Οι πίνακες του Αδόλφου Χίτλερ

[Baldur]

Δεν έχω διαβάσει όλο το νήμα, αλλά να προσθέσω μια συμπληρωματική οπτική για το θέμα "υπάρχει αντικειμενικά καλή τέχνη;":

Θεωρώ πως η απάντηση στο παραπάνω είναι "ναι". Καλή είναι η τέχνη που αποσκοπεί στην επίτευξη του κάλλους, με την κλασσική έννοια. Η εμορφιά, η καλοσύνη βρίσκονται στη συμπαντική τάξη, είτε ενστερνίζεται κανείς τη δημιουργία του κόσμου από έναν Δημιουργό είτε όχι. Το παρατηρούμε στα μαθηματικά και εν γένει στις επιστήμες, αλλά και σε έννοιες που παρατηρούνται στην καθημερινότητα. Από τη χρυσή τομή (golden ratio) έως τη συμμετρία στο ανθρώπινο σώμα.

Κοινώς, η πραγματικά καλή τέχνη οφείλει να σε κάνει να νιώθεις αυτή την ολοκλήρωση με τους συμπαντικούς κανόνες. Αν το να μπαίνεις π.χ. στην Αγιά Σοφιά ή το Σαιν-Σαπέλ δεν σου προκαλέι δέος και δεν σε παρακινεί στην προσωπική, πνευματική ανύψωση, το πρόβλημα εντοπίζεται...εσωτερικά παρά στο έργο καθαυτό.

Με αυτό δεν εννοώ πως η καλή τέχνη σταμάτησε αυστηρά στον 19ο αιώνα ή πως τα μόνα συναισθήματα που πρέπει να σου προκαλεί αυτή είναι αποκλειστικά θετικά. Και η απέχθεια συναίσθημα αρχέγονο είναι, δεκτό. Υπάρχει χώρος για απλούς μπλε πίνακες και τα διάφορα in-your-face εκθέματα; Βεβαίως. Η ουσία είναι να μην παραγνωρίζεται ως κάλλος η αντιδραστικότητα για την αντιδραστικότητα έναντι του νέου που έρχεται να αναζωογονήσει το παλαιό και να ωθήσει την ανθρωπότητα ένα λιθαράκι παραπέρα.

[ST48410]

Δεν μπορώ να συμμετέχω πολύ ενεργά στη συζήτηση, όμως μπήκα στον πειρασμό να σας βάλω το απόσπασμα της διάλεξης ενός νευροεπιστήμονα, που μιλάει για κάτι πολύ παράξενο:
Για το γεγονός ότι ο εγκέφαλος μας, αντιλαμβάνεται αυτό που θεωρούμε σαν ολοκληρωμένη και συντονισμένη εικόνα (πχ την εικόνα ενός αθλητή σε μια φάση του παιχνιδιού), σαν τρία διαφορετικά πράγματα και σε διαφορετικούς χρόνους.
Πρώτα αντιλαμβάνεται το χρώμα, αμέσως μετά την κίνηση, και στο τέλος την μορφή. Αυτό είναι συνταρακτικό, γιατί ενώ εμείς έχουμε την αίσθηση του ταυτόχρονου σε αυτό που βλέπουμε , στην πραγματικότητα το "τώρα" τεμαχίζεται σε τρεις διαφορετικές φάσεις.

Μπορείτε να παρακολουθήσετε τη συγκεκριμένη περιγραφή στο παρακάτω βιντεάκι (από το 8.22 περίπου)https://www.youtube.com/watch?v=BEuNa1Vp_b0

Το παραθέτω γιατί ίσως έχουμε πια στα χέρια μας ένα επιστημονικό δεδομένο προς υπεράσπιση του μπλε πίνακα του Klein.
Μπορεί εμείς να μην είμαστε σε θέση να το κάνουμε, αλλά τι θα γινόταν αν κάποιος από μας μπορούσε να δει όχι την ολοκληρωμένη σκηνή στην οπτική του αντίληψη, αλλά το πρώτο κλάσμα της , που είναι μόνο χρώμα. Δεν θα ήταν μια μεγάλη πρόκληση να αποτυπώσει τον κόσμο σε αυτή τη μοναδική χρονική στιγμή;
Νομίζω ότι δεν θα αφήναμε αυτό το πεδίο αδιερεύνητο, αν είμαστε πραγματικοί εξερευνητές, πραγματικοί καλλιτέχνες.

Να πούμε επιπλέον, ότι η επιστήμη ομοίως μας ενημερώνει ότι όταν ερχόμαστε στον κόσμο, ο εγκέφαλος μπορεί να επεξεργαστεί αρχικά το οπτικό ερέθισμα μόνο σαν χρώμα, και μετά σιγά σιγά, με τον χρόνο, προστίθενται η κίνηση και η μορφή.

