Νατουραλιστική vs Αφηρημένη Τέχνη
Re: Νατουραλιστική vs Αφηρημένη Τέχνη
Ενδιαφέρον και με πάρα πολλές προεκτάσεις*. Θα πρότεινα να βάλουμε ένα άλλο link για το συγκεκριμένο μιας και αυτό το λήμμα της wiki μοιάζει πιο σχετικό με αυτά που συζητάμε στο νήμα για την τεχνητή νοημοσύνη.enaon έγραψε: ↑30 Ιουν 2018, 02:49έπεσα πάνω σε αυτό, είναι μάλλον σχετικό με το νήμα.
https://en.wikipedia.org/wiki/DeepDream
πχ https://en.wikipedia.org/wiki/LSD_art
Ωστόσο ίσως να θέλεις να κάνεις κάποια νύξη που δεν κατάλαβα.
* Βλέπω κάποια ενδιαφέροντα ερωτήματα τα οποία θέλουν λίγη σκέψη για να απαντηθούν
Re: Νατουραλιστική vs Αφηρημένη Τέχνη
το έβαλα γιατί ίσως αρέσει στην νηματοθέτρια αν δεν το ήξερε, όχι για κάτι περίεργο.
The software is designed to detect faces and other patterns in images, with the aim of automatically classifying images.[4] However, once trained, the network can also be run in reverse
Re: Νατουραλιστική vs Αφηρημένη Τέχνη
Αφηρημένη τέχνη μπορεί να κάνει ο οποιοσδήποτε, κυριολεκτικά όμως ο οποιοδήποτε, το να δημιουργήσεις κάτι όμως από το μηδέν το οποίο ακολουθεί κάποιους πολύ συγκεκριμένους κανόνες για να εκφράσεις ή να επικοινωνήσεις είτε αφηρημένες είτε στοχευμένες έννοιες, σκέψεις, γνώσεις, φανταστικούς κόσμους κτλ που είτε έχουν στοιχειώσει είτε πέρασαν και χάϊδεψαν και μετά άφησαν αγάμητη στα κρύα του λουτρού την άκρη της αντίληψης που έχεις για τον εαυτό σου και τα πράματα γύρω σου απαιτεί έναν αληθινό καλλιτέχνη και πάνω από όλα βαθειά αντίληψη αυτών των κανόνων που χτίζουν αυτήν την ίδια την πραγματικότητα που βιώνουμε.
Βασικά το θέμα με την τέχνη έχει γαμηθεί εντελώς παιδιά, έχει καταντήσει μια αηδία (idea).
Ο πραγματικός σκοπός της τέχνης βραχυπρόθεσμα έχει αντικαταστήσει την βία που ήταν απαραίτητη παλιότερα για να γαμάμε ότι καλλίτερο θεωρούμε ότι κυκλοφορεί τριγύρω μας, μακροπρόθεσμα ο σκοπός αλλάζει, δεν έχει να κάνει με εμάς, έχει να κάνει με αυτούς που σπέρνουμε (εδώ συνδέεται με τον βραχυπρόθεσμο σκοπό) σήμερα και αυτούς που θα σπείρουνε μετά από εμάς κοκ, αυτή είναι μάλλον η πραγματική τέχνη και η πραγματική τέχνη δεν διαφέρει ιδιαίτερα με αυτό που λέμε επιστήμη.
Είτε βραχύ είτε μακρό ο σκοπός πάντως είναι πάνω κάτω ο ίδιος πάλι, να νικήσουμε τον ίδιο τον θάνατο, γι'αυτό έχει ντυθεί με τόση καύλα ο έρωτας, για να νικάμε κάθε δευτερόλεπτο τον θάνατο, αλλιώς δεν θα υπήρχαμε, αν βέβαια υπάρχουμε πραγματικά όπως νομίζουμε, η πραγματική τέχνη έχει να κάνει με αυτήν την προβληματική, του θανάτου και με όλα τα ενδιάμεσα του φυσικά.
Βασικά το θέμα με την τέχνη έχει γαμηθεί εντελώς παιδιά, έχει καταντήσει μια αηδία (idea).
