samyang 135mm f/2.0 ED UMC

[xCandia]

Οι φωτογραφίες είναι απίστευτες. Ασχολούμαι με φωτογράφιση ερασιτεχνικά κοντινών αντικειμένων αλλά γνωρίζω τη δυσκολία στη συγκεκριμένη κατηγορία και πιστεύω πως με τις δυσκολίες που υπάρχουν τα αποτελέσματα είναι απίστευτα!
Ευχαριστώ πολύ για τις επεξηγηματικές σου αναλύσεις. Η αλήθεια είναι ότι έχω τρέλα με τον έναστρο ουρανό πράγμα που για Αττική είναι ζόρι. Αν είναι, ευτυχώς είμαι κοντά Πεντέλη, πάω προς τα εκεί και κοιτάω προς ανατολική πλευρά, όπου βλέπεις πολύ ωραία τον ουρανό (σε σχέση φυσικά με την άλλη πλευρά).

[foscilis]

κοίταζα πώς να μετατρέψω τη φωτογραφική για να τραβάει περισσότερο Hα (τα κόκκινα νεφελώματα στον ουρανό) και πέτυχα σε ένα φόρουμ έναν τύπο να λυσσάει ότι όλες οι DSLR που βγήκαν μετά το 2009 τραβάνε μια χαρά Hα απλώς οι τεχνικές επεξεργασίας που χρησιμοποιούν όλοι καταπιέζουν τα χρώματα.

Δηλαδή ενώ έχεις μια χαρά χρωματική πληροφορία στις raw, την "ισοπεδώνεις" και η τελική φωτογραφία βγαίνει μουντή. Οπότε πας και σκας 2000 για μια μηχανή χωρίς φίλτρα ή για μια βάση που θα σου επιτρέψει να τραβήξεις 10 λεπτά ώστε να εικοσαπλασιαστεί η αρχική χρωματική πληροφορία και να μείνει κάτι μόλις υποστεί την επεξεργασία σου.

Επίσης έλεγε ότι οι κλασικές τεχνικές προεπεξεργασίας (π.χ. διαίρεση με φλατς) είναι πλέον ξεπερασμένες και ότι μπορείς να βασιστείς στον raw converter για το 90% της δουλειάς με λίγα κλικ. Και ότι είναι μαλάκες όσοι παίρνουν full frame επειδή έχουν πιο μεγάλα πίξελ αφού μαζεύουν ακριβώς το ίδιο φως (οι περισσότερες full frame ωστόσο σαν επαγγελματικές έχουν μεγαλύτερη γκάμα που είναι εντελώς άσχετη ιδιότητα με το μέγεθος των πίξελ)

Όλοι τον κοροϊδεύανε.

Τελικά είναι ίσως ο μεγαλύτερος εν ζωή ειδικός στην πρόσληψη των χρωμάτων από σένσορες, φακούς και από το ανθρώπινο μάτι. Έχει καλιμπράρει την κάμερα του Κασσίνι η οποία έχει 252 χρωματικά κανάλια αντί για 3 ή 4 που έχουν όλα τα συστήματα κοινών θνητών.

Αποφάσισα να μελετήσω τις τεχνικές του. Δεν τα έχω καταφέρει τόσο καλά γιατί πρέπει να μάθω τα χαρακτηριστικά του σένσορα και του φακού με πειραματισμου (τα έτοιμα προφίλ σε lensfun, rawtherapee και Adobe είναι για πιο καθημερινή φωτογραφία) αλλά:



(Πλειάδες από την ταράτσα μου με 80% υγρασία, προηγούμενη Παρασκευή και Δευτέρα, 47xISO400x30s, 33xISO800x30s, 19xISO400x40s)

[foscilis]

Με την ευκαιρια, οσοι φιλοι ασχολουνται με raw πραγματικα δεν υπαρχει λογος να τα σκασεις για το lightroom. Το rawtherapee εχει απιστευτα καλυτερους αλγοριθμους μετατροπης και το darktable απιστευτα ανωτερα εργαλεια post processing.

[ST48410]

Με την ευκαιρια, οσοι φιλοι ασχολουνται με raw πραγματικα δεν υπαρχει λογος να τα σκασεις για το lightroom. Το rawtherapee εχει απιστευτα καλυτερους αλγοριθμους μετατροπης και το darktable απιστευτα ανωτερα εργαλεια post processing.

