Το Σύνδρομο Σταντάλ
Δημοσιεύτηκε: 22 Νοέμ 2020, 21:46
Το σύνδρομο Σταντάλ (Stendhal Syndrome) είναι μια ψυχοσωματική ασθένεια που συμβαίνει ως αντίδραση στην τέχνη και είναι επίσης γνωστό ως υπερκουλτούρα.
Η συγκεκριμένη κατάσταση παράγει μια συντριπτική αντίδραση σε ένα… overdose έργων τέχνης που βρίσκονται σε ένα μέρος ή δημιουργείται αν ένα μεμονωμένο έργο τέχνης είναι ιδιαίτερα ελκυστικό για τον θεατή. Το σύνδρομο Σταντάλ παράγει πραγματικά σωματικά συμπτώματα ως αποτέλεσμα της ψυχολογικής και συναισθηματικής αντίδρασης στην τέχνη.
Το σύνδρομο Σταντάλ ονομάστηκε έτσι προς τιμήν του διάσημου Γάλλου συγγραφέα, Σταντάλ, ο οποίος βίωσε συντριπτικά συμπτώματα άγχους και μάλιστα λιποθύμησε παρακολουθώντας έργα τέχνης στην Ιταλία.
«Βγαίνοντας από τη Σάντα Κρότσε, είχα ταχυκαρδία, ένιωθα ότι δεν απέμενε ζωή μέσα μου, περπατούσα και φοβόμουν ότι θα πέσω», αναφέρει ο Σταντάλ στις ταξιδιωτικές του αναμνήσεις. Aιτία της αδιαθεσίας ήταν η επίσκεψή του στη Φλωρεντία. Tο 1817, περιπλανώμενος στην πόλη όπου στριμώχνονται τα περισσότερα αριστουργήματα της ιταλικής αναγέννησης, ένιωσε το βάρος των αιώνων της ιστορίας και των λαμπρών καλλιτεχνικών επιτευγμάτων να τον πιέζει σε σημείο ασφυξίας. Όταν πια ήρθε αντιμέτωπος με τους τάφους του Μιχαήλ Άγγελου, του Γαλιλαίου, του Μακιαβέλι, τα έργα του Τζιότο, του Τσιμαμπούε, του Ντονατέλλο στη Βασιλική της Σάντα Κρότσε κατέρρευσε.
Ηταν, ωστόσο, μόλις το 1970 όταν η Ιταλίδα ψυχολόγος Γκρατσιέλα Μαγκερίνι χρησιμοποίησε αυτό τον όρο για ασθενείς της με συμπτώματα παρόμοια με αυτά που περιγράφει για πρώτη φορά ο Σταντάλ τον 19ο αιώνα.
Τα συμπτώματα του συνδρόμου Σταντάλ περιλαμβάνουν άγχος, ταχυπαλμία, ζάλη, αποπροσανατολισμό και λιποθυμία. Ορισμένα άτομα που βιώνουν αυτή την κατάσταση έχει παρατηρηθεί πως παρουσιάζουν ακόμα και ψευδαισθήσεις, την ώρα που παρατηρούν σπουδαία έργα τέχνης.
Το σύνδρομο Σταντάλ μπορεί να το βιώσει οποιοσδήποτε συγκλονιστεί από καλλιτεχνικά αριστουργήματα. Συχνά εμφανίζεται, ωστόσο, σε άτομα που επισκέπτονται έργα τέχνης στη Φλωρεντία της Ιταλίας για το λόγο αυτό ονομάζεται επίσης σύνδρομο Φλωρεντίας.
Το συγκεκριμένο σύνδρομο εμφανίζεται μάλιστα τόσο συχνά στη Φλωρεντία, ώστε το νοσοκομειακό προσωπικό που εργάζεται στην περιοχή αναφέρει ότι πολλές φορές αποπροσανατολισμένοι ασθενείς φτάνουν στα νοσοκομεία της πόλης αμέσως μετά την επίσκεψή τους σε μουσεία ή γκαλερί, όπου είδαν από κοντά κάποια σημαντικά έργα τέχνης.