Ο πραγματικός σκοπός της τέχνης βραχυπρόθεσμα έχει αντικαταστήσει την βία που ήταν απαραίτητη παλιότερα για να γαμάμε ότι καλλίτερο θεωρούμε ότι κυκλοφορεί τριγύρω μας, μακροπρόθεσμα ο σκοπός αλλάζει, δεν έχει να κάνει με εμάς, έχει να κάνει με αυτούς που σπέρνουμε (εδώ συνδέεται με τον βραχυπρόθεσμο σκοπό) σήμερα και αυτούς που θα σπείρουνε μετά από εμάς κοκ, αυτή είναι μάλλον η πραγματική τέχνη και η πραγματική τέχνη δεν διαφέρει ιδιαίτερα με αυτό που λέμε επιστήμη.
Είτε βραχύ είτε μακρό ο σκοπός πάντως είναι πάνω κάτω ο ίδιος πάλι, να νικήσουμε τον ίδιο τον θάνατο, γι'αυτό έχει ντυθεί με τόση καύλα ο έρωτας, για να νικάμε κάθε δευτερόλεπτο τον θάνατο, αλλιώς δεν θα υπήρχαμε, αν βέβαια υπάρχουμε πραγματικά όπως νομίζουμε, η πραγματική τέχνη έχει να κάνει με αυτήν την προβληματική, του θανάτου και με όλα τα ενδιάμεσα του φυσικά.
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΛΑΟ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗΣ
.
.
Re: Νατουραλιστική vs Αφηρημένη Τέχνη
Eνδιαφέρον θρεαδ και πολύ σημαντική παρατήρηση του Εν - το δεεπδρεαμ της γοογλ παράγει όντως εμμονικές εικόνες.
Παρ'ολα αυτά ο τρόπος που παράγονται οι εικόνες του δεεπδρεαμ είναι τεχνητός και στηρίζεται στην διαδοχική επιβολή της εμμονής στην εικόνα, βήμα προς βήμα.
Αν και κατά βάθος για εμμονές μιλάμε, δε βρίσκω πως αυτός ο τρόπος είναι o ακριβής τρόπος όρασης στον οποίο αναφερόμαστε.
Με συγχωρείτε ένα λεπτάκι, οι φοιτητές από κάτω έχουν πάρτι με κακόγουστες γιουτουμπιές. Θα τους ρίξω μερικά deauth με το aireplay-ng και θα επανέλθω.
Παρ'ολα αυτά ο τρόπος που παράγονται οι εικόνες του δεεπδρεαμ είναι τεχνητός και στηρίζεται στην διαδοχική επιβολή της εμμονής στην εικόνα, βήμα προς βήμα.
Αν και κατά βάθος για εμμονές μιλάμε, δε βρίσκω πως αυτός ο τρόπος είναι o ακριβής τρόπος όρασης στον οποίο αναφερόμαστε.
Με συγχωρείτε ένα λεπτάκι, οι φοιτητές από κάτω έχουν πάρτι με κακόγουστες γιουτουμπιές. Θα τους ρίξω μερικά deauth με το aireplay-ng και θα επανέλθω.
Τελευταία επεξεργασία από το μέλος Χουργιατς την 30 Ιουν 2018, 04:13, έχει επεξεργασθεί 1 φορά συνολικά.
Re: Νατουραλιστική vs Αφηρημένη Τέχνη
ζει και βασιλεύει αν και το κάνω μέσω websploit τώρα με το μηχάνημα του κάλι (που σαι sys3x) γιατί το λαπτοπ που γράφω αυτή τη στιγμή τρέχει μια άλλη δουλίτσα τα αποτελέσματα της οποία θα ποστάρω οσονούπω.
Re: Νατουραλιστική vs Αφηρημένη Τέχνη
Σιγά ρε, τι τόσο βαρύ τρέχεις που θέλεις κι άλλο μηχάνημα; βάλε ένα δεύτερο ασύρματο νικ ον έη στικ γύρνα το σε ιντζέκτιον και κοπάνα τους.
(:
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΛΑΟ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗΣ
.
.