Επομένως , θα μπορούσαμε να πούμε, ότι το να επιμείνεις μόνο στο χρώμα σαν καλλιτέχνης σημαίνει δυο πράγματα: ένα, ότι ερευνάς το τι σημαίνει "τώρα¨ σύμφωνα με τις αποκαλύψεις της διάλεξης, και δεύτερον τι σημαίνει να κοιτάς για πρώτη φορά τον κόσμο.

Αν όλο αυτό είναι ένα ¨τίποτα¨ τότε μάλλον ¨κάτι¨ μας διαφεύγει.

Ωπ! Τι ευχάριστη έκπληξη.

Ενδιαφέρουσα η παράμετρος που εισάγεις. Και με τις όποιες μελλοντικές επιστημονικές εξελίξεις κάποια πράγματα θα ειδωθούν από άλλη σκοπιά. Έχει ξαναγίνει στο παρελθόν.

Ωστόσο στο συγκεκριμένο θέμα δεν είμαι σίγουρος τι θέση να πάρω. Μπορεί αυτή η ανακάλυψη να δικαιολογήσει κάποιον καλλιτέχνη που θα ζωγράφιζε σήμερα μονοχρωματικούς πίνακες; Δεν είμαι σίγουρος. Δεν ξέρω αν αυτό από μόνο του θα μπορούσε να χαρακτηριστεί σήμερα επίτευγμα. Θα πρέπει να υπάρχει και κάτι παραπάνω πλέον.

[ST48410]

Καλώς ήρθες στο νήμα.

Δεν έχω διαβάσει όλο το νήμα, αλλά να προσθέσω μια συμπληρωματική οπτική για το θέμα "υπάρχει αντικειμενικά καλή τέχνη;":

Θεωρώ πως η απάντηση στο παραπάνω είναι "ναι". Καλή είναι η τέχνη που αποσκοπεί στην επίτευξη του κάλλους, με την κλασσική έννοια. Η εμορφιά, η καλοσύνη βρίσκονται στη συμπαντική τάξη, είτε ενστερνίζεται κανείς τη δημιουργία του κόσμου από έναν Δημιουργό είτε όχι. Το παρατηρούμε στα μαθηματικά και εν γένει στις επιστήμες, αλλά και σε έννοιες που παρατηρούνται στην καθημερινότητα. Από τη χρυσή τομή (golden ratio) έως τη συμμετρία στο ανθρώπινο σώμα.

Διάβασε αν θέλεις μερικές από τις τελευταίες σελίδες.

Κοινώς, η πραγματικά καλή τέχνη οφείλει να σε κάνει να νιώθεις αυτή την ολοκλήρωση με τους συμπαντικούς κανόνες. Αν το να μπαίνεις π.χ. στην Αγιά Σοφιά ή το Σαιν-Σαπέλ δεν σου προκαλέι δέος και δεν σε παρακινεί στην προσωπική, πνευματική ανύψωση, το πρόβλημα εντοπίζεται...εσωτερικά παρά στο έργο καθαυτό.

ναι, αλλά αυτό ποιος θα το πει; Ποιος θα μετρήσει αυτή την ολοκλήρωση; Αν κάποιος την αισθάνεται θα θεωρεί ένα έργο "πραγματικά καλό" και ο διπλανός του που δεν την αισθάνεται το αντίθετο. Θα μετρήσουμε στατιστικά τι συμβαίνει στους περισσότερους;

Με αυτό δεν εννοώ πως η καλή τέχνη σταμάτησε αυστηρά στον 19ο αιώνα ή πως τα μόνα συναισθήματα που πρέπει να σου προκαλεί αυτή είναι αποκλειστικά θετικά. Και η απέχθεια συναίσθημα αρχέγονο είναι, δεκτό. Υπάρχει χώρος για απλούς μπλε πίνακες και τα διάφορα in-your-face εκθέματα; Βεβαίως. Η ουσία είναι να μην παραγνωρίζεται ως κάλλος η αντιδραστικότητα για την αντιδραστικότητα έναντι του νέου που έρχεται να αναζωογονήσει το παλαιό και να ωθήσει την ανθρωπότητα ένα λιθαράκι παραπέρα.

Τα περί σταματήματος της τέχνης έχουν γραφτεί ξανά και ξανά κάθε φορά που κάποιοι δεν ένιωθαν καλά με τις εξελίξεις. Δεν τους άρεσαν ή δεν τις κατανοούσαν. Επίσης το τι θεωρείται όμορφο αλλάζει πολύ σε διαφορετικέ περιόδους.

