Γενικά είναι ενδιαφέρον το κατά πόσο μπορεί ο τύπος να πάρει κρεντιτ. Αυτό που έκανε είναι κάτι, αλλά μπορουν να το κάνουν πολύ πολύ περισσότεροι από το κανονικό ψηφιακό σχέδιο. Κι εγώ μπορώ να ρετουσαρω εικόνες, να δημιουργήσω από το μηδέν δεν μπορω.
Φυσικά και μπορείς.
Μου λείπουν τόσες βασικές τεχνικές που πρακτικά το φράγμα χρόνου για να μπορέσω είναι τεράστιο, δεν λύνεται σε μονοψήφιο αριθμό ΣΚ.
Εκτός αν διαλέξω ένα πολύ απλό στυλ και παριστάνω ότι το κάνω από άποψη.
I would have lived in peace. But my enemies brought me war.
Και από τι καθορίζεται, από το τι θα πουν οι "ειδικοί"; Έχω ακούσει από ερασιτέχνες σοφά πράγματα περί Μπαχ (σχετικά με το πώς αντιλαμβάνονται το άκουσμα) και πολλές ανοησίες από επαγγελματίες του είδους.
Ξέχνα τους ειδικούς. Για κριτήρια μίλησα και ο μόνος τρόπος να τεθούν τέτοια είναι συγκρίνεις με ομοειδή. Και φυσικά χρειάζονται κάποιες γνώσεις για να κάνεις την σύγκριση αλλά εγώ δεν υπονοώ πως υπάρχουν κάποιες αυθεντίες που θα σου υποδείξουν αυτό ή εκείνο. Μια χαρά μπορείς να πάρεις έργα του Μπαχ, του Βιβάλντι, του Χαίντελ και του Μπουξτεχούντε και να δεις μόνος σου που υπάρχουν πράγματα που υποδεικνύουν φαντασία, πρωτοτυπία, υψηλού επιπέδου λύσεις και ευφυΐα ή πράγματα που είναι χιλιοφορεμένα.
Θα έχει μετά κάποια σημασία αν τον πολύ κόσμο συγκινούν σήμερα περισσότερο οι 4 εποχές από την τέχνη της φούγκας;
Λύσεις; Ποιο είναι το πρόβλημα για να έχεις λύσεις;
Λύσεις; Ποιο είναι το πρόβλημα για να έχεις λύσεις;
Το πρόβλημα της σύνθεσης κάθε έργου. Ένα έργο πρέπει να έχει ταυτότητα αλλά και ενδιαφέρον. Στα μουσικά έργα ξέρεις πως κάποιες εποχές ξεκινούσες με ένα θεματικό υλικό/ιδέα που το επεξεργαζόσουν. Δεν είχες διαρκώς νέες ιδέες. Γιατί αυτό; Για να είναι αναγνωρίσιμο του πιο είναι το έργο. Να ακούς πχ μερικά δευτερόλεπτα από την 5η του Μπετόβεν και να αναγνωρίζεις άμεσα ότι πρόκειται για το έργο αυτό. Δεν είναι συνονθύλευμα μια σύνθεση με ό,τι τους κατεβαίνει στο κεφάλι. Είναι επεξεργασία ενός αρχικού υλικού (για εκείνες τις εποχές τουλάχιστον). Αλλά δεν μπορείς να έχεις μία ιδέα από την αρχή μέχρι το τέλος απαράλλακτη. Κάτι τέτοιο θα ήταν εξαιρετικά βαρετό ιδίως για έργα που διαρκούν αρκετά.
Επίσης σε ένα έργο υπάρχουν εντάσεις, χαλαρώσεις, μέρη που θέλεις να χρωματίσεις συναισθηματικά* με τον ένα ή άλλο τρόπο. Όλα αυτά δημιουργούν επί μέρους ζητήματα και καλούν τον δημιουργό να δώσει λύσεις. Και κυρίως να δώσει προσωπικές λύσεις που κατά το δυνατόν δεν θα αντιγράφουν τους άλλους.
* Δεν έρχεται σε σύγκρουση αυτό που σου γράφω εδώ σε σχέση με εκείνα που σου είπα για τον ορισμό νωρίτερα.
Τα βλέπεις εντελώς ακαδημαϊκά, σχολικά και σαν ασκήσεις. Δεν είναι αυτό η μουσική και γενικώτερα η τέχνη, αλλά πιο πολύ η μουσική επειδή κινείται στο χώρο του αφηρημένου.