Re: Νατουραλιστική vs Αφηρημένη Τέχνη
οφτοπικ οκ
SpoilerShow
έλα ρε παιδιά, τι μόντεμ έχουν, έλεος Το έβαλα σε ένα esp πέρυσι να παίξω, τίποτα, τα μικροτικ ειναι πατσαρισμένα
https://github.com/samdenty99/Wi-PWN
https://github.com/samdenty99/Wi-PWN
Re: Νατουραλιστική vs Αφηρημένη Τέχνη
Παλιό;enaon έγραψε: ↑30 Ιουν 2018, 04:24οφτοπικ οκSpoilerShowέλα ρε παιδιά, τι μόντεμ έχουν, έλεος Το έβαλα σε ένα esp πέρυσι να παίξω, τίποτα, τα μικροτικ ειναι πατσαρισμένα
https://github.com/spacehuhn/esp8266_deauther
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΛΑΟ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗΣ
.
.
Re: Νατουραλιστική vs Αφηρημένη Τέχνη
Μου αρέσουν οι απλές σου λύσεις μα εδώ έχω 899,940κ απαίτηση από τη ματλαβ στο μεμορυ (98% μαζί με το ένα ταμπ του οπερα που απαντάω και τις απολύτως απαραίτητες διεβλακείες των windows). Άσε. Βγήκε από τις αράχνες και το κάλι στο άλλο μηχάνημα.
Re: Νατουραλιστική vs Αφηρημένη Τέχνη
SpoilerShow
το ένοιωσα οτι κάτι δεν έλεγα καλά και διάβασα λίγο πώς δουλεύει το deauth frame, δεν έχει σχέση με παλαιότητα τελικά, είναι πρόβλημα στο πρωτόκολλο και δεν διορθώνεται, στο 802.11w το άλλαξαν αλλά τώρα πρέπει να καταλάβω αν δεν έτρεξε καλά το πρόγραμμα στο εσπ, ή αν πράγματι έχω w εδώ. Αυτό πάντως μαζί με το krack attack είναι καταστροφή σκέτη αν θέλει κάποιος, χοντρά λάθη τελικά.
https://www.krackattacks.com
https://www.krackattacks.com
Re: Νατουραλιστική vs Αφηρημένη Τέχνη
Οκ, πάω μπάσο, αυτή η μάτλαβ.. καλό;
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΛΑΟ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗΣ
.
.
Re: Νατουραλιστική vs Αφηρημένη Τέχνη
Που λέτε, όπως όλοι για περίπου δέκα σελίδες, όταν η τιπιτι δήλωσε ρητά πως υπάρχει διαφορά ανάμεσα στη νατουραλιστική και την αφηρημένη τέχνη, πίστεψα πως το νήμα αφορά διαφορές στην τεχνική, στους εκπροσώπους, στο που πουλάει κανείς ονλάην τα έργα του (όπως το γιατί οι Τεχνάδες σνομπάρουν το γιουτουμπ και ποστάρουν στο ντεηλιμοσιον) και όλες οι συναρτόμενες συναρτησιακές συναρτησίες.
Ως επόμενο η συζήτηση εκσελίχθηκε με διαφορές και διακρίσεις, δηλαδή γιατί η νατουραλιστική και όχι η αναπαραστατική και ποιά η διαφορά τους (που αγνοώ), για το αν ο νταβιντσι πετύχαινε το 5αρι στην κλίμακα Κινσεϋ, και το πως οι Φιλοσοφικές Σχολές είναι σχολές και όχι φιλοσοφικές χολές.
Παρεπιπτόντως το νήμα είναι με διαφορά το πιο οπτικά απολαυστικό του φόρουμ, περισσότερο ακόμα και από το «ημίγυμνες αθλούμενες».
Πέρασαν το λοιπόν δεκα και σελίδες για να δούμε αυτό που η τιπιτι λέει απο την πρώτη σελίδα: οι δύο μορφές είναι κυκλικές στην ιστορία εννοώντας πως οι μεσαίωνες χαρακτηρίζονται από μια επίπεδη οπτική αντίληψη. ενώ αντίθετα οι αναγεννήσεις από την αντίληψη του βάθους των πραγμάτων – η μία στάση και η άλλη τάση αποτελούν δύο ακραίες θέσεις ανάμεσα στην ταλάντωση του πολιτισμού από το απλό στο μπλεγμένο, από το άμεσο στο στρεβλωμένο, από ή αν θέλετε από την βρεφική αθωότητα στην ενήλικη ενοχή.