Συνολικά για όλα τα παραπάνω. Ποιος βάζει τα κριτήρια αν δεν θέλουμε η αξιολόγηση της τέχνης να είναι αποκλειστικά προσωπική υπόθεση;

[Dwarven Blacksmith]

ST48410 είναι τα σύγχρονα drone shows "σοβαρή τέχνη", δεδομένου ότι δίνουν μια νέα μορφή στη δημιουργία;

[Feindflug]

Φαντάζεστε, τύποι, να γίνει κάτι αντίστοιχο 100 χρόνια μετά με τον drummer Λοβέρδο;

[ST48410]

ST48410 είναι τα σύγχρονα drone shows "σοβαρή τέχνη", δεδομένου ότι δίνουν μια νέα μορφή στη δημιουργία;

Σε μια επιπόλαιη πρώτη εκτίμηση θα έλεγα μάλλον όχι. Θα έπρεπε να ξέρω γενικά τι μπορεί να γίνει με drones για να σου απαντήσω. Ωστόσο εδώ βλέπω ψαράκια, φάλαινες, πουλάκια κλπ. Είναι φανερή η πρόθεση να καταλαβαίνει το κοινό τι βλέπει. Η δε μουσική αν υποτεθεί ότι δεν είναι πρόσθετη στο video αλλά συνοδεύει το show είναι ξεκάθαρα στο χώρο της ελαφράς δημιουργίας.

Τώρα αν δεν έχεις παρόμοιας μορφής έργα με drones θα καταφύγεις σε συγκρίσεις με ό,τι είναι πιο κοντινό. Πολύτεχνα θεάματα με οργανωμένη χορογραφία από προβολείς.

Η εκτίμησή μου είναι ότι εκεί γίνονται πολύ πιο προωθημένα πράγματα για πάνω από 50 χρόνια τώρα. Εδώ το όποιο επίτευγμα μοιάζει να είναι περισσότερο τεχνικό παρά καλλιτεχνικό. Νέες δυνατότητες, νέο υλικό και νέα εργαλεία πρέπει να δίνουν νέες κατηγορίες μορφών. Τι να κάνω τα ψαράκια;

Η ελαφρά μουσική της Κίνας είναι χειρότερο βασανιστήριο και από το μαρτύριο της σταγόνας ελέω κομμουνισμού και μαζικών δραστηριοτήτων για το κοινό. Αλλά τα επόμενα 10-20 χρόνια θα τρίβουμε τα μάτια μας. Με την άνοδο της μεσαίας τάξης υπάρχουν πάρα πολλοί καλλιτέχνες που ασχολούνται σε διάφορες μορφές τέχνης πολύ σοβαρά. Και όταν Κινέζοι είναι σοβαροί με κάτι, είναι συνήθως πιο σοβαροί και αφοσιωμένοι από εμάς (τους Δυτικούς γενικώς).

ΥΓ. Θα θεωρούσα με βάση τα όσα έχουμε συζητήσει ότι η απάντησή μου ήταν αναμενόμενη, από εσένα. Έτσι δεν είναι;

[Dwarven Blacksmith]

Να σου πω την αλήθεια δεν έχω καταλάβει απολύτως τι είναι οι "νέες μορφές", αυτό προσπάθησα να καταλάβω τώρα γιατί εγώ σκέφτομαι κάτι που δεν έχω ξαναδεί, αλλά ναι πίστευα ότι μάλλον θα πεις δεν είναι.

[ST48410]

Να σου πω την αλήθεια δεν έχω καταλάβει απολύτως τι είναι οι "νέες μορφές",

Μα που να το ξέρουμε εγώ κι εσύ; Όταν γίνουν μάλλον θα ξενίσουν και κάποια χρόνια μετά θα πάρουμε χαμπάρι πως και τι. Εμείς μόνο τυποποίηση μπορούμε να αναγνωρίσουμε εύκολα και πάλι υπάρχουν παγίδες.

Να σου πω όμως τι εννοώ. Έστω ότι προσπαθείς να φτιάξεις γλυπτά με άμμο. Με άμμο είναι πχ πολύ δύσκολο να φτιάξεις μια όρθια κολόνα ή ένα όρθιο δέντρο με τα κλαδιά του ή κάτι άλλο λεπτεπίλεπτο. Αυτό που θα φτιάξεις θα έχει τέτοιες μορφές που μπορεί να δώσει το υλικό σου συν εκείνες που πιθανόν θα ανακαλύψεις εσύ. Αν τώρα αντί για άμμο σου δώσουν πηλό μπορείς να κάνεις πιο εύκολα πράγματα που στέκονται όρθια αλλά μέχρι ένα όριο. Δεν είναι εύκολο πχ να κάνεις κλωστές από πηλό που να έχουν ικανό μήκος.

Όταν έχεις φωτεινά drones λοιπόν μπορείς να κάνεις κατηγορίες σχημάτων που ήταν αδύνατο να γίνουν με προβολείς ή lazer. Δεν έχω τις γνώσεις για να σου πω περισσότερα πράγματα αλλά αυτά που βλέπω δεν με πείθουν.