ArtReview:Power 100:Black Lives Matter

Φωτογραφία, ζωγραφική, γλυπτική, ψηφιδωτά, κ.ά.
Άβαταρ μέλους
John Brown Gun Club
Δημοσιεύσεις: 9178
Εγγραφή: 28 Ιουν 2020, 15:15

ArtReview:Power 100:Black Lives Matter

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από John Brown Gun Club » 07 Δεκ 2020, 17:23

Black Lives Matter

:πρώτο στη λίστα:

Νικόλας Ζώης, 04.12.2020

Στις σελίδες του έχουν φιλοξενηθεί κείμενα των Ανρί Ματίς, Σεσίλ Μπίτον, Τζον Μπέρτζερ κ.ά. Τα εξώφυλλά του έχουν κοσμήσει έργα των Λούσιαν Φρόιντ, Μπάρμπαρα Χέπγουορθ και Γιαγιόι Κουσάμα, ενώ διακηρυγμένος στόχος του είναι «η διεύρυνση του κοινού και της απήχησης της σύγχρονης τέχνης, καθώς και η καταγραφή της αλληλεπίδρασής της με τον πολιτισμό».

Ωστόσο, ειδικά από το 2002 και έπειτα, το βρετανικό περιοδικό ArtReview είναι γνωστό και για τη λίστα «Power 100», που συντάσσεται κάθε Δεκέμβριο από μια ανώνυμη διεθνή επιτροπή επαγγελματιών και καλλιτεχνών, με σκοπό να αποτυπώσει τις εκατό ισχυρότερες προσωπικότητες της σύγχρονης τέχνης. Κριτήρια επιλογής των προσωπικοτήτων; Η επιδραστικότητά τους, ο ρόλος τους στην πρόσληψη της τέχνης από το κοινό και, φυσικά, η ενεργή παρουσία τους το τελευταίο έτος.

Το ενδιαφέρον είναι ότι η φετινή λίστα, για πρώτη φορά στην ιστορία της, έχει στην κορυφή όχι ένα πρόσωπο (όπως ήταν ο Αϊ Γουέι Γουέι το 2011 και ο Ντάμιεν Χιρστ το 2008), αλλά ένα κίνημα: το Black Lives Matter.

Εικόνα

Το σχετικό κείμενο του περιοδικού εξηγεί την επιλογή πολύ καθαρά: Το 2020, η δύναμη του Black Lives Matter έγινε αισθητή σε κάθε πτυχή του κόσμου της τέχνης και συγκεκριμένα «στην αναβίωση της αποκαθήλωσης αγαλμάτων σε ΗΠΑ και Ευρώπη από διαδηλωτές που επιχειρούσαν να αποκαταστήσουν ιστορικές αδικίες, στην ορατότητα των σύγχρονων μαύρων καλλιτεχνών, σε βραβεύσεις και σε διορισμούς, στη σπουδή των γκαλερί να διευρύνουν τους καταλόγους τους, στα μουσεία που επανεξετάζουν ποιον εκπροσωπούν και πώς».
Με δυο λόγια, το Black Lives Matter «έφτασε να συμβολίζει μια παγκόσμια διευθέτηση της φυλετικής δικαιοσύνης και μια αλλαγή παραδείγματος του σύγχρονου πολιτισμού».

Εικόνα

Η λίστα συνεχίζεται με ανάλογη ευρύτητα βλέμματος: στη δεύτερη θέση συναντούμε την ινδονησιακή καλλιτεχνική κολεκτίβα Ruangrupa, που έχει αναλάβει την καλλιτεχνική διεύθυνση της Documenta 15 (θα πραγματοποιηθεί ιδανικά το 2022), ενώ στην τρίτη θέση βρίσκονται ο οικονομολόγος Φελουέν Σαρ και η ιστορικός της τέχνης Μπενεντίκτ Σαβουά, που εισηγήθηκαν στον Εμανουέλ Μακρόν την αποαποικιοποίηση των γαλλικών μουσείων και την επιστροφή των εκθεμάτων τους στις χώρες προέλευσης. Τέταρτο στη σειρά έρχεται ένα ακόμα κίνημα, το #MeToo (που έχει καθαιρέσει και αρκετούς άνδρες από τις θέσεις τους σε ιδρύματα), ενώ ακολουθούν ο Αμερικανός πανεπιστημιακός και ποιητής Φρεντ Μότεν, ο καλλιτέχνης και κινηματογραφιστής Αρθουρ Τζάφα, ο διευθυντής του MoMA Γκλεν Λόουρι, η επικεφαλής του Studio Museum του Χάρλεμ, Θέλμα Γκόλντεν, η καθηγήτρια Λογοτεχνίας του Κολούμπια, Σαϊντίγια Χάρτμαν, και η θεωρητικός του φεμινισμού Τζούντιθ Μπάτλερ.