...Αυτό θα ήταν ίσως αυταποδεικτο με μια καταμέτρηση του τι έχει επιζήσει αναμεσα στις δύο ακρότητες της πολιτισμικής ταλάντωσης - αλλά το να μετράς δεν έχει ποτέ πλάκα, χώρια που κάποια στιγμή μοιραία σου τελειώνουν και τα δάκτυλα. Μα η Τιπιτι έπρεπε να το πάει ένα βήμα παραπέρα.
Ερχεται και μας λέει λοιπόν η Τίπιτι πως οι δύο αντιπροσωπευτικές στάσεις απέναντι στα πράγματα κείνται και ταυτοχρονα υπόκεινται σε μια γραμμή μεταξύ των: η πρώτη απαντάται στην βρεφική ηλικία, απαντάται στις στιγμές που αντικρύζουμε τα πράγματα στατικά και ακίνητα από την στασιμη κούνια μας: Η οπτική μας πηγάζει από ένα και ενιαίο σημείο, τον Αριστοτελικό οφθαλμό ο οποίος συλλέγει το φως τριγύρω του. Το οπτικό μας πεδίο ολόκληρο περιγράφεται από ενα επίπεδο επάνω στην επιφάνεια του οποιου τα σχήματα χορεύουν χωρις να διαχωριζεται το ένα από το έτερο, ή αν προτιμάτε, ανάμεσα στο τι και στο πως.
Η δεύτερη στάση βρίσκεται στο κατοπινό στάδιο της μετακίνησης, στο στάδιο της κατανόησης της θέσης του εαυτού ανάμεσα σε έναν μεταβαλλομενο περίγυρο: στην ταυτοποίηση του γεωμετρικού σημείου στο άπειρο ως προς το οποίο διαγράφουμε τις προβολικες ευθείες ανάμεσα στις αλληλοσυνδέσεις και τους αλληλοδιαχωρισμούς που διατέμνουν την οπτική μας απέναντι στα πραγμάτα σε σχήματα και μορφές, ή αν αίρεσθε, ανάμεσα στο πως και στο γιατί.
Αυτό που λέτε με έβαλε σε άβολες σκέψεις. Ας επιστρέψουμε για μια στιγμή στην κούνια. Πως θα μας φαινόταν ο κόσμος αν δεν μπορούσαμε να διακρίνουμε το χώρο από το σωρό ως τη διάταξη, αν δεν μπορούσαμε να διαχωρίσουμε τον χρωματισμό από το άσπρο ως το μαύρο, αν δεν μπορούσαμε να διασχίσουμε την ανάγκη από την εξάρτηση ως την αυτονομία.
Μπήκα που λέτε σε σκέψεις ως πως το τι θα ήταν για ένα βρέφος να αισθάνεται χωρίς να διακρίνει. Τι θα ήταν το να γίνουν όλα τα ερεθίσματα ξαφνικά ένα χωρίς την δυνατότητα να διαχωρίσουμε το ένα από το άλλο. Και ομολογουμένως με συνεπήρε το κλάμα. Ας πάμε όμως στην όραση, η οποία είναι και η κυρίαρχη αίσθηση η οποία αυτοοργανώνεται.
Μερικές παραδοχές για τα παρακάτω:
παραδοχή πρώτη- Ο χώρος αντιληπτικά είναι ακερμάτιστος (οπως διατείνεται και η τιπιτι). Ένα βρέφος δεν έχει κριτήριο ως προς το εώς.
παραδοχή δεύτερη - Ο χώρος αντιληπτικά είναι αχρωμάτιστος. Ένα βρέφος δεν έχει κριτήριο ως προς το φως.
παραδοχή τρίτη- Ο χώρος αντιληπτικά είναι ανυπόστατος. Ένα βρέφος δεν έχει κριτήριο ως προς το πως.