Μιλάς για το εξειδικευμένο είδος φωτογραφίας που ασχολείσαι ή γενικά; Γενικώς διαβάζοντας τα μεγάλα sites δημιουργείται η εντύπωση ότι το adobe να είναι το standard.

[Chilloutbuddy]

Έχω κι εγώ έναν Σαμγιάνγκ 10/2.8, μια χαρά

Οι Σαμγιάνγκ είναι φτηνοί για λόγους που δεν έχουν να κάνουν με οπτικές αδυναμίες αλλά περισσότερο με το γεγονός ότι δεν έχουν AF και το άλλο γεγονός ότι φτιάχνονται στην Κορέα αντί για τη Γερμανία ή την Ιαπωνία και άρα δεν μπορούν να τους τιμολογήσουν ανάλογα. Όχι ότι τρέχει τίποτα με την Κορέα, απλά δεν έχει μακριά παράδοση στα οπτικά, και οι φωτογράφοι σαν πρωκτικοί κωλόγεροι που είναι κάνουν κανα δυό δεκαετίες να δεχτούν οτιδήποτε καινούργιο.

Συμπέρασμα: αγόρασέ τους τώρα που είναι φτηνοί γιατί σε μερικά χρόνια δε θα είναι.

ΥΓ σε κροπ δεν τον βάζεις τον φακό; Δεν τον έχω δοκιμάσει προσωπικά αλλά μπορεί σε FF να αλλάξει λίγο εικόνα προς τις γωνίες. Πάντως εντυπωσιακό ότι δεν έχει καθόλου εμφανές κόμμα πουθενά ούτε ορθάνοιχτος.

[vatraxos]

Μπράβο φος, ανέβασε κι άλλες να γουστάρουμε!

[enterprise-psi]

αζωτόψυκτο σένσορα

TIL

Με την ευκαιρια, οσοι φιλοι ασχολουνται με raw πραγματικα δεν υπαρχει λογος να τα σκασεις για το lightroom. Το rawtherapee εχει απιστευτα καλυτερους αλγοριθμους μετατροπης και το darktable απιστευτα ανωτερα εργαλεια post processing.

Ισχύει, έχει αρχίσει εδώ και καιρό και το χάνει το παιχνίδι η Adobe, με την μηδενική της εξέλιξη τα τελευταία χρόνια, ήδη στο video editing το davinci resolve είναι κλάσεις ανώτερο.

[foscilis]

Με την ευκαιρια, οσοι φιλοι ασχολουνται με raw πραγματικα δεν υπαρχει λογος να τα σκασεις για το lightroom. Το rawtherapee εχει απιστευτα καλυτερους αλγοριθμους μετατροπης και το darktable απιστευτα ανωτερα εργαλεια post processing.

Μιλάς για το εξειδικευμένο είδος φωτογραφίας που ασχολείσαι ή γενικά; Γενικώς διαβάζοντας τα μεγάλα sites δημιουργείται η εντύπωση ότι το adobe να είναι το standard.

είναι το στάνταρντ αλλά όπως είπε και ο e-psi δεν εξελίσσεται και αυτό είναι πρόβλημα.

Για την καθημερινή φωτογραφία ποιος ο λόγος να τα σκάσεις για lightroom τη στιγμή που το darktable έχει το ίδιο "reasonable defaults" αλλά και σαφώς ανώτερες δυνατότητες.

Για την επεξεργασία raw που ανέφερα, μια μικρή εισαγωγή: όλοι οι σένσορες είναι σχετικά απλά ημιαγώγιμα στοιχεία, περόμοιοι στη λειτουργία τους με τα φωτοβολταϊκά: πέφτει φωτεινή ακτινοβολία => παράγεται ηλεκτρικό φορτίο. Αυτό συμβαίνει ανά πίξελ. Οπότε αυτό που έχει γράψει η μηχανή (raw) λέει απλά: πίξελ (0,1) => 100 ηλεκτρόνια, πίξελ (0,2) => 102 ηλεκτρόνια, πίξελ (1,1) => 85 ηλεκτρόνια και πάει λέγοντας. Δεν ξέρει ούτε χρώματα ούτε τίποτα και μάλιστα αν πατήσεις το τηλεκοντρόλ μπροστά από το κινητό σου θα το δεις να λάμπει σε μωβ γιατί ο σένσορας γράφει την υπέρυθρη ακτινοβολία και ο επεξεργαστής του κινητού την αποδίδει σαν μωβ που είναι ό,τι πλησιέστερο βγάζει νόημα για ακτινοβολία υψηλής έντασης αλλά όχι άσπρου χρώματος.