Εικόνα

«Power 100»
Στην ανακοίνωσή του, το περιοδικό ArtReview ξεκαθαρίζει πως ειδικά αυτή τη χρονιά, με τα ιδρύματα, τις γκαλερί και τους καλλιτέχνες να βρίσκονται εκτός ενεργού δράσης ή ορατότητας, η λίστα «Power 100» συντάχθηκε δίνοντας έμφαση σε αξίες σχετικές με την ισότητα, τη δικαιοσύνη, τη σχέση μας με το περιβάλλον και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Ετσι, στη θέση 14 κατατάσσεται η καλλιτεχνική και ερευνητική κολεκτίβα Forensic Architecture (που έχει καταπιαστεί ενδελεχώς και με τις δολοφονίες του Παύλου Φύσσα και του Ζακ Κωστόπουλου) και στο νούμερο 16 βρίσκεται ο Βρετανός σκηνοθέτης Στιβ Μακουίν, εξαιτίας, μεταξύ άλλων, της σειράς ταινιών «Small Axe», που παρακολουθούν τη ζωή των Ινδών μεταναστών στο Λονδίνο του ’60 και του ’70. Ο γκαλερίστας Λάρι Γκαγκόσιαν έρχεται 29ος, η σχεδιάστρια μόδας Μιούτσια Πράντα 35η, ενώ ο ενεργός σε ζητήματα κλιματικής αλλαγής Γάλλος φιλόσοφος και ανθρωπολόγος Μπρούνο Λατούρ (τον Ιανουάριο είχε μιλήσει στην «Κ» για το βιβλίο «Πού θα προσγειωθούμε;», το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πόλις) «τερμάτισε» 47ος.

Εικόνα

Τέλος, στην 59η θέση της λίστας βρέθηκε ο «γνωστός-άγνωστος» Μπάνκσι, που φέτος συζητήθηκε όχι μόνο για τη δημοπράτηση του έργου του «Show me the Monet» προς 7,5 εκατ. λίρες Αγγλίας ή για μια έκθεση φωτογραφιών του από την Παλαιστίνη, αλλά και για τις δημόσιες καλλιτεχνικές παρεμβάσεις του, που αποτύπωναν ιδιοσυγκρασιακά τη συνθήκη της πανδημίας και υποστήριζαν το υγειονομικό προσωπικό της χώρας του.

https://www.kathimerini.gr/culture/5611 ... sti-lista/

Ακολουθει το κειμενο του ΑrtReview
wooded glade έγραψε: Είπαμε ότι είμαστε υπέρ του πολυφυλετικού καθεστώτος - εσύ μας έβαλες και επί Ντάτσουν να πουλάμε καρπούζια.

Άβαταρ μέλους
John Brown Gun Club
Δημοσιεύσεις: 9178
Εγγραφή: 28 Ιουν 2020, 15:15

Re: ArtReview:Power 100:Black Lives Matter

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από John Brown Gun Club » 07 Δεκ 2020, 17:28

Εικόνα
The power of the Black Lives Matter (BLM) movement, launched back in 2013 by Alicia Garza, Patrisse Cullors and Opal Tometi, continues to be felt at every level of the artworld and with an increased prominence and urgency in 2020: in the resurgence of statue-toppling in the US and across Europe, as campaigners seek to redress injustices of the historical record; in the visibility of Black figurative painting over the past few years; in awards and appointments; in the rush by galleries to diversify their rosters; in the belated attempts to decolonise collections and in the deaccessioning that might make it possible; in the postponement of Philip Guston Now; or in the Whitney’s bungling of an exhibition about the protests. Both an explicit movement and a dispersed idea, BLM has come to symbolise a global reckoning on racial justice and a paradigm shift in contemporary culture. What started as a protest against police brutality in the United States has catalysed movements from Britain to South Africa, dramatically reshaping the cultural landscape within which the international artworld operates. And as it spreads around the world of art, it impacts on how everyone makes work, displays collections and exhibitions, and engages with the public. In the process it has triggered a self-reckoning, a consideration of our own biases, complicities and allyships.

Black Lives Matter, and the Movement for Black Lives network of which it is a part, is distinguished from single-issue predecessors like the antiapartheid coalition by the intensity of its attention towards both the obvious and the oft-ignored structures of power that generate inequality. And so, on the principle that the values of a society are enshrined in the culture it valorises, museums have found themselves at the centre of fierce debates around representation, identity and the reproduction of injustice. Operating as a network of affiliated interests rather than a top-down hierarchy, Black Lives Matter also provides a method for a decentralised, decolonised and more equitable artworld. More importantly, it’s an ongoing working-through of historical imbalances, incorporating discussion, redressal and a recognition that we can change how we all work and structure things. That’s the promise, but there is still a lot of work to be done.
https://artreview.com/artist/black-live ... ?year=2020
wooded glade έγραψε: Είπαμε ότι είμαστε υπέρ του πολυφυλετικού καθεστώτος - εσύ μας έβαλες και επί Ντάτσουν να πουλάμε καρπούζια.

Απάντηση


  • Παραπλήσια Θέματα
    Απαντήσεις
    Προβολές
    Τελευταία δημοσίευση

Επιστροφή στο “Eικαστικές τέχνες”

Phorum.com.gr : Αποποίηση Ευθυνών