Τ προηγούμενα π λέτε μ οδήγησαν ν ψάξω τ πως θ μπορούσε ν αντικρύσει τ βρέφος: Μια εικόνα για τα μάτια του μικρού θα είναι πλήρως επίπεδη, όπως οι Βυζαντινές αγιογραφίες, άχρωμη, αδιαχώριστη εκτός από τις λεπτές καμπυλωτές γραμμές όπου το ένα διαφωνεί με το έτερο.
Και κατεπέκταση, το πως θα μπορούσε να ένα βρέφος να αντικρύσει μια εικόνα Αναγεννησιακή, η οποία χαρακτηρίζεται από βάθος και προοπτική – πως θα φαινόταν στο βρέφος, κατά κρίση και κατά φύσει και κατά κράση και κατά δράση ακίνητο ως προς τον κόσμο,
Το ερώτημα φυσικά παρέμενε – πως μπορεί ένα βρέφος στάσιμο μέσα στην κούνια να φτάσει να διακρίνει τι σημαίνει όραση; Μας το είπε φυσικά και η Τιπιτι, μέσα από την αλλοίωση του χώρου. Το βρέφος βλέπει χωρίς να διαβλέπει τη μητέρα να το πλησιάζει, και μαθαίνει να διακρίνει την κίνηση από την ακινησία καταλαβαίνοντας πώς το κλάμα της πείνας μετατρέπεται σε πιπιλιστερό κορεσμό.
Αυτά τα ερωτήματα αλληλοπλέκονται και ομολογουμένως είναι δύσκολα στην απάντηση...
Ευτυχώς στις δύο ώρες που με κράτησαν στην προηγούμενη δουλειά που βρέθηκα, πρόλαβα να μάθω γι' αυτο το πράμα που λέγεται απεικόνιση Κιρτζ. Με δυο λογια, ο Κιρτζ αναζητούσε να διακρίνει την κίνηση από την ακινησία σε μια εικόνα που δέχεται ο υπολογιστής, ώστε να στραφούν σε αυτό το σημείο τα ρομποτ-πολυβόλα να διακρίνει που ακριβώς δημουργείται το βάθος στην εικόνα μέσω υπέρθεσης των περιθωρίων.
Έχοντας λοιπόν τη μανιέρα του Κιρτζ σε τέσσερεις κύριες κατευθύνσεις, διαπιστώνοντας πως οι κύριες διευθύνσεις για μία απαίδευτη όραση είναι περισσότερες, αποδίδοντας την βρεφική όραση σε δώδεκα οφθαλμικούς σπασμούς, και βέβαια τηρώντας τις τρείς παραδοχές που αναφέρθηκαν, τα επόμενα μπορεί και να αποτελούν μια πρώτη απάντηση στο τι βλέπει ένα βρέφος πριν μπορέσει να δεί.
Εικόνα πρώτη:
Eικ. 2η
Αλλά και φυσικά (ακολουθώντας τον Φλορένσκι και την Τίπιτι) η βυζαντινότροπη εικόνα 3:
και τελος η (Αναγεννησιακά γεωμετρική) εκδίωξη του ηλιόδωρου από το Ναό κατά τον Ραφαήλ
Aυτά. Καλημέρες
Ως επόμενο η συζήτηση εκσελίχθηκε με διαφορές και διακρίσεις, δηλαδή γιατί η νατουραλιστική και όχι η αναπαραστατική και ποιά η διαφορά τους (που αγνοώ), για το αν ο νταβιντσι πετύχαινε το 5αρι στην κλίμακα Κινσεϋ, και το πως οι Φιλοσοφικές Σχολές είναι σχολές και όχι φιλοσοφικές χολές.
Παρεπιπτόντως το νήμα είναι με διαφορά το πιο οπτικά απολαυστικό του φόρουμ, περισσότερο ακόμα και από το «ημίγυμνες αθλούμενες».
Πέρασαν το λοιπόν δεκα και σελίδες για να δούμε αυτό που η τιπιτι λέει απο την πρώτη σελίδα: οι δύο μορφές είναι κυκλικές στην ιστορία εννοώντας πως οι μεσαίωνες χαρακτηρίζονται από μια επίπεδη οπτική αντίληψη. ενώ αντίθετα οι αναγεννήσεις από την αντίληψη του βάθους των πραγμάτων – η μία στάση και η άλλη τάση αποτελούν δύο ακραίες θέσεις ανάμεσα στην ταλάντωση του πολιτισμού από το απλό στο μπλεγμένο, από το άμεσο στο στρεβλωμένο, από ή αν θέλετε από την βρεφική αθωότητα στην ενήλικη ενοχή.