Η καταγραφή χρωματικής πληροφορίας τώρα επιτυγχάνεται βάζοντας φιλτράκια μπροστά από τα πίξελ: κάθε φιλτράκι αφήνει να περνά μόνο ένα χρώμα. Η διάταξή τους είναι (συνήθως) RGGBRGGBRGGB... ή GRBGGRBGGRBG... ή σπανιότερα κάτι άλλο. Σημειωτέον ότι το R δεν είναι ακριβώς κόκκινο αλλά ένα φάσμα γύρω από το κόκκινο, το B το ίδιο για το μπλε και τα δύο πράσινα έχουν ελαφρώς διαφορετικό κέντρο στην περιοχή του πράσινου (ας πούμε για λόγους απλότητας ότι το ένα έχει κέντρο το ανοιχτό πράσινο ενώ το άλλο έχει το σκούρο).

Έτσι για να βγάλεις την έγχρωμη εικόνα η οποία λέει πράγματα όπως "το πίξελ (0,1) έχει R=100, G=0, B=150" (μετάφραση είναι μωβ προς μπλε) συνδυάζεις 2 πληροφορίες: πρώτον τι ένταση ακτινοβολίας έγραψε το κάθε πίξελ και τα γειτονικά του και δεύτερον τι φίλτρο έχει το κάθε πίξελ μπροστά του.

Απλοϊκό παράδειγμα: έστω μονοδιάστατος σένσορας με 3 πίξελ όπου τα φίλτρα είναι R G B και οι τιμές που έγραψαν είναι 0 1000 0. Έχεις δηλαδή το πίξελ που είναι ευαίσθητο στο πράσινο να καταγράφει τεράστια ένταση ακτινοβολίας και τα 2 γειτονικά του που είναι ευαίσθητα στα άλλα 2 χρώματα να μην καταγράφουν τίποτα. Ε είναι λογικό να θεωρήσεις ότι και στα 3 πίξελ έπεφτε μονοχρωματική πράσινη ακτινοβολία, και η τελική έγρωμη εικόνα λέει (0,1000,0) (0,1000,0) (0,1000,0). Πρόσεξε ότι τα δύο ακριανά "βάφτηκαν" πράσινα παρ' όλο που δεν είναι καθόλου ικανά να καταγράψουν αυτό το χρώμα.

Όλη αυτή η εισαγωγή για να καταλήξουμε ότι στον αληθινό κόσμο που ο σένσορας είναι 2D και έχει 4 ειδών φίλτρα με μερική αλληλοεπικάλυψη στην ευαισθησίας τους και πολύπλοκες γωνίες πρόσπωσης και και και, το πρόβλημα του να παράξεις μια έγχρωμη εικόνα από την ακατέργαστη πληροφορία είναι εξαιρετικά πολύπλοκο και μάλιστα είναι ανοιχτό από ερευνητικής άποψης. Διαρκώς ανακαλύπτονται καινούριοι αλγόριθμοι ή βελτιώνονται οι υπάρχοντες, ή αναθεωρείται η καταλληλότητα του κάθε αλγόριθμου για δεδομένες συνθήκες φωτισμού/φακού/αντικειμένου. Επίσης οι αλγόριθμοι έχουν παραμέτρους που καλό είναι να παίζουν, διαφορετική συμπεριφορά έχει ας πούμε ο LMMC παρουσία ισχυρού θορύβου οπότε καλό είναι να πρέπει να μπορείς να γυρίσεις ένα κουμπάκι και να τον προσαρμόσεις.

Κοίτα μια μικρή λεπτομέρεια από μια φωτογραφία, όπως την έγραψε η κάμερα (χωρίς μετατροπή):



Τώρα με αλγόριθμο μετατροπής τον AmAzE:



O AmAzE είναι γαμώ τους αλγόριθμους και γενικά βγάζει τέλεια χρώματα αλλά τυχαίνει να μην είναι ιδανικός για αστροφωτογραφίες. Να η ίδια λεπτομέρεια με τον αλγόριθμο LMMSE:


Γενικά όλοι οι αλγόριθμοι δυσκολεύονται να αποδώσουν σωστά το χρώμα ενός άστρου γιατί έχεις μια ταχύτατη εναλλαγή από το πάρα πολύ σκοτεινό φόντο στο πάρα πολύ λαμπερό κέντρο του άστρου. Σχεδόν πάντα συμβιβάζονται αποδίδοντας το κέντρο σαν λευκό και ένα μικρό δαχτυλίδι (τα άκρα του άστρου που είναι λίγο πιο θαμπά) με το αληθινό χρώμα του [βέβαια το αληθινό χρώμα δεν είναι μωβ όπως και ο ουρανός δεν είναι πορτοκαλί, όμως αυτά είναι ζητήματα που διορθώνονται αργότερα όταν φτιάχνεις τη θερμοκρασία των χρωμάτων]. Όπως βλέπεις λοιπόν ενώ ο AmAzE έκανε καθαρό δαχτυλίδι με κάτασπρο χρώμα στο μεγάλο άστρο, ο πιο φιλικός σε τέτοιες συνθήκες LMMSE έχει καταφέρει να διαχύσει το μωβ χρώμα και στο κέντρο του άστρου, πράγμα που θα βοηθήσει *πάρα* πολύ στο να ανακτηθεί το σωστό χρώμα αργότερα. Και σαν τρίτο παράδειγμα, πάλι LMMSE, αλλά με πειραγμένες παραμέτρους ειδικά για τη συγκεκριμένη λεπτομέρεια:


Οι διαφορές είναι ανεπαίσθητες στο ανθρώπινο μάτι αλλά τέλος πάντων αν μετρήσεις τις εικόνες θα δεις ότι το δαχτυλίδι είναι ελαφρώς λιγότερο διακριτό (καλύτερη διάχυση χρώματος στο μεγάλο άστρο) και κάποια μικροσκοπικά αχνά αστεράκια είναι ελαφρώς πιο έντονα (καλύτερη λεπτομέρεια). Οι ανεπαίσθητες αυτές διαφορές διαμορφώνουν μια πολύ καλύτερη βάση για περαιτέρω επεξεργασία.

Τώρα η Adobe σε όλα τα προϊόντα της (Raw Converter, Lightroom, Photoshop) χρησιμοποιεί έναν κοινό αλγόριθμο για τη μετατροπή και αυτό είναι ήδη πρόβλημα μια και δεν έχεις καθόλου ευελιξία κατά τη μετατροπή της ακατέργαστης πληροφορίας [εκτός από τη δυνατότητα να παρέμβεις στο black και white point που κλάιν], ό,τι επεξεργασία είναι να κάνεις θα την κάνεις στην έτοιμη έγχρωμη εικόνα όπου πράγματα τα οποία έχουν χαθεί, χάθηκαν.

Δεύτερον αν και δεν ξέρουμε ποιον αλγόριθμο χρησιμοποιεί η Adobe γιατί είναι εμπορικό μυστικό, λίγος πειραματισμός δείχνει ότι είναι ο ίδιος από τουλάχιστον το 2004, ίσως και πιο πριν. Ε συγνώμη αλλά έχουν υπάρξει 15 χρόνια εξέλιξης τόσο στους αλγορίθμους όσο και στους ίδιους τους σένσορες. Οι σημερινοί σένσορες έχουν πολύ μεγαλύτερη ευαισθησία και πολύ χαμηλότερο θόρυβο και το να τους αντιμετωπίζεις με έναν αλγόριθμο του 2000 είναι σα να τρέχεις παιχνίδια με γραφικά του 2000 σε έναν σύγχρονο υπολογιστή που έχει 3D και VR.

[Orion22]

Επίσης έλεγε ότι οι κλασικές τεχνικές προεπεξεργασίας (π.χ. διαίρεση με φλατς) είναι πλέον ξεπερασμένες και ότι μπορείς να βασιστείς στον raw converter για το 90% της δουλειάς με λίγα κλικ. Και ότι είναι μαλάκες όσοι παίρνουν full frame επειδή έχουν πιο μεγάλα πίξελ αφού μαζεύουν ακριβώς το ίδιο φως (οι περισσότερες full frame ωστόσο σαν επαγγελματικές έχουν μεγαλύτερη γκάμα που είναι εντελώς άσχετη ιδιότητα με το μέγεθος των πίξελ)

Αν σου είναι έυκολο, δώσε ένα λινκ. θα με ενδιέφερε να το παρακολουθήσω ειδικα για μπολνταρισμένο/υπογραμμισμένο

[foscilis]

ΥΓ σε κροπ δεν τον βάζεις τον φακό; Δεν τον έχω δοκιμάσει προσωπικά αλλά μπορεί σε FF να αλλάξει λίγο εικόνα προς τις γωνίες. Πάντως εντυπωσιακό ότι δεν έχει καθόλου εμφανές κόμμα πουθενά ούτε ορθάνοιχτος.