Οι ταξιδιωτικοί πράκτορες συχνά συμβουλεύουν τους τουρίστες να μην προσπαθούν να επισκεφθούν όλα τα έργα τέχνης μονομιάς όταν ταξιδεύουν στην Ιταλία, προκειμένου να αποφύγουν την ανάπτυξη του συνδρόμου Σταντάλ. Τους συμβουλεύουν, επίσης, να εξισορροπούν το χρόνο τους ανάμεσα στις επισκέψεις σε μουσεία και βόλτες στην αγορά, ή στην παρακολούθηση αθλητικών εκδηλώσεων.
Με τον τρόπο αυτό μειώνονται οι πιθανότητες ο τουρίστας να συγκλονιστεί από την υπερβολική καλλιτεχνική ομορφιά και κατά συνέπεια μειώνονται και οι πιθανότητες να εμφανίσει τα συμπτώματα του συνδρόμου Σταντάλ.
Στο βιβλίο της για το σύνδρομο Σταντάλ η δρ Μαγκερίνι εξηγεί πως το σύνδρομο αυτό είναι μια σπάνια ψυχοσωματική ασθένεια που εμφανίζεται συνήθως στους τουρίστες που αγχώνονται επειδή θέλουν να προλάβουν να τα δουν όλα μονομιάς και επισκέπτονται σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα μουσεία, γκαλερί τέχνης και ιστορικά μνημεία.
Παρόμοια σύνδρομα, όπως το σύνδρομο του Παρισιού ή το σύνδρομο της Ιερουσαλήμ έχουν συμβεί σ’ αυτές τις πόλεις, καθώς τα άτομα βλέπουν σημαντικά πολιτιστικά ή θρησκευτικά μνημεία. Για μερικούς τα συμπτώματα των συνδρόμων αυτών έχουν οδηγήσει ακόμα και σε νοσηλεία και έχουν δημιουργήσει την ανάγκη σε κάποια άτομα να υποβληθούν σε αντικαταθλιπτικές θεραπείες.
http://www.medinova.gr/ti-einai-to-syndromo-stantal/
δεν το γνώριζα, μου φάνηκε ιδιαίτερα ενδιαφέρον
και θα αναζητήσω κι άλλες πληροφορίες
έχει τύχει να αισθανθώ δυσφορία παρατηρώντας κάποιο έργο,
μα δεν είχα την τύχη να επισκεφθώ μουσεία που φιλοξενούν
έργα που αγαπώ πολύ, οπότε δεν έχω σχετική εμπειρία
το έχει βιώσει κανείς σας;
Η συγκεκριμένη κατάσταση παράγει μια συντριπτική αντίδραση σε ένα… overdose έργων τέχνης που βρίσκονται σε ένα μέρος ή δημιουργείται αν ένα μεμονωμένο έργο τέχνης είναι ιδιαίτερα ελκυστικό για τον θεατή. Το σύνδρομο Σταντάλ παράγει πραγματικά σωματικά συμπτώματα ως αποτέλεσμα της ψυχολογικής και συναισθηματικής αντίδρασης στην τέχνη.
Το σύνδρομο Σταντάλ ονομάστηκε έτσι προς τιμήν του διάσημου Γάλλου συγγραφέα, Σταντάλ, ο οποίος βίωσε συντριπτικά συμπτώματα άγχους και μάλιστα λιποθύμησε παρακολουθώντας έργα τέχνης στην Ιταλία.
«Βγαίνοντας από τη Σάντα Κρότσε, είχα ταχυκαρδία, ένιωθα ότι δεν απέμενε ζωή μέσα μου, περπατούσα και φοβόμουν ότι θα πέσω», αναφέρει ο Σταντάλ στις ταξιδιωτικές του αναμνήσεις. Aιτία της αδιαθεσίας ήταν η επίσκεψή του στη Φλωρεντία. Tο 1817, περιπλανώμενος στην πόλη όπου στριμώχνονται τα περισσότερα αριστουργήματα της ιταλικής αναγέννησης, ένιωσε το βάρος των αιώνων της ιστορίας και των λαμπρών καλλιτεχνικών επιτευγμάτων να τον πιέζει σε σημείο ασφυξίας. Όταν πια ήρθε αντιμέτωπος με τους τάφους του Μιχαήλ Άγγελου, του Γαλιλαίου, του Μακιαβέλι, τα έργα του Τζιότο, του Τσιμαμπούε, του Ντονατέλλο στη Βασιλική της Σάντα Κρότσε κατέρρευσε.