...Αυτό θα ήταν ίσως αυταποδεικτο με μια καταμέτρηση του τι έχει επιζήσει αναμεσα στις δύο ακρότητες της πολιτισμικής ταλάντωσης - αλλά το να μετράς δεν έχει ποτέ πλάκα, χώρια που κάποια στιγμή μοιραία σου τελειώνουν και τα δάκτυλα. Μα η Τιπιτι έπρεπε να το πάει ένα βήμα παραπέρα.
Ερχεται και μας λέει λοιπόν η Τίπιτι πως οι δύο αντιπροσωπευτικές στάσεις απέναντι στα πράγματα κείνται και ταυτοχρονα υπόκεινται σε μια γραμμή μεταξύ των: η πρώτη απαντάται στην βρεφική ηλικία, απαντάται στις στιγμές που αντικρύζουμε τα πράγματα στατικά και ακίνητα από την στασιμη κούνια μας: Η οπτική μας πηγάζει από ένα και ενιαίο σημείο, τον Αριστοτελικό οφθαλμό ο οποίος συλλέγει το φως τριγύρω του. Το οπτικό μας πεδίο ολόκληρο περιγράφεται από ενα επίπεδο επάνω στην επιφάνεια του οποιου τα σχήματα χορεύουν χωρις να διαχωριζεται το ένα από το έτερο, ή αν προτιμάτε, ανάμεσα στο τι και στο πως.
Η δεύτερη στάση βρίσκεται στο κατοπινό στάδιο της μετακίνησης, στο στάδιο της κατανόησης της θέσης του εαυτού ανάμεσα σε έναν μεταβαλλομενο περίγυρο: στην ταυτοποίηση του γεωμετρικού σημείου στο άπειρο ως προς το οποίο διαγράφουμε τις προβολικες ευθείες ανάμεσα στις αλληλοσυνδέσεις και τους αλληλοδιαχωρισμούς που διατέμνουν την οπτική μας απέναντι στα πραγμάτα σε σχήματα και μορφές, ή αν αίρεσθε, ανάμεσα στο πως και στο γιατί.
Αυτό που λέτε με έβαλε σε άβολες σκέψεις. Ας επιστρέψουμε για μια στιγμή στην κούνια. Πως θα μας φαινόταν ο κόσμος αν δεν μπορούσαμε να διακρίνουμε το χώρο από το σωρό ως τη διάταξη, αν δεν μπορούσαμε να διαχωρίσουμε τον χρωματισμό από το άσπρο ως το μαύρο, αν δεν μπορούσαμε να διασχίσουμε την ανάγκη από την εξάρτηση ως την αυτονομία.
Μπήκα που λέτε σε σκέψεις ως πως το τι θα ήταν για ένα βρέφος να αισθάνεται χωρίς να διακρίνει. Τι θα ήταν το να γίνουν όλα τα ερεθίσματα ξαφνικά ένα χωρίς την δυνατότητα να διαχωρίσουμε το ένα από το άλλο. Και ομολογουμένως με συνεπήρε το κλάμα. Ας πάμε όμως στην όραση, η οποία είναι και η κυρίαρχη αίσθηση η οποία αυτοοργανώνεται.
Μερικές παραδοχές για τα παρακάτω:
παραδοχή πρώτη- Ο χώρος αντιληπτικά είναι ακερμάτιστος (οπως διατείνεται και η τιπιτι). Ένα βρέφος δεν έχει κριτήριο ως προς το εώς.
παραδοχή δεύτερη - Ο χώρος αντιληπτικά είναι αχρωμάτιστος. Ένα βρέφος δεν έχει κριτήριο ως προς το φως.
παραδοχή τρίτη- Ο χώρος αντιληπτικά είναι ανυπόστατος. Ένα βρέφος δεν έχει κριτήριο ως προς το πως.