Αυτό που περιγράφεις είναι το στυλ του συνθέτη, σημαντικό μεν, αλλά άλλο θέμα.
Το πρόβλημα είναι ότι (κυρίως στη χώρα μας) αλλά και αλλού έγινε μια συντονισμένη, εσκεμμένη και διαρκής προσπάθεια, χοντρικά από το 60 και εδώ να προβληθεί ως υψηλή τέχνη, η εμπορική (ελαφρά/popular/δημοφιλής) δημιουργία. Και τι βόλευε τότε; Να δοθεί η εντύπωση ότι δεν υπάρχουν καθαρά καλλιτεχνικά κριτήρια για το τι είναι και που ανήκει ένα δημιούργημα αλλά να προβληθεί το πόσο συγκινεί το κοινό. Το συναίσθημα λοιπόν έγινε όχημα για να καβαλήσουν στο κύμα κάποια συμφέροντα. Μετά ήρθαν οι μέλισσες (οι αγράμματοι δημοσιογράφοι) και ισοπεδώθηκαν όλα.
Καταλαβαίνουμε όλοι όμως ότι ο βαθμός που μας συγκινεί κάτι μπορεί να είναι τελείως άσχετος με την καλλιτεχνική του αξία και να οφείλεται σε εξωκαλλιτεχνικά κριτήρια. Να σου αρέσει πχ ένας πίνακας επειδή τον είχε εξώφυλλο ένα βιβλίο που σου χάρισε η αγαπημένη γιαγιά σου και να σου προκαλεί συγκίνηση κάθε φορά που τον βλέπεις.
Φιλική συμβουλή. Όταν ακούς για συναίσθημα σε συζητήσεις τέχνης να κουμπώνεσαι, ειδικά αν αυτό προβάλλεται ως κριτήριο αξιολόγησης. Αυτός που το κάνει είναι είτε αφελής, είτε το κάνει από συμφέρον. Όπως καταλαβαίνεις Feindflug, χτύπησες χορδή με τη συγκεκριμένη λέξη.
για παράδειγμα στην περίπτωση ενός τοίχου που περνάει κάποιος ένα χέρι μπογιά και οι μύστες επιβάλλουν σαν τέχνη μπορούμε να αφήσουμε την καχυποψία στην άκρη και το συναίσθημα να μας κατακλύσει [ακόμα και αν χρειαστεί να σφιχτούμε] χωρίς να νιώθουμε αφελείς.συναίσθημα σκέτο κακό
Ναι πολύ ωραίο είναι. Τώρα αν είναι τέχνη δεν ξέρω κι εγώ. Κάνει διάλειμμα και ο ST48410 που θα έλεγε ότι δεν είναι σίγουρα.
Κοίτα, αν μου έλεγες ότι αυτό υποβλήθηκε σε διαγωνισμό ζωγραφικής, θα απαντούσε ότι καθυστέρησε καμιά διακοσαριά και βάλε χρόνια. Δεν έχει νόημα κάτι τέτοιο πλέον. Ωστόσο βλέπω ότι δεν πρόκειται για κάτι τέτοιο αλλά για διαγωνισμό digital art. Δεν ξέρω ποια είναι τα προαπαιτούμενα εκεί και τι θεωρείται επίτευγμα ή όχι, για να έχω γνώμη. Διατηρώ σοβαρές επιφυλάξεις.
Δεν νομίζω ότι το ζητούμενο στην εποχή μας είναι ακόμη η αφαίρεση.
Αν σε κάθε ρεύμα που διέπει τα εικαστικά αφαιρείς από κάτι, τότε μοιραία θα φτάσει κάποτε μια εποχή, που το κοινό θα διψάει για πρόσθεση.
Περιγράφει πώς μπορεί κανείς να δημιουργήσεί από ένα AI εργαλείο παραγωγής εικόνων, εικόνες παρόμοιου στυλ με των point-and-click adventure games της δεκαετίας 90.
Περιγράφει πώς μπορεί κανείς να δημιουργήσεί από ένα AI εργαλείο παραγωγής εικόνων, εικόνες παρόμοιου στυλ με των point-and-click adventure games της δεκαετίας 90.
Το Kathy Rain το έπαιξα πρόσφατα. Πολύ ωραίο αστυνομικό.
1) Κάθε δημιουργία είναι τέχνη. Ή αν θέλετε εμπεριέχει τέχνη.
Το ότι αναγνωρίζουμε τις δημιουργίες σε υψηλή και λαϊκή τέχνη είναι ζήτημα κοινωνικών και πολιτισμικών κριτηρίων.
