Φλωρεντία, ώστε το νοσοκομειακό προσωπικό που εργάζεται στην περιοχή αναφέρει ότι πολλές φορές αποπροσανατολισμένοι ασθενείς φτάνουν στα νοσοκομεία της πόλης αμέσως μετά την επίσκεψή τους σε μουσεία ή γκαλερί, όπου είδαν από κοντά κάποια σημαντικά έργα τέχνης.

Οι ταξιδιωτικοί πράκτορες συχνά συμβουλεύουν τους τουρίστες να μην προσπαθούν να επισκεφθούν όλα τα έργα τέχνης μονομιάς όταν ταξιδεύουν στην Ιταλία, προκειμένου να αποφύγουν την ανάπτυξη του συνδρόμου Σταντάλ. Τους συμβουλεύουν, επίσης, να εξισορροπούν το χρόνο τους ανάμεσα στις επισκέψεις σε μουσεία και βόλτες στην αγορά, ή στην παρακολούθηση αθλητικών εκδηλώσεων.

Με τον τρόπο αυτό μειώνονται οι πιθανότητες ο τουρίστας να συγκλονιστεί από την υπερβολική καλλιτεχνική ομορφιά και κατά συνέπεια μειώνονται και οι πιθανότητες να εμφανίσει τα συμπτώματα του συνδρόμου Σταντάλ.

Στο βιβλίο της για το σύνδρομο Σταντάλ η δρ Μαγκερίνι εξηγεί πως το σύνδρομο αυτό είναι μια σπάνια ψυχοσωματική ασθένεια που εμφανίζεται συνήθως στους τουρίστες που αγχώνονται επειδή θέλουν να προλάβουν να τα δουν όλα μονομιάς και επισκέπτονται σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα μουσεία, γκαλερί τέχνης και ιστορικά μνημεία.

Παρόμοια σύνδρομα, όπως το σύνδρομο του Παρισιού ή το σύνδρομο της Ιερουσαλήμ έχουν συμβεί σ’ αυτές τις πόλεις, καθώς τα άτομα βλέπουν σημαντικά πολιτιστικά ή θρησκευτικά μνημεία. Για μερικούς τα συμπτώματα των συνδρόμων αυτών έχουν οδηγήσει ακόμα και σε νοσηλεία και έχουν δημιουργήσει την ανάγκη σε κάποια άτομα να υποβληθούν σε αντικαταθλιπτικές θεραπείες.


http://www.medinova.gr/ti-einai-to-syndromo-stantal/




δεν το γνώριζα, μου φάνηκε ιδιαίτερα ενδιαφέρον
και θα αναζητήσω κι άλλες πληροφορίες

έχει τύχει να αισθανθώ δυσφορία παρατηρώντας κάποιο έργο,
μα δεν είχα την τύχη να επισκεφθώ μουσεία που φιλοξενούν
έργα που αγαπώ πολύ, οπότε δεν έχω σχετική εμπειρία

το έχει βιώσει κανείς σας;

.


Υπάρχουν άνθρωποι πού είδαν την Ακρόπολη καί έβαλαν τα κλάματα.....αλλοι λιποθύμησαν..... :102:


Εγώ επαθα τό Σύνδρομο Λονδίνο.....

Πρώτη φορά πού βγήκα εξωτερικό μέ ΙΝΤΕRAIL Pass καί πίνω καφέ στό Covent Garden.....

Πιάνω συζήτηση μέ μιά Lady καί μού προτείνει νά πάμε Νασιοναλ Πινακωτέκ.....

Με τό πού μπαίνω βλέπω τό " Κορίτσι με τό περιστέρι " τού Πικάσσο.....πρίν αρχίσει να παίζει μέ τούς κύβους..... :roll:

Μέ τό πού κάνω αριστερά Ω Θεοί.....Ω ΘΕΟΙ..... " η Πτώση τού Φαέθωντα "..... :romance-hearteyes: .....:blm:

Τής λέω.....αυτό είναι πού εφτιαξε ο ίδιος ο Ζωγράφος ;;;..... :o

Μού λέει.....τά μάτια σου έχουν Ερωτα..... :romance-hearteyes:



Αυτή η Γυναίκα μέ μύησε στήν Τέχνη πού πολύ αγάπησα.....



.





Εικόνα




.
Ταφόπλακα τού Μέλλοντος τών Παιδιών μας η Γραφειοκρατεία καί οί Συντάξεις άνω τών 400 € ....

Δουλειά δέν έχει ό Διάολος γαμάει τά Παιδιά του .... Έλληνική Λαική Σοφία

Δέν ξέρεις κάν τό Λόγο ..........γιά νά μάς Ύποτάξης .........Σαδιστάκο ...

αλασκα15++
Δημοσιεύσεις: 443
Εγγραφή: 20 Οκτ 2019, 21:22

Re: Το Σύνδρομο Σταντάλ

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από αλασκα15++ » 23 Νοέμ 2020, 20:33

Τα συμπτώματα μοιάζουν λίγο μ' αυτά της κρίσης πανικού. Το βρίσκω υπερβολικό και κουραστικό να τρέχεις από το ένα μουσείο στο άλλο και από ένα αξιοθέατο στο άλλο . Και ιδίως σε πόλεις όπως η Φλωρεντία που έχει άπειρα από αυτά .
Εμένα δεν μου έχει συμβεί κάτι παρόμοιο . Συνήθως δεν νιώθω άσχημα βλέποντας ένα έργο τέχνης(ακόμα και αν με κάνει να κλάψω ) και σε μουσείο δεν με ενδιαφέρουν όλοι οι πίνακες.
Η τέχνη με βοηθά να καταλάβω καλύτερα το φανταστικό, το δικό μου και των άλλων.

Απάντηση


  • Παραπλήσια Θέματα
    Απαντήσεις
    Προβολές
    Τελευταία δημοσίευση

Επιστροφή στο “Eικαστικές τέχνες”

Phorum.com.gr : Αποποίηση Ευθυνών