Ηταν, ωστόσο, μόλις το 1970 όταν η Ιταλίδα ψυχολόγος Γκρατσιέλα Μαγκερίνι χρησιμοποίησε αυτό τον όρο για ασθενείς της με συμπτώματα παρόμοια με αυτά που περιγράφει για πρώτη φορά ο Σταντάλ τον 19ο αιώνα.
Τα συμπτώματα του συνδρόμου Σταντάλ περιλαμβάνουν άγχος, ταχυπαλμία, ζάλη, αποπροσανατολισμό και λιποθυμία. Ορισμένα άτομα που βιώνουν αυτή την κατάσταση έχει παρατηρηθεί πως παρουσιάζουν ακόμα και ψευδαισθήσεις, την ώρα που παρατηρούν σπουδαία έργα τέχνης.
Το σύνδρομο Σταντάλ μπορεί να το βιώσει οποιοσδήποτε συγκλονιστεί από καλλιτεχνικά αριστουργήματα. Συχνά εμφανίζεται, ωστόσο, σε άτομα που επισκέπτονται έργα τέχνης στη Φλωρεντία της Ιταλίας για το λόγο αυτό ονομάζεται επίσης σύνδρομο Φλωρεντίας.
Το συγκεκριμένο σύνδρομο εμφανίζεται μάλιστα τόσο συχνά στη Φλωρεντία, ώστε το νοσοκομειακό προσωπικό που εργάζεται στην περιοχή αναφέρει ότι πολλές φορές αποπροσανατολισμένοι ασθενείς φτάνουν στα νοσοκομεία της πόλης αμέσως μετά την επίσκεψή τους σε μουσεία ή γκαλερί, όπου είδαν από κοντά κάποια σημαντικά έργα τέχνης.
Οι ταξιδιωτικοί πράκτορες συχνά συμβουλεύουν τους τουρίστες να μην προσπαθούν να επισκεφθούν όλα τα έργα τέχνης μονομιάς όταν ταξιδεύουν στην Ιταλία, προκειμένου να αποφύγουν την ανάπτυξη του συνδρόμου Σταντάλ. Τους συμβουλεύουν, επίσης, να εξισορροπούν το χρόνο τους ανάμεσα στις επισκέψεις σε μουσεία και βόλτες στην αγορά, ή στην παρακολούθηση αθλητικών εκδηλώσεων.
Με τον τρόπο αυτό μειώνονται οι πιθανότητες ο τουρίστας να συγκλονιστεί από την υπερβολική καλλιτεχνική ομορφιά και κατά συνέπεια μειώνονται και οι πιθανότητες να εμφανίσει τα συμπτώματα του συνδρόμου Σταντάλ.
Στο βιβλίο της για το σύνδρομο Σταντάλ η δρ Μαγκερίνι εξηγεί πως το σύνδρομο αυτό είναι μια σπάνια ψυχοσωματική ασθένεια που εμφανίζεται συνήθως στους τουρίστες που αγχώνονται επειδή θέλουν να προλάβουν να τα δουν όλα μονομιάς και επισκέπτονται σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα μουσεία, γκαλερί τέχνης και ιστορικά μνημεία.
Παρόμοια σύνδρομα, όπως το σύνδρομο του Παρισιού ή το σύνδρομο της Ιερουσαλήμ έχουν συμβεί σ’ αυτές τις πόλεις, καθώς τα άτομα βλέπουν σημαντικά πολιτιστικά ή θρησκευτικά μνημεία. Για μερικούς τα συμπτώματα των συνδρόμων αυτών έχουν οδηγήσει ακόμα και σε νοσηλεία και έχουν δημιουργήσει την ανάγκη σε κάποια άτομα να υποβληθούν σε αντικαταθλιπτικές θεραπείες.
http://www.medinova.gr/ti-einai-to-syndromo-stantal/
δεν το γνώριζα, μου φάνηκε ιδιαίτερα ενδιαφέρον
και θα αναζητήσω κι άλλες πληροφορίες
έχει τύχει να αισθανθώ δυσφορία παρατηρώντας κάποιο έργο,
μα δεν είχα την τύχη να επισκεφθώ μουσεία που φιλοξενούν
έργα που αγαπώ πολύ, οπότε δεν έχω σχετική εμπειρία
το έχει βιώσει κανείς σας;
Το συζήτησα με γιατρό όμως, κατα την επίσκεψη στη Φλωρεντία, και επιβεβαίωσε ότι είναι δεν πρόκειται για μύθο