Σε κάποιο βαθμό διορθώνεται επειδή κάνω dithering. Δηλαδή τραβάω το θέμα με ελαφρώς διαφορετικές γωνίες.

Η παραμόρφωση κώμης είναι σταθερή ως προς το πλαίσιο του φακού, με κατεύθυνση από το κέντρο προς τα άκρα. Για παράδειγμα η ουρίτσα ενός άστρου που βρίσκεται προς τη ΝΔ άκρη του καρέ, κοιτάει πάντα προς την ΝΔ γωνία (σόρι για το διακεκομμένο κυκλάκι στη μέση, κατι με το screenshot από gimp συμβαίνει που βαριέμαι να το ψάξω):



Αν τραβήξεις με ελαφρώς διαφορετική γωνία και μετά περιστρέψεις το καρέ ώστε να ευθυγραμμιστούν τα άστρα με το προηγούμενο καρέ, η ουρίτσα κοιτάει αλλού:



Αν το κάνεις αυτό για 4 φωτογραφίες και μετά βγάλεις τον μέσο όρο τους (τώρα έβαλα απλά 4 layer με 25% διαφάνεια αντί για αληθινό μέσο όρο αλλά δεν πειράζει για τους σκοπούς του παραδείγματος), κοίτα τι γίνεται:



Ε αν έχεις από ~20 διαφορετικές γωνίες και πάνω, η κόμη γίνεται πρακτικά ανεπαίσθητη γιατί το σήμα της εξασθενεί 99.5%, αν και σου επανέρχεται έστω και εξασθενημένη από την πίσω πόρτα γιατί αυτού του είδους η παραμόρφωση είναι αναπόφευκτη στα άκρα όταν προβάλλεις σφαίρα σε επίπεδο και όσο πιο πολλές γωνίες τραβάς τόσο πιο πιστά αποτυπώνει τη σφαίρα ο μέσος όρος τους. Αλλά τουλάχιστον πρόκειται για την αναπόφευκτη μαθηματική παραμόρφωση της ορθοκανονικής προβολής (αν είχες σφαιρική οθόνη δε θα φαινόταν) και όχι για οπτική ατέλεια του φακού.

Και πάλι βέβαια θα συμφωνήσω ότι η κόμη που οφείλεται στον ίδιο τον φακό, ακόμα και σε 1 φωτογραφία μόνη της είναι σχεδόν ανύπαρκτη και το κυριότερο δεν αλλάζει αισθητά με το διάφραγμα. Όπως είπα και στην αρχή το αξιοσημείωτο με αυτόν τον φακό δεν είναι ότι είναι f/2.0, αλλά ότι δουλεύει βέλτιστα στο f/2.0, δε χρειάζεται να τον πας /2.8 όπως συνηθίζεται παρά μόνο αν εσύ το θες για λόγους Bokeh. Οι τύποι μεγαλούργησαν.

Επίσης ναι είναι crop και γενικά δε με βλέπω για full frame σύντομα, πάντα μου την έσπαγε που είναι σα βαλίτσες.

@Orion22:

http://www.clarkvision.com/articles/doe ... ze.matter/

[Chilloutbuddy]

γιατί τη λέτε κόμη; στο fredmiranda που μαζεύονταν παλιά όλοι οι επιστήμονες (έχει κάτι τύπους που σχεδιάζουν φακούς ή φτιάχνουν φακούς φρανκεστάιν απο παλιούς ζάϊς και νίκορ) μου είχαν πει ότι coma distortion βγαίνει απ'την ελληνική λέξη κόμα, γιατί έχει το σχήμα του σημείου στίξης κόμα.

[foscilis]

Λάθος σου είπε, το κόμμα σαν λέξη υπάρχει και στα αγγλικά και έχει 2 μ.

Είναι όμως συγγενική, η κόμη (και όχι κώμη όπως το έγραψα) είναι η κοτσίδα, η ουρά που έχει ο κομήτης.

[Chilloutbuddy]

οκ
ρε συ πότε ανέβηκαν τόσο οι σαμγιάνγκ? είχα χάσει επαφή, έχω καμμιά πενταετία να ψωνίσω φωτογραφικά, βλέπω τώρα τιμές bhphoto κι έχω κουφαθεί

[foscilis]

Τα αξίζουν όμως απ' ό,τι φαίνεται.