Τ προηγούμενα π λέτε μ οδήγησαν ν ψάξω τ πως θ μπορούσε ν αντικρύσει τ βρέφος: Μια εικόνα για τα μάτια του μικρού θα είναι πλήρως επίπεδη, όπως οι Βυζαντινές αγιογραφίες, άχρωμη, αδιαχώριστη εκτός από τις λεπτές καμπυλωτές γραμμές όπου το ένα διαφωνεί με το έτερο.
Και κατεπέκταση, το πως θα μπορούσε να ένα βρέφος να αντικρύσει μια εικόνα Αναγεννησιακή, η οποία χαρακτηρίζεται από βάθος και προοπτική – πως θα φαινόταν στο βρέφος, κατά κρίση και κατά φύσει και κατά κράση και κατά δράση ακίνητο ως προς τον κόσμο,
Το ερώτημα φυσικά παρέμενε – πως μπορεί ένα βρέφος στάσιμο μέσα στην κούνια να φτάσει να διακρίνει τι σημαίνει όραση; Μας το είπε φυσικά και η Τιπιτι, μέσα από την αλλοίωση του χώρου. Το βρέφος βλέπει χωρίς να διαβλέπει τη μητέρα να το πλησιάζει, και μαθαίνει να διακρίνει την κίνηση από την ακινησία καταλαβαίνοντας πώς το κλάμα της πείνας μετατρέπεται σε πιπιλιστερό κορεσμό.
Αυτά τα ερωτήματα αλληλοπλέκονται και ομολογουμένως είναι δύσκολα στην απάντηση...
Ευτυχώς στις δύο ώρες που με κράτησαν στην προηγούμενη δουλειά που βρέθηκα, πρόλαβα να μάθω γι' αυτο το πράμα που λέγεται απεικόνιση Κιρτζ. Με δυο λογια, ο Κιρτζ αναζητούσε να διακρίνει την κίνηση από την ακινησία σε μια εικόνα που δέχεται ο υπολογιστής, ώστε να στραφούν σε αυτό το σημείο τα ρομποτ-πολυβόλα να διακρίνει που ακριβώς δημουργείται το βάθος στην εικόνα μέσω υπέρθεσης των περιθωρίων.
Έχοντας λοιπόν τη μανιέρα του Κιρτζ σε τέσσερεις κύριες κατευθύνσεις, διαπιστώνοντας πως οι κύριες διευθύνσεις για μία απαίδευτη όραση είναι περισσότερες, αποδίδοντας την βρεφική όραση σε δώδεκα οφθαλμικούς σπασμούς, και βέβαια τηρώντας τις τρείς παραδοχές που αναφέρθηκαν, τα επόμενα μπορεί και να αποτελούν μια πρώτη απάντηση στο τι βλέπει ένα βρέφος πριν μπορέσει να δεί.
Εικόνα πρώτη:
Eικ. 2η
Αλλά και φυσικά (ακολουθώντας τον Φλορένσκι και την Τίπιτι) η βυζαντινότροπη εικόνα 3:
και τελος η (Αναγεννησιακά γεωμετρική) εκδίωξη του ηλιόδωρου από το Ναό κατά τον Ραφαήλ
Aυτά. Καλημέρες
-
- Παραπλήσια Θέματα
- Απαντήσεις
- Προβολές
- Τελευταία δημοσίευση
-
- 0 Απαντήσεις
- 882 Προβολές
-
Τελευταία δημοσίευση από fonfon
14 Απρ 2023, 08:52
-
- 4 Απαντήσεις
- 364 Προβολές
-
Τελευταία δημοσίευση από ΛΑΘΕ ΒΙΩΣΑΣ
15 Οκτ 2022, 13:59
-
- 2 Απαντήσεις
- 973 Προβολές
-
Τελευταία δημοσίευση από Sol
10 Αύγ 2023, 07:52
-
-
Νέα δημοσίευση Επιτέλουτς, η πραγματική τέχνη επιστρέφει στη Δύση
από Dwarven Blacksmith » 03 Μάιος 2023, 15:45 » σε Eικαστικές τέχνες - 6 Απαντήσεις
- 868 Προβολές
-
Τελευταία δημοσίευση από Καραμελίτσα
03 Μάιος 2023, 22:43
-