2) Η εκάστοτε ΑΙ δεν είναι αυθύπαρκτη, αλλά φτιάχτηκε για να παράγει αποτελέσματα με βάση τον αλγόριθμο του δημιουργού της, και που φιλτράρονται τελικώς από το χειριστή της.
Έχουν φτιάξει μια σούπερ εφαρμογή που απλώς της δεινεις λέξεις κλειδιά και παράγει εικόνες. Κάθε φορά άλλη εικόνα, δηλαδή και τις ίδιες λέξεις να δώσεις κάτι λλο θα ζωγραφίσει
Το μόνο που έκανε ο τύπος είναι να κάτσει κάποιες ώρες στο ντισκορντ του μινττζερνει και να δίνει λέξεις κλειδια
Στην πραγματικότητα ο τύπος το έφτιαξε. Τι να λες λέξεις τι να πιανεις το ποντίκι και να ρετουσάρεις εικόνες. Δεν έχει σημασία η εφαρμογή, μια χαρά είναι. Απλά κακώς το λέμε ΤΝ. (κι ακόμα πιο κακώς ΑΙ, αλλά τι να κάνουμε;νιώθουν ότι πολίτες της παγκοσμιότητας).
δεν σε κόβει μία
δηλαδή αν εγώ πάω σε έναν ζωγράφο και τον πω θέλω έναν πίνακα που να δείχνει ηλιοβασίλεμα, γκόμπλιν, ένα cheese cake και την αφροδίτη και μετά ο ζωγράφος φτιάξει ένα έργο με αυτά θα έιναι σαν να το έχω φτιάξει εγώ
sure thing
Είναι το ίδιο σχήμα δηλαδή. Χωράει παραλληλισμός. Το μηχάνημα που θέλει θα εκτελέσει τις εντολές που είναι προγραμματισμένο, με το ζωγράφο που επηρεάζεται και από συγκυρίες και από τα καθημερινά το ερεθίσματα και μπορεί να πάρει οποιαδήποτε πρωτοβουλία, από το να σε γράψει και να μη δεχτεί να κάνει, μέχρι και να επικοινωνήσει τόσο πολύ μαζί σου και να βγάλει αυτό που θα σε έκφραζε καλύτερα και που ίσως κι εσύ δεν θα το είχες αντιληφθεί ή αισθανθεί, μέσα σου.
Στην πραγματικότητα ο τύπος το έφτιαξε. Τι να λες λέξεις τι να πιανεις το ποντίκι και να ρετουσάρεις εικόνες. Δεν έχει σημασία η εφαρμογή, μια χαρά είναι. Απλά κακώς το λέμε ΤΝ. (κι ακόμα πιο κακώς ΑΙ, αλλά τι να κάνουμε;νιώθουν ότι πολίτες της παγκοσμιότητας).
δεν σε κόβει μία
δηλαδή αν εγώ πάω σε έναν ζωγράφο και τον πω θέλω έναν πίνακα που να δείχνει ηλιοβασίλεμα, γκόμπλιν, ένα cheese cake και την αφροδίτη και μετά ο ζωγράφος φτιάξει ένα έργο με αυτά θα έιναι σαν να το έχω φτιάξει εγώ
sure thing
Είναι το ίδιο σχήμα δηλαδή. Χωράει παραλληλισμός. Το μηχάνημα που θέλει θα εκτελέσει τις εντολές που είναι προγραμματισμένο, με το ζωγράφο που επηρεάζεται και από συγκυρίες και από τα καθημερινά το ερεθίσματα και μπορεί να πάρει οποιαδήποτε πρωτοβουλία, από το να σε γράψει και να μη δεχτεί να κάνει, μέχρι και να επικοινωνήσει τόσο πολύ μαζί σου και να βγάλει αυτό που θα σε έκφραζε καλύτερα και που ίσως κι εσύ δεν θα το είχες αντιληφθεί ή αισθανθεί, μέσα σου.
Αυτό που περιγράφεις είναι ότι ακριβώς κάνει το midjeurney αλλά είσαι εντελώς άσχετος ώστε να το καταλαβεις
δεν σε κόβει μία
δηλαδή αν εγώ πάω σε έναν ζωγράφο και τον πω θέλω έναν πίνακα που να δείχνει ηλιοβασίλεμα, γκόμπλιν, ένα cheese cake και την αφροδίτη και μετά ο ζωγράφος φτιάξει ένα έργο με αυτά θα έιναι σαν να το έχω φτιάξει εγώ
sure thing
Είναι το ίδιο σχήμα δηλαδή. Χωράει παραλληλισμός. Το μηχάνημα που θέλει θα εκτελέσει τις εντολές που είναι προγραμματισμένο, με το ζωγράφο που επηρεάζεται και από συγκυρίες και από τα καθημερινά το ερεθίσματα και μπορεί να πάρει οποιαδήποτε πρωτοβουλία, από το να σε γράψει και να μη δεχτεί να κάνει, μέχρι και να επικοινωνήσει τόσο πολύ μαζί σου και να βγάλει αυτό που θα σε έκφραζε καλύτερα και που ίσως κι εσύ δεν θα το είχες αντιληφθεί ή αισθανθεί, μέσα σου.
Αυτό που περιγράφεις είναι ότι ακριβώς κάνει το midjeurney αλλά είσαι εντελώς άσχετος ώστε να το καταλαβεις
Ο τρόπος που (δεν) σκέφτεσαι θυμίζει τον gdata όπως έχουν πει κι άλλοι. Που είχε(ς) πει για το IQ ότι "Τι πηλίκο είναι; Και γιατί να είναι πηλίκο και να μην είναι ένα γινόμενο ή άθροισμα;" (Είχα πει εγώ ότι ένα πηλίκο είναι)
Το έχεις το τι είναι το IQ; Χωρίς γκουγκλάρισμα.
Είναι το ίδιο σχήμα δηλαδή. Χωράει παραλληλισμός. Το μηχάνημα που θέλει θα εκτελέσει τις εντολές που είναι προγραμματισμένο, με το ζωγράφο που επηρεάζεται και από συγκυρίες και από τα καθημερινά το ερεθίσματα και μπορεί να πάρει οποιαδήποτε πρωτοβουλία, από το να σε γράψει και να μη δεχτεί να κάνει, μέχρι και να επικοινωνήσει τόσο πολύ μαζί σου και να βγάλει αυτό που θα σε έκφραζε καλύτερα και που ίσως κι εσύ δεν θα το είχες αντιληφθεί ή αισθανθεί, μέσα σου.
Αυτό που περιγράφεις είναι ότι ακριβώς κάνει το midjeurney αλλά είσαι εντελώς άσχετος ώστε να το καταλαβεις
Ο τρόπος που (δεν) σκέφτεσαι θυμίζει τον gdata όπως έχουν πει κι άλλοι. Που είχε(ς) πει για το IQ ότι "Τι πηλίκο είναι; Και γιατί να είναι πηλίκο και να μην είναι ένα γινόμενο ή άθροισμα;" (Είχα πει εγώ ότι ένα πηλίκο είναι)
Το έχεις το τι είναι το IQ; Χωρίς γκουγκλάρισμα.
Που θα μου πεις και για ΤΝ
Δεν βγάζεις απολιτος κανένα νοημα αλλά οκ αυτό είναι γνωστο
Οι απόψεις και τα σχόλια που δημοσιεύονται σε αυτό το Φόρουμ είναι προσωπικά και δεν αντιπροσωπεύουν αυτές της Διαχείρισης του Phorum.com.gr
Το κάθε μέλος, σύμφωνα με τους όρους χρήσης που αποδέχτηκε κατά την εγγραφή του, φέρει την αποκλειστική ευθύνη των δημοσιεύσεών του, των απόψεων / θέσεων που εκφράζονται
μέσω αυτής, καθώς και την επιλογή συνδέσμων που τυχόν συμπεριλαμβάνονται.
Η Διαχείριση του Phorum.com.gr σε καμία περίπτωση δεν αποδέχεται οποιαδήποτε ευθύνη, για οποιαδήποτε συμβουλή ή συστάσεις που κάνει ή υπονοεί κάποιο μέλος ή επισκέπτης του Phorum.com.gr
η οποία έχει ως αποτέλεσμα οποιαδήποτε απώλεια / ζημία, με οποιονδήποτε τρόπο, για μέλος του Phorum.com.gr, ή για οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο.
Επιπλέον, η Διαχείριση του Phorum.com.gr δεν είναι και δεν μπορεί να είναι υπεύθυνη, για το περιεχόμενο οποιουδήποτε άλλου ιστοτόπου στο Διαδίκτυο,
που έχει συνδεθεί με σύνδεσμο (link) από το Phorum.com.gr
Για άμεση επικοινωνία με τη Διαχείριση του Phorum.com.gr μπορείτε να συμπληρώνετε τη φόρμα της σελίδας Επικοινωνίας του Phorum.com.gr παρακάτω.
I would have lived in peace. But my enemies brought